Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.378.2024.1.BM

Skutki podatkowe przewalutowania kredytu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest w prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych przewalutowania kredytu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 21 marca 2007 r. zawarł Pan umowę kredytu hipotecznego w wysokości 155.342,02 CHF (co odpowiadało kwocie nabycia nieruchomości ujętej w akcie notarialnym 361.310,00 złotych), który był indeksowanego kursem CHF. Umowa została zawarta na okres 360 miesięcy tj. do dnia 2 kwietnia 2037 r.

Kolejno w dniu 21 marca 2007 r. zawarł Pan umowę kredytu hipotecznego w kwocie 140.200,83 CHF (co odpowiadało kwocie nabycia nieruchomości ujętej w akcie notarialnym 329.500,00 PLN), który był indeksowany kursem CHF. Umowa została zawarta na okres 360 miesięcy tj. do dnia 27 kwietnia 2037 r.

Każdy z kredytów posiadał zabezpieczenie hipoteczne, które ustanowione było odpowiednio przy pierwszym z kredytów na nieruchomości ul. (…) w (…), a drugi kredyt na nieruchomości ul. (…) w (…).

Obie nieruchomości stanowiły współwłasność łączną Pana oraz Pana żony, tj. Pani A. W., wynikającą z ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Nieruchomości obecnie stanowią przedmiot umowy najmu prywatnego. Najem prywatny rozliczany był na zasadzie podatku ryczałtowego rozliczanego przez Pana żonę.

W wyniku mediacji prowadzonej z bankiem w dniach 15 marca 2023 r. oraz 24 kwietnia 2023 r. zawarł Pan z bankiem porozumienie do umów o zawarte kredyty hipoteczne indeksowane kursem CHF. Na podstawie zawartej ugody doszło do przewalutowania obu kredytów na walutę PLN i strony ustaliły, że kredyty zostaną rozliczone, tak jakby od początku były zawarte w PLN i oprocentowane wskaźnikiem WIBOR powiększonym o marżę, zgodnie z zaleceniami Komisji Nadzoru Finansowego („Przewalutowanie”).

W wyniku Przewalutowania, wartość Pana zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów - ustalona dotychczas w walucie obcej - została przeliczona na walutę polską (PLN) po indywidualnie ustalonym kursie, korzystniejszym dla Pana niż kurs dotychczasowy waluty obcej z dnia roboczego, w którym zawarto ugodę. W efekcie Przewalutowania, wartość Pana zadłużenia została ustalona w walucie polskiej (PLN) i przestała podlegać indeksacji lub denominacji w walucie obcej. Kredyty nie były wierzytelnościami traktowanymi jako wierzytelności nieściągalne.

Kwota kredytu nr 1 pozostała do spłaty po dokonaniu przewalutowania po preferencyjnym kursie dokonanego na wyżej określonych warunkach wynosiła 166.444,87 PLN i była niższa, od kwoty pozostałej do spłaty przed dokonaniem przewalutowania o 196.972,38 PLN.

Kwota kredytu nr 2 pozostała do spłaty po dokonaniu przewalutowania po preferencyjnym kursie dokonanego na wyżej określonych warunkach wynosiła 135.086,07 PLN i była niższa, od kwoty pozostałej do spłaty przed dokonaniem przewalutowania o 190.575,28 PLN.

Jednorazowo spłacił Pan pozostałe kwoty kredytów, w dniach 19 kwietnia 2023 r. oraz 23 maja 2023 r., a tym samym dokonał Pan spłaty całości kredytów.

Jednocześnie w zakresie Kredytu nr 1 złożył Pan Bankowi oświadczenie, że:

a)kredyt nr 1 został zaciągnięty przez Pana na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)Pana oraz Pana żona będąca/niebędąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystaliście z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej.

Jednocześnie oświadczył Pan, że w przeszłości nie korzystał Pan z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Bank w ugodzie zawarł zapis w którym wskazał, iż w stosunku do Kredytu nr 2 z tytułu zwolnienia z części długu (umorzenia) u Pana powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, a Bank będzie zobowiązany do wypełnienia ciążących na nim obowiązków informacyjnych (tj. sporządzenia informacji PIT-11). Kwotę umorzenia bank obliczył jako różnicę między kwotą kapitału i odsetek ustaloną po kursie na dzień przed przewalutowaniem (kwota kapitału do spłaty na dzień zawarcia porozumienia), a kwotą kapitału i odsetek po przewalutowaniu po ustalonym indywidualnie, preferencyjnym kursie, niższym od obecnego kursu CHF.

Ma Pan wątpliwości, czy w wyniku przewalutowania na mocy którego wartość Pana zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów - ustalona dotychczas w walucie obcej - została przeliczona na walutę polską (PLN) po indywidualnie ustalonym kursie, korzystniejszym dla Pana niż kurs dotychczasowy waluty obcej z dnia roboczego, w którym zawarto ugodę, spowoduje powstanie przychodu.

Pytania

1)Czy wskutek przewalutowania kredytów - na zasadach opisanych powyżej – u Pana powstanie przychód stanowiący różnicę pomiędzy wartością kredytu pozostałego do spłaty przeliczonego według kursu walut na dzień zawarcia porozumienia w stosunku do kwoty przeliczonej według preferencyjnego, obniżonego kursu waluty, a co za tym idzie czy na podatniku ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2)Czy wskutek przewalutowania - na zasadach opisanych powyżej - Bank powinien powstałą różnicę (jeśli przy obecnym kursie jest ona korzystna dla podatnika) uznać za przychód i wystawić informację PIT-11 na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Stoi Pan na stanowisku, że na skutek przewalutowania kredytów - na zasadach opisanych we wniosku - nie powstanie u Pana przychód, a co za tym idzie nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Ad. 2

Stoi Pan na stanowisku, że w skutek przewalutowania - na zasadach opisanych we wniosku - Bank nie powinien uznawać powstałej różnicy jako przychodu, a co za tym idzie nie powinien wystawiać informacji PIT-11.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Ustawa PIT’) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 Ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa PIT wskazuje więc, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin "otrzymane" należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji. Należy więc stwierdzić, że z definicji przychodu oraz przepisów Ustawy PIT jasno wynika, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie takie zdarzenia, które związane są z określonym przyrostem majątkowym u podatnika. Aby więc można było mówić o powstaniu obowiązku podatkowego koniecznym jest, aby na zasadach określonych w Ustawie PIT powstał przychód w postacie otrzymanych bądź pozostawionych do dyspozycji pieniędzy, czy innych wartości.

W Ustawie PIT określone są również różne źródła przychodów. Dopasowanie przychodu do odpowiedniego źródła jest kluczowe ze względu na właściwe opodatkowanie takich przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 10 Ustawy PIT jednym ze źródeł przychodów są przychody z innych źródeł. Kategoria ta została szczegółowo określona w art. 20 ust. 1 Ustawy PIT zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Jednocześnie na podstawie art. 42 Ustawy PIT podmioty prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania tzw. PIT-11. Obowiązek ten jak jednak jasno określono w przepisach powstanie wyłącznie w sytuacji wypłaty określonych świadczeń w związku z którymi u podatnika rozpoznaje się przychód podatkowy.

Przechodząc natomiast do analizy sprawy, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego zaciągnął Pan dwa kredyty hipoteczne w obcej walucie, które zostały kolejno wykorzystane na zakup dwóch nieruchomości.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Oznacza to więc, że otrzymanie kredytu i jego spłata są obojętne podatkowo i nie generują powstania u Pana przychodu. Przychód po stronie kredytobiorcy może pojawić się wyłącznie w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe i można mówić o osiągnięciu wymiernej korzyści majątkowej.

Wobec powyższego zauważyć należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytu denominowanego w CHF (kredyt ma być rozliczony tak, jakby od początku był kredytem złotówkowym) nie dochodzi do umorzenia kredytu, ani zwolnienia z obowiązku jego spłaty. Nie zyskuje więc Pan korzyści majątkowej, a umowa w dalszym ciągu zachowuje charakter kredytu - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, że przewalutowanie ma nastąpić na podstawie kursu waluty innego niż obowiązujący na dzień przewalutowania. Dodatkowo należy wskazać, iż mimo przewalutowania, biorąc pod uwagę wahania kursowe oraz warunki kredytu, po 16 latach spłaty kredytu saldo zadłużenia w Kredycie 1 było wyższe o 13.288,90 PLN niż kredyt zaciągnięty w 2007 roku, a w Kredycie 2 saldo zadłużenia było wyższe o 10.835.41 PLN niż zaciągnięty kredyt w 2007 roku. Przedmiotowe potwierdzone jest w licznych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo Interpretacja z dnia 8 lutego 2023 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-1.4011.933.2022.1.MKA: „Wobec powyższego zauważyć należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytu denominowanego w CHF (kredyt ma być rozliczony tak, jakby od początku był kredytem złotówkowym) nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje dla Pani powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku zwrotu nadpłaty kredytu nie osiągnie Pani konkretnego przysporzenia majątkowego, a w związku z tym nie ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Bank nie jest zobowiązany sporządzić dla Pani informacji PIT-11, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Interpretacja z dnia 11.05.2023 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112- KDIL2-1.4011.235.2023.1.AK: „Wobec powyższego zauważyć należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytu w CHF nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje dla Pana powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Tożsame stanowisko zawarte zostało w interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2021 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.932.2021.1.MK1), w której wskazano w kontekście skutków przewalutowania kredytów, że „(...) na podstawie art. 42a ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji przewalutowania kredytu walutowego na PLN na Wnioskodawcy (banku) nie spoczywa obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 o wysokości przychodu z innych źródeł Klienta i przesłania jej urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania Klienta oraz do samego Klienta. Wskazuje się również, że w wyniku zmiany waluty kredytu wartość kredytu, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na PLN według właściwego kursu), i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu (por. interpretacja indywidualna z 12 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.104.2017.2.SJ).”

Stanowisko to zostało następnie powielone w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2021 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.125.2021.1.MK1 oraz z 1 lipca 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.397.2020.1.AMN.

Ostatecznie należy więc stwierdzić, że z tytułu przewalutowania kredytu nie powstanie u Pana przychód do opodatkowania zgodnie z przepisami Ustawy PIT, a bank nie będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-11.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych regulacji wynika, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN – 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253) należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W wyniku mediacji prowadzonej z Bankiem w dniach 15 marca 2023 oraz 24 kwietnia 2023 r. zawarł Pan z Bankiem porozumienie do umów o zawarte kredyty hipoteczne indeksowane kursem franka szwajcarskiego. Na podstawie zawartej ugody doszło do przewalutowania obu kredytów na walutę polską oraz ustalił Pan wraz z Bankiem, że kredyty zostaną rozliczone, tak jakby od początku były zawarte w walucie polskiej. W wyniku przewalutowania, wartość Pana zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów - ustalona dotychczas w walucie obcej – została przeliczona na walutę polską po indywidualnie ustalonym kursie, korzystniejszym dla Pana niż kurs dotychczasowy waluty obcej z dnia roboczego, w którym zawarto ugodę. W efekcie przewalutowania, wartość Pana zadłużenia została ustalona w walucie polskiej i przestała podlegać indeksacji lub denominacji w walucie obcej. Kredyty nie były wierzytelnościami traktowanymi jako wierzytelności nieściągalne. Kwota kredytu nr 1 pozostała do spłaty po dokonaniu przewalutowania po preferencyjnym kursie dokonanego na wyżej określonych warunkach wynosiła 166.444,87 PLN i była niższa, od kwoty pozostałej do spłaty przed dokonaniem przewalutowania o 196.972,38 PLN. Kwota kredytu nr 2 pozostała do spłaty po dokonaniu przewalutowania po preferencyjnym kursie dokonanego na wyżej określonych warunkach wynosiła 135.086,07 PLN i była niższa, od kwoty pozostałej do spłaty przed dokonaniem przewalutowania o 190.575,28 PLN. Jednorazowo spłacił Pan pozostałe kwoty kredytów, w dniach 19 kwietnia 2023 r. oraz 23 maja 2023 r., a tym samym dokonał Pan spłaty całości kredytów. Bank w ugodzie zawarł zapis w którym wskazał, iż w stosunku do Kredytu nr 2 z tytułu zwolnienia z części długu (umorzenia) u Pana powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, a Bank będzie zobowiązany do wypełnienia ciążących na nim obowiązków informacyjnych (tj. sporządzenia informacji PIT-11). Kwotę umorzenia Bank obliczył jako różnicę między kwotą kapitału i odsetek ustaloną po kursie na dzień przed przewalutowaniem (kwota kapitału do spłaty na dzień zawarcia porozumienia), a kwotą kapitału i odsetek po przewalutowaniu po ustalonym indywidualnie, preferencyjnym kursie, niższym od obecnego kursu CHF.

Przystępując do oceny skutków podatkowych przewalutowania przez bank zaciągniętego kredytu wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo.

W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

Zatem przewalutowanie hipotecznego kredytu bankowego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe podatnika (w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz indeksowanego do waluty obcej, np. CHF) nie powoduje, jak np. umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu, definitywnego zredukowania zobowiązania wobec kredytodawcy. W przeciwieństwie do umorzenia, przewalutowanie kredytu hipotecznego jest neutralne podatkowo i nie powoduje po stronie podatnika powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w Pana sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytów indeksowanych kursem CHF, zmianie uległa jedynie waluta, w której zobowiązanie miało być uregulowane. W wyniku zmiany waluty wartość kredytów, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na walutę polską według właściwego kursu) i wartość tych kredytów wyrażonych w walucie polskiej po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punku widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztów uzyskania przychodu bądź przychodu.

Skoro samo przewalutowanie stanowi techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie, to nie skutkowało to dla Pana powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Oznacza to, że Bank nie powinien wystawiać dla Pana informacji PIT-11, o których mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kwoty nadwyżki powstałej na skutek przewalutowania.

Wobec tego Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podane przez Pana interpretacje indywidualne dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów zapadłych w odmiennym stanie prawnym. Niemniej jednak, w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia Pana wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 7 lipca 2023 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634); dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).