Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.265.2024.2.KP
Zbycie nieruchomości przez małżonków.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 22 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 6 maja 2024 r. (wpływ 8 maja 2024 r.) oraz z 7 czerwca 2024 r. (wpływ 7 czerwca 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
A
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B
Opis stanu faktycznego
A wraz z żoną B w dniu XX.09.2004 r., na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i zmiany udziałów w nieruchomości wspólnej, sporządzonej w formie aktu notarialnego, nabyli na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej lokal użytkowy położony w budynku w Z, o powierzchni (…) m2, zapisany w księdze wieczystej nr (…).
Z lokalem tym związany jest udział wynoszący 21/100 w części nieruchomości wspólnej objętej księgą wieczystą nr (…).
W lokalu tym B prowadziła działalność gospodarczą pod firmą C w okresie od XX.03.2009 r. do XX.04.2019 r. Działalność gospodarcza B była opodatkowana w formie ryczałtu ewidencjonowanego, więc lokal nie był przyjęty do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej i nie generował kosztów uzyskania przychodów w tej działalności (nie był np. amortyzowany).
Następnie w okresie od dnia XX.05.2019 r. do dnia XX.11.2022 r. przedmiotowy lokal był wynajmowany w ramach najmu prywatnego przez A na rzecz D na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego. Najemca prowadziła w tym lokalu działalność gospodarczą. Przychody z najmu były opodatkowane przez A zryczałtowanym podatkiem dochodowym w stawce 8,5 % w zeznaniu PIT-28. A nie prowadził w tym okresie działalności gospodarczej i najem nie był wykonywany w ramach działalności gospodarczej.
Następnie w dniu XX.04.2023 r. małżonkowie B i A dokonali sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego położonego w budynku w Z, o powierzchni (…) m2, zapisany w księdze wieczystej nr (…), wraz z udziałem 21/100 w nieruchomości wspólnej objętej księgą wieczystą nr (…) na rzecz małżonków X za kwotę (…) zł, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego. W chwili sprzedaży żadne z małżonków nie prowadziło działalności gospodarczej i sprzedaż nie została dokonana w ramach działalności gospodarczej.
Przedmiotowy lokal nie był środkiem trwałym w działalności prowadzonej przez Wnioskodawców i nie był amortyzowany. Najem tego lokalu na rzecz osób trzecich był dokonywany w ramach zwykłego zarządu majątkiem.
Pytania
Czy kwotę (…) zł uzyskaną przez Wnioskodawców ze sprzedaży lokalu użytkowego w dniu XX.04.2023 r., opisanej w punkcie 63 należy zaliczyć do źródła przychodów, zdefiniowanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (sprzedaż nieruchomości)?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie kwota uzyskana przez Państwa ze sprzedaży lokalu użytkowego w dniu XX.04.2023 r., opisanej w punkcie 63 nie stanowi przychodu zdefiniowanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (sprzedaż nieruchomości).
Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej.
Była to sprzedaż majątku prywatnego w ramach zwykłego zarządzania i dysponowania majątkiem.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – dokonane poza działalnością gospodarczą – przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W przypadku Wnioskodawców, sprzedaż nieruchomości nastąpiła 18 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, i nie była sprzedażą w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym ze sprzedaży tej nieruchomości nie powstał u Wnioskodawców przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i suma uzyskana z tej sprzedaży nie podlega opodatkowaniu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis ten wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są
– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
– odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Wobec tego – przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej,
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Z podanych przez Państwa informacji wynika, że:
-w 2004 nabyli Państwo na prawach wspólności małżeńskiej lokal użytkowy;
-w lokalu tym w okresie od września 2009 r. do kwietnia 2019 r. Pani prowadziła działalność gospodarczą;
-w okresie od maja 2019 r. do listopada 2022 r. lokal ten wynajmował Pan w ramach tzw. najmu prywatnego;
-nie prowadził Pan w tym okresie działalności gospodarczej;
-w kwietniu 2023 r. sprzedali Państwo lokal użytkowy.
Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z kolei, art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
Podkreślam, że wskazany przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Ponadto zaznaczam też, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.)
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
W myśl art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.
Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
§ 3. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.
Zauważam więc, że sposób opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest uzależniony od tego, czy składnik majątku należy do współwłasności małżeńskiej, czy też nie.
Tym samym odpłatne zbycie składnika majątkowego, stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego przed zbyciem w działalności gospodarczej przez jednego z nich, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej jedynie tego małżonka, który faktycznie ten składnik wykorzystywał do celów prowadzonej działalności gospodarczej jako ostatni.
Z Państwa wniosku wynika, że lokal użytkowy był wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w latach 2009-2019, natomiast zbycia tego lokalu dokonali Państwo w 2023 r. Zatem od chwili zaprzestania wykorzystywania tego lokalu w działalności gospodarczej do momentu jego zbycia nie upłynęło jeszcze 6 lat.
To oznacza, że sprzedaż opisanego w Państwa wniosku lokalu użytkowego, uprzednio wykorzystywanego w Pani działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem po Pani stronie przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ten jest w całości przychodem Pani, gdyż jako ostatnia wykorzystywała Pani lokal użytkowy w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast po Pana stronie przychód w związku z tą sprzedażą nie powstaje.
Podsumowanie: skoro sprzedaż lokalu użytkowego nastąpiła przed upływem 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym zaprzestała Pani wykorzystywania tego lokalu w Pani działalności gospodarczej, do dnia zbycia tego lokalu, to jego sprzedaż skutkuje u Pani powstaniem przychodu zaliczanym do źródła działalność gospodarcza.
Natomiast u Pana nie powstanie przychód z tytułu sprzedaży tego lokalu ani na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?