Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.143.2024.2.MWJ

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwrot nadpłaconego podatku VAT od zaliczek, korekta deklaracji VAT i złożenia wniosku o zwrot nadpłaty.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości A na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości A na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

·zwrotu nadpłaconego podatku VAT od zaliczek;

·korekty deklaracji VAT i złożenia wniosku o zwrot nadpłaty.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 kwietnia 2024 r. (wpływ 29 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym.

Do 2020 roku, Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, w zakresie wynajmu pokojów hotelowych w nieruchomości położonej ....

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w CEIDG.

W dniu 18 grudnia 2020 roku, Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży (dalej: Umowa) na podstawie której zobowiązał się sprzedać przyszłemu nabywcy - prawo użytkowania wieczystego stanowiącej własność Skarbu Państwa nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...), składającej się z działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,0902 ha, zabudowanej stanowiącym odrębną nieruchomość i własność Wnioskodawcy budynkiem (dalej: Nieruchomość A) oraz z działki gruntu o numerze ewidencyjnym 2 o powierzchni 1,1345 ha, zabudowanej stanowiącymi odrębną nieruchomość własność Wnioskodawcy budynkami.

Nieruchomość A została wytworzona przez Wnioskodawcę celem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

W czasie prowadzenia tej działalności Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca wynajmował pokoje noclegowe w innej nieruchomości niż Nieruchomość A, ponieważ ta nie była jeszcze ukończona.

Przedmiotowy wynajem był opodatkowany podatkiem VAT, w zw. z czym Wnioskodawca wykazywał VAT do zapłaty.

W zw. z budową Nieruchomości A, Wnioskodawca był uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Nieruchomość A stanowiła środek trwały Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umową z dnia 22 stycznia 2021 roku, Wnioskodawca oddał ww. nabywcy Nieruchomość A do używania i pobierania wszelkich pożytków. Oddanie Nieruchomości A w posiadanie zależne i do samodzielnego zarządu nastąpiło w dniu 22 stycznia 2021 roku.

W zw. z zawarciem Umowy, Wnioskodawca otrzymał od nabywcy zaliczki na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości A. Od ww. zaliczek, Wnioskodawca odprowadził podatek VAT.

Zaliczki zostały otrzymane w następujących dniach:

·24 grudnia 2020 roku,

·21 czerwca 2021 roku,

·24 marca 2022 roku.

Wnioskodawca nie dokonywał ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wydatki na to ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Nieruchomości A.

Pozwolenie na użytkowanie Nieruchomości A zostało uzyskane w dniu 28 lutego 2022 roku.

W zw. z Umową, Wnioskodawca zawarł z ww. nabywcą „Porozumienie w zakresie wystawiania faktur/Potwierdzenie uzgodnienia warunków zmiany podstawy opodatkowania dla celów VAT”, w którym wskazano, że „mając na uwadze przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości A oraz mając na uwadze art. 29a ust. 13 ustawy VAT, Strony uzgadniają, że jeśli sprzedaż tych nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT, w szczególności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, to Sprzedający wystawi odpowiednią fakturę lub faktury obniżające podstawę opodatkowania dla celów VAT oraz stwierdzające, że sprzedaż tych nieruchomości podlega zwolnieniu z podatku VAT. Jeśli sprzedaż ww. nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT, to Sprzedający poinformuje o tym Nabywcę wszelkimi dostępnymi sposobami komunikacji np. poprzez wiadomość tekstową wysłaną za pośrednictwem telefonu komórkowego lub wysyłając pismo na adres siedziby Nabywcy wskazany w odpowiednim rejestrze.”

Z zastrzeżeniem ww. okoliczności: (i) Wnioskodawca w ostatnich 20 latach nie sprzedawał żadnych nieruchomości, (ii) jak również Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do odsprzedaży.

W odpowiedzi na wezwanie nr 0113-KDIPT1-3.4012.143.2024.1MWJ z 16.04.2024 roku informuje Pan, że zgodnie Umową z dnia 22 stycznia 2021 roku, Wnioskodawca oddał nabywcy Nieruchomość A do używania i pobierania wszelkich pożytków. Oddanie Nieruchomości A w posiadanie zależne i do samodzielnego zarządu nastąpiło w dniu 22 stycznia 2021 roku. Niemniej, dopiero w dniu 28 lutego 2022 roku zostało wydane pozwolenie na użytkowanie Nieruchomości A, co oznaczało możliwość faktycznego korzystania z Nieruchomości A od tej daty.

Nieruchomość A może zostać sprzedana w drugiej połowie 2024 roku lub w latach następnych.

Pytania

1.1.Czy w przypadku Nieruchomości A w dniu 28 lutego 2022 roku doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT? (postawione w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy sprzedaż Nieruchomości A na podstawie umowy przenoszącej własność, dokonana w drugiej połowie 2024 roku lub w latach następnych - będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT?

2.Jeśli sprzedaż Nieruchomości A będzie korzystała ze zwolnienia, to czy Wnioskodawca może być uprawniony do żądania zwrotu nadpłaconego podatku VAT odprowadzonego od zaliczek, o których mowa w zdarzeniu przyszłym?

3.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to czy zwrot nadpłaconego podatku VAT będzie wymagać: skorygowania deklaracji VAT oraz zwrócenia się z wnioskiem o zwrot nadpłaty na podstawie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.1

Zgodnie art. 2 pkt 14 ustawy VAT: przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, w szczególności, to że Nieruchomość A mogła być faktycznie użytkowana od dnia 28 lutego 2022 roku, to uznać należy, że w tym dniu doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ww. przepisu.

Ad. 1 (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku lub budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku lub budowli na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku lub budowli.

Mając na uwadze powyższe oraz nie tracąc z pola widzenia, że nabywca od dnia 28 lutego 2022 roku mógł faktycznie korzystać z Nieruchomości A na podstawie umowy, to stwierdzić należy, że sprzedaż Nieruchomości A, która będzie dokonana w drugiej połowie 2024 roku lub w latach następnych - będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, zaliczka jest wtórna w stosunku do samej transakcji, powinna więc odzwierciedlać elementy charakterystyczne dla sprzedaży, w tym stawkę podatkową. Innymi słowy, w realiach niniejszej sprawy zapłata zaliczki nie stanowi odrębnej transakcji gospodarczej. W konsekwencji, zaliczka powinna dzielić los prawny transakcji podstawowej, jaką jest dostawa towarów lub usług.

Jak wskazano z interpretacji indywidualnej nr ITPP1/443-623/14/DM: Należy również zauważyć, że przepisy odnoszące się do zaliczek nie tworzą nowego przedmiotu opodatkowania, jakim jest dokonanie płatności. Otrzymanie zaliczki przyspiesza jedynie powstanie obowiązku podatkowego związanego z mającą nastąpić dostawą towarów lub świadczeniem usług. Stąd regulacji dotyczących zaliczek nie można rozpatrywać w oderwaniu od czynności opodatkowanej, na poczet której zaliczka jest dokonywana. Dlatego też, jeśli cała dostawa korzysta ze zwolnienia, to również zaliczka powinna być zwolniona z VAT, nawet jeśli w momencie zapłaty zaliczki nie były jeszcze spełnione warunki dla zwolnienia z VAT.

Ww. stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna nr 0113-KDIPT1-1.4012.299.2018.3.RG, w której stwierdzono: Wskazać jednocześnie należy, że jeżeli Strony planowanej transakcji dopełnią wszystkich warunków sformułowanych wart. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy i ostatecznie transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem według stawki 23%, to Sprzedający - Zainteresowany będący stroną postępowania, w sytuacji, gdy zaliczka na poczet dostawy nieruchomości, której zapłata winna nastąpić do dnia 31 sierpnia 2018 r. będzie (zgodnie z okolicznościami występującymi w dniu jej wpłaty) zwolniona od podatku, powinien dokonać stosownej korekty dla otrzymanej zaliczki i opodatkować całość dostawy 23% stawką podatku VAT. W takiej sytuacji w momencie zawarcia umowy sprzedaży/zakupu nieruchomości podstawą opodatkowania będzie cała kwota należna z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości obejmująca także zaliczki.

Mając powyższe na uwadze, jeśli transakcja sprzedaży Nieruchomości A będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, to Wnioskodawca może być uprawniony do żądania zwrotu nadpłaconego podatku VAT odprowadzonego od przedmiotowych zaliczek, jako że zaliczka powinna być opodatkowana w sposób w jaki opodatkowana będzie finalna dostawa Nieruchomości A.

Ad. 3

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony),

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy VAT: w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Mając na uwadze Porozumienie, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie posiadał dokumentację, o której mowa w art. 29a ust. 13 ustawy VAT, w tym dowód potwierdzający poinformowanie nabywcy o obniżeniu podstawy opodatkowania z uwagi na zastosowanie zwolnienia z podatku VAT.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powinien skorygować deklaracje VAT, w których wykazano podatek od otrzymanych zaliczek.

Następnie, Wnioskodawca będzie uprawiony do żądania zwrotu nadpłaty w podatku VAT zgodnie z odpowiednimi przepisami Ordynacji podatkowej

Ocena stanowiska

Stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości A na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie zatem z ww. przepisami budynki/budowle oraz grunt, ale i prawo użytkowania wieczystego gruntu spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego przepisu wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części istotnym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, który nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 682), zwanej dalej Prawem budowlanym.

Stosownie do art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do Nieruchomości A miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynie pomiędzy jego pierwszym zasiedleniem a jej planowaną dostawą.

Z opisu sprawy wynika, że do 2020 roku prowadził Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT w zakresie wynajmu pokojów hotelowych. 18 grudnia 2020 roku zawarł Pan przedwstępną umowę sprzedaży, na podstawie której zobowiązał się sprzedać przyszłemu nabywcy prawo użytkowania wieczystego działki nr 1 zabudowanej budynkiem - Nieruchomość A. Nieruchomość A została wytworzona przez Pana celem prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. W czasie prowadzenia tej działalności był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Nieruchomość A stanowiła Pana środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umową z 22 stycznia 2021 roku, oddał Pan ww. nabywcy Nieruchomość A do używania i pobierania wszelkich pożytków. Oddanie Nieruchomości A w posiadanie zależne i do samodzielnego zarządu nastąpiło w dniu 22 stycznia 2021 roku. Nie dokonywał Pan ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wydatki na to ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Nieruchomości A. Pozwolenie na użytkowanie Nieruchomości A zostało wydane 28 lutego 2022 roku, co oznaczało możliwość faktycznego korzystania z Nieruchomości A od tej daty.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana dostawa budynku będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do ww. budynku doszło do jego pierwszego zasiedlenia 28 lutego 2022 r., bowiem pozwolenie na użytkowanie Nieruchomości A zostało wydane 28 lutego 2022 r. i oddał Pan przeszłemu nabywcy Nieruchomość A do używania i pobierania wszelkich pożytków. Zatem, od daty pierwszego zasiedlenia do dnia planowanej sprzedaży (druga połowa 2024 r. lub w latach następnych) minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, nie dokonywał Pan ulepszenia, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Wobec powyższego, w odniesieniu do ww. budynku zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Również dostawa prawa użytkowania wieczystego działki będzie korzystała ze zwolnienia bowiem zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 1.1. uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do korekty złożonych deklaracji, złożenia wniosku o zwrot nadpłaty i zwrotu nadpłaty podatku wskazuję co następuje:

Jak wynika z opisu sprawy, w związku z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży 18 grudnia 2020 roku otrzymał Pan od nabywcy zaliczki na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości A. Od ww. zaliczek odprowadził Pan podatek VAT. Zaliczki zostały otrzymane w następujących dniach:

·24 grudnia 2020 roku,

·21 czerwca 2021 roku,

·24 marca 2022 roku.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, a w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Art. 29a ust. 13 ustawy stanowi, że:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Od 1 stycznia 2021 r. , zgodnie z art. 29a ust. 13 w związku z ust. 14, podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej, która została wystawiona do faktury z wykazaną kwotą podatku wyższą niż należna, pod warunkiem, że z posiadanej przez podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy:

W sytuacji otrzymania części zapłaty tytułem zaliczki podatnik ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie takiej zapłaty, zawierającą dane wskazane w art. 106f ww. ustawy.

Należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego PWN” www.sjp.pwn.pl) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi.

Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę, zadatek musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, TSUE stwierdził, że:

W zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT, nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że:

(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że:

(…) dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

·zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

·konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

·w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że otrzymane przez Pana zaliczki w związku z dostawą przedmiotowej Nieruchomości A podlegają opodatkowaniu, gdyż mieszczą się w dyspozycji art. 19a ust. 8 ustawy i rodzą obowiązek podatkowy w podatku VAT u Sprzedawcy.

Kwestię opodatkowania otrzymanych zaliczek należy rozstrzygać na podstawie okoliczności zaistniałych w dacie ich otrzymania.

Mając zatem na uwadze okoliczności istniejące w dniu wpłat tych zaliczek, a jednocześnie przedstawioną wyżej analizę pojęcia pierwszego zasiedlenia stwierdzam, iż w przypadku zaliczek, które zostały otrzymane 24 grudnia 2020 roku, 21 czerwca 2021 roku oraz 24 marca 2022 roku, z uwagi na fakt, że do momentu otrzymania przez Pana zaliczek na poczet dostawy ww. Nieruchomości A nie upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia (oddanie Nieruchomości A do użytkowania – 28 luty 2022 r.), to ww. zaliczki podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż zaliczki dotyczą sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem, to odpowiednio do każdej z ww. zaliczek będzie miał zastosowanie przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jednocześnie, jak wyżej wskazałem, planowana dostawa Nieruchomości A będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem, otrzymane przez Pana zaliczki na poczet dostawy ww. Nieruchomości A również podlegają z mocy prawa zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzam, że skoro planowana dostawa Nieruchomości A będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to powinien Pan dokonać stosownej korekty wystawionych faktur dla otrzymanych zaliczek, ponieważ całość dostawy będzie korzystała z ww. zwolnienia z opodatkowania. Faktury korygujące powinien Pan ująć za okres rozliczeniowy, w którym wystawi Pan faktury korygujące, o ile z posiadanej przez Pana dokumentacji będzie wynikało, że uzgodnił Pan z nabywcą warunki dla dostawy określonej w fakturach korygujących oraz warunki te zostały spełnione, a faktury te będą zgodne z posiadaną przez Pana dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym wystawi Pan faktury korygujące, nie będzie posiadał Pan dokumentacji, o której mowa powyżej, wykaże Pan faktury korygujące za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyska.

Zatem Pana stanowisko w zakresie korekt deklaracji uznałem za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Za nadpłatę uważa się kwotę:

1)nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2)podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3)zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4)zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Jak stanowi art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Z przedstawionych regulacji wynika jednoznacznie, że podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Wskazał Pan, że w związku z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży otrzymał Pan od nabywcy zaliczki na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości A, od których odprowadził Pan podatek VAT.

Jak wskazałem powyżej, zaliczki, które otrzymał Pan 24 grudnia 2020 roku, 21 czerwca 2021 roku oraz 24 marca 2022 roku, z uwagi na fakt, że do momentu otrzymania przez Pana zaliczek na poczet dostawy Nieruchomości A nie upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia,  podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Zatem w dniu otrzymania zaliczek na poczet dostawy Nieruchomości A, był Pan zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu ich otrzymania.

Podatek zapłacony przez Pana od pobranych zaliczek na poczet dostawy Nieruchomości A był w takim przypadku podatkiem należnie zadeklarowanym i zapłaconym. Tym samym, w dniu wpłat tych zaliczek nie wystąpiła nadpłata podatku VAT z tytułu ww. zaliczek.

Ponieważ planowana dostawa Nieruchomości A będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to jak wyżej wskazałem, zaliczki na poczet dostawy ww. Nieruchomości A również korzystają z ww. zwolnienia z opodatkowania i powinien Pan dokonać stosownej korekty wystawionych faktur dla otrzymanych zaliczek.

Wobec powyższego, przepisy ustawy Ordynacji podatkowej dotyczące nadpłaty nie mają zastosowania.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie wniosku o zwrot nadpłaty i zwrotu nadpłaconego podatku uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W przypadku, gdy na dzień  sprzedaży Nieruchomości A ulegną zmianie okoliczności wskazane w opisie sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Pana we wniosku interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).