Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 15 maja 2024 r., sygn. II SA/Go 110/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Jarosław Piątek (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 maja 2024 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr [...] w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy stwierdza nieważność § 8, § 9, § 11 ust. 6, § 12, § 14, § 15 ust. 1, § 24 ust. 1-3, § 37 ust. 1 i ust. 3, § 41, zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Rada Miejska podjęła w dniu 25 maja 2012 r. na podstawie

art. 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę

i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., nr 123, poz. 858 ze zm.) oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) uchwałę nr XX/100/12 w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody

i odprowadzania ścieków na terenie Gminy.

Skargę na powyższą uchwałę złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. Prokurator Rejonowy, zaskarżając ją w części obejmującej: § 8, § 9, § 11 ust. 6, § 12, § 14, § 15 ust. 1, § 24 ust. 1-3, § 37 ust. 1 i ust. 3 oraz § 41 i wnosząc o stwierdzenie jej nieważności we wskazanym zakresie. Skarżący zarzucił naruszenie zapisów art. 87 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

W uzasadnieniu skargi Prokurator stwierdził, że z przekroczeniem delegacji ustawowej poczyniono zapisy § 8, § 9, § 14, § 15 ust. 1 uchwały, które zawierają szereg szczegółowych kwestii, które winny zostać uregulowane w umowie pomiędzy przedsiębiorcą a odbiorcą usług. Wychodzący poza upoważnienie ustawowe jest także zapis § 12 uchwały przyznający przedsiębiorstwu prawo sporządzenia projektu umowy. Przepis art. 6 ustawy nie przewiduje podstawy do nadania przedsiębiorstwu takiego uprawnienia. Zdaniem skarżącego, przepis § 11 ust. 6 uchwały zawiera nieuprawnione nałożenie na odbiorcę obowiązku powiadomienia przedsiębiorstwa o zmianach stanu prawnego nieruchomości lub zmianach użytkowania lokalu, podczas gdy kwestie te powinna rozstrzygać umowa - na podstawie art. 6 ust. 3 pkt 3 ustawy. Taki obowiązek nie ma oparcia w delegacji zawartej w przepisie art. 19 ust. 2 ustawy.