Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.94.2024.3.EC

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 30 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem złożonym 26 marca 2024 r. oraz pismem złożonym 22 kwietnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia 15 listopada 2023 r. aktem notarialnym nr … została spisana umowa sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr .., stanowiącej działkę nr …. wraz z posiadanym w jej obrębie składnikiem budowlanym oraz udział wynoszący 1/100  we współwłasności niezabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą  nr …….. W drodze dziedziczenia w dniu 15 listopada 1996 r. wraz z innymi spadkobiercami została spisana umowa spadku jako współwłaścicieli w 1/4 części działki położonej w …., oznaczonej nr geodezyjnym …. o powierzchni 1 ha 05 a. W dniu 19 sierpnia 2022 r. aktem notarialnym nr … został spisana umowa częściowego zniesienia współwłasności w ten sposób, że Wnioskodawca otrzymał działkę  nr … (id: …) o obszarze 0,2624 ha, stanowiącą 1/4 całości nieruchomości otrzymanej w drodze spadku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że nabył nieruchomość po zmarłym ojcu W.Ś. (zgon 21 sierpnia 1976 r.). Ojciec nabył nieruchomość do majątku odrębnego, na podstawie dokumentu nr … - dokument nadania ziemi przez P.RZ.L. Ministerstwa Rolnictwa w wykonaniu Dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Stwierdza się, że na podstawie orzeczenia Państwowej Komisji Ziemskiej w … z dnia 27 września 1954 r. obywatel W.Ś. otrzymał  na własność ziemię stanowiącą własność Skarbu Państwa nieruchomości ziemskiej  w …, powiat …., woj. .…, zapisaną w Księdze Wieczystej przed Sądami Powiatu w …. Stwierdzenie nabycia spadku po spadkodawcy nastąpiło na podstawie ustawy prawomocnym postępowaniem Sądu Rejonowego w … z dnia 12 sierpnia 1996 r., sygn. akt ….

Wnioskodawca nieruchomość nabył aktem notarialnym (umowa działu spadku, umowa darowizny i zniesienia współwłasności gospodarstwa rolnego) na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 15 listopada 1996 r., jako właściciel w 1/4 części. Nabycie nieruchomości nastąpiło do majątku odrębnego.

Nabywcy:

M. Ś. - 1/4 części,

H. Ś. - 1/4 części,

J. D. - 1/4 części,

M. M. - 1/4 części.

19 sierpnia 2022 r. aktem notarialnym (umowa częściowego zniesienia współwłasności) nastąpił częściowy podział. Chodzi o działkę nr … o obszarze 1,0500 ha. Została ona podzielona na działki: działka nr …. (wytyczona wspólna droga - 0,077 ha), działka Wnioskodawcy nr …. – 0,2624 ha, działka nr … – 0,7799 ha, działka sióstr jako współwłaścicieli, po 1/3 części każda z nich. Umowa między współwłaścicielami nastąpiła  za zgodą wszystkich, po równych częściach, bez jakichkolwiek spłat i dopłat i wzajemnych roszczeń. Wydzielona działka Wnioskodawcy nr … jest nieogrodzona, grunt klasa …., biegnie linia wysokiego napięcia, znajduje się na niej zawalony budynek, który nadaje  się do rozbiórki. Udział Wnioskodawcy w wyniku częściowego zniesienia współwłasności nie przekroczył udziału w nabyciu spadku. Działkę Wnioskodawca sprzedał. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej. Wątpliwość do zapłaty podatku od zbycia działki została poddana przez urzędników, gdzie zdania zostały podzielone.

W odczuciu Wnioskodawcy, działka była od lat w Jego posiadaniu (tylko wcześniej jako współwłaściciel). Zapłata podatku od działki, którą Wnioskodawca sprzedał byłaby krzywdząca, bowiem nie była zakupiona od obcej osoby tylko stanowiła własność ojca Wnioskodawcy, a później w drodze dziedziczenia Wnioskodawcy.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że spadek po zmarłym W.Ś. nabyli:

1)P. Ś. - lokal mieszkalny nr …, 5/20 części spadku,

2)J. i M. Ś. lokal mieszkalny nr … na prawach ustawowej współwłasności, po 3/20,

3)H. S., J. D., M. M. i M. Ś. otrzymują całość zabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą kw nr …., oraz całą niezabudowaną nieruchomość objętą kw nr …., na współwłasność po 1/4 części, objętej księgą wieczystą kw nr …., po 3/20.

W skład masy spadkowej po zmarłym W.Ś. wchodziły:

- gospodarstwo rolne położone w ..., w skład, którego wchodzą działki oznaczone nr geodezyjnym: …., …., …., …, … o łącznej powierzchni 97a 58 m², objęte księgą wieczystą kw nr …., którego częścią składową był piętrowy budynek mieszkalny położony w ... przy ul. ….. nr ……….., oraz budynek gospodarczy,

- zabudowana działka kw nr …. obejmowała parterowy budynek mieszkalny położony w ……. nr ….,

- nieruchomość objęta kw nr …………. była niezabudowana, stanowiła grunt rolniczy o powierzchni 06 ha 53 a.

W akcie notarialnym z 1996 r. Wnioskodawca otrzymał wraz z J. D.  i M. M., S. H. po 1/4 całej zabudowanej nieruchomości, objętej księgą wieczystą kw nr .. Sądu Rejonowego w …….., oraz niezabudowaną nieruchomość objętą kw nr ……….. Powyżej Wnioskodawca wykazał całość składników majątkowych będących przedmiotem spadku oraz zawarł wszystkie składniki majątkowe spadku. Spadkobiercy spadek otrzymali w darowiźnie bez jakiejkolwiek spłaty. Wartość składników masy spadkowej to 92 923 zł w … i 45 736 zł 47 gr w …... W wyniku spadku Wnioskodawca nie otrzymał większego udziału w masie spadkowej  niż wynikało z nabycia.

Wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawcę składników majątkowych w spadku nie przekraczała wartości udziału nabytego przez Niego we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku.

Do częściowego zniesienia współwłasności doszło pomiędzy H. S., M. M., J. D. i Wnioskodawcą. Działka nr …. była przedmiotem zniesienia współwłasności. W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości (działki nr ….),  w której Wnioskodawca nabył udziały w wyniku spadku, doszło do podziału na mniejsze działki, w wyniku którego została wyodrębniona działka nr …. Czynności zniesienia współwłasności nie towarzyszyły spłaty bądź dopłaty. Wartość rynkowa udziałów w związku z częściowym zniesieniem współwłasności nie uległa zmianie, tzn. nie zmniejszyła się i nie zwiększyła się. Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego w wyniku częściowego zniesienia współwłasności. Wartość nieruchomości podlegającej zniesieniu współwłasności Wnioskodawca ustalił we własnym zakresie, gdyż nie ma utwardzonej drogi dojazdowej do działki i nad działką biegnie linia wysokiego napięcia i rzeczoznawca musiałby wiedzieć, według wiedzy Wnioskodawcy, na jakie cele kupujący mógłby wykorzystać działkę z takimi obostrzeniami.

Pytanie

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od sprzedanej nieruchomości, której udział nabyty w czasie działu spadku jest taki sam jak udział nabyty  w drodze dziedziczenia?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi nabycie lub zbycie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w drodze spadku. Istotna dla sprawy jest data nabycia tej nieruchomości przez sprzedawcę. Aktem notarialnym z dnia  15 listopada 1996 r. została spisana wraz z innymi spadkobiercami umowa spadku obejmująca także 1/4 nieruchomości, którą Wnioskodawca sprzedał. Tak więc, mógł zastosować przepis art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych  i nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19%  od sprzedaży w dniu 15 listopada 2023 r., sygn. akt .....

Podsumowując, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału 1/4 w nieruchomości otrzymanej w drodze spadku nie stanowi dla Niego źródła przychodu, o którym mowa  w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło 5 lat od daty, w którym nastąpiło nabycie przez spadkobiercę w 1996 r. Tak więc, nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym podlega opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 7.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia. Przy czym, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Pana ojciec w 1954 r. nabył własność nieruchomości ziemskiej w …. 21 sierpnia 1976 r. Pana ojciec zmarł. Stwierdzenie nabycia spadku po spadkodawcy nastąpiło na podstawie ustawy prawomocnym postępowaniem Sądu Rejonowego z dnia 12 sierpnia 1996 r. W skład masy spadkowej po zmarłym wchodziło gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni 97a 58 m², którego częścią składową był piętrowy budynek oraz budynek gospodarczy, zabudowana działka obejmująca parterowy budynek mieszkalny w …. (tj. działka nr … będąca przedmiotem odpłatnego zbycia) oraz niezabudowana nieruchomość (kw nr ….). Spadek po zmarłym nabyli: Wnioskodawca - 1/4 części, H. Ś. - 1/4 części, J. D. - 1/4 części, M. M. - 1/4 części.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Stosownie do art. 924 tej ustawy:

Z art. 925 ww. ustawy wynika, że:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W świetle art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W świetle powyższego, w odniesieniu do udziałów w nieruchomości (działce nr …) nabytych przez Pana w drodze spadku po ojca (spadkodawcy), przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę, tj. od 1954 r.

Natomiast w celu ustalenia, czy w wyniku przeprowadzonego częściowego działu spadku nabył Pan udziały w ww. nieruchomości i ich odpłatne zbycie przez Pana podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji zawartych w art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do przepisów ustawy Kodeks cywilny.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego brzmi:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Organ podkreśla, że stosownie do obowiązujących przepisów dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między spadkobiercami, tj. dziedziczącymi po spadkodawcy. Zatem, w dziale spadku nie uczestniczą osoby, które nie są spadkobiercami. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności.

Jeżeli zatem, wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.

Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego działu – podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan, że w 1996 r. został przeprowadzony częściowy dział spadku. Na jego mocy Pan wraz z J. D. i M. M., S. H. otrzymał po 1/4 całej zabudowanej nieruchomości (działka nr …) oraz niezabudowaną nieruchomość. W wyniku spadku nie otrzymał Pan większego udziału w masie spadkowej niż wynikało z nabycia. Wartość rynkowa nabytych przez Pana składników majątkowych w spadku nie przekraczała wartości udziału nabytego przez Pana we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku.

Zatem, skoro jak Pan twierdzi, w wyniku przeprowadzonego działu spadku nie uzyskał Pan więcej niż przysługujący Panu udział w spadku, oznacza to, że przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 i ust. 7 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę.

Jeżeli bowiem, w wyniku przeprowadzonego działu spadku po ojcu wartość otrzymanych udziałów nieruchomościach nie przekroczy wartości, która pierwotnie przysługiwała Panu w masie spadkowej, nie dojdzie do nowego nabycia nieruchomości. Wobec powyższego, uznać należy, że dział spadku po ojcu nie będzie stanowił dla Pana nabycia udziałów w nieruchomościach (w tym w działce nr ….), w rozumieniu przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Zgodnie z art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Zgodnie z art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo  do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 ustawy Kodeks cywilny).

Natomiast w myśl art. 210 ustawy Kodeks cywilny:

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

W świetle art. 211 i art. 212 ustawy Kodeks cywilny, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeżeli:

-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub 

-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługuje w rzeczy wspólnej.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału we współwłasności nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu wskazał Pan, że w dniu 19 sierpnia 2022 r. aktem notarialnym została spisana umowa częściowego zniesienia współwłasności (nastąpił częściowy podział). Do częściowego zniesienia współwłasności doszło pomiędzy H. S., M. M., J. D. i Panem. W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości (działki nr …), w której Pan nabył udziały w wyniku spadku, doszło do podziału na mniejsze działki, w wyniku którego została wyodrębniona działka nr …. Czynności zniesienia współwłasności nie towarzyszyły spłaty bądź dopłaty. Wartość rynkowa udziałów w związku z częściowym zniesieniem współwłasności nie uległa zmianie, tzn. nie zmniejszyła się i nie zwiększyła się. Nie uzyskał Pan przysporzenia majątkowego w wyniku częściowego zniesienia współwłasności. Wartość nieruchomości podlegającej zniesieniu współwłasności ustalił Pan we własnym zakresie, gdyż nie ma utwardzonej drogi dojazdowej do działki i nad działką biegnie linia wysokiego napięcia i rzeczoznawca musiałby wiedzieć, według Pana wiedzy, na jakie cele kupujący mógłby wykorzystać działkę z takimi obostrzeniami.

Zatem skoro jak wskazał Pan w opisie, częściowemu zniesieniu współwłasności nie towarzyszyły spłaty i dopłaty, a wartość rynkowa przed zniesieniem współwłasności i po jej zniesieniu jest i będzie taka sama, uznać należy, że w wyniku zniesienia współwłasności opisanej we wniosku nieruchomości (działki nr …) nie dojdzie do nowego nabycia przez Pana nieruchomości (działki nr …. wyodrębnionej z działki nr ……….). Zatem okres 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 1954 r., tj. od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży nabył spadkodawca (wyodrębnioną z części nieruchomości nabytej przez Pana w spadku po ojcu).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż 15 listopada 2023 r. nieruchomości, tj. działki nr ... (wyodrębnionej z działki nr ........) po dziale spadku i częściowym zniesieniu współwłasności nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. W konsekwencji, dochód ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Pan nie jest obowiązany do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Zatem, stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy zainteresowany prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony we wniosku stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Wobec powyższego przedstawione przez Pana we wniosku kwoty i wyliczenia nie podlegały analizie. Należy wskazać, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu – zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, w toku stosownych postępowań weryfikacyjnych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).