Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.179.2024.2.PSZ

Możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na spłatę kredytu refinansowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 kwietnia 2024 r. (wpływ 22 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

22 czerwca 2021 r. Wnioskodawca zakupił od dewelopera prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (dalej jako: Lokal Mieszkalny), finansując ten zakup ze środków własnych oraz częściowo z zaciągniętego na ten cel kredytu hipotecznego. Lokal Mieszkalny został przez Wnioskodawcę wykończony. Lokal Mieszkalny był następnie przez Wnioskodawcę wynajmowany osobom trzecim a przychody z tego tytułu były opodatkowane. W Lokalu Mieszkalnym Wnioskodawca nigdy nie zamieszkiwał.

W dniu 19 września 2023 r. Wnioskodawca sprzedał Lokal Mieszkalny za cenę sprzedaży określoną w umowie sprzedaży (dalej jako: Cena Sprzedaży). W związku ze sprzedażą Lokalu Mieszkalnego Wnioskodawca skorzystał z usługi pośrednika w obrocie nieruchomościami, a za wykonaną przez pośrednika usługę otrzymał od niego fakturę VAT. Sprzedaż Lokalu Mieszkalnego nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z części środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego Wnioskodawca spłacił w całości kredyt hipoteczny zaciągnięty na sfinansowanie zakupu Lokalu Mieszkalnego. Cena Sprzedaży stanowi dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: Ustawa) i podlega ujęciu w zeznaniu PIT-39 za 2023 rok.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim. Małżeństwo między Wnioskodawcą a jego małżonką zostało zawarte w 2009 roku. W 2010 roku została zawarta między małżonkami umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową. Małżonkowie posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Prawem właściwym dla panujących w związku małżeńskim stosunków majątkowych między małżonkami przez cały czas trwania małżeństwa jest prawo polskie.

W 2011 roku Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili prawo własności lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym dwulokalowym typu „bliźniak” w stanie deweloperskim (dalej jako: Lokal Mieszkalny w Bliźniaku). Wnioskodawca zakupił udział wynoszący ½ i małżonka także zakupiła udział wynoszący ½. Każde z małżonków dokonało zakupu udziału ½ w prawie własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku do swojego majątku odrębnego, co było konsekwencją zawarcia w 2010 r. wspomnianej wyżej umowy majątkowej małżeńskiej.

Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku został sfinansowany ze środków pozyskanych na podstawie umowy kredytu hipotecznego z dnia 28 listopada 2011 r. z Bankiem 1, mającym siedzibę na terytorium Polski (dalej jako: Kredyt na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku). Umowa ta przewidywała, że Wnioskodawca i małżonka są kredytobiorcami zobowiązanymi solidarnie do spłaty całego kredytu. Wnioskodawca wraz z małżonką zamieszkali w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku po jego wykończeniu od stanu deweloperskiego do stanu gotowego do zamieszkania i zamieszkują nadal w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku realizując w ten sposób swoje potrzeby mieszkaniowe.

W 2013 r. Wnioskodawca wraz małżonką, występując jako kredytobiorcy, zaciągnęli kredyt hipoteczny w Banku 2, posiadającym siedzibę na terytorium Polski, przeznaczony na refinansowanie Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. W dalszej części wniosku kredyt w Banku 2 nazywany będzie Kredytem Refinansowym. Umowa Kredytu Refinansowego przewiduje, że Wnioskodawca i małżonka są solidarnie odpowiedzialni za spłatę całego Kredytu Refinansowego na rzecz Banku 2.

Środki pozyskane z Kredytu Refinansowego zostały przeznaczone przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w 2013 roku na spłatę całości Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Część środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego Wnioskodawca w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku przeznaczył na spłatę Kredytu Refinansowego, to jest kapitału oraz odsetek od Kredytu Refinansowego. Spłata Kredytu Refinansowego w tym zakresie wraz z należnymi na dzień spłaty odsetkami następowała w stanie prawnym, w którym Lokal Mieszkalny w Bliźniaku był przedmiotem współwłasności ułamkowej Wnioskodawcy i jego małżonki w częściach ułamkowych po ½. Umowa Kredytu Refinansowego na moment spłaty przewidywała, że kredytobiorcami solidarnie zobowiązanymi do spłaty Kredytu Refinansowego są Wnioskodawca oraz małżonka.

Pozostałą część środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego Wnioskodawca planuje przeznaczyć już po złożeniu wniosku na spłatę Kredytu Refinansowego, to jest na spłatę kapitału jaki pozostał do spłaty i odsetek od tego kapitału należnych do dnia spłaty Kredytu Refinansowego. Spłata Kredytu Refinansowego wraz z należnymi na dzień spłaty odsetkami nastąpi w stanie prawnym, w którym Lokal Mieszkalny w Bliźniaku nadal będzie przedmiotem współwłasności ułamkowej Wnioskodawcy i jego małżonki w częściach ułamkowych po ½. Umowa Kredytu Refinansowego na moment spłaty będzie nadal przewidywała, że kredytobiorcami solidarnie zobowiązanymi do spłaty Kredytu Refinansowego będą Wnioskodawca oraz małżonka.

Na tle opisanego stanu faktycznego powstała potrzeba uzyskania przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej dotyczącej prawidłowości jego stanowiska w zakresie uznania już dokonanych oraz odrębnie planowanych po dniu złożenia wniosku wydatków na spłatę kapitału i odsetek od Kredytu Refinansowego, za wydatki Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe na potrzeby zastosowania zwolnienia pomieszczonego wart. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy.

W piśmie z 22 kwietnia 2024 r. stanowiącym uzupełnienie treści wniosku doprecyzował Pan opis sprawy poprzez wskazanie:

Wnioskodawca zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W odniesieniu do kredytu zaciągniętego w Banku 1 na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, stwierdza Pan, że w umowie kredytowej został określony cel na jaki został udzielony kredyt i opisano ten cel jako: zakup lokalu mieszkalnego w budynku jednorodzinnym dwulokalowym od dewelopera.

W odniesieniu do Kredytu Refinansowego zaciągniętego w Banku 2 na refinansowanie Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, stwierdza Pan, że w umowie kredytowej dotyczącej Kredytu Refinansowego został określony cel na jaki został udzielony kredyt refinansowy i opisano ten cel jak: refinansowanie kredytu hipotecznego przyznanego przez (…) na podstawie umowy kredytowej nr (…) z 28 listopada 2011 r. – czyli wskazano na refinansowanie umowy Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku.

Pozostałą cześć środków uzyskanych z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczy Pan w całości w terminie trzech lat licząc od końca roku, w którym sprzedał Pan Lokal Mieszkalny (a więc w terminie do końca 2026 roku) na spłatę kapitału jaki pozostał do spłaty i odsetek od tego kapitału należnych do dnia spłaty Kredytu Refinansowego zaciągniętego w Banku 2.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy, kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty był przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami istniała rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywała solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowiła w całości wydatek Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe w rozumieniuart. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy i całość tego wydatku Wnioskodawca może uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego, zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona po złożeniu wniosku na spłatę kapitału i odsetek od Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy w momencie spłaty Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty będzie przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami nadal istnieć będzie rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywać będzie nadal solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowić będzie w całości wydatek Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy i całość tego wydatku Wnioskodawca może uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego, zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy, kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty był przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami istniała rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywała solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowiła w całości wydatek Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy i całość tego wydatku Wnioskodawca może uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego, zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e Ustawy, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a.

W stanie faktycznym sprawy Wnioskodawca w 2011 roku wraz z małżonką zakupili prawo własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Wnioskodawca zakupił udział wynoszący ½ i małżonka także zakupiła udział wynoszący ½. Każde z małżonków dokonało zakupu udziału ½ w prawie własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku do swojego majątku odrębnego, co było konsekwencją zawarcia w 2010 r. wspomnianej wyżej umowy majątkowej małżeńskiej. Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku został sfinansowany ze środków pozyskanych na podstawie umowy Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Umowa ta przewidywała, że Wnioskodawca i małżonka są kredytobiorcami zobowiązanymi solidarnie do spłaty całego kredytu. Wnioskodawca wraz z małżonką zamieszkali w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku po jego wykończeniu od stanu deweloperskiego do stanu gotowego do zamieszkania i zamieszkują nadal w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku realizując w ten sposób swoje potrzeby mieszkaniowe.

W 2013 r. Wnioskodawca wraz małżonką, występując jako kredytobiorcy, zaciągnęli Kredyt Refinansowy przeznaczony na refinansowanie Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Umowa Kredytu Refinansowego przewidywała, że Wnioskodawca i małżonka są solidarnie odpowiedzialni za spłatę całego Kredytu Refinansowego na rzecz Banku 2. Środki pozyskane z Kredytu Refinansowego zostały przeznaczone przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w 2013 roku na spłatę całości Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Część środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego Wnioskodawca w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku przeznaczył na spłatę Kredytu Refinansowego, to jest kapitału oraz odsetek od Kredytu Refinansowego. Spłata Kredytu Refinansowego w tym zakresie wraz z należnymi na dzień spłaty odsetkami następowała w stanie prawnym, w którym Lokal Mieszkalny w Bliźniaku był przedmiotem współwłasności ułamkowej Wnioskodawcy i jego małżonki w częściach ułamkowych po ½. Umowa Kredytu Refinansowego na moment spłaty przewidywała, że kredytobiorcami solidarnie zobowiązanymi do spłaty Kredytu Refinansowego będą Wnioskodawca oraz małżonka. W świetle powyższego wydatkowanie przez Wnioskodawcę części środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku na spłatę Kredytu Refinansowego, to jest kapitału oraz odsetek od Kredytu Refinansowego było wydatkiem, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy. Sam Kredyt Refinansowy został bowiem przeznaczony w 2013 r. na spłatę całości Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, a więc na spłatę kredytu i odsetek o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy.

Wreszcie u źródła opisanych wydatków leży zakup przez Wnioskodawcę w 2011 r. udziału wynoszącego ½ w prawie własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku – a więc wydatek poniesiony na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a Ustawy. Zarówno Umowa Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, jak i Umowa Kredytu Refinansowego przez cały okres ich obowiązywania były umowami na mocy których kredytobiorcami i solidarnie odpowiedzialnymi za spłatę kredytu z odsetkami byli Wnioskodawca i małżonka. Kredyt na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku został zaciągnięty w 2011 roku a Kredyt Refinansowy został zaciągnięty w 2013 roku – czyli oba te kredytu zostały zaciągnięte przed dniem sprzedaży Lokalu Mieszkalnego w dniu 19 września 2023 r. a więc przed dniem uzyskania przychodu podatkowego ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego.

Jeżeli kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej, czyli zgodnie z umową kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za kredyt, to podatnik jako kredytobiorca solidarny za zadłużenie wynikające z tej umowy również odpowiada solidarnie, a więc do pełnej wysokości. Poglądy, że wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży majątku odrębnego podatnika na cele mieszkaniowe na majątek wspólny małżonków (nie później niż w czasie określonym przez ustawodawcę) uprawnia do zwolnienia dochodów na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy, znajdują odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz wydawanych interpretacjach przepisów. Przykładowo wskazać można na: wyrok WSA w Poznaniu z 11 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Po 2215/15, wyrok WSA w Krakowie z 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14, interpretacje: nr 401632 z 25 sierpnia 2014 r., nr 377049 z 10 stycznia 2014 r. oraz nr 351067 z 16 kwietnia 2013 r.

W świetle powyższego, przy obliczaniu dochodu zwolnionego od podatku dochodowego Wnioskodawca może uwzględnić całą kwotę przychodu jaka została wydatkowana na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na rachunek bankowy Wnioskodawcy a dniem złożenia wniosku, w ramach PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy, kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona po złożeniu wniosku na spłatę kapitału i odsetek od Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy w momencie spłaty Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty będzie przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami nadal istnieć będzie rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywać będzie nadal solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowić będzie w całości wydatek Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy i całość tego wydatku Wnioskodawca może uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego, zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e Ustawy, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1. Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a.

W stanie faktycznym sprawy Wnioskodawca w 2011 roku wraz z małżonką zakupili prawo własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Wnioskodawca zakupił udział wynoszący ½ i małżonka także zakupiła udział wynoszący ½. Każde z małżonków dokonało zakupu udziału ½ w prawie własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku do swojego majątku odrębnego, co było konsekwencją zawarcia w 2010 r. wspomnianej wyżej umowy majątkowej małżeńskiej. Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku został sfinansowany ze środków pozyskanych na podstawie umowy Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Umowa ta przewidywała, że Wnioskodawca i małżonka są kredytobiorcami zobowiązanymi solidarnie do spłaty całego kredytu. Wnioskodawca wraz z małżonką zamieszkali w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku po jego wykończeniu od stanu deweloperskiego do stanu gotowego do zamieszkania i zamieszkują nadal w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku realizując w ten sposób swoje potrzeby mieszkaniowe.

W 2013 r. Wnioskodawca wraz małżonką, występując jako kredytobiorcy, zaciągnęli Kredyt Refinansowy przeznaczony na refinansowanie Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Umowa Kredytu Refinansowego przewidywała, że Wnioskodawca i małżonka są solidarnie odpowiedzialni za spłatę całego Kredytu Refinansowego na rzecz Banku 2. Środki pozyskane z Kredytu Refinansowego zostały przeznaczone przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w 2013 roku na spłatę całości Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku. Część środków z Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego jaką Wnioskodawca po złożeniu wniosku przeznaczy na spłatę Kredytu Refinansowego, to jest kapitału oraz odsetek Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy spłata kapitału i odsetek będzie następowała w stanie prawnym, w którym Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty będzie przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami nadal istnieć będzie rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywać będzie nadal solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowić będzie w całości wydatek Wnioskodawcy na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy i całość tego wydatku Wnioskodawca może uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego, zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy. Sam Kredyt Refinansowy został bowiem przeznaczony w 2013 r. na spłatę całości Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, a więc na spłatę kredytu i odsetek o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy.

Wreszcie u źródła opisanych wydatków leży zakup przez Wnioskodawcę w 2011 r. udziału wynoszącego ½ w prawie własności Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku – a więc wydatek poniesiony na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a Ustawy. Zarówno Umowa Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, jak i Umowa Kredytu Refinansowego przez cały okres ich obowiązywania były umowami na mocy których kredytobiorcami i solidarnie odpowiedzialnymi za spłatę kredytu z odsetkami byli Wnioskodawca i małżonka. Także na moment planowanej po złożeniu wniosku spłaty kapitału oraz odsetek Kredytu Refinansowego Lokal Mieszkalny w Bliźniaku będzie przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami nadal istnieć będzie rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywać będzie nadal solidarną odpowiedzialność Wnioskodawcy i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego. Kredyt na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku został zaciągnięty w 2011 roku a Kredyt Refinansowy został zaciągnięty w 2013 roku – czyli oba te kredyty zostały zaciągnięte przed dniem sprzedaży Lokalu Mieszkalnego w dniu 19 września 2023 r. a więc przed dniem uzyskania przychodu podatkowego ze sprzedaży Lokalu Mieszkalnego.

Jeżeli kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej, czyli zgodnie z umową kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za kredyt, to podatnik jako kredytobiorca solidarny za zadłużenie wynikające z tej umowy również odpowiada solidarnie, a więc do pełnej wysokości. Poglądy, że wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży majątku odrębnego podatnika na cele mieszkaniowe na majątek wspólny małżonków (nie później niż w czasie określonym przez ustawodawcę) uprawnia do zwolnienia dochodów na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 2 lit. a Ustawy, znajdują odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz wydawanych interpretacjach przepisów. Przykładowo wskazać można na: wyrok WSA w Poznaniu z 11 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Po 2215/15, wyrok WSA w Krakowie z 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14, interpretacje: nr 401632 z 25 sierpnia 2014 r., nr 377049 z 10 stycznia 2014 r. oraz nr 351067 z 16 kwietnia 2013 r.

W świetle powyższego, przy obliczaniu dochodu zwolnionego od podatku dochodowego Wnioskodawca może uwzględnić całą kwotę przychodu jaka zostanie po złożeniu wniosku wydatkowana na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego, w ramach PIT-39 za 2023 r. przy obliczaniu kwoty dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z opisu zawartego we wniosku oraz uzupełnienia wynika, że od 2009 r. pozostaje Pan w związku małżeńskim. W 2010 roku została zawarta między małżonkami umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową. W 2011 r. nabył Pan wraz z małżonką prawo własności lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym dwulokalowym typu „bliźniak” w stanie deweloperskim. Lokal Mieszkalny w Bliźniaku został sfinansowany ze środków pozyskanych na podstawie umowy kredytu hipotecznego z 28 listopada 2011 r. z Bankiem 1. Zamieszkał Pan wraz z małżonką w Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku po jego wykończeniu, realizując w ten sposób swoje potrzeby mieszkaniowe. Następnie w 2013 r. zaciągnął Pan wraz z małżonką w Banku 2, kredyt hipoteczny przeznaczony na refinansowanie Kredytu na Zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku z Bankiem 1 (Kredyt Refinansowy). Oba kredyty przewidywały, że Pan wraz z małżonką jesteście zobowiązani solidarnie do spłaty całego kredytu. 22 czerwca 2021 r. zakupił Pan od dewelopera prawo własności lokalu mieszkalnego (Lokal Mieszkalny) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, finansując ten zakup ze środków własnych oraz częściowo z zaciągniętego na ten cel kredytu hipotecznego. Natomiast 19 września 2023 r. sprzedał Pan ww. lokal za cenę sprzedaży określoną w umowie sprzedaży.

Należy wskazać, że stosunki majątkowe między małżonkami regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809).

W myśl przepisu art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Na podstawie art. 43 § 1 i 2 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku (…).

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W Pana małżeństwie wyłączono majątkową wspólność małżeńską. W 2021 r. dokonał Pan nabycia nieruchomości (Lokalu Mieszkalnego), które miało miejsce do Pana majątku odrębnego. Zatem odpłatne zbycie w 2023 r. Lokalu Mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej stanowi dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu ww. podatkiem, ponieważ dokonane zostało przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zakupił Pan ten Lokal Mieszkalny.

Z art. 30e ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednocześnie na mocy art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z kolei, art. 22 ust. 6f powołanej ustawy stanowi:

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z – w przedmiotowej sprawie – art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 30e ust. 4 cyt. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na mocy art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Art. 30e ust. 7 ww. ustawy stanowi, że:

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Jednakże ustawodawca przewidział zwolnienia przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, i tak:

1) Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2) wydatki poniesione na:

a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b,

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Ustawodawca w art. 21 ust. 25 ww. ustawy zawarł katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Katalog tych wydatków ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne.

Należy zwrócić również uwagę na daleko idące konsekwencje wypływające z zawartego w przepisie dotyczącym analizowanego zwolnienia stwierdzenia „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych”, rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym.

W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem nieruchomości na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył tą nieruchomość w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w niej swoje potrzeby mieszkaniowe.

Pojęcie celu związane jest z wewnętrzną postawą człowieka, określaną najczęściej mianem chęci, woli, dążenia, zamiaru, postawy motywującej (powodującej) ludzkie działanie. Zatem, wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, to wydatek dokonany w zamiarze zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych. Utwierdza to w przekonaniu, że istotny jest zamiar nabycia nieruchomości na cele mieszkaniowe, który powinien prowadzić do zamieszkania w nabytej nieruchomości.

Do celów, których realizacja uprawnia do zwolnienia, ustawodawca zalicza wskazaną w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Pana wątpliwość dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 pkt 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy kwotę przychodu stanowiącą część ceny ze sprzedaży w 2023 r. nabytego w 2021 r. Lokalu Mieszkalnego przeznaczy Pan na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego zaciągniętego w 2013 r., a kwota ta będzie stanowić w całości Pana wydatek na własne cele mieszkaniowe związane z zakupem Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku, w którym mieszka Pan wraz z żoną i realizuje własne cele mieszkaniowe. Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment spłaty jest własnością Pana i małżonki w częściach ułamkowych po ½ a pomiędzy Państwem istnieje rozdzielność majątkowa. Solidarnie wraz z żoną odpowiadał/odpowiada Pan za spłatę zarówno kredytu hipotecznego zaciągniętego w Banku 1 w 2011 r., jak również kredytu refinansowego zaciągniętego w 2013 r. w Banku 2 na spłatę kredytu hipotecznego w Banku 1.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1, tj. m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy). Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) ma być zaciągnięty na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe.

Ważne jest również, aby środki przeznaczone na ww. cel mieszkaniowy, czyli na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu pochodziły ze sprzedaży nieruchomości lub praw. Istotne jest także, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży oraz, aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Zgodnie z treścią art. 366 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 614):

§ 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).

§ 2. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

W związku z powyższym, jeżeli kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej, czyli zgodnie z umową kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za kredyt, to podatnik jako kredytobiorca solidarny za zadłużenie wynikające z tej umowy również odpowiada solidarnie, a więc do pełnej wysokości. W takiej sytuacji bez znaczenia pozostaje fakt, że podatnik jest współwłaścicielem nieruchomości i posiada określoną wielkość udziału we współwłasności. Przy obliczaniu dochodu zwolnionego można uwzględnić całą kwotę jaka została wydatkowana na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości.

Z powyższego wynika, że ustanowiona w Pana małżeństwie rozdzielność majątkowa i zakup Lokalu Mieszkalnego w Bliźniaku w udziałach do majątków osobistych małżonków nie ogranicza możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jedynie do wysokości udziału posiadanego przez Pana w zakupionym Lokalu Mieszkalnym w Bliźniaku, tj. do ½ tego udziału z uwagi na fakt, że zgodnie z zawartą umową kredytową jest Pan współkredytobiorcą solidarnie odpowiadającym za wynikające z niej zadłużenie, a zatem odpowiada Pan do pełnej wysokości za zobowiązania wynikające z zawartej umowy kredytowej.

Reasumując, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatkowana przez Pana:

1)kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona w okresie między wpływem Ceny Sprzedaży na Pana rachunek bankowy a dniem złożenia wniosku na spłatę kapitału i odsetek Kredytu Refinansowego(w sytuacji gdy Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty był przedmiotem współwłasności Wnioskodawcy i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami istniała rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywała solidarną odpowiedzialność Pana i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowiła w całości Pana wydatek na własne cele mieszkaniowe. Całość tego wydatku może Pan uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r.

2)kwota przychodu stanowiącego część Ceny Sprzedaży Lokalu Mieszkalnego przeznaczona po złożeniu wniosku na spłatę kapitału i odsetek od Kredytu Refinansowego (w sytuacji gdy w momencie spłaty Lokal Mieszkalny w Bliźniaku na moment tej spłaty będzie przedmiotem współwłasności Pana i małżonki w częściach ułamkowych po ½, między małżonkami nadal istnieć będzie rozdzielność majątkowa małżeńska a umowa Kredytu Refinansowego przewidywać będzie nadal solidarną odpowiedzialność Pana i małżonki za spłatę całości Kredytu Refinansowego) stanowić będzie w całości Pana wydatek na własne cele mieszkaniowe. Całość tego wydatku może Pan uwzględnić w zeznaniu PIT-39 za 2023 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że powołane interpretacje dotyczą konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące w Pana sprawie.

Natomiast odnośnie powołanych przez Pana wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych – wskazać należy, że powołane wyroki dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00