Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.131.2024.2.PRP

Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanieinterpretacji indywidualnej

23 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie dokumentów wskazanych we wniosku.Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 maja 2024 r. (wpływ 6 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.

Sp. z o.o. (dalej – Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność, której głównym przedmiotem jest produkcja wyposażenia statków, w tym także wkładów paliwowo-regulacyjnych do silników oraz wkładów wodorowych i detali hydraulicznych służących do sterowania i kontroli.

Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

2.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje m.in. sprzedaży na rzecz przedsiębiorców towarów, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane z Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez Spółkę lub podmiot działający na jej rzecz albo przez nabywcę lub podmiot działający na jego rzecz (dalej – dostawy eksportowe).

W celu zastosowania do ww. transakcji stawki 0% VAT właściwej dla eksportu towarów, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z Polski poza UE.

Co do zasady, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym dostawa eksportowa została dokonana, Spółka posiada dokument celny wydany przez właściwy organ celny, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. komunikat IE-599.

Na podstawie ww. dokumentu Wnioskodawca stosuje stawkę 0% VAT do dokonanej dostawy eksportowej.

3.

Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka otrzymuje komunikat IE-599 z opóźnieniem, tj. po upływie terminu na złożenie deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dostawy eksportowej oraz za okres kolejny. Opóźnienia te są niezależne od Spółki.

Zdarzają się również sytuacje, w których Spółka – mimo prób uzyskania komunikatu IE-599 – nie otrzymuje go.

Niemniej jednak, pomimo braku posiadania wskazanego wyżej dokumentu celnego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym dostawa eksportowa została dokonana, Spółka – przed upływem ww. terminu – jest w posiadaniu innych dokumentów, z których w sposób jednoznaczny wynika, że towary zostały wywiezione z Polski poza terytorium UE (dalej – Dokumenty). Dokumentami są:

·faktura dokumentująca dokonaną dostawę eksportową i komunikat IE-529 potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu oraz jeden z poniższych dokumentów:

·list przewozowy (CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz nabywcy lub

·dokument wygenerowany w systemie firmy kurierskiej, zawierający komunikat, że dana przesyłka została „dostarczona do odbiorcy” lub „dostarczono”.

Spółka jest w stanie powiązać posiadane Dokumenty z konkretną dostawą eksportową.

Pytanie

Czy w sytuacji, w której przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za okres, w którym została dokonana dostawa eksportowa, Spółka nie posiada dokumentu celnego potwierdzającego wywóz towarów z Polski poza terytorium UE, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania – w rozliczeniu za ten okres – stawki 0% VAT na podstawie Dokumentów?

Państwa stanowisko w sprawie

W sytuacji, w której przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za okres, w którym została dokonana dostawa eksportowa, Spółka nie posiada dokumentu celnego potwierdzającego wywóz towarów z Polski poza terytorium UE, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania – w rozliczeniu za ten okres – stawki 0% VAT na podstawie Dokumentów.

Poniżej Wnioskodawca w sposób szczegółowy uzasadnia swoje stanowisko.

1)Uwagi wstępne

·Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla eksportu towarów – uwagi ogólne

1.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się „dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych”.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, „w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%”.

Natomiast w myśl ust. 11 ww. przepisu „Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (…)”.

Jak stanowi z kolei art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, „stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej”.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, „dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny”.

2.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w celu zastosowania 0% stawki podatku dla eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatnik musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium UE.

·Dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE

1.

Mając na uwadze zastosowane w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT sformułowanie „w szczególności” – katalog dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium UE ma charakter otwarty. Oznacza to, że dla wykazania wywozu towarów w eksporcie – dla którego przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT – podatnik może posłużyć się dowolnym innym dokumentem, który potwierdza, że towary zostały wywiezione poza terytorium UE.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 23 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1459/20, w którym zauważono, że „(...) katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu”.

2.

Według ugruntowanej linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej – TSUE) i Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej – NSA) w kontekście możliwości zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie, brak jest bezwzględnego wymogu posiadania dokumentów wydanych przez krajową administrację celną, potwierdzających zamknięcie procedury wywozu (komunikatu IE-599).

Jak wskazał TSUE w wyroku z 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18 Milan Vinś przeciwko Odvolaci financni reditelstvi: „(…) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii. (...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii.”

Do powyższych wskazówek TSUE często odwołują się polskie sądy administracyjne.

Przykładowo, NSA w wyrokach z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17 i I FSK 2022/17 stwierdził, że: „(…) w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”.

W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu towarów poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (tak m.in. w wyrokach NSA z 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).

W podobnym tonie NSA wypowiedział się również w wyroku z 9 maja 2017 r., sygn. akt I GSK 975/15, w którym czytamy, iż: „(…) Dokumenty, o których mowa w art. 796da RWKC, powinny w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać, że objęty konkretnym zgłoszeniem celnym wywozowym towar, w tym samym stanie opuścił obszar celny Wspólnoty. Zatem z dokumentów tych winno wynikać, że towar zgłoszony do procedury wywozu to ten sam towar i w takiej samej ilości, który następnie opuścił obszar celny Wspólnoty. To obowiązkiem strony jest wykazanie tych okoliczności. Może ona wykazać fakt wywozu towaru przedstawiając jeden z dokumentów, o którym mowa w przepisie art. 796da RWKC, może też przedstawić zupełnie inny dokument, niewymieniony w tym przepisie. Istotne jest by pozwalał on na identyfikację zgłoszonego do procedury wywozu towaru i potwierdzał wystąpienie tego samego towaru poza granicami Wspólnoty. Dokument ten powinien być wiarygodny, mieć postać oryginału lub potwierdzonej za zgodność kopii”.

3.

Stanowisko, zgodnie z którym dokumenty inne niż celne mogą uprawniać podatnika do zastosowania stawki 0% VAT w transakcjach eksportowych, zostało także zaakceptowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej – Dyrektor KIS) w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 2 stycznia 2023 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.515.2022.2.RM, Dyrektor KIS stwierdził m.in., że: „(…) w przypadku, gdy pomimo faktycznego wywozu towarów poza terytorium UE dokonanego w ramach eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, nie posiadają Państwo/nie będą posiadać komunikatu IE-599, ale posiadają Państwo/będą Państwo posiadać fakturę i co najmniej jeden inny wiarygodny dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE wskazany we wniosku w pkt 1-9 [m.in. w postaci listu przewozowego CMR – przypis Wnioskodawcy] mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do opodatkowania eksportu towarów stawką VAT w wysokości 0%”.

4.

W konsekwencji powyższego, brak posiadania dokumentu potwierdzającego zakończenie procedury wywozu towarów poza UE (tj. dokumentu IE-599 lub innego dokumentu wydanego przez administrację celną krajową lub inne unijne organy celne) – jeśli eksport rzeczywiście miał miejsce – nie wyklucza możliwości zastosowania stawki 0% VAT. Wykazanie, że wywóz towarów w ramach eksportu faktycznie nastąpił może być w takich okolicznościach dokonane na podstawie jakichkolwiek innych dokumentów, z których w sposób jednoznaczny i wiarygodny będzie wynikała ta okoliczność.

Mając to na względzie, w ocenie Wnioskodawcy, prawo do zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie uzależnione jest – co do zasady – od wywozu towaru poza terytorium UE (spełnienia przesłanki materialnej), a nie od zgromadzenia określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

Stąd też w przypadku, gdy inne dowody jednoznacznie potwierdzą fakt wywozu towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE, zasadne będzie wykazywanie eksportu przez podatnika ze stawką VAT w wysokości 0%. Skutek ten wystąpi również w przypadku nieuzyskania w ustawowym czasie dowodów wskazanych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

2)Prawo do stosowania przez Spółkę stawki 0% VAT w eksporcie na podstawie Dokumentów

1.

Jak wynika ze stanu faktycznego, w celu zastosowania przez Wnioskodawcę stawki 0% VAT dokonywanych przez niego dostaw eksportowych, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z Polski poza terytorium UE.

Co do zasady, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym dostawa eksportowa została dokonana, Spółka posiada dokument celny wydany przez właściwy organ celny, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. komunikat IE-599.

Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka – przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za okres, w którym dostawa eksportowa została dokonana – nie posiada jeszcze komunikatu IE-599. W takich jednak przypadkach – przed upływem ww. terminu – Spółka jest w posiadaniu Dokumentów, tj. faktury dokumentującej dokonaną dostawę eksportową, komunikatu IE-529 (potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu) oraz jednego z poniższych dokumentów:

·listu przewozowego (CMR) opatrzonego podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz nabywcy lub

·dokumentu wygenerowanego z systemu firmy kurierskiej, zawierającego komunikat, że dana przesyłka została „dostarczona do odbiorcy” lub „dostarczona”.

Jednocześnie, Spółka jest w stanie powiązać Dokumenty z konkretną dostawą eksportową.

2.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, faktura dokumentująca dokonaną dostawę eksportową oraz komunikat IE-529 potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu w powiązaniu z jednym z pozostałych Dokumentów, jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzają, że towary będące przedmiotem tej dostawy są wywożone z Polski do nabywcy poza terytorium UE.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, pomimo iż dokumenty te nie znajdują się w katalogu wymienionym literalnie w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, to stanowią dokumenty o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Ponadto, Spółka jest w stanie powiązać Dokumenty z konkretną dostawą eksportową.

W konsekwencji powyższego – w ocenie Wnioskodawcy – w sytuacji, w której przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za okres, w którym została dokonana dostawa eksportowa, Spółka nie posiada dokumentu celnego potwierdzającego wywóz towarów z Polski poza terytorium UE, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania – w rozliczeniu za ten okres – stawki 0% VAT na podstawie Dokumentów.

Stanowisko Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w licznych rozstrzygnięciach wydawanych przez Dyrektora KIS, tj. m.in. w:

·interpretacji indywidualnej z 18 maja 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.151.2023.1.KK;

·interpretacji indywidualnej z 27 stycznia 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.530.2022.1.JK;

·interpretacji indywidualnej z 15 lutego 2023 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.862.2022.1.PRP;

·interpretacji indywidualnej z 4 stycznia 2023 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.546.2022.1.GK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby podatnik mógł opodatkować transakcję sprzedaży, w sytuacji gdy stanowi ona eksport towarów, stawką podatku w wysokości 0% - musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem systemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego. Zatem dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

‒wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” – wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów prawa wskazać należy, że posiadane przez Państwa dokumenty, dotyczące transakcji objętych pytaniem wskazanym we wniosku, nie są/nie będą dokumentami o charakterze urzędowym potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE. Mają/będą miały one jedynie charakter informacyjny. W przypadkach, o których mowa we wniosku, to nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz podmiot gospodarczy, tj. przewoźnik lub nabywca, potwierdza/będzie potwierdzać wywóz towarówpoza terytorium UE. Tym samym, ww. dokumenty nie są/nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów, dotyczących transakcji objętych pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą/nie będą mogli Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanego przez Państwa wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18 wskazać należy, że zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. A zatem ww. wyrok zapadł w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala więc na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym mają przymiot dokumentu „urzędowego”.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych wskazuję, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawyOrdynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).