Interpretacja indywidualna z dnia 24 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.68.2024.1.JG

Obowiązki płatnika w związku z przekazywaniem nagród w ramach konkursu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego:

•jest prawidłowe w zakresie braku po Państwa stronie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do uczestników Konkursu posiadających rezydencję podatkową na Litwie (pytanie trzecie),

•jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym nagród wypłaconych uczestnikom konkursu oraz nieistnienia po Państwa stronie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do uczestników konkursu (pytanie pierwsze i drugie).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika związanych z przyznawaniem nagród w ramach konkursu. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (...). Wnioskodawca zorganizował w roku 2023 konkurs, którego celem było wsparcie sprzedaży nowego typu (...) stosowanej w produkcji wyrobów Wnioskodawcy, w tym zwiększenie sprzedaży produktów premium poprzez premiowanie (...) (dalej: Konkurs). Konkurs organizowany jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Litwie na podstawie regulaminu sporządzonego przez Wnioskodawcę i wskazującego zasady udziału w Konkursie oraz wyłaniania zwycięzców. Regulamin dostępny był w czasie trwania Konkursu u przedstawicieli handlowych lub w siedzibie Wnioskodawcy.

Konkurs przeznaczony był dla:

–pełnoletnich osób fizycznych, posiadających pełną zdolność do czynności prawnych, nieprowadzących działalności gospodarczej, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej przez dystrybutorów produktów Wnioskodawcy, jeżeli do obowiązków takich osób należy doprowadzanie do sprzedaży produktów Wnioskodawcy - pod warunkiem wyrażenia zgody na udział w Konkursie przez pracodawcę każdej z tych osób,

–pełnoletnich osób fizycznych, posiadających pełną zdolność do czynności prawnych, prowadzących działalność gospodarczą, które w ramach tej działalności wykonują prace budowlane, dekarskie lub montażowe oraz sprzedają produkty Wnioskodawcy.

Zgłoszenie ww. osób fizycznych do udziału w Konkursie następowało poprzez przekazanie Wnioskodawcy prawidłowo wypełnionego formularza zgłoszeniowego w wersji papierowej. Zgłoszenie udziału w Konkursie oznaczało akceptację regulaminu Konkursu.

Konkurs polegał na tym, że uczestnicy mieli doprowadzić w czasie trwania Konkursu do sprzedaży produktów premium klientowi końcowemu i rywalizowali ze sobą o to, który z nich w danej edycji Konkursu doprowadzi do sprzedaży produktów premium o najwyższej łącznej wartości netto. W pierwszej edycji Konkursu, która już się zakończyła, Wnioskodawca nagrodził ok. 30 spośród ok. 80 zgłoszonych uczestników (prawo do otrzymania nagrody mieli wyłącznie uczestnicy, którzy sprzedawali produkty premium klientom), którzy w danej edycji Konkursu najlepiej wykonali zadanie konkursowe, tj. doprowadzili do sprzedaży produktów premium o najwyższej łącznej wartości netto. Po zakończeniu każdej edycji Konkursu, w ciągu 30 dni od dnia jej zakończenia, Wnioskodawca ustala wyniki tej edycji, sporządzając listę uczestników edycji według wartości sprzedanych przez nich produktów (w porządku malejącym).

Zwycięzcy danej edycji, w ciągu 30 dni od ustalenia wyników tej edycji, otrzymują nagrody - zasilenia kart premiowych o wartości odpowiadającej (...)% wartości netto osiągniętej sprzedaży w tej edycji. Przekazanie nagrody jest możliwe wyłącznie, gdy uczestnik posiada aktywną kartę premiową (...) (nośnik), przy czym koszt dostarczenia karty premiowej pozostaje po stronie Wnioskodawcy. Nagrodą jest zasilenie (doładowanie) karty (...) o wartości określonej zgodnie z zasadami opisanymi w regulaminie oraz regulaminie użytkowania karty premiowej. Karta (...) jest bezimienną przedpłaconą kartą typu (...) wydaną przez (...) we współpracy z (...) Polska Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej: (...) Polska). Ponadto elementem każdej nagrody była dodatkowo kwota pieniężna w wysokości 11,11% wartości nagrody, która nie była wydawana zwycięzcom, lecz Wnioskodawca potrącał ją przed wydaniem nagrody i odprowadzał tytułem podatku dochodowego od osób fizycznych od wygranej w Konkursie do właściwego urzędu skarbowego.

Uczestnikom, którzy nie znaleźli się w gronie zwycięzców edycji, nie zostały przyznane żadne nagrody. W szczególności uczestnik nie jest premiowany za sam fakt udziału w Konkursie. W Konkursie nie mogli brać udziału pracownicy Wnioskodawcy, pracownicy (...) Polska oraz podmiotów działających na zlecenie Wnioskodawcy w zakresie obsługi Konkursu, a także członkowie rodzin wymienionych osób.

W odniesieniu do uczestników Konkursu, którzy są rezydentami podatkowymi Litwy, Wnioskodawca uzyskał ich certyfikaty rezydencji podatkowej.

Pytania

1.Czy nagrody w opisanym wyżej Konkursie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazania zwycięzcom Konkursu informacji PIT-11 na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy będąc w posiadaniu certyfikatów rezydencji uczestników Konkursu będących rezydentami podatkowymi Litwy Wnioskodawca może nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, nagrody w opisanym wyżej Konkursie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca pełni funkcję płatnika tego podatku.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Z powyższego wynika zatem, że od nagród w konkursach przekazanych zwycięzcom organizator jako płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% nagrody. Ustawa nie zawiera jednak definicji pojęcia „konkurs”. Jednak pojęcie to było wielokrotnie przedmiotem wykładni sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że wobec braku w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych legalnej definicji określenia „konkurs”, dokonując wykładni tego pojęcia należy posłużyć się potocznym (językowym) znaczeniem tego określenia. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 kwietnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 911/12) zauważył, że: „(...) zasadniczo definicja pojęcia „konkurs” zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników konkursu, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Nie ulega też wątpliwości w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji. W wersji internetowej Wielkiego Słownika Języka Polskiego (projekt pod red. P. Żmigrodzkiego) pod hasłem „konkurs” czytamy, że jest to „przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami”. W definicji tej jako kluczowy, statuujący definicję „konkursu” pojawia się element „rywalizacji”. Bez „rywalizacji” bowiem nie możemy dookreślić pojęcia „konkurs”.

Z kolei według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.) konkurs to „impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami”.

Z definicji tych wynika, że dane przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważną jest też w praktyce strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedsięwzięcie przez niego zorganizowane stanowi konkurs w powyższym rozumieniu, gdyż prowadzi ono do wyłonienia najlepszych sprzedawców produktów premium Wnioskodawcy w drodze rywalizacji. Uczestnicy, którzy zgłosili swój udział w konkursie, mieli za zadanie doprowadzić w czasie trwania Konkursu do sprzedaży produktów premium klientowi końcowemu i rywalizowali ze sobą o to, który z nich w danej edycji Konkursu doprowadzi do sprzedaży produktów premium o najwyższej łącznej wartości netto. Mamy tu zatem do czynienia ze współzawodnictwem, rywalizacją uczestników o nagrody. Jednocześnie należy podkreślić, że w Konkursie zorganizowanym przez Wnioskodawcę nagrody nie są przyznawane automatycznie za sam udział, czy też za osiągnięcie określonego pułapu obrotów. Regulamin ogranicza liczbę zwycięzców przewidując, że tylko uczestnicy, którzy osiągną najlepszy wynik sprzedażowy zostaną nagrodzeni.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nagrody w opisanym wyżej Konkursie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca pełni funkcję płatnika tego podatku.

Powyższe potwierdza również m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 września 2022 r. (znak 0114-KDIP2-2.4011.558.2022.1.KW), w której wskazano, że: „Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że w celu zwiększenia sprzedaży produktów bankowych organizujecie Państwo konkursy sprzedażowe skierowane do podmiotów zewnętrznych, bądź pracowników tych podmiotów świadczących na rzecz Banku usługi w zakresie pośrednictwa w oferowaniu umów kredytu, pożyczek i leasingu na zakup samochodów. Konkursy kierowane są m.in. do osób zatrudnionych przez określonego dealera na podstawie umowy o pracę, bądź umowy cywilnoprawnej lub osób zatrudnionych przez salon dealerski na podstawie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej na stanowisku osoby zarządzającej przedsiębiorstwem prowadzonym przez salon dealerski oraz podmiotów gospodarczych, które współpracują z dealerem na podstawie wielostronnej umowy o współpracy zawartej z Bankiem oraz dealerem lub salonów dealerskich/dealerów, a więc podmiotów gospodarczych posiadających aktualną w okresie trwania Konkursu umowę koncesyjną dotyczącą sprzedaży samochodów. Zasady konkursów są regulowane szczegółowymi regulaminami. Konkurs ma na celu nagrodzenie Uczestników, których zadaniem jest sprzedanie jak największej liczby określonych produktów bankowych Wnioskodawcy. Uczestnicy konkursu uzyskują punkty za sprzedaż określonych produktów finansowych, będących przedmiotem umów o współpracę zawartych pomiędzy Bankiem a dealerem. Nagrody przyznawane są na podstawie rankingu punktów, przy czym prawo do otrzymania nagrody uzyskują Uczestnicy, którzy zdobędą najwyższe miejsca w rankingu. Wysokość nagrody w każdym etapie Konkursu jest uzależniona od pozycji w rankingu oraz liczby zebranych przez laureata punktów w danym etapie. Wysokość nagrody stanowi iloczyn liczby zdobytych punktów oraz kwoty ustalonej w regulaminie Konkursu. Jednocześnie Bank poprzez warunki regulaminu konkursu realnie ogranicza liczbę zwycięzców, którym przysługują nagrody w stosunku do liczby osób, które są Uczestnikami. Tym samym liczba zwycięzców poszczególnych Konkursów nie jest tożsama z liczbą Uczestników biorących udział w tych Konkursach. Regulamin określa wszystkie istotne elementy, takie jak: nazwa konkursu, czas trwania, wskazanie podmiotu pełniącego funkcję organizatora, miejsce Konkursu, Uczestników, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców, skład i rolę komisji konkursowej, tryb składania i rozpatrywania reklamacji. Mając na uwadze przedstawione stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotowe zdarzenie należy kwalifikować jako konkurs w rozumieniu prawa podatkowego, a zatem znajdzie zastosowanie przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Państwo, jako organizator konkursu, będą zobowiązani pobrać od wartości przekazywanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy”.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do przekazania zwycięzcom Konkursu informacji PIT-11 na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma on obowiązku sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informacji, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w stosunku do nagród przekazanych w Konkursie pełni on funkcję płatnika na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, będąc w posiadaniu certyfikatów rezydencji uczestników Konkursu będących rezydentami podatkowymi Litwy, może on nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei w myśl art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Natomiast art. 30 ust. 9 ww. ustawy wskazuje, że przepisy ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a, 7a, 7b, 14a i 17 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.

Art. 23 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. stanowi, że części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jak wskazano w przywołanych przepisach, nagrody uzyskane przez osoby fizyczne niebędące polskimi rezydentami podatkowymi w konkursie organizowanym przez polskiego rezydenta nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca uzyskał certyfikaty rezydencji uczestników Konkursu będących rezydentami podatkowymi Litwy, którym przekazał nagrody w Konkursie. Powyższe oznacza, że przychód osiągnięty przez uczestników Konkursu będących rezydentami podatkowymi Litwy z tytułu nagrody przekazanej w Konkursie podlega opodatkowaniu wyłącznie w kraju miejsca zamieszkania tej osoby, a więc na Litwie. W konsekwencji nagrody przekazane nierezydentom nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, a Wnioskodawca nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego oznacza, że państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 29 ust. 1 ustawy.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

-stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

-działalność wykonywana osobiście (pkt 2);

-pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);

-przychody z innych źródeł (pkt 9).

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei na mocy art. 20 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1)z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

2)z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

4)uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

5)z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Jak wskazano w art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Powyższy przepis wskazuje, że płatnicy mogą stosować preferencyjne stawki przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku tylko pod warunkiem posiadania zaświadczenia o siedzibie lub miejscu zamieszkania osoby zagranicznej (certyfikat rezydencji), której te należności są wypłacane.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 tej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku:

•tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

•obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Obowiązek poboru podatku przez płatnika dotyczy natomiast wyłącznie przypadków określonych w ustawie (art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e).

Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

•określenie rodzaju podmiotu, który dokonuje wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników – przy czym ustawodawca określa rodzaj podmiotu poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

•określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

I tak, wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika m.in. na:

–osoby prawne, zwane „zakładami pracy” – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy (art. 32 ustawy);

–osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4 ustawy).

Ustawa nie przewiduje natomiast obowiązków płatnika w przypadku wypłat należności z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej podatnika. W odniesieniu do takich przychodów podatnik ma obowiązek samoobliczenia podatku.

Ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty, które wypłacają należności lub realizują świadczenia na rzecz podatników:

•nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale

•mają obowiązki o charakterze informacyjnym.

Przykładowo, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstają natomiast m.in. w sytuacji wypłaty wygranych w konkursach, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Zgodnie z art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Ustalając ciążące na Państwu obowiązki płatnika/informacyjne związane z przyznawaniem nagród w pierwszej kolejności zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć „konkurs” oraz „nagroda”. Wobec czego – w celu ich określenia – uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.), konkurs to „impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami”. Natomiast definicja zawarta w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (pod red. S. Dubisza, PWN Warszawa 2003 r.) określa konkurs jako „przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami”. Według Słownika Wyrazów Obcych (wyd. Europa) konkurs to „impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś”. Natomiast z Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (pod red. B. Dunaja, wyd. Cykada) wynika, iż konkurs to „zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród”. Natomiast „nagroda” to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach itp.

Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważnym – jak element współzawodnictwa – jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

We wniosku wskazują Państwo, że jesteście spółką produkującą (...). Celem zorganizowanego w roku 2023 konkursu było wsparcie sprzedaży nowego typu (...) stosowanej w produkcji Państwa wyrobów, w tym zwiększenie sprzedaży produktów premium poprzez premiowanie (...). Konkurs polegał na tym, że uczestnicy mieli doprowadzić do sprzedaży produktów premium klientowi końcowemu i rywalizowali ze sobą o to, który z nich w danej edycji Konkursu doprowadzi do sprzedaży produktów premium o najwyższej łącznej wartości netto. Nie łączy Państwa ze sprzedającymi oraz wykonującymi prace budowlane, dekarskie lub montażowe stosunek pracy, ani stosunek zlecenia. Celem organizowanego Konkursu był wzrost sprzedaży Państwa asortymentu premium (...).

Trudno jest jednak doszukać się w takim działaniu pierwiastka rywalizacji i współzawodnictwa – jak przy typowych konkursach z nagrodami. Trudno określić jakie uczestnicy „konkursu” powinni podjąć działania, które z samej natury konkursu powinny zawierać w sobie element rywalizacji. Bez „rywalizacji” nie można bowiem dookreślić pojęcia „konkurs”. W Słowniku Języka Polskiego pod zwrotem „rywalizować” wskazuje się, że oznacza to: „ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć; konkurować z kimś” (zob. Słownik Języka Polskiego, M. Szymczak (red.), Warszawa 1989 r., tom III, s. 155.). Organizowane przez Państwa przedsięwzięcie nie przewiduje obiektywnych kryteriów dla wyłonienia najlepszego uczestnika. Wynik organizowanego przez Państwa przedsięwzięcia nie ma ścisłego związku z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji.

Analiza „charakteru” organizowanego przez Państwa „konkursu” prowadzi natomiast do wniosku, że przedsięwzięcie te jest w istocie działaniem motywacyjnym skierowanym do uczestników w celu zwiększenia sprzedaży określonych produktów. Sami we wniosku wskazujecie Państwo, że celem Konkursu jest wzrost sprzedaży Państwa asortymentu klasy premium.

Owszem, uczestnicy będą dążyć do osiągnięcia jak najlepszych rezultatów, by spełnić zamierzony przez Państwa cel – zwiększenie sprzedaży – by w ten sposób zrealizować zamierzoną przez Państwa strategię biznesową. Motywem działania dla uczestników była natomiast możliwość uzyskania dodatkowej gratyfikacji, tj. dodatkowego wynagrodzenia – nagrody (premii). Nie jest to jednak nagroda w konkursie, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która dodatkowo opodatkowana jest niższym zryczałtowanym 10% podatkiem. Zatem błędnie ocenili Państwo charakter organizowanych przez Państwa przedsięwzięć nazwanych „Konkursami” i wypłacanych nagród w kontekście tego przepisu, a w efekcie – nieprawidłowo ocenili problem swoich obowiązków w związku z wypłatą nagród w odniesieniu do osób, do których są kierowane. Jeszcze raz podkreślić należy, że samo nazwanie organizowanego przez Państwa przedsięwzięcia konkursem, czy też spełnienie pozostałych warunków formalnych, jak np. stworzenie regulaminu i przyznanie nagród, nie spowoduje zmiany kwalifikacji otrzymywanych przez uczestników świadczeń.

W naszej ocenie przyznawanie uczestnikom nagród – w opisanych przez Państwa warunkach – stanowi w istocie dodatkowe wynagrodzenie, premię za zwiększenie sprzedaży Państwa asortymentu. To nic innego jak przyjęty przez Państwa sposób na stymulowanie i kształtowanie zachowań uczestników zgodnie z przyjętymi przez Państwa celami. Organizowane przez Państwa przedsięwzięcie ukierunkowane jest w głównej mierze na zmotywowanie uczestników do zwiększenia sprzedaży Państwa asortymentu. Narzędziem w Państwa firmie do osiągnięcia tego celu jest nagradzanie wybranych uczestników, które przyjmuje formę nagrody pieniężnej. Osoby te wyłaniane są na podstawie stworzonego przez Państwa regulaminu.

Motywowanie – jako element zarządzania – polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały m.in. zaangażowanie osób na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania za pośrednictwem określonych bodźców. Działania motywacyjne to zaplanowane motywowanie odbiorców przedsięwzięcia do zrealizowania założonego celu (np. wzrost sprzedaży danego produktu, usługi, jakości) poprzez oferowanie w zamian pożądanych korzyści.

Niewątpliwie więc działaniami takimi jest organizowane przez Państwa przedsięwzięcie, którego celem jest zwiększenie sprzedaży. Nagrody przekazywane w ramach organizowanego przez Państwo przedsięwzięcia są więc dla uczestników dodatkową gratyfikację (premią/nagrodą) za realizację wyznaczonych przez Państwa celów.

Z powyższych względów organizowane przez Państwa przedsięwzięcie nie stanowi konkursu, a nagrody dla uczestników nie mają charakteru nagród w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego przy wypłacie tych należności nie mają Państwo obowiązków płatnika podatku, o których mowa w art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 i 2 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym uniemożliwia to zastosowanie przez Państwa do przyznawanych nagród 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Państwa nagroda wypłacana jest w formie zasilenia (doładowania) kart (...) będących bezimienną przedpłaconą kartą typu (...). Karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom i kontrahentom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem zasilenie takiej karty, co do zasady, uznać należy za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

W stosunku do uczestników – osób nie będących przedsiębiorcami – nie będą mieli Państwo obowiązku obliczenia i poboru zryczałtowanego podatku jako płatnik. Będą na Państwu ciążyły obowiązki o charakterze informacyjnym. Uzyskane przez te osoby przychody z tytułu nagrody w organizowanym przez Państwa przedsięwzięciu z uwagi na to, że służą zwiększeniu Państwa sprzedaży należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie znajdzie tu cytowany art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do zakwalifikowania ww. świadczenia pieniężnego do odpowiedniego źródła przychodu w przypadku osób będących przedsiębiorcami, zobowiązane są oni do klasyfikowania wartości otrzymanych świadczeń jako przychodu uzyskanego w ramach źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” w każdym przypadku, w którym świadczenia są otrzymywane przez nich w związku z tą działalnością. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakłada szczególnych obowiązków na wypłacającego takie świadczenie osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, w konsekwencji nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika, ani obowiązki informacyjne w związku z przekazaniem nagród tym osobom.

W Państwa sprawie zastosowanie znajdzie także Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie w dniu 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 51 poz. 277).

Do przychodów osób fizycznych uzyskiwanych z nagród w ramach Konkursu należy zastosować uregulowania zawarte w art. 23 Umowy dotyczące „innych dochodów”. Stosownie do treści art. 23 ust. 1 umowy polsko-litewskiej:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z kolei w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą zastosowanie znajdzie art. 7 umowy polsko-litewskiej. W myśl ust. 1 tego artykułu:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane:

a)takiemu zakładowi lub

b)sprzedaży w tym drugim Państwie dóbr lub towarów takiego samego lub podobnego rodzaju za pośrednictwem takiego zakładu lub

c)innej działalności gospodarczej, prowadzonej w tym drugim Państwie, takiego samego lub podobnego rodzaju, jak prowadzona za pośrednictwem takiego zakładu.

Tym samym dochód osoby fizycznej – rezydenta Litwy będzie podlegał opodatkowaniu tylko w państwie rezydencji (z zastrzeżeniem prowadzenia zakładu na terenie Polski przez litewskiego rezydenta). Nie mają Państwo obowiązku pobrania podatku dochodowego od należności przypadających takiemu uczestnikowi konkursu z tytułu otrzymania nagrody w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).