Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 911/12

Nagrody przyznawane na podstawie uchwały gminy za wysokie wyniki sportowe nie są zwolnione z podatku dochodowego, niezależnie od wysokości wypłaconej kwoty.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Miasta Gliwice od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 823/11 w sprawie ze skargi Miasta Gliwice na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 2 maja 2011 r. nr IBPB II/1/415-88/11/HK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Miasta Gliwice na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 823/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: "WSA"), oddalił skargę Urzędu Miejskiego w G. (dalej: "skarżący", bądź "wnioskodawca"), na interpretację Ministra Finansów z dnia 2 maja 2011 r. o nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Podstawą prawną powyższego orzeczenia Sądu I instancji był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., określanej dalej: "p.p.s.a.").

Z ustaleń stanu faktycznego podanego w zaskarżonym wyroku wynika, że Minister Finansów w indywidualnej interpretacji z dnia 2 maja 2011 r. stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku Prezydenta Miasta G. z dnia 25 stycznia 2011 r. dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania nagród pieniężnych przyznanych zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe oraz trenerom i innym osobom wyróżniającym się osiągnięciami w działalności sportowej - jest nieprawidłowe. We wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego: Na podstawie nowej Uchwały Rady Miejskiej z dnia 10 listopada 2010 r. Prezydent Miasta X będzie przyznawał nagrody i wyróżnienia dla zawodników, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe w międzynarodowym lub krajowym współzawodnictwie sportowym oraz dla trenerów i innych osób wyróżniających się osiągnięciami w działalności sportowej. Uchwała została podjęta na podstawie art. 31 oraz art. 35 ust. 5 i 6 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r., Nr 127,poz. 857, dalej jako: "ustawa o sporcie") oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej jako: "ustawa o samorządzie gminnym"). Uchwała ustala następujące nagrody i wyróżnienia: nagrody pieniężne, nagrody rzeczowe o wartości nie przekraczającej 500 zł oraz wyróżnienia w postaci dyplomów, pamiątkowych statuetek lub listów gratulacyjnych. Zawodnik, trener lub inna osoba mogą otrzymać nagrodę i wyróżnienie za uzyskane w danym roku kalendarzowym jedno (najwyższe) osiągnięcie sportowe lub za całokształt osiągnięć. Nagrody dla zawodników w indywidualnych dyscyplinach sportu mogą być przyznawane za osiągnięcia sportowe we wszystkich kategoriach wiekowych za: miejsca od 1 do 6 na Igrzyskach Olimpijskich; miejsca medalowe na Mistrzostwach Świata lub Mistrzostwach Europy; zajęcie miejsca od 1 do 3 w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata i Europy oraz Mistrzostwach Polski; uzyskanie wyniku mającego charakter szczególnego wyczynu sportowego. Nagrody w zespołowych dyscyplinach sportu mogą otrzymać zawodnicy reprezentujący dyscypliny, w których rywalizacja odbywa się na co najmniej trzech ogólnopolskich poziomach rozgrywkowych (warunek dotyczący ilości poziomów rozgrywkowych nie dotyczy sportu osób niepełnosprawnych). Nagrody przyznawane są za: zajęcie miejsca od 1 do 6 na Igrzyskach Olimpijskich; miejsca medalowe na Mistrzostwach Świata, Mistrzostwach Europy, Mistrzostwach Polski; zajęcie miejsca od 1 do 3 w Pucharze Polski lub Pucharze Świata; awans do najwyższej klasy rozgrywkowej oraz awans do wyższej klasy w rozgrywkach ligowych i za utrzymanie się w tej samej klasie rozgrywek ligowych. Wnioski o przyznanie nagród i wyróżnień mogą składać zawodnicy, trenerzy i inne osoby wyróżniające się osiągnięciami w działalności sportowej spełniające warunki określone w przyjętej uchwale. Decyzję o udzieleniu i wysokości nagród podejmuje Prezydent Miasta w oparciu o opinię wydziału urzędu właściwego ds. sportu, Rady Sportu Miasta oraz Zastępcy Prezydenta Miasta. Lista osób nagrodzonych podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego oraz w "Miejskim Serwisie Informacyjnym - X". W tym stanie faktycznym wnioskodawca zadał organowi interpretacyjnemu następujące pytania: Jak należy opodatkować nagrody pieniężne przyznawane zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe oraz trenerom i innym osobom wyróżniającym się osiągnięciami w działalności sportowej? oraz jak należy opodatkować nagrody rzeczowe o wartości nieprzekraczającej 500 zł. przyznawane zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe oraz trenerom i innym osobom wyróżniającym się osiągnięciami w działalności sportowej? Prezentując własne stanowisko w sprawie wnioskodawca wskazał, iż zawodnicy zdobywający nagrody przyznawane przez Prezydenta Miasta X otrzymują je za osiągnięcia sportowe wynikające z bezpośredniej rywalizacji, co można uznać za zwycięstwo w konkursie z zakresu sportu (chociaż nie organizowanym bezpośrednio przez Prezydenta Miasta). Trenerzy i inne osoby również otrzymują nagrody za wyróżniające się osiągnięcia w działalności sportowej. W opinii wnioskodawcy, jeśli nagroda nie przekracza kwoty 760 zł, to korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") W przypadku, gdy nagroda jest wyższa niż 760 zł, zawodnik, trener lub inna osoba otrzyma nagrodę pomniejszoną o zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 %. Ponadto zdaniem wnioskodawcy, zawodnicy, trenerzy i inne osoby otrzymujące nagrody rzeczowe, których wartość nie przekracza kwoty 500 zł korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 tej ustawy, gdyż - w ocenie wnioskodawcy - powyższe nagrody stanowią wygrane w konkursach z dziedziny sportu. Organ interpretacyjny uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ przywołując treść art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f stwierdził, że powyższy przepis przewiduje zwolnienie z podatku dochodowego m. in. wygranych w konkursach, które nie są wprawdzie organizowane przez środki masowego przekazu, ale są konkursami z zakresu nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Organ interpretacyjny podkreślał, iż ustawodawca w przepisach podatkowych nie zdefiniował pojęcia konkursu, odwołał się natomiast do ogólnej definicji zawartej w Słowniku języka polskiego. Równie ważna jak element współzawodnictwa jest strona formalna przedsięwzięcia. Konieczne bowiem jest sporządzenie regulaminu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy, nagrody i sposób wyłonienia zwycięzców. Organ interpretacyjny stwierdzał, iż w świetle powołanych powyżej przepisów w przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia z nagrodą w konkursie, bowiem w analizowanym przypadku nie zostały spełnione przesłanki konkursu. Nagrody przyznawane będą za dotychczasowe osiągnięcia sportowe takie jak m.in.: miejsca od 1 do 6 na Igrzyskach Olimpijskich, miejsca medalowe na Mistrzostwach Świata lub Mistrzostwach Europy, Mistrzostwach Polski, uzyskanie wyniku mającego charakter szczególnego wyczynu sportowego, awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Zawodnik, trener lub inna osoba mogą otrzymać nagrodę i wyróżnienie za uzyskane w danym roku kalendarzowym jedno (największe) osiągnięcie lub za całokształt osiągnięć. Zdaniem organu interpretacyjnego kryterium oceny jest rok kalendarzowy lub lata działalności i dotychczasowy dorobek zawodników, trenerów bądź innych osób wyróżniających się osiągnięciami w działalności sportowej. Przesłanki, którymi kierować się będzie Prezydent Miasta nie wskazują zatem na to, aby dokonywano wyboru najlepszego sportowca, trenera czy innej osoby wyróżniającej się osiągnięciami w działalności sportowej wprowadzając jakikolwiek czynnik rywalizacji czy współzawodnictwa. W ocenie organu interpretacyjnego osoby, które otrzymają nagrody nie będą brały udziału w bezpośredniej rywalizacji, aby otrzymać nagrodę, gdyż przyznawana będzie ona wyłącznie w oparciu o wyniki innych konkursów (konkurencji, zawodów), w których brali wcześniej udział. W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa skarżący podtrzymał swoje stanowisko. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji. W skardze na interpretację z dnia 2 maja 2011 r. pełnomocnik wnioskodawcy zarzucał: naruszenie art. 14c § 1 zd. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "o.p.") oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Zdaniem pełnomocnika w zaskarżonej interpretacji organ dokonywał wykładni pojęcia "konkurs" występującego w treści art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. W związku z brakiem legalnej definicji tegoż pojęcia koniecznym było odwołanie się do znaczenia potocznego (słownikowego). Organ odwołując się do tegoż znaczenia nie podał źródła słownikowej definicji konkursu. W tej sytuacji skarżący uznaje, iż interpretacja nie zawiera uzasadnienia prawnego w rozumieniu art. 14 c § 1 zd. 1 o.p., bowiem brak wskazania źródła definicji uniemożliwia skarżącemu weryfikację prawidłowości wykładni dokonanej przez organ. Autor skargi podkreślał, iż obowiązujące przepisy prawa nie zawierają legalnej definicji konkursu. W związku z tym przy dokonywaniu wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., należy posługiwać się potocznym (słownikowym) znaczeniem tegoż pojęcia. Pełnomocnik przywoływał obszerne fragmenty ww. wyroku, podkreślając, że wskazano w nim m. in. na to, że: "(...) Przepisy u.p.d.o.f., ani też inne przepisy podatkowe nie zawierają ustawowej definicji użytego w art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy terminu "konkurs". Nie ma też na gruncie języka polskiego jednej ściśle określonej definicji konkursu, brak jest w związku z tym wyraźnie określonych granic rozumienia tego pojęcia, co w konsekwencji powoduje, że istnieje duża różnorodność odmian i form przedsięwzięć, które na gruncie języka potocznego mogą być określane tym mianem." Zdaniem pełnomocnika z treści przywołanych przez Wojewódzki WSA w Szczecinie definicji "konkursu" nie wynika, iż kwalifikacja danego przedsięwzięcia za konkurs wymaga wykazania elementu rywalizacji, na który powołuje się organ. W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenia w całości podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej interpretacji. WSA odnosząc się do zakreślonego sporu wskazał, że pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14c § 1 o.p., zawierająca ocenę prawną stanowiska pytającego wraz z uzasadnieniem prawnym, musi być na tyle konkretna, aby podatnik mógł się do niej zastosować. W ocenie WSA uzasadnienie zaskarżonej interpretacji, spełnia wszystkie wymogi przewidziane przez przepisy prawa, w tym także postanowienia art. 14c o.p. Zdaniem WSA zaprezentowane w kontrolowanym akcie stanowisko organu interpretacyjnego było jasną i zrozumiałą odpowiedzią organu na zadane we wniosku pytania. Skarżona interpretacja zawierała także precyzyjną wykładnie spornego przepisu art. 21 ust. 1 pkt. 68 u.p.d.o.f., w tym także wyjaśnienie tego jak należy rozumieć ten konkretny przepis wraz z określeniem skutków podatkowych dla wnioskodawcy i sposobu jego stosowania w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, wraz z odniesieniem do innych przepisów podatkowych, które winny mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Organ interpretacyjny wytłumaczył z jakich przyczyn zastosował w opisanym we wniosku stanie faktycznym, sporny przepis art. 21 ust. 1 pkt. 68 u.p.d.o.f. oraz wyjaśnił powody, dla których wykłada wskazany wyżej przepis w odmienny niż to uczynił wnioskodawca sposób.