Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.185.2024.1.KF
Obowiązki płatnika w związku z wypłatą diet radnym.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w zakresie pytania nr 1 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłatą diet radnym. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina jest wspólnotą samorządową, tworzoną przez mieszkańców miasta. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, jedną z jednostek organizacyjnych w Gminie jest Urząd Miasta (dalej jako: „Urząd” lub „Wnioskodawca”). Organem uchwałodawczym w Gminie jest rada gminy. W radzie gminy zasiadają radni (dalej jako: „Radni”).
Diety wypłacane są Radnym w wysokości wynikającej z uchwały z dnia (…) stycznia 2019 r. w sprawie ustalenia zasad przyznawania oraz wysokości diet dla radnych Rady Miejskiej. Urząd wypłaca diety Radnym do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstało prawo do diety (czyli dieta za grudzień 2023 r. jest wypłacana w styczniu, tj. do 10-go stycznia 2024 r., dieta za styczeń 2024 r. jest wypłacana w lutym, tj. do 10-lutego 2024 r. itd.). Dieta za grudzień 2023 r. jest wypłacana po upływie roku, za który jest należna, czyli w styczniu 2024 r.
Wnioskodawca w związku z wypłacanymi dietami występuje jako płatnik, co oznacza obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy i przekazania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Ponadto na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wysłania wypełnionej rocznej deklaracji według ustalonego wzoru (dalej jako: „PIT-R”) w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.
Pytania
1.Czy Wnioskodawca dietę za grudzień 2022 r. powinien wykazać w PIT-R w styczniu 2023 r. razem z dietą za styczeń 2023 r. wypłaconą w lutym 2023 r.?
2.Czy od sumy diety wypłaconej w styczniu 2024 r. za grudzień 2023 r. i w lutym 2024 r. za styczeń 2024 r. należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od nadwyżki kwoty wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 3.000 zł, pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodów?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, w odniesieniu do pytania nr 1, dieta za grudzień 2022 r. wypłacona w styczniu 2023 r. powinna być ujęta w PIT-R za 2023 r. w miesiącu styczniu 2023 r. razem z dietą za styczeń 2023 r. wypłaconą w lutym 2023 r.
Państwa zdaniem, w odniesieniu do pytania nr 2, gdy Radnemu w styczniu 2024 r. zostanie wypłacona dieta za grudzień 2023 r., a jednocześnie w lutym 2024 r. zostanie wypłacona dieta za styczeń 2024 r., to z uwagi na fakt, że diety zostały wypłacone w dwóch różnych miesiącach, Wnioskodawca do każdej wypłaconej diety powinien oddzielnie zastosować zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3.000 zł.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT jednym ze źródeł przychodów jest przychód osiągany z działalności wykonywanej osobiście, natomiast zgodnie z art. 13 pkt 5 ustawy PIT za przychód z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, czyli przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT, wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3.000 zł.
W art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy PIT ustawodawca wskazał, że koszty uzyskania przychodów w przypadku przychodów osiąganych z tytułu m.in. przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Zgodnie z art. 45b ustawy PIT, minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na strome podmiotowej obsługującego go urzędu ustalone wzory m.in. PIT-R, w którym to płatnik zobowiązany jest wskazać kwoty wypłaconych diet Radnym.
Ad. 1
Co do zasady w informacji PIT-R diety zalicza się do przychodów tego miesiąca, za które są należne. Jednakże w sytuacji, gdy dieta zostanie wypłacona po zakończeniu roku podatkowego, którego dotyczyła, to staje się niemożliwym przyporządkowanie tej diety w nowym roku podatkowym, do poszczególnych miesięcy roku poprzedniego i ustalenie kwoty zwolnienia na podstawie przepisów obowiązujących w roku poprzednim.
W związku z powyższym wypłacona w styczniu dieta za grudzień poprzedniego roku, powinna zostać wykazana w PIT-R za styczeń nowego roku podatkowego w wierszu dotyczącym stycznia.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
-z 21 lipca 2023 r. sygn. 0115-KDIT1.4011.415.2023.1.PSZ;
-z 25 kwietnia 2023 r. sygn. 0115-KDIT2.4011.48.2023.1.MM.
Ad. 2
Jak zostało wskazane powyżej, w PIT-R za styczeń zostanie wykazana kwota odpowiadająca dwóm dietom (grudniowej roku poprzedniego oraz styczniowej nowego roku), jednak w styczniu Radny faktycznie otrzyma jedną dietę, a więc przychód Radnego będzie odpowiadał wysokości jednej diety (z tytułu pełnionego mandatu radnego).
Jeżeli w styczniu Radny otrzyma wypłatę jednej diety, pomimo że w PIT-R wykazane będą dwie, to zwolnienie z opodatkowana diety oraz zastosowanie kosztów uzyskania przychodu będzie miało odniesienie tylko do kwoty odpowiadającej realnie otrzymanej w styczniu diety. Dla diety za grudzień 2023 r. wypłaconej w styczniu 2024 r. oraz diety za styczeń 2024 r. wypłaconej w lutym 2024 r. należy zastosować odrębne limity 3.000 zł z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o PIT, bowiem każda z tych diet została wypłacona w innym miesiącu.
Tym samym, Wnioskodawca do każdej wypłaconej diety powinien oddzielnie zastosować zwolnienie z opodatkowana do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3.000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zawarł regułę, zgodnie z którą przychodami – co do zasady – są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania.
Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy. Dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Aby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.
Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 13 pkt 5 tej ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Natomiast wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, odnosi się zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy do:
Przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich zaliczyć można m.in. parlamentarzystów, radnych (gminy, powiatu, sejmiku województwa), ławników, arbitrów sądów polubownych czy też mediatorów. Pojęcie to rozumieć bowiem należy, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bardzo szeroko, jako przede wszystkim obowiązki związane z uczestnictwem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej i sądowniczej, jak i ustawodawczej.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 zł.
Zatem, ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają tylko przychody stanowiące diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych czy obywatelskich i to wyłącznie do wysokości 3.000 zł miesięcznie. W sytuacji uzyskania przychodu w kwocie przekraczającej 3.000 zł miesięcznie, nadwyżka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, powoduje ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika – na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 powołanej ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W świetle art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania niektórych przychodów – z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 – określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Na mocy art. 42 ust. 1 tej ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Jednocześnie wskazać należy, że z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.
Stosownie do art. 45b ust. 1 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu ustalone wzory:
1)deklaracji, o których mowa w art. 30da ust. 14, art. 30h ust. 4, art. 38 ust. 1a, art. 42 ust. 1a, art. 42e ust. 5 oraz art. 43 ust. 1;
2)informacji, o których mowa w art. 21 ust. 46, art. 26ha ust. 10, art. 30dg ust. 1, art. 35 ust. 6, art. 39 ust. 1 i 3, art. 41 ust. 4i, art. 42 ust. 2, art. 42a ust. 1, art. 42e ust. 6 oraz art. 52jb ust. 7;
3)oświadczeń i wniosków, o których mowa w art. 30j ust. 1 pkt 1, art. 30o pkt 1, art. 31b ust. 1, art. 32 ust. 3 i 6-8, art. 41 ust. 11 oraz art. 45c ust. 3a;
4)rocznego obliczenia podatku oraz informacji, o których mowa w art. 34 ust. 7 i 8;
5)zeznań podatkowych, o których mowa w art. 45 ust. 1-1aa.
Według objaśnień zawartych na druku PIT-R „Informacja o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich” odnoszących się do części D tego druku:
1)w kolumnie b – płatnik wykazuje ogólną kwotę wypłat należności dokonanych w danym miesiącu, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b i pkt 17 ustawy,
2)w kolumnie c – płatnik wykazuje kwoty diet i innych należności, wypłaconych osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie, wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy,
3)w kolumnie d – płatnik wykazuje kwoty diet oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, wypłaconych osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie, wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy,
4)w kolumnie e – płatnik wykazuje nadwyżkę między kwotą wypłaconych należności a sumą kwot wolnych od podatku dochodowego, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Wobec powyższego wyjaśnić należy, że co do zasady w informacji PIT-R diety zalicza się do przychodów tego miesiąca, za który są należne. Zatem dietę za styczeń 2023 r. wypłaconą radnemu w lutym 2023 r. należy przyporządkować do przychodów radnego za styczeń 2023 r.
Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, diety wypłacone za rok poprzedni należy przypisać do miesiąca, w którym zostały one wypłacone. Skoro zatem – w opisanym zdarzeniu – dietę za grudzień 2022 r. wypłacono radnemu w styczniu 2023 r., to również należy ją zakwalifikować do przychodów radnego za styczeń 2023 r.
Z tego względu dietę za grudzień 2022 r. wypłaconą w styczniu 2023 r., należy wykazać w informacji PIT-R sporządzanej za rok 2023 w wierszu dotyczącym miesiąca, w którym nastąpiła faktyczna wypłata tej diety, tj. w styczniu.
Zatem w informacji PIT-R w miesiącu styczniu należy wpisać sumę diet radnego za grudzień 2022 r. (wypłaconą w styczniu 2023 r.) i należną za styczeń 2023 r.
W tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii zakreślonej pytaniem nr 2, wyjaśniam, że zakończenie roku podatkowego powoduje, że nie jest możliwe przyporządkowanie wypłaconych w następnym roku podatkowym diet do poszczególnych miesięcy roku poprzedniego i tym samym ustalenie kwoty zwolnienia na podstawie przepisów obowiązujących w roku poprzednim.
Jeżeli skumulowana wypłata diet (które w deklaracji PIT-R powinny zostać przyporządkowane do przychodów ze stycznia 2024 r.) spowodowała przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługującego za styczeń, od nadwyżki ponad limit zwolnienia pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 tej ustawy, należy obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 wskazanej ustawy.
Zatem od sumy diety wypłaconej w styczniu 2024 r. za grudzień 2023 r. i w lutym 2024 r. za styczeń 2024 r. powinni Państwo pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od nadwyżki kwoty 3.000 zł pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodów.
Państwa stanowisko, zgodnie z którym do każdej wypłaconej diety powinni Państwo oddzielnie zastosować powyższe zwolnienie jest więc nieprawidłowe.
W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?