Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. I SAB/Wr 479/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski Sędziowie: Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Sędzia WSA Tadeusz Haberka po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2024 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt stały I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu administracyjnego w sprawie strony skarżącej; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 500 zł (pięćset złotych); V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi, którą wniosła M. B. (obywatelka B.), jest przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę Dolnośląskiego postępowania w sprawie wydania skarżącej zezwolenia na pobyt stały.

W skardze strona skarżąca zarzuciła organowi naruszenie art. 12 w związku z art. 35 § 1 i § 3 oraz art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.).

Strona skarżąca wniosła o: 1) zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 14 dni od doręczenia akt organowi; 2) stwierdzenie, że Wojewoda dopuścił się przewlekłości postępowania z rażącym naruszeniem prawa; 3) przyznanie od organu sumy pieniężnej w kwocie 2000 zł; 4) zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Strona skarżąca wskazała, że w dniu 8 września 2022 r. złożyła wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt stały, jednak pomimo wniesienia ponaglenia w dniu 28 listopada 2022 r., na dzień sporządzenia skargi (3 listopada 2023 r.) organ nie załatwił sprawy z wniosku strony skarżącej. Strona skarżąca wskazała, że organ nie informował o przyczynach niezałatwienia sprawy w terminie. Pomimo wielokrotnych próśb o przyspieszenie załatwienia sprawy, organ nie zakończył postępowania. W uzasadnieniu skargi wskazano także, że obecna sytuacja skarżącej uzasadnia przyznanie jej sumy pieniężnej od organu, ponieważ nie może prowadzić swoich spraw z uwagi na trudności, jakie napotyka i stan niepewności, w jakim się znajduje.