Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 października 2023 r., sygn. I SA/Kr 839/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Klimek, Sędziowie Sędzia WSA Michał Niedźwiedź (spr.), Sędzia WSA Jarosław Wiśniewski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 października 2023 r. sprawy ze skargi L. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 6 lipca 2023 r. nr 1201-IEE.7113.2.116.2023.2.ID w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zarzutów na postępowanie egzekucyjne skargę oddala.
Uzasadnienie
1.1. Pismem z 16 kwietnia 2023 r. L. M. – nazywany dalej "Skarżącym", złożył zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnego.
1.2. Postanowieniem z 15 maja 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, działając jako organ egzekucyjny, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie zarzutów z uwagi na uchybienie terminowi do ich wniesienia.
Tytuły wykonawcze, na podstawie których prowadzone było postępowanie egzekucyjne, zostały bowiem doręczone stronie w trybie zastępczym, na podstawie art. 44 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm.; dalej jako "k.p.a."), 27 listopada 2006 r.
1.3. W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżący wyjaśnił między innymi, że od 1999 r. mieszka poza granicami Polski i od tego czasu nie miał w kraju stałego miejsca zamieszkania. Natomiast adres, na który zostały skierowane tytuły wykonawcze był miejscem prowadzonej przez niego do 1999 r. działalności gospodarczej oraz miejscem zamieszkania jego byłej żony. Przy czym małżeństwo zostało rozwiązane wyrokiem sądu z 17 lipca 2006 r.
1.4. Po rozpoznaniu zażalenia, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 6 lipca 2023 r. wydał postanowienie (nr 1201-IEE.7113.2.116.2023.2.ID), którym utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.
Przedstawiając stan prawny organ wskazał, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 2070 ze zm.; dalej jako "ustawa nowelizująca") w sprawie ma zastosowanie art. 33 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r., poz. 479 ze zm.; dalej jako "u.p.e.a.") w brzmieniu obowiązującym przed 30 lipca 2020 r. Postępowanie egzekucyjne wszczęto bowiem na podstawie tytułów wykonawczych z 6 listopada 2006 r., które zostały doręczone stronie w trybie zastępczym 27 listopada 2006 r. W konsekwencji w sprawie znajduje zastosowanie art. 33 § 1 oraz art. 27 § 1 pkt 9 u.p.e.a. w poprzednio obowiązującym brzmieniu, które przewidują, że zarzuty wnosi się w terminie 7 dni od doręczenia zobowiązanemu tytułu wykonawczego. Uchybienie temu terminowi oznacza, że czynność Skarżącego należało uznać za bezskuteczną. Termin ten upłynął bowiem 4 grudnia 2006 r. W konsekwencji, żądanie Skarżącego należało uznać za spóźnione – a co za tym idzie w świetle art. 61a § 1 k.p.a. postępowanie nie mogło zostać wszczęte z innych uzasadnionych przyczyn.