Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. III OSK 1551/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. akt II SA/Go 43/22 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim z dnia (...) grudnia 2021 r., nr (...) w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop I. oddala skargę kasacyjną, II. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz skarżącej M. P. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 kwietnia 2022 r., sygn. akt II SA/Go 43/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim: uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Z. z [...] października 2021 r., nr [...], na podstawie której odmówiono M. P. wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji (pkt 1); zasądził od Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz skarżącej kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 2).

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł organ zaskarżając ten wyrok w całości, a na podstawie art. 174 pkt. 1-2 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów:

I. prawa materialnego, mianowicie:

1) art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej poprzez:

a) jego niezastosowanie z powodu oczywistej niekonstytucyjności, podczas gdy nie zaistniały przesłanki do takiego uznania, a sąd miał obowiązek rozpatrzyć sprawę w oparciu o ten przepis;

b) błędną jego wykładnię, polegającą na przyjęciu, że organy obu instancji były uprawnione do rozstrzygania o wtórnej niekonstytucyjności tego przepisu, co skutkowałoby wydaniem decyzji administracyjnej z pominięciem obowiązującego przepisu prawa, co do którego Trybunał Konstytucyjny nie orzekł o jego niezgodności z Konstytucją RP;