Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 stycznia 2022 r., sygn. II SA/Sz 390/21
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] lutego 2021 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (powoływane dalej jako: Kolegium lub organ odwoławczy), po rozpatrzeniu odwołania J. S. (dalej: Skarżący) orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2021 r., znak: [...] w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami.
Jak wskazało w uzasadnieniu Kolegium, decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. Starosta [...], po przeprowadzeniu z urzędu postępowania administracyjnego, cofnął Skarżącemu uprawnienia do kierowania pojazdami - prawo jazdy kat. A, B, C, BE, CE wydane przez Starostę D. w dniu [...] września 2011 r.
Odwołując się od powyższej decyzji pełnomocnik Skarżącego zarzucił organowi I instancji rażące naruszenie prawa poprzez kierowanie wszelkiej korespondencji nie do strony postępowania, lecz do jej pełnomocnika ustanowionego w ramach innego postępowania, co skutkowało pozbawieniem strony możliwości czynnego udziału strony w postępowaniu. Dodatkowo zarzucał on także niewyjaśnienie istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, zaniechanie wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego, co doprowadziło do wydania decyzji o odebraniu uprawnień pomimo dalszego prowadzenia postępowania przedmiocie skierowania skarżącego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, wobec złożenia przez niego skargi kasacyjnej do NSA. Pełnomocnik Skarżącego zarzuciła też organowi administracji dokonanie pobieżnej oceny stanu faktycznego oraz zaniechanie wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.