Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.50.2024.1.AW
Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Tytułem wstępu, wskazuje Pan, że w poniższej opisywanej sprawie (...) września 2022 r. otrzymał Pan indywidualną interpretację podatkową nr (...), w której organ stwierdził, że w związku ze sprzedażą działek nie będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług, a transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
Z uwagi jednak na to, że zmienił się stan faktyczny w stosunku do opisu zdarzenia przyszłego wskazanego we wniosku o wydanie powyższej indywidualnej interpretacji, chciałby Pan jeszcze raz potwierdzić, że mimo zmiany okoliczności sprzedaży działek, nie działał Pan jako podatnik VAT. Obawia się Pan bowiem, że powyższa interpretacja z uwagi na zmianę okoliczności faktycznych może Pana nie chronić.
Dlatego też, występuje Pan jeszcze raz o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, co do opodatkowania VAT sprzedaży działek.
Jest Pan osobą prywatną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pan i nigdy nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT.
Dotychczas nigdy nie zajmował się Pan sprzedażą żadnych nieruchomości. Jedynym źródłem Pana dochodów jest praca etatowa (umowa o pracę).
Nie jest Pan także rolnikiem i nie prowadzi ani nigdy nie prowadził Pan gospodarstwa rolnego.
W majątku Pana rodziny od dziesięcioleci znajduje się niezabudowana nieruchomość gruntowa, która położona jest w miejscowości (…). Nieruchomość ta objęta była księgą wieczystą nr (…), prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…).
Pierwotnie nieruchomość była własnością Pana dziadków, którzy następnie przekazali ją w darowiźnie Pana rodzicom.
Nieruchomość ta miała łączną powierzchnię (…) ha i była przeznaczona na działalność rolniczą. W roku 2005 Gmina (…) zmieniła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i w związku z tym część nieruchomości – należącej wówczas do Pana rodziców – o powierzchni ok. (…) została przeznaczona pod zabudowę. Pozostała część nieruchomości o powierzchni (…) m² pozostała terenem rolnym.
Podkreślił Pan, że rodzice nie składali żadnego wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Gmina sama przeznaczyła teren obejmujący działkę pod zabudowę. W związku z tym, (…) Pana rodzice dokonali podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki – utworzono (…) odrębnych działek wraz z drogą wewnętrzną.
(…) Pana rodzice w darowiźnie przekazali wszystkie działki Panu oraz Pana dwóm braciom. Bracia otrzymali działkę wspólnie – zgodnie z wolą rodziców – na braci, w tym na Pana, przypadała taka sama powierzchnia terenu – pomiędzy braćmi powstała współwłasność w częściach ułamkowych (po 1/3 dla każdego z braci, w tym dla Pana).
Rodzice nie wskazali jednak, które konkretnie działki ma Pan otrzymać, a które Pana bracia. Mając to na uwadze postanowił Pan oddzielić się od braci i wydzielić geodezyjne swoją część, co spowodowało szereg zmian w podziałach (wcześniejszy podział działek na (…) był już nieaktualny). Aby podzielić działki na równe części między braci niezbędne było bowiem ustanowienie nowego podziału.
(…) zawarł Pan z braćmi akt notarialny (…) ustanawiający nowy podział własności działek między ww. osoby. W wyniku podziału uzyskał Pan łączną powierzchnię działek – (…) ha. Numery działek ewidencyjnych, które otrzymał Pan w wyniku tego podziału to: (…).
Po zniesieniu współwłasności między braćmi, dokonał Pan podziału działek celem uporządkowania stanu geodezyjnego na mocy decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości wydanej (…) przez wójta Gminy (…). W wyniku tego podziału ustanowiono działki o numerach: (…).
Po otrzymaniu działek od rodziców i po ww. podziałach, nigdy nie wykorzystywał Pan ich w żadnych celach zarobkowych, tj.:
a)nie prowadził Pan tam działalności rolnej;
b)nie były one przedmiotem najmu, dzierżawy lub jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej.
W roku 2023 sprzedał Pan (...) działek. Na chwilę obecną część działek jest wyłączona ze sprzedaży, ponieważ rozważa Pan na nich budowę własnego domu rodzinnego z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży działek.
Wraz ze sprzedażą ww. (...) działek do nabywców, nabywali oni także udział w drodze wewnętrznej nr (…), w ułamkowej części. Droga ta bowiem (działka) bezpośrednio prowadzi do ich posesji.
Dla zbywanych w roku 2023 działek nie podejmował Pan żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości działek, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.). Nie ponosił też Pan żadnych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży. Sprzedał je Pan w takim stanie, w jakim otrzymał od rodziców – działki niezabudowane, nieuzbrojone (grunty z zaroślami).
Przed sprzedażą ww. działek nie podpisywał Pan żadnych umów przedwstępnych, czy rezerwacyjnych kupna/sprzedaży działek z nabywcami.
Nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw potencjalnym nabywcom w związku ze sprzedażą działek.
Przed ostateczną sprzedażą działek na rzecz nabywców, nie uzyskiwał Pan żadnych zgód, pozwoleń, opinii, decyzji, itp. związanych z daną działką, takich jak zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych. Wszelkiego rodzaju dodatkowe niezbędne dokumenty (zgody, pozwolenia itd.), uzyskiwali nabywcy we własnym zakresie już po zakupie od Pana działek.
W stosunku tylko do jednej działki o numerze (…) (droga wewnętrzna), ubiega się Pan o jej odrolnienie (zmianę jej przeznaczenia). Działka ta stanowi drogę wewnętrzną, którą Pan i nabywcy pozostałych działek będą dojeżdżać do swoich posesji. Zgodnie z prawem budowlanym/z prawem użytkowania drogi dojazdowej, działka ta musi zostać odrolniona tak, aby Pan, ale także nabywcy pozostałych działek mieli drogę dojazdową do swoich posesji. W dniu (…) otrzymał Pan decyzję Starosty (…) o wyłączeniu tej działki z ewidencji gruntów klasyfikowanych jako orne. Właśnie w tym wyłącznie aspekcie, pierwotne zdarzenie przyszłe wykazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dla podatku VAT nr (...), różni się od faktycznych okoliczności sprzedaży/aktualnego stanu faktycznego. W tamtym bowiem stanie faktycznym nie poinformował Pan organu, że będzie odralniał jedną działkę, gdyż wówczas jeszcze tego Pan nie wiedział. Procedura odrolnienia działki to długotrwały proces, niekończący się wydaniem decyzji, tylko koniecznością uiszczenia opłat, a cała procedura trwać będzie prawdopodobnie przez 10 lat. Na dzień sprzedaży działek do nabywców, procedura odrolnienia nie była jeszcze zakończona, trwała i nadal się nie zakończyła.
Wskazuje Pan także, że nabywcy na działki pojawiali się sami. Nie podejmował Pan żadnych szczególnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą działek. Poinformował Pan najbliższą rodzinę o sprzedaży działek, w tym braci. Ponieważ bracia też sprzedawali działki i korzystali z pośrednika w sprzedaży nieruchomości, to pośrednik polecał nabywcom Pana działki. Nie zatrudniał Pan jednak żadnego profesjonalnego własnego pośrednika. Ponieważ działki leżały koło siebie (działki Pana i braci), to nabywcy sami dopytywali pośrednika braci o możliwość nabycia Pana działek i pośrednik ten odsyłał potencjalnych zainteresowanych do Pana. Pana działki leżały bowiem w atrakcyjnym miejscu. Sprzedaż odbywała się zatem przysłowiową „pocztą pantoflową”.
Ponadto, wskazuje Pan, że w dniu (...) lipca 2023 r. otrzymał Pan indywidualną interpretację podatkową nr (...), w której organ w stosunku do powyższego stanu faktycznego wskazał m.in., że: „(…) okoliczności dotyczące opisanej sprzedaży działek nie świadczą o tym, że w przypadku Wnioskodawcy spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W realiach przedstawionych okoliczności działania podjęte przez Pana nie pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży tych działek do kategorii przychodu z działalności gospodarczej”.
Stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie ww. interpretacji dla podatku PIT i ten przedstawiony powyżej są tożsame.
Pytanie
Czy w związku ze sprzedażą działek działał Pan jako podatnik VAT, w związku z czym transakcja ta (sprzedaż działek) podlegała opodatkowaniu VAT?
Pana stanowisko w sprawie
W związku ze sprzedażą działek nie działał Pan jako podatnik VAT, w związku z czym transakcja ta (sprzedaż działek) nie podlegała opodatkowaniu VAT.
Uzasadnienie stanowiska
Sprzedaż gruntu jako odpłatna dostawa towarów
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie powyższych przepisów, stwierdzić należy, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), gdzie towarem w rozumieniu VAT jest także grunt. Zasadniczo zatem sprzedaż gruntu (za wynagrodzeniem) jest opodatkowana podatkiem VAT – stanowi dostawę towarów i jest odpłatna.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu powyższych przepisów podlega opodatkowaniu VAT.
Aby czynność była opodatkowana VAT, musi być wykonywana przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.
Wobec powyższego, jeżeli w związku ze sprzedażą działek, działał Pan jako podatnik VAT (spełnił definicję podatnika VAT), to powinien był opodatkować podatkiem VAT sprzedawane działki. Jeżeli natomiast nie spełnił Pan definicji podatnika VAT, to sprzedaż działek nie była opodatkowana VAT.
Podatnik VAT
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Definicja działalności gospodarczej w VAT jest następująca (art. 15 ust. 2 ustawy VAT):
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W Pana ocenie, na podstawie powyższych przepisów podatnikiem VAT jest osoba, która spełnia łącznie wszystkie poniższe warunki:
1)podmiot wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na jej cel i rezultat – czyli działalność we własnym imieniu i na własny rachunek.
Sprzedawał Pan działki własne, we własnym imieniu i na swoją rzecz. Warunek – Pana zdaniem – zasadniczo jest spełniony.
2)prowadzona działalność gospodarcza:
a)to działalności m.in. handlowa.
Sprzedaż działek za wynagrodzeniem jest, co do zasady, działalnością handlową.
Warunek – w Pana ocenie – zasadniczo jest spełniony.
b)wykorzystywane są towary lub usługi w sposób ciągły.
Warunek ten – Pana zdaniem – nie będzie spełniony.
Przedmiotem sprzedaży były towary – grunt (działki). Jednak sprzedaż tych działek była wyłącznie okazjonalna. Nie prowadzi Pan ciągłej sprzedaży nieruchomości/gruntów. Nigdy wcześniej też nie sprzedał Pan żadnych nieruchomości. Transakcja sprzedaży działek była wyłącznie jednorazowa i związana ze sprzedażą majątku osobistego.
Ciągłość oznacza powtarzalność lub długi okres trwania. Nie jest zatem podatnikiem VAT osoba, która dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz osoba ta nie prowadzi zorganizowanej działalności, lecz tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.
Ponadto, nie nabył Pan pierwotnie działek na cele inwestycyjne, Pana działalność nie miała charakteru inwestycyjnego. Dostał Pan nieruchomość od rodziców w darowiźnie, która od dziesięcioleci znajdowała się w majątku Pana rodziny.
Z kolei, pieniądze ze sprzedaży majątku prywatnego planuje Pan wykorzystać na budowę domu prywatnego. Nie będzie Pan ich np. reinwestował w zakup innych nieruchomości w celu ich sprzedaży z zyskiem.
Dodać należy, że w związku ze sprzedażą działek nie działał Pan także w sposób zorganizowany, tj. nie podejmował Pan czynności, które mają formę zorganizowaną, stanowiącą profesjonalny obrót.
Oddzielił Pan jedynie swoją część nieruchomości od braci (poprzez podział nieruchomości zawartej w formie aktu notarialnego). Było to niezbędne, ponieważ rodzice darowali braciom działki po 1/3 bez wskazania, który z braci ma otrzymać które działki.
Dokonał Pan też ponownego podziału działek na mniejsze działki tak, aby móc je sprzedać jako tereny przeznaczone pod budowę.
Także faktu odrolnienia jednej działki o numerze (…) (droga wewnętrzna) nie powoduje iż, uznać należy, że działał Pan w sposób zorganizowany, profesjonalny. Odrolnienie działki jest niezbędne do tego, aby Pan i nabywcy pozostałych działek mogli dostać się do swoich posesji.
Nie podejmował Pan żadnych innych działań dotyczących działek, w szczególności działań zmierzających do uatrakcyjnienia terenu przed sprzedażą.
Mając powyższe na uwadze, podejmuje Pan tylko działania związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie są to działania stanowiące/wpisujące się w profesjonalny obrót nieruchomościami.
c)działalność ta służy celom zarobkowym.
Sprzedaż działek służyła celom zarobkowym. Jednak była to sprzedaż wyłącznie majątku prywatnego, niezwiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Podsumowując, stoi Pan na stanowisku, że w związku z planowaną sprzedażą działek, nie działał Pan jako podatnik VAT. Wobec tego, sprzedaż ta nie była opodatkowana VAT.
Zaprezentowane przez Pana stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.:
1.Interpretacja indywidualna z 22 listopada 2023 r., nr 0111-KDIB3 -2.4012.495.2023.2.KK, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „(…) sprzedaż odrolnionej działki należącej do majątku prywatnego, rodzinnego nie podlega opodatkowaniu VAT”.
„Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.
Wskazał Pan, że działka nr (...) nigdy nie była oddawana w dzierżawę, najem, do używania. Nie sprzedawał Pan z niej płodów rolnych, bo nie używał jej Pan nigdy i nie używa rolniczo. Nie prowadził Pan żadnych działań, aby uatrakcyjnić ww. działkę w celu jej sprzedaży lub aby podnieść jej wartość. Nie czynił Pan też nakładów zwiększających wartość nieruchomości. Z propozycją zakupu działki zgłosił się do Pana sąsiad. Nie ogrodził Pan działki, nie uzbroił jej Pan, nie wydzielił Pan drogi wewnętrznej, ani nie dzielił Pan działki na mniejsze. Nie trudni się Pan zawodowo handlem nieruchomościami, nie angażował Pan środków podobnych do tych wykorzystywanych przez handlowców i usługodawców.
Ponadto, z opisu sprawy wynika, że od (...) r. jest Pan podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności rolniczej, jednakże działka nr (...) z uwagi na jej utrudnioną lokalizację (linie wysokiego napięcia, rzeka, dzikie drzewa) nie była nigdy i nie jest wykorzystywana przez Pana rolniczo. Nie korzystał i nie korzysta Pan z ww. działki dla celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Podkreśla Pan we wniosku, że działka ta nie była od momentu nabycia (darowizna od rodziców) wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, albowiem nie nadaje się do tego celu. Działka nr (...) służy Panu celom rekreacyjnym, wypoczynkowym, tj. celom osobistym.
Ponadto, wskazuje Pan, że nie zawierał Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży, ani nie udzielał i nie zamierza udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw.
Całokształt przedstawionych przez Pana we wniosku okoliczności w stosunku do działki nr (...) wskazuje, że nie podjął Pan działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Pana działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki nr (...) wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.
Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż działki nr (...) będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy tej działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej transakcji. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia działki nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w związku z tym w przypadku planowanej sprzedaży działki nr (...) nie będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług”.
2.Interpretacja indywidualna z 12 lipca 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.197.2021.2.JSU, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał:
„Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy brak jest okoliczności, które wskazują, że planowana sprzedaż udziału w działkach, będzie stanowiła działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkować będzie uznaniem Pana za podatnika podatku VAT.
Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do działek przez cały okres ich posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.
Zatem, w odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży udziału w działkach brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż udziału w działkach będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.
3.Interpretacja indywidualna z 17 lutego 2022 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.691.2021.2.ZW, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał:
„W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Z treści złożonego wniosku wynika, że (...) 1980 r. nabył Pan na własność gospodarstwo rolne położone na obrzeżach (...). Nabył je Pan na podstawie umowy przekazania własności gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe gospodarstwo stanowi Pana majątek osobisty i składa się z kilku działek. Na gruntach tych nie była prowadzona działalność gospodarcza z uwagi na niską jakość gleby. (…) 2017 r. Burmistrz (...) w drodze decyzji dokonał podziału nieruchomości zapisanej jako działka o nr (…) o powierzchni (…) m² na następujące działki: 9/1, 9/2, 9/3 oraz 9/4. Zarówno cała nieruchomość, jak i wskazywane działki nie służyły do prowadzenia działalności rolniczej ani pozarolniczej, a gospodarstwa rolne nie były wykorzystywane (leżały odłogiem). Działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W 2021 r. działki 9/2 oraz 9/3 zostały sprzedane.
Działki te nie miały opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie ustalono w drodze decyzji warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedmiotowych nieruchomości. Działki nie były zabudowane.
Sprzedane działki nie były uzbrojone, nie były podejmowane żadne czynności marketingowe w celu znalezienia nabywców, a nabywcy zwrócili się sami z propozycją zakupu przedmiotowych działek. Nie były podejmowane żadne czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży. Nie zawierał Pan umów przedwstępnych ani nie udzielał pełnomocnictw nabywcy działki nr 9/3 ani nabywcy działki 9/2.
Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do sprzedaży działek nr 9/2 oraz 9/3 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpił Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy”.
4.Wyrok WSA w Gliwicach z 7 marca 2018 r., sygn. akt: III SA/GI 1016/17, gdzie Sąd uznał, że okoliczność, iż skarżąca wystąpiła o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy (a zatem nie o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego), scalenie, a następnie podział gruntów, czyli podjęła czynności mające na celu racjonalne zagospodarowanie jej majątkiem, nie czynią z niej jeszcze podatnika podatku od towarów i usług. Nie można bowiem wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się swego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, które mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT. Założenie przeciwne byłoby nieracjonalne i nieznajdujące oparcia w ustawie. Każda osoba należycie dbająca o własne interesy czyni to z rozwagą i w sposób zapewniający jej osiągnięcie maksymalnych korzyści niezależnie od tego, czy dysponuje majątkiem przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, czy służącym celom osobistym.
5.Wyrok WSA w Gliwicach z 24 marca 2022 r., sygn. akt: I SA/GI 1465/21, gdzie Sąd wskazał, że wydzierżawienie działki, dokonanie jej podziału na 4 działki mniejsze, wystąpienie o zgodę na urządzenie zjazdu na działkę w sytuacji kiedy podatniczka nie posiadała wjazdu na tą działkę, urządzenie drogi dojazdowej, wysypanie kamienia na części drogi dojazdowej, zgłoszenie do rozbiórki pozostałości po stodole, są działaniami związanymi ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Są to działania racjonalne, mające na celu uzyskanie wyższej ceny ze sprzedaży nieruchomości, związane z zarządem majątkiem prywatnym.
6.Wyrok NSA z 27 kwietnia 2022 r. sygn. akt: I FSK 1589/18.
Mając na uwadze powyższe, wnosi Pan o potwierdzenie zajętego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć jest w dalszych przepisach mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy VAT wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.
Jak stanowi ust. 3 ww. artykułu:
„Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem, w kwestii opodatkowania sprzedaży działki istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek, spełniał Pan przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady, bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan osobą prywatną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pan i nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT. Dotychczas nigdy nie zajmował się Pan sprzedażą żadnych nieruchomości. Jedynym źródłem Pana dochodów jest praca etatowa (umowa o pracę). W majątku Pana rodziny od dziesięcioleci znajduje się niezabudowana nieruchomość gruntowa – pierwotnie była ona własnością Pana dziadków, którzy następnie przekazali ją w darowiźnie Pana rodzicom. Nieruchomość ta miała łączną powierzchnię (…) ha i była przeznaczona na działalność rolniczą. W roku 2005 Gmina zmieniła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i w związku z tym część nieruchomości – należącej wówczas do Pana rodziców – o powierzchni ok. (…) m² została przeznaczona pod zabudowę. Pozostała część nieruchomości o powierzchni (…) m² pozostała terenem rolnym. Pana rodzice nie składali żadnego wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Gmina sama przeznaczyła teren obejmujący działkę pod zabudowę. W związku z tym, (…) Pana rodzice dokonali podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki – utworzono (…) odrębnych działek wraz z drogą wewnętrzną. (…) Pana rodzice w darowiźnie przekazali wszystkie działki Panu oraz Pana dwóm braciom. Bracia otrzymali działkę wspólnie – zgodnie z wolą rodziców – na braci, w tym na Pana, przypadała taka sama powierzchnia terenu – pomiędzy braćmi powstała współwłasność w częściach ułamkowych (po 1/3 dla każdego z braci, w tym dla Pana). Rodzice nie wskazali jednak, które konkretnie działki ma Pan otrzymać, a które Pana bracia. Mając to na uwadze, postanowił Pan oddzielić się od braci i wydzielić geodezyjne swoją część, co spowodowało szereg zmian w podziałach (wcześniejszy podział działek na (…) był już nieaktualny). Aby podzielić działki na równe części między braci niezbędne było bowiem ustanowienie nowego podziału. (…) zawarł Pan z braćmi akt notarialny ustanawiający nowy podział własności działek między ww. osoby. W wyniku podziału uzyskał Pan łączną powierzchnię działek – (…) ha. Numery działek ewidencyjnych, które otrzymał w wyniku tego podziału to: (…). Po zniesieniu współwłasności między braćmi, dokonał Pan podziału działek celem uporządkowania stanu geodezyjnego na mocy decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości wydanej (…) przez wójta Gminy. W wyniku tego podziału ustanowiono działki o numerach: (…). Po otrzymaniu działek od rodziców i po ww. podziałach, nigdy nie wykorzystywał Pan ich w żadnych celach zarobkowych, tj.: nie prowadził Pan tam działalności rolnej, ani nie wykorzystywał jako przedmiot najmu, dzierżawy lub jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. W roku 2023 sprzedał Pan (...) działek. Na chwilę obecną część działek jest wyłączona ze sprzedaży, ponieważ rozważa Pan na nich budowę własnego domu rodzinnego z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży działek. Wraz ze sprzedażą ww. (...) działek do nabywców, nabywali oni także udział w drodze wewnętrznej nr (…) w ułamkowej części. Droga ta bowiem (działka) bezpośrednio prowadzi do ich posesji. Dla zbywanych w roku 2023 działek nie podejmował Pan żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości działek, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.). Nie ponosił też Pan żadnych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży. Sprzedał je Pan w takim stanie, w jakim otrzymał od rodziców – działki niezabudowane, nieuzbrojone (grunty z zaroślami). Przed sprzedażą ww. działek nie podpisywał Pan żadnych umów przedwstępnych, czy rezerwacyjnych kupna/sprzedaży działek z nabywcami. Nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw potencjalnym nabywcom w związku ze sprzedażą działek. Przed ostateczną sprzedażą działek na rzecz nabywców, nie uzyskiwał Pan żadnych zgód, pozwoleń, opinii, decyzji, itp. związanych z daną działką, takich jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych. Wszelkiego rodzaju dodatkowe niezbędne dokumenty (zgody, pozwolenia itd.), uzyskiwali nabywcy we własnym zakresie już po zakupie od Pana działek. W stosunku tylko do jednej działki o numerze (…) (droga wewnętrzna) ubiega się Pan o jej odrolnienie (zmianę jej przeznaczenia). Działka ta stanowi drogę wewnętrzną, którą Pan i nabywcy pozostałych działek będą dojeżdżać do swoich posesji. Zgodnie z prawem budowlanym/z prawem użytkowania drogi dojazdowej, działka ta musi zostać odrolniona tak, aby Pan, ale także nabywcy pozostałych działek mieli drogę dojazdową do swoich posesji. (…) otrzymał Pan decyzję Starosty (…) o wyłączeniu tej działki z ewidencji gruntów klasyfikowanych jako orne. Ponadto, nie podejmował Pan żadnych szczególnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą działek. Poinformował Pan najbliższą rodzinę o sprzedaży działek, w tym braci. Ponieważ bracia też sprzedawali działki i korzystali z pośrednika w sprzedaży nieruchomości, to pośrednik polecał nabywcom Pana działki. Nie zatrudniał Pan jednak żadnego profesjonalnego własnego pośrednika. Ponieważ działki leżały koło siebie (działki Pana i braci), to nabywcy sami dopytywali pośrednika braci o możliwość nabycia Pana działek i pośrednik ten odsyłał potencjalnych zainteresowanych do Pana. Pana działki leżały bowiem w atrakcyjnym miejscu. Sprzedaż odbywała się zatem przysłowiową „pocztą pantoflową”.
Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowych działek brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpił Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w zakresie dokonanej sprzedaży działek, będących przedmiotem zapytania, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełniła przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki skorzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnił Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpił w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działek, będących przedmiotem wniosku, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dokonując zatem sprzedaży działek korzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, w związku ze sprzedażą działek, będących przedmiotem wniosku, nie działał Pan jako podatnik podatku od towarów i usług, a transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.
Zatem, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right