Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 lutego 2024 r., sygn. II SA/Lu 936/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Asesor sądowy Maciej Gapski (sprawozdawca) Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agata Jakimiuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2024 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 8 sierpnia 2023 r., znak:SKO.ZP/40/26/2023 w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z dnia 8 sierpnia 2023 r. znak: SKO.ZP/40/26/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu (dalej jako: Kolegium lub organ), po rozpatrzeniu odwołania A. S. (dalej jako: skarżący), od decyzji Burmistrza Goraja (dalej jako: Burmistrz) z dnia 22 maja 2023 r., znak: GK.6733.1.2023 w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego, dla zamierzenia inwestycyjnego pn. budowa stacji bazowej telefonii komórkowej [...] na terenie działki nr ewid. [...] położonej w miejscowości J., gmina G., umorzyło postępowanie odwoławcze.

Kolegium wyjaśniło, że w odwołanie od decyzji Burmistrza wniosła A. S., powołując się na działanie w imieniu mieszkańców wsi J. i M. Odwołująca stwierdziła, że mieszkańcy nie wyrażają zgody na budowę stacji bazowej, gdyż mają obawy o własne zdrowie, wywołane działaniem pola elektromagnetycznego. Ponadto wskazała, że teren, na którym planowana jest inwestycja, ma walory turystyczne, które może utracić, zaś na skutek budowy może dojść do uszkodzenia drogi.

Organ odwoławczy w uzasadnieniu wyjaśnił zasady, które odnoszą się do ustalania stron postępowania administracyjnego na gruncie kodeksu postępowania administracyjnego. Kolegium podkreśliło w szczególności, że rozpatrzenie sprawy i wydanie rozstrzygnięcia w sytuacji, gdy żądanie nie pochodzi od strony jest niedopuszczalne. W przypadku, gdy w toku postępowania odwoławczego zostanie ustalone, że osoba inicjująca postępowanie, nie jest stroną, organ odwoławczy zobowiązany jest umorzyć je na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a.