Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. II SA/Wa 990/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Karolina Kisielewicz (spr.), Asesor WSA Arkadiusz Koziarski, Protokolant referent stażysta Maria Rutkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2022 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z [...] marca 2022 r. (nr [...]), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, z późn. zm.), art. 10 ust 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2021 r. poz. 1100, z późn. zm.), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...] lutego 2022 r. (nr [...]) o odmowie uznania M.Z. za osobę bezrobotną od dnia 31 stycznia 2022 r.

W uzasadnieniu organ administracji odwołał się do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zawierającego legalną definicję osoby bezrobotnej i stwierdził, że prawidłowe jest zapatrywanie organu I instancji, że M.Z. jako prezes zarządu jednoosobowej spółki [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...], nie wykazuje gotowości do podjęcia pracy, o której mowa w powołanym przepisie i w związku z tym nie ma podstaw do uznania go za osobę bezrobotną.

Wojewoda [...] podniósł, że gotowość do podjęcia zatrudnienia oznacza, że dana osoba ma zamiar, chęć i możliwość wykonywania pracy i jednocześnie nie występują żadne przeszkody po stronie tej osoby, aby świadczyć pracę. W myśl art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, z późn. zm.) zarząd jako jedyny organ prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Oznacza to, że skarżący, jako członek jednoosobowego zarządu spółki (i jednocześnie jego prezes), jest jedynym upoważnionym do prowadzenia tej działalności. Organ odwoławczy, odwołując się do wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego (z 26 maja 2016 r. sygn. akt I OSK 1982/14, z 1 marca 2017 r, sygn. akt I OSK 3204/15, z 16 stycznia 2018 r. sygn. akt I OSK 2666/17 i z 6 lipca 2021 sygn. akt I OSK 1982/19), dodał, że w orzecznictwie jest prezentowany pogląd, że rolą organów orzekających w sprawach objętych zakresem ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie jest badanie zakresu dyspozycyjności osoby ubiegającej się o przyznanie statusu osoby bezrobotnej.