Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 października 2022 r., sygn. III SA/Kr 654/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie: WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko (spr.) WSA Katarzyna Marasek-Zybura po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 października 2022 r. sprawy ze skargi G. T. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 25 lutego 2022 r., nr 8/2022 w przedmiocie odmowy wypłaty w części dotyczącej ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany czas wolny od służby uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w Krakowie decyzją z dnia 25 lutego 2022 r. nr 8/2022 działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 735) po rozpatrzeniu odwołania skarżącego G. T., utrzymał w mocy decyzję nr 116/2021 Komendanta Miejskiego Policji w K. z dnia 17 grudnia 2021 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wypłaty w części dotyczącej ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane czas wolny od służby, w ilości dodatkowych 567 godzin, w związku ze zwolnieniem ze służby.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Pismem z dnia 29 czerwca 2020 roku skarżący zwrócił się z wnioskiem o wypłacenie mu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe i dodatkowe oraz za niewykorzystane czas wolny od służby w wymiarze 147 godzin w związku ze zwolnieniem ze służby z dniem 29 stycznia 2019 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie począwszy od dnia 29 stycznia 2019 r. do dnia faktycznego uregulowania przedmiotowych należności.

Następnie pismem z dnia 2 października 2020 r. skarżący podtrzymał wniosek z dnia 29 czerwca 2020 r. i jednocześnie zwrócił się o wypłacenie ekwiwalentu za niewykorzystane czas wolny od służby w wymiarze 567 godzin, zamiast wykazanych w pierwszym wniosku 147 godzin. Zdaniem skarżącego liczba nadgodzin w ilości 147 godzin nie jest zgodna z rzeczywistością. Z obliczeń skarżącego wynikało, że od 2013 r. do sierpnia 2017 r. miał nadpracowanych ponad 700 godzin.