Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 września 2022 r., sygn. II SA/Kr 968/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Fronc po rozpoznaniu w dniu 20 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu skarżących A. S., D. S., A. B. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 4 lipca 2022r. znak SKO.ZP/415/272/2022 o uchyleniu decyzji Burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej z dnia 24 maja 2022r. znak PPiA.6730.W.15.2022 wydanej w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 4 lipca 2022 r. sygn. akt: SKO.ZP/415/272/2022, po rozpatrzeniu odwołania M. M. - B., uchylono decyzję Burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej z dnia 24 maja 2022r, znak: PPiA.6730.W.15.2022 ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji pn.: "Budowa instalacji paneli fotowoltaicznych - elektrowni słonecznej o mocy elektrycznej do 1 MW wraz z innymi niezbędnymi do jej funkcjonowania obiektami i urządzeniami infrastruktury technicznej, kontenerowej stacji transformatorowej, na terenie części działki nr [...] położnej na terenie gminy D. T. obręb S.", a sprawę przekazano organowi l instancji do ponownego rozpatrzenia.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia 24 maja 2022r. Burmistrz Dąbrowy Tarnowskiej ustalił warunki zabudowy dla opisanej powyżej inwestycji.

Od powyższej decyzji, odwołanie złożyła M. M. - B. będąca właścicielką nieruchomości sąsiadującej z terenem inwestycji zarzucając, że organ wydający decyzję w toku przeprowadzonego postępowania nie odniósł się do formułowanych przez nią zarzutów, a wydając decyzję nie uwzględnił interesów właścicieli nieruchomości sąsiednich.

Odwołanie okazało się skuteczne, gdyż Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie uchyliło zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ powołał brzmienie adekwatnych przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 r. poz. 503), w szczególności art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 i ust. 3 oraz szerokie orzecznictwo sądów administracyjnych, z którego wynika, że nie sposób uznać, że lokalizacja urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a cyt. ustawy, miałaby być na podstawie art. 61 ust. 3 ustawy zwolniona od wymogów ustanowionych w art. 61 ust. 1 i pkt 2.