Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Bd 902/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 30 marca 2023 r. nr 30/2022, Wójt Gminy Ciechocin, po rozpoznaniu wniosku M. P. (skarżącego), odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych, budynku biurowo-mieszkalnego, budynku warsztatowo-szkoleniowego, dwóch budynków gospodarczych w zabudowie bliźniaczej, altany, boiska do siatkówki-badmintona, zbiornika na ścieki komunalne oraz podziemnego śmietnika do segregacji 3 odpadów na terenie działki nr [...], obręb C. , gmina C.. W uzasadnieniu decyzji, po przywołaniu dotychczasowego toku postępowania (w tym tego, że sprawa podlegała powtórnemu rozpoznaniu po uprzedniej decyzji kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy), organ stwierdził, że w sprawie nie został spełniony warunek opisany w art. 61 ust. 1 pkt 1 z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 503 – dalej "u.p.z.p."). Wokół działki [...] brak jest bowiem zabudowy mogącej stanowić tzw. "dobre sąsiedztwo" dla planowanej inwestycji, na obszarze analizy tym nie występuje żadna zabudowa.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący, reprezentowany przez adwokata, zarzucił naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. w zw. z § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., nr 164, poz. 1588 – dalej "rozporządzenie"), poprzez błędne ustalenie obszaru analizowanego przejawiające się tym, że organ nie poszerzył zasięgu obszaru analizowanego, choć okoliczności sprawy uzasadniają ten zabieg, nieuwzględnienie całości urbanistycznej w procesie określania obszaru analizowanego, oraz nierozpoznanie sprawy z uwzględnieniem zasady wolności zabudowy.