Wyrok NSA z dnia 24 października 2023 r., sygn. II OSK 191/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Jan Szuma Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 24 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1897/19 w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 czerwca 2019 r. nr 882/19 w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 września 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1897/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "WINB", z dnia 28 czerwca 2019 r., nr 882/19, oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "PINB", w S. z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 58/2019, którą na podstawie art. 59f ust. 6 w zw. z art. 59 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.), zwanej dalej "P.b.", odmówiono udzielenia skarżącemu – W. D. pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego jednorodzinnego (segment [...]) zrealizowanego na podstawie pozwolenia na budowę (decyzja Starosty Sochaczewskiego Nr 233/2017 z 10 maja 2017 r.).

W ocenie Sądu, organy nadzoru budowlanego nie rozpatrzyły w sposób kompleksowy wniosku skarżącego zgodnie ze zgłoszonym przez niego żądaniem udzielenia zgody częściowej, w sytuacji gdy WINB za "istotne odstąpienie" od projektu budowlanego uznał jedynie niewykonanie dojazdu (zagrażające bezpieczeństwu), skierowanie wód opadowych na teren nieruchomości sąsiada i wykonanie utwardzenia pod pojemniki na odpady stałe, co ma zmniejszać dojazd do budynku. Skarżący w swoich pismach, doprecyzowujących złożony wniosek, wskazywał, że domaga się wydania pozwolenia na użytkowanie przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych, w tym w szczególności dojazdu do budynku, stanowiącego główną oś sporu w sprawie. W ten sposób skarżący wykonał postanowienie organu z 15 lutego 2019 r., którym zobowiązano inwestora do wskazania robót, które zostaną wykonane w terminie późniejszym z określeniem terminu ich zakończenia. Skarżący wyraźnie wyartykułował potrzebę uzyskania pozwolenia na użytkowanie przed ostatecznym wykonaniem dojazdu. W związku z tym, to w kontekście tych twierdzeń należy rozpatrywać podjęte w sprawie czynności kontrolne i wydane decyzje. Nie zmienia takiej oceny kolejny wniosek z dnia 4 marca 2019 r., określający termin wykonania brakujących robót (do lipca 2019 r.), który należy odczytywać łącznie z wcześniejszą korespondencją, co zaznacza sam skarżący w złożonym razem piśmie przewodnim.