Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2022 r., sygn. I OSK 1771/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Skarbu Państwa - Prezydenta m.st. Warszawy oraz Ministra Inwestycji i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 2534/18 w sprawie ze skargi [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 6 lipca 2018 r. nr DO-4-6613-61-RF/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 2534/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi W.W., A.W., A.P, U.C, M.W., W.P, B.B, K.B na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchylił zaskarżoną decyzję; II. zasądził od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz skarżących W.W., A.W., A.P, U.C, M.W., W.P, B.B, K.B - solidarnie kwotę 816 (osiemset szesnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zaskarżoną do Sądu decyzją Minister Inwestycji i Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] maja 1956 r. o wywłaszczeniu - w części dotyczącej pkt 16 - w którym Prezydium orzekło o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonych w G. w granicach administracyjnych DRW [...], o pow. 7280 m2 zapisanej w księdze wieczystej "[...]" Nr [...] stanowiącej własność: J.W., W.W, T.W, K.K. i O. K. W uzasadnieniu organ wskazał, że orzeczenie wywłaszczeniowe z dnia [...] maja 1956 r. zostało wydane na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (j.t Dz.U. z 1952 r. nr 4, poz. 31, zw. dalej dekretem lub dekretem z 1949 r.). Po uzyskaniu zezwolenia na nabycie nieruchomości wydanego w trybie art. 5 dekretu (przed wejściem w życie ustawy zmieniającej dekret z dnia 29 grudnia 1951 r. Dz. U. z 1952 r. Nr 4, poz. 25), które potwierdzało niezbędność nieruchomości dla realizacji narodowych planów gospodarczych (również na gruncie przepisów po nowelizacji), wezwano właściciela nieruchomości do dobrowolnego jej odstąpienia za cenę określoną zgodnie z art. 28 dekretu (art. 8 ust. 1 dekretu). Regulacja art. 8 dekretu wskazywała, że jeżeli w terminie 15-dniowym od doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 1, lub dokonania obwieszczenia, o którym mowa w ust. 3, nie została zawarta umowa sprzedaży albo zamiany lub umowa przedwstępna w przedmiocie sprzedaży lub zamiany nieruchomości, wówczas wykonawca planu mógł nabyć niezbędną dla realizacji nieruchomość w drodze wywłaszczenia (art. 8 ust. 4 dekretu). W wezwaniu z dnia 3 grudnia 1952 r. Dyrekcja Budowy [...] wskazała jako właścicieli przedmiotowej nieruchomości (którą opisano [...]) właścicieli ujawnionych w księdze hipotecznej. Organ podkreślił, że z zachowanych akt archiwalnych nie wynika, aby właściciele lub ich spadkobiercy wyrazili zgodę na zbycie nieruchomości w zamian za ekwiwalent pieniężny lub nieruchomość zamienną, ocenił więc, iż nie doszło do rażącego naruszenia art. 8 ust. 1 dekretu w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 powoływanej jako k.p.a.).