Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. I OSK 2360/15

Wykonanie orzeczenia wywłaszczeniowe w rozpatrywanej sprawie oznacza, że zostało ono doręczone przynajmniej wnioskodawcy wywłaszczenia, przez co zostało w ten sposób wprowadzone do obrotu prawnego, w wyniku czego stało się ostateczne po upływie terminu do złożenia odwołania, liczonego w tym przypadku od dnia doręczenia orzeczenia wnioskodawcy wywłaszczenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Po 160/15 w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Po 160/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. M. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] stycznia 2015 r., [...], w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że Dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego GEOPOZ w P., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta P., jako prezydenta miasta na prawach powiatu, decyzją z dnia [...] listopada 2014 r., Nr [...], na podstawie art. 105 § 1 kpa, umorzył jako bezprzedmiotowe, postępowanie z wniosku W. M., o ustalenie i wypłatę odszkodowania za nieruchomości położone w P. między ulicami P. i J., stanowiące części działek nr [...] i [...] z arkusza mapy [...] obrębu [...], wywłaszczone na rzecz Skarbu Państwa ostatecznym orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] grudnia 1953 r., Nr [...]. W ocenie organu sprawa ustalenia i wypłaty odszkodowania za nieruchomości wywłaszczone orzeczeniem z dnia [...] grudnia 1953 r. została już wcześniej rozstrzygnięta. Skoro zaś okoliczności faktyczne i prawne sprawy nie uległy zmianie, to brak jest obecnie podstaw do ponownego rozstrzygania w tej samej sprawie. Po rozpatrzeniu odwołania W. M., decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r., [...], Wojewoda Wielkopolski utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji wskazując, że W. M. wnioskiem z dnia [...] lipca 2011r., sprecyzowanym w piśmie z dnia [...] października 2014 r., wystąpił o ustalenie i wypłatę odszkodowania za wywłaszczone na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położone w P. między ulicami P. i J., stanowiące części działek nr [...] i [...] z arkusza mapy [...] obrębu J. Na podstawie akt archiwalnych nr [...] ustalono, że orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] grudnia 1953 r., znak [...], na podstawie art. 1, art. 10 i art. 21 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz.U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31) wywłaszczono na rzecz Państwa m.in. nieruchomość położoną w P., zapisaną w księdze wieczystej P. tom [...] wykaz [...], KW nr [...], parcela nr [...],[...] i [...] o pow. 6376 m2. Ówczesnym współwłaścicielem ww. nieruchomości był m.in. I. C., mąż J. C.. Orzeczenie o wywłaszczeniu zostało podane stronom do wiadomości poprzez obwieszczenie umieszczone na tablicy ogłoszeń. Stało się ono ostateczne w dniu [...] stycznia 1954 r. Sąd Grodzki w P. postanowieniem z dnia [...] października 1948 r., sygn. akt [...], zniósł współwłasność nieruchomości P. tom [...] karta [...], oznaczonej katastralnie [...],[...],[...] i nieruchomości P. tom [...] karta [...], oznaczonej katastralnie [...] i [...], obejmujących łącznie siedem parcel oraz nieruchomości P. tom [...] kart. [...], oznaczonej katastralnie [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], obejmującej łącznie 11 parcel. W punkcie czwartym b ustalono, że w drodze losowania przypadła na wyłączną własność I. C. parcela oznaczona na planie sytuacyjnym gruntów rodziny C. nr [...] będąca częścią nieruchomości P. tom [...] karta [...], tj. parcela [...], będąca częścią nieruchomości P. tom [...] karta [...]. Dawnej parceli nr [...], która powstała z podziału parcel nr [...] i [...], odpowiadają obecnie części działek nr [...] i [...]. I. C. zmarł w dniu [...] kwietnia 1956 r. w P. Spadek po nim na podstawie ustawy nabyła żona J. C. oraz jego dzieci R. M., C. N. i M. C. (postanowienie Sądu Rejonowego w P., Wydział II Cywilny z dnia [...] listopada 2002 r., sygn. akt [...]). Zmarła również R. M., po której na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w P., Wydział II Cywilny z dnia [...] stycznia 2002 r., sygn. akt [...], spadek nabyli B. G., W. M. oraz E. M.. W. M., jako jeden ze współspadkobierców I. C., posiada status strony niniejszego postępowania administracyjnego. Z pisma J. C. z dnia [...] lipca 1970 r., skierowanego do Ministra Obrony Narodowej, wynika, że w dniu [...] marca 1970 r. wystąpiła ona z wnioskiem o ustalenie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. Podała, że do chwili obecnej nie otrzymała odszkodowania za utracone prawo własności oraz wartość nasadzonych na niej drzew. Urząd Spraw Wewnętrznych Prezydium Rady Narodowej m. P. w P. decyzją z dnia [...] stycznia 1971 r., znak [...], odmówił rozpatrzenia wskazanego wniosku J. C. wskazując, że zgodnie z art. 39 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. roszczenia odszkodowawcze przedawniają się po upływie trzech lat od dnia, w którym orzeczenie stało się ostateczne w toku instancji. W tym przypadku ostatnim dniem do złożenia wniosku o ustalenie odszkodowania był dzień [...] stycznia 1957 r. W związku z tym, że wniosek J. C. został złożony po ww. terminie, odmówiono ustalenia odszkodowania. Od powyższej decyzji zostało wniesione przez J. C. odwołanie do Komisji Odwoławczej Do Spraw Wywłaszczenia, która, po jego rozpatrzeniu, decyzją z dnia [...] lutego 1972 r. utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji.