Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 lipca 2022 r., sygn. II SA/Bd 395/22
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 lipca 2022 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...], 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz E. M. kwotę [...] ([...]) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 2 listopada 2021 r. nr 71/EDPRZ/11/21/11/2021 Prezydenta Miasta Torunia, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 75 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej "ustawa") orzekł o uznaniu E. M. z dniem 24 października 2021 r. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania wymienionej prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że z przedstawionych dokumentów wynika, że strona w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w Powiatowym Urzędzie Pracy rozwiązała stosunek pracy (stosunek służbowy) za wypowiedzeniem albo na mocy porozumienia stron. Zgodnie z art. 75 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy, w takim przypadku zasiłek przysługuje bezrobotnemu po upływie 90 dni od dnia zarejestrowania.
W odwołaniu od powyższej decyzji E. M. wskazała, że z dniem 31 sierpnia 2021 r. rozwiązała stosunek pracy na mocy porozumienia stron z [...], co wynikało z konieczności zmiany miejsca zamieszkania z przyczyn osobistych i koniecznością powrotu do rodzinnego miasta, T..
Strona podniosła, że wobec obowiązujących przepisów nie ma obecnie obowiązku meldunku w miejscu pobytu, a wszelkie czynności związane z odprowadzeniem składek i podatku dochodowego były kierowane do Urzędu Skarbowego w M., który był urzędem właściwym dla jej ówczesnego miejsca zamieszkania. Podkreśliła, że zgodnie art. 75 ust. 1 pkt 2 posiada zatem prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Wskazała, że została osoba bez pracy i bez środków do życia.