Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 29 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.446.2023.1.MW

Poleganie opodatkowaniu transakcji wycofania z działalności gospodarczej Spółki obiektów (budynku firmowego i wiaty) oraz korekty odliczonego podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w zakresie braku podleganiu opodatkowaniu transakcji wycofania z działalności gospodarczej Spółki obiektów nr 1 i 2 (budynku firmowego i wiaty) – pytanie nr 1,

-prawidłowe w zakresie braku konieczności dokonania korekty odliczonego podatku – pytanie nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 30 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii polegania opodatkowaniu transakcji wycofania z działalności gospodarczej Spółki obiektów nr 1 i 2 (budynku firmowego i wiaty) oraz korekty odliczonego podatku wpłynął 30 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest (…). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, mającym numer NIP (…), numer REGON (…) Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT od 24 marca 1995 r. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (nie ma działalności zwolnionej z VAT, ani aktywności niepodlegającej podatkowi od towarów i usług). W Spółce nie jest stosowany ani współczynnik (art. 90 ustawy VAT) ani tzw. pre-współczynnik (art. 86 ust. 2a i następne ustawy VAT) do odliczeń częściowych.

Wnioskodawca jest m.in. podmiotem, który wykorzystuje w prowadzonej działalności grunt zabudowany. Jest to grunt składający się z działki ewidencyjnej o numerze (…) położonej w (…). Dla tej nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w (…) księga wieczysta o numerze (…). Działka ta nie została nabyta „do Spółki cywilnej”, tj. na wspólność łączną wspólników Spółki cywilnej, tylko na współwłasność ułamkową (zwykłą) wspólników Spółki cywilnej (przy czym można tutaj wspomnieć, że nabywcami działki byli w udziałach równych małżonkowie (…) (na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej) oraz (…).

Działka została kupiona w 1998 r. na współwłasność zwykłą (udziałową) wspólników Spółki cywilnej (w przypadku wspólnika (…) - na wspólność małżeńską małżonków (…)). Transakcja ta nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług (który wówczas w Polsce jeszcze nie obowiązywał), zaś zbywcą była osoba prywatna. Przedmiotowy grunt nie został nigdy wprowadzony na „majątek Spółki cywilnej” (to znaczy nie został objęty wspólnością łączną wspólników spółki cywilnej). Pozostaje on nadal współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej.

Na przedmiotowym gruncie znajdują się naniesienia. Te naniesienia to m.in.:

1)Budynek firmowy;

2)Wiata;

3)Budynek gospodarczy - blaszak;

4)Sieci (elektryczna, wodociągowa, gazowa);

5)Zbiornik na nieczystości płynne;

6)Utwardzenie;

7)Ogrodzenia.

Obiekt nr 1, to jest budynek firmowy, znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej. Jest on składnikiem majątku związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Obiekt nr 2, to jest wiata, znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej. Jest on składnikiem majątku związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wspólnicy są wspólnikami Spółki cywilnej w częściach równych. Będą również współwłaścicielami tych obiektów budowlanych w częściach równych.

Wspólnicy - jako osoby prywatne - mają zamiar wspólnie wynajmować przedmiotowe obiekty. Obiekty te będą wynajmowane Spółce z o.o., która ma powstać z przekształcenia Spółki cywilnej. Wynajem będzie następować w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspólnicy nie planują korzystać w tym zakresie z tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT (o którym mowa w art. 113 ustawy VAT). Wynajem budynku oraz wiaty będzie zatem dokumentowany fakturami ze stawką 23% VAT.

Budynek firmowy (obiekt nr 1) stanowi jedną pozycję w Ewidencji Środków Trwałych Spółki cywilnej. Jego wartość początkowa wynosi (…) zł.

Ten budynek został wzniesiony (wybudowany) w ramach Spółki cywilnej. Powstawał zaś etapami. W ramach etapu 1 wybudowano część: hala produkcyjna + budynek biurowy. Pozwolenie na budowę zostało udzielone w październiku 1998 r., zaś pozwolenie na użytkowanie części budynku (hali produkcyjnej) zostało udzielone w lutym 2001 r., natomiast dokończenie tego I etapu nastąpiło w grudniu 2008 r.

W ramach etapu 2 (rozbudowa hali produkcyjnej) pozwolenia na budowę udzielono w sierpniu 2007 r. , natomiast pozwolenie na użytkowanie zostało wydane we wrześniu 2010 r.

Natomiast w ramach etapu 3 miała miejsce dalsza rozbudowa hali produkcyjnej. Pozwolenia na budowę udzielono w październiku 2018 r., natomiast zawiadomienie o zakończeniu budowy (przyjęte przez właściwy organ nadzoru budowlanego bez sprzeciwu) nastąpiło w lipcu 2022 r.

Budynek ten w powiatowej ewidencji gruntów i budynków (w kartotece budynków) figuruje jako trzy odrębne obiekty o numerach: (…).

W ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej objęty jest jako jeden obiekt inwentarzowy. Tak też jest traktowany - pełni bowiem jedną funkcję w spółce.

Jeśli wziąć pod uwagę jego klasyfikację - jako jednego obiektu - to ostatnie pierwsze zasiedlenie (po zakończeniu III etapu wyżej, co doprowadziło do podniesienia wartości początkowej) miało miejsce w lipcu 2022 r. Do momentu przekazania tego budynku na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników spółki cywilnej nie upłyną zatem co najmniej dwa lata, licząc od ostatniego pierwszego zasiedlenia.

Spółka cywilna miała prawo do odliczenia podatku od zakupu materiałów budowlanych oraz innych towarów, jak również od nabycia robót budowlanych oraz innych usług związanych z przedmiotową inwestycją. Spółka z prawa tego skorzystała dokonując odliczenia podatku naliczonego.

Przez cały czas posiadania przez Spółkę tego obiektu był on wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej w spółce cywilnej. Budynek firmowy służył prowadzeniu przez Spółkę cywilną jej podstawowej działalności (produkcyjnej) oraz potrzebom pracowniczym pracowników Spółki.

Na budynku znajduje się instalacja fotowoltaiczna. Stanowi ona odrębny środek trwały w Spółce cywilnej. Nie będzie ona przedmiotem wycofania na współwłasność udziałową wspólników spółki cywilnej.

Wiata (obiekt nr 2) stanowi środek trwały w spółce cywilnej. Jest on ujęty w ewidencji środków trwałych Spółki. Jego wartość początkowa wynosi (…).

Wiata została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej w czerwcu 2013 r.

Wiata ta wybudowana przez wspólników Spółki cywilnej w czerwcu 2013 r. Następnie została ona zdemontowana w grudniu 2018 r. i przeniesiona w inne miejscu (na tej samej działce) w maju 2019 r. Przeniesienie to nie miało wpływu na wartość początkową wiaty.

Wiata stanowi budowlę. Jest trwale związana z gruntem. Jej pierwsze zasiedlenie miało miejsce najpóźniej w maju 2019 r.

Do momentu przekazania tego obiektu na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej upłyną zatem więcej niż dwa lata, licząc od pierwszego zasiedlenia.

W Spółce cywilnej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę wiaty. Spółka z tego prawa skorzystała.

Pytania

1)Czy przeniesienie na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej obiektu nr 1 oraz obiektu nr 2 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy założeniu, że wspólnicy Spółki cywilnej będą wynajmować przedmiotowe obiekty w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?

2)Czy przeniesienie na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej obiektu nr 1 oraz obiektu nr 2 będzie rodziło konieczność dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w spółce cywilnej z tytułu wybudowania obiektu nr 1 oraz obiektu nr 2.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Wnioskodawca uważa że przeniesienie składników majątku ze Spółki cywilnej na majątek stanowiący współwłasność ułamkową (udziałową) wspólników Spółki cywilnej nie jest zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu.

Nie ulega wątpliwości, że nie mamy tutaj do czynienia z czynnością (zdarzeniem) odpłatnym. Wycofanie składnika majątku ze Spółki cywilnej na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników tej Spółki nie będzie następować za odpłatnością.

Opodatkowaniem w pewnym zakresie są objęte również czynności i zdarzenia nieodpłatne. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT na równi z odpłatną dostawą towarów traktuje się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Opisywane zdarzenie przyszłe - w ocenie Wnioskodawcy - nie spełnia jednak dyspozycji powyższego przepisu.

Trzeba bowiem zauważyć, że Spółka cywilna jest tworem hybrydowym, w istocie nie jest jednostką organizacyjną i tylko wyjątkowo jest traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług. W przypadku opisywanego zdarzenia przyszłego opisywane obiekty budowlane stanowią współwłasność (łączną) wspólników Spółki cywilnej i są przez tych wspólników wykorzystywane w działalności prowadzonej w formie Spółki. Po ich „przekazaniu” na majątek udziałowy wspólników zmienią się jedynie pewne aspekty formalne, tj. obiekty przestaną być środkami trwałymi w spółce cywilnej, a będą środkami trwałymi u samych wspólników. Obiekty te nadal jednak będą - w tej samej proporcji, co dotychczas - współwłasnością wspólników Spółki cywilnej. I nadal będą przez nich wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej. Nie przekazano bowiem „prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na inną osobę”. Prawo to dotychczas przysługuje wspólnikom Spółki cywilnej w częściach równych (nie ma go sama Spółka cywilna, bowiem stanowi ona jedynie umowę między wspólnikami, jedynie dla celów łatwiejszego rozliczania podatku kwalifikowaną jako „podatnik”) i po zrealizowaniu zdarzenia przyszłego nadal będzie przysługiwać tym samym osobom w takich samych częściach. Skutkiem zdarzenia przyszłego nie będzie zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Prawo to pozostanie nadal przy tych samych osobach.

Nie można zatem twierdzić, że w sytuacji niniejszej doszło po pierwsze do jakiegoś „przekazania” towarów (obiektów budowlanych, o których mowa, w opisie zdarzenia przyszłego) a po drugie - że przekazanie to (o ile w ogóle dopuścić, że miało ono miejsce) nastąpiło na „cele osobiste (...) wspólników”.

W związku z powyższym - ponieważ nie jest to zdarzenie opisane w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - nie będzie ono podlegać w ogóle podatkowi od towarów i usług. Będzie to zdarzenie niepodlegające w ogóle podatkowi.

Stanowisko, że tego rodzaju czynność - tj. przeniesienie nieruchomości z majątku objętego wspólnością łączną wspólników Spółki cywilnej na majątek wspólny objęty współwłasnością udziałową wspólników tej Spółki, w celu dalszego wykorzystywania tej nieruchomości do działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy VAT) prowadzonej przez wspólników poza działalnością gospodarczą - nie podlega opodatkowaniu VAT, znajduje potwierdzenie w innych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo w interpretacji z dnia 17 lutego 2023 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.556.2022.1.AKR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał m.in., że „(...) w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej, która następnie będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste wspólników, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podsumowując, wycofanie Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, której najem będzie w dalszym ciągu bez przerwy kontynuowany przez współwłaścicieli jako osoby fizyczne na rzecz Spółki przekształconej ze Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Ad. 2)

Wnioskodawca uważa że przeniesienie składników majątku ze Spółki cywilnej na majątek stanowiący współwłasność ułamkową (udziałową) wspólników Spółki cywilnej, gdzie jednocześnie wspólnicy ci będą wynajmować te składniki majątku w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie rodzi obowiązku korekty podatku naliczonego od budowy (nabycia) tych obiektów w spółce cywilnej.

Obowiązek korekty podatku naliczonego jest następstwem zmiany prawa do odliczenia podatku. Ta zmiana z kolei jest skutkiem zmiany sposobu wykorzystania towaru (tu: obiektów budowlanych). Jeśli te obiekty budowlane zaczęłyby być wykorzystywane do czynności niedających prawa do odliczenia, to wówczas powstałaby konieczność korekty podatku naliczonego.

W przypadku będącym przedmiotem zdarzenia przyszłego sposób wykorzystywania obiektów budowlanych nie zmieni się. Te obiekty budowlane są obecnie wykorzystywane przez wspólników Spółki cywilnej (działających w ramach Spółki cywilnej) na potrzeby działalności opodatkowanej. Po przeniesieniu tych obiektów ma majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej (jak to wskazano w zakresie pytania 1) obiekty te nadal będą wykorzystywane przez te same osoby na potrzeby działalności opodatkowanej. Sposób wykorzystania tych obiektów nie zmieni się. Są one obecnie wykorzystywane przez wspólników Spółki cywilnej (działających w ramach Spółki cywilnej) do działalności opodatkowanej i po zrealizowaniu zdarzenia przyszłego nadal będą wykorzystywane przez te same osoby do działalności opodatkowanej.

Prawo do odliczenia zatem nie zmienia się. Nie ma więc podstaw faktycznych do powstania obowiązku korekty podatku naliczonego (od wybudowania (nabycia) obiektów budowlanych, o których mowa) w spółce cywilnej.

Stanowisko zbieżne z powyższym można odnaleźć także w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w powoływanej już interpretacji z dnia 17 lutego 2023 r., znak 0112-KDIL1- 3.4012.556.2022.1.AKR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał m.in., że: „(...) Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Nieruchomości mającej być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:

- przekazanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki celem jej wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

- Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tej Nieruchomości.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową Nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym nie zajdzie konieczność korekty odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku osobistego wspólników Spółki w celu wykonywania wynajmu prywatnego nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na przedmiotową nieruchomość”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe w zakresie braku podlegania opodatkowaniu transakcji wycofania z działalności gospodarczej Spółki obiektów nr 1 i 2 (budynku firmowego i wiaty) – pytanie nr 1,

-prawidłowe w zakresie braku konieczności dokonania korekty odliczonego podatku – pytanie nr 2.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy czym, w świetle art. 2 pkt 14a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości – rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

- nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

- przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (nie prowadzi działalności zwolnionej z VAT, ani niepodlegającej VAT). W Spółce nie jest stosowany ani współczynnik ani pre-współczynnik do odliczeń częściowych.

Wnioskodawca jest m.in. podmiotem, który wykorzystuje w prowadzonej działalności grunt zabudowany. Jest to grunt składający się z działki ewidencyjnej o numerze (…). Działka została kupiona w 1998 r. na współwłasność zwykłą (udziałową) wspólników Spółki cywilnej (w przypadku wspólnika (…) - na wspólność małżeńską małżonków (…). Transakcja ta nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług (który wówczas w Polsce jeszcze nie obowiązywał), zaś zbywcą była osoba prywatna. Przedmiotowy grunt nie został nigdy wprowadzony do majątku Spółki cywilnej.

Na przedmiotowym gruncie znajdują się naniesienia. Te naniesienia to m.in.:

1.Budynek firmowy;

2.Wiata.

Obiekt nr 1, to jest budynek firmowy, znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej. Jest on składnikiem majątku związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Obiekt nr 2, to jest wiata, znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej. Jest on składnikiem majątku związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wspólnicy Spółki cywilnej planują dokonać wycofania obiektu nr 1 oraz obiektu nr 2 z majątku łącznego wspólników Spółki cywilnej na współwłasność zwykłą wspólników. Obiekty te przestaną być środkami trwałymi Spółki cywilnej i staną się składnikiem majątku objętym współwłasnością wspólników Spółki cywilnej. Wspólnicy są wspólnikami Spółki cywilnej w częściach równych. Będą również współwłaścicielami tych obiektów budowlanych w częściach równych. Wspólnicy - jako osoby prywatne - mają zamiar wspólnie wynajmować przedmiotowe obiekty.

Budynek firmowy (obiekt nr 1) stanowi jedną pozycję w Ewidencji Środków Trwałych Spółki cywilnej. Jego wartość początkowa wynosi (…).

Budynek ten został wzniesiony (wybudowany) w ramach Spółki cywilnej. Powstawał etapami. W ramach etapu 1 wybudowano część: hala produkcyjna oraz budynek biurowy. Pozwolenie na budowę zostało udzielone w październiku 1998 r., pozwolenie na użytkowanie części budynku (hali produkcyjnej) zostało udzielone w lutym 2001 r., natomiast dokończenie tego I etapu nastąpiło w grudniu 2008 r. W ramach etapu 2 (rozbudowa hali produkcyjnej) pozwolenia na budowę udzielono w sierpniu 2007 r. , natomiast pozwolenie na użytkowanie zostało wydane we wrześniu 2010 r.

Budynek ten w powiatowej ewidencji gruntów i budynków (w kartotece budynków) figuruje jako trzy odrębne obiekty o numerach: (…).

W ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej objęty jest jako jeden obiekt inwentarzowy. Wskazali Państwo, że tak też jest traktowany - pełni bowiem jedną funkcję w Spółce.

Przez cały czas posiadania przez Spółkę tego obiektu był on wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej w Spółce cywilnej. Budynek firmowy służył prowadzeniu przez Spółkę cywilną jej podstawowej działalności (produkcyjnej) oraz potrzebom pracowniczym pracowników Spółki.

Wiata (obiekt nr 2) stanowi środek trwały w Spółce cywilnej. Jest on ujęty w ewidencji środków trwałych Spółki. Jego wartość początkowa wynosi (…). Wiata została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej w czerwcu 2013 r. Wiata ta wybudowana przez wspólników Spółki cywilnej w czerwcu 2013 r. Następnie została ona zdemontowana w grudniu 2018 r. i przeniesiona w inne miejscu (na tej samej działce) w maju 2019 r. Przeniesienie to nie miało wpływu na wartość początkową wiaty. Wiata stanowi budowlę. Jest trwale związana z gruntem. Wskazali Państwo, że jej pierwsze zasiedlenie miało miejsce najpóźniej w maju 2019 r.

W Spółce cywilnej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę wiaty. Spółka z tego prawa skorzystała.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przeniesienie na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej obiektu nr 1 oraz obiektu nr 2 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy założeniu, że wspólnicy Spółki cywilnej będą wynajmować przedmiotowe obiekty w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wszystkie warunki wynikające z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy będą spełnione, bowiem dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik – Spółka cywilna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, przekazywane obiekty - budynek firmowy i wiata były wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, i stanowiły środki trwałe prowadzonej działalności. Jak wynika z opisu sprawy Spółka cywilna miała prawo do odliczenia podatku od zakupu materiałów budowlanych oraz innych towarów, jak również od nabycia robót budowlanych oraz innych usług związanych z wybudowaniem budynku firmowego (obiektu nr 1). Spółka z prawa tego skorzystała dokonując odliczenia podatku naliczonego. Podobnie Spółce cywilnej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę wiaty (obiekt nr 2). Spółka z tego prawa również skorzystała.

Zatem należy stwierdzić, że wycofanie ww. obiektów (budynku firmowego i wiaty) z działalności gospodarczej Państwa Spółki i przekazanie ich do majątku prywatnego wspólników Spółki (w celu wynajmu prywatnego) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Odnośnie Pastwa argumentacji zawartej we własnym stanowisku, zgodnie którą opisana czynność nie powinna podlegać opodatkowaniu ze względu na brak przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na inną osobę - albowiem uważacie Państwo, że opisany majątek cały czas jest majątkiem należący do wspólników Spółki nie do samej Spółki – to należy zauważyć co oznacz (sformułowane w art. 7 ust. 1 ustawy) „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

Jak określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88, dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają dokonanie dostawy od przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (władztwo ekonomiczne).

Jak wskazali Państwo we wniosku, to Spółka, która co prawda nie posiada osobowości prawnej, lecz na gruncie podatku VAT posiada podmiotowość (jest podatnikiem), wybudowała obiekt 1 i 2, odliczyła podatek VAT z tym związany, Spółka wykorzystywała te obiekty do swej działalności gospodarczej i to w ewidencji środków trwałych Spółki znajdowały się te obiekty. Oznacza to, że prawo do dysponowani jak właściciel do tych obiektów przysługuje Spółce. Dlatego też przeniesienie tych obiektów na majątek objęty współwłasnością udziałową wspólników Spółki cywilnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 – jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2, czyli do kwestii konieczności dokonania korekty odliczonego podatku, w związku z nieodpłatnym przekazaniem budynku firmowego i wiaty, należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Według art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Podatnik jest zatem zobowiązany, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy, wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy opisane w zdarzeniu przyszłym wycofanie z działalności Spółki obiektów 1 i 2 (budynku firmowego i wiaty), wykorzystywanych w ramach przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki nastąpi w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania, a jeśli tak czy ma być opodatkowana właściwą stawką podatku, czy może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Jak Państwo podali, obiekty będące przedmiotem wniosku zostały oddane do użytkowania:

-część obiektu nr 1 powstała w ramach etapu 1 - w 2008 r.

-część obiektu nr 1 powstała w ramach etapu 2 - w 2010 r.

-część obiektu nr 1 powstała w ramach etapu 3 - w 2022 r.

-wiata – w 2013 r.

Zatem tylko część obiektu nr 1 powstała w ramach etapu 3 jest zbywana przed upływam 10 letniego od oddania do użytkowania. Tym samym tylko w odniesieniu do tej części należy rozpatrzyć obowiązek korekty odliczonego podatku.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 przedmiotowa transakcja jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się:

Oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

 zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy również zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy (dla dostawy nieruchomości zabudowanych) należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady, zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Przechodząc do możliwości zastosowania zwolnienia z podatku dostawy części obiektu nr 1 powstałej w ramach trzeciego etapu, należy zaznaczyć, że wskazali Państwo, iż obiekt ten był wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej przez cały czas posiadania go przez Spółkę. Budynek firmowy służył prowadzeniu przez Spółkę cywilną jej podstawowej działalności (produkcyjnej) oraz potrzebom pracowniczym pracowników Spółki.

W odniesieniu do części obiektu powstałej w wyniku rozbudowy w ramach etapu nr 3 wskazali Państwo, że zawiadomienie o zakończeniu budowy w odniesieniu do tego etapu nastąpiło w lipcu 2022 r. Wskazali Państwo również w opisie zdarzenia przyszłego, że od tej daty, do momentu przekazania budynku do majątku prywatnego wspólników Spółki cywilnej nie minie okres dłuży niż dwa lata. Tym samym, biorąc pod uwagę definicję pierwszego zasiedlenia, dla części budynku firmowego powstałego w ramach etapu 3 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem zasadne jest badanie przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy dla dostawy części budynku firmowego powstałego w ramach etapu 3.

Biorąc po uwagę że Spółka cywilna miała prawo do odliczenia podatku od zakupu materiałów budowlanych oraz innych towarów, jak również od nabycia robót budowlanych oraz innych usług związanych z budową budynku firmowego w ramach etapu 3 i Spółka z prawa tego skorzystała dokonując odliczenia podatku naliczonego, nie ma również możliwości zastosowania zwolnienia dostawy części budynku firmowego powstałego w ramach etapu 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, jak również art. 43. ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym dostawa (wycofanie z majątku Spółki) części budynku firmowego powstałego w ramach etapu 3 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług właściwą stawką podatku dla tej czynności w związku z tym, że Spółka wykorzystywała ww. środek trwały do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w prowadzonej działalności, nie dojdzie do zmiany jego przeznaczenia.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów ustawy okres korekty podatku naliczonego wynosi – zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy – 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowe obiekty zostały oddane do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Zatem biorąc pod uwagę informacje zawarte w opisie zdarzenia przyszłego oraz treść przywołanych przepisów należy wskazać, że w odniesieniu do obiektów będących przedmiotem wycofania z majątku Spółki, na moment wycofania z majątku Spółki:

- części obiektu nr 1 powstałych w ramach etapu nr 1 i 2 oraz wiaty - zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy,

- części obiektu nr 1 powstałej w ramach etapu nr 3 – nie dojdzie do zmiany przeznaczenia obiektu w związku z przedmiotową transakcją, w związku z czym Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku.

Podsumowując, wycofanie obiektów 1 i 2 ze Spółki cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki cywilnej nie powoduje skutków w postaci obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 (pomimo, że wynika z innej podstawy prawnej niż wskazali Państwo we własnym stanowisku) należy uznać za prawidłowe, bowiem we własnym stanowisku wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawny w postaci braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku w związku z czynnościami opisanymi we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Przywołana przez Państwa we własnym stanowisku interpretacja nr 0112-KDIL1-3.4012.556.2022.1.AKR dotyczy innego stanu faktycznego. Z treści zawartego w niej opisu wynika, że to wspólnicy Spółki Cywilnej w ramach powadzonej działalności gospodarczej wybudowali budynek niemieszkalny – budynek magazynowo-biurowy, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie, a następnie przekazali, tak zabudowaną nieruchomość, do użytkowania przez Spółkę Cywilną.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Praktyczny leksykon VAT 2024. Wszystko o zmianach w rozliczeniach VAT

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.446.2023.1.MW