Interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.556.2022.1.AKR
Brak podlegania opodatkowaniu wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości w zawiązku z przeznaczeniem jej na wynajem prywatny i braku korekty podatku naliczonego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu wycofania z działalności gospodarczej Nieruchomości w związku z przeznaczeniem jej na najem prywatny i braku korekty podatku naliczonego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) działający jako przedsiębiorcy wpisani do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (…), z udziałem w zyskach i stratach 50/50%.
29 sierpnia 2017 r. na potrzeby działalności gospodarczej nabyli na współwłasność łączną od osoby fizycznej nieruchomości gruntowe – dwie działki – jedna o powierzchni (…) ha oraz udział w nieruchomości gruntowej stanowiącej docelowo drogę o powierzchni (…) ha, za łączną cenę (…) zł (słownie: (...)), z czego kwota (…) zł przypadała na poczet udziału wynoszącego 3/6 części w nieruchomości drogowej będącej odrębną działką. Zakup nieruchomości nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług VAT.
Na zakupionej nieruchomości gruntowej wspólnicy Spółki Cywilnej w ramach powadzonej działalności gospodarczej wybudowali budynek niemieszkalny – budynek magazynowo-biurowy, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie z dniem 10 kwietnia 2020 r., a decyzja w tym zakresie uzyskała przymiot ostatecznej 6 maja 2020 r. i z tą datą nastąpiło jej przekazanie w użytkowanie przez Spółkę Cywilną. Nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowo-biurowym została zaliczona do środków trwałych Spółki i za wyjątkiem gruntu podlegała i była amortyzowana w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.
W trakcie działalności gospodarczej całość nakładów ponoszonych na wybudowanie, a także późniejsze użytkowanie powodowało odliczanie przez podatników podatku naliczonego.
Wspólnicy planują przekształcenie Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i w związku z tym przekształceniem zamierzają dokonać przeniesienia nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, przy czym co istotne, sposób wykorzystywania nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona nadal wynajmowana Spółce przekształconej w ramach najmu prywatnego na cele działalności gospodarczej przekształconej Spółki, a to cele magazynowo-biurowe i nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, w tym np. na potrzeby mieszkaniowe. W Spółce przekształconej proporcje udziałów wspólników pozostaną bez zmian, tj. 50% będzie należało do (…), a pozostałe 50% do (…).
Istotne jest również, iż w okresie wyłączenia nieruchomości z przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej i w okresie oczekiwania na powstanie spółki przekształconej, a powstanie to uzależnione jest od daty rejestracji Spółki przekształconej w KRS na co podatnicy nie mają wpływu, nieruchomość nadal będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, jednakże nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak to już wskazano powyżej, po zarejestrowaniu przez KRS Spółki przekształconej, wspólnicy jako osoby fizyczne będą wynajmowali nieruchomość Spółce przekształconej na potrzeby prowadzonej działalności.
Najem nieruchomości będzie miał charakter ciągły, prywatny, służący celom zarobkowym. Podkreślenia wymaga także, że nie dojdzie do likwidacji przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej, bowiem w rozumieniu przepisów dotyczących podatku dochodowego zostanie ono przekształcone w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i będzie kontynuowało działalność gospodarczą na podstawie art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, a działalność wspólników Spółki Cywilnej będzie kontynuowana w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług VAT w zakresie najmu nieruchomości. Wnioskodawcy – w zakresie najmu nieruchomości nie będą korzystali ze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług VAT, świadcząc najem jako czynni podatnicy podatkuVAT.
Pytanie
1.Czy wycofanie Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, której najem będzie w dalszym ciągu bez przerwy kontynuowany przez współwłaścicieli jako osoby fizyczne na rzecz Spółki przekształconej ze Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
2.Czy wycofanie nieruchomości ze Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na dalszy najem prywatny ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością powstałą w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej będzie powodować skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, wycofaniedo majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiemVAT.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstałej w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na pomieszczenia magazynowo-biurowe nie będzie powodować korekty podatku naliczonegoVAT.
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania zarówno art. 2 pkt 6 ustawy VAT, jak również art. 7 ust. 2 ustawy VAT, gdyż na gruncie przepisów prawa cywilnego nie dojdzie do zmian własnościowych nieruchomości, gdyż obecnie stanowią one współwłasność łączną wspólników spółki osobowej – Spółki Cywilnej w proporcji 50/50%, co nie ulegnie zmianie po przeprowadzeniu czynności opisanych w zdarzeniu przyszłym.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy nie dojdzie bowiem ani do darowizny, ani do przekazania na rzecz innych osób.
Nie zaistnieje również sytuacja uregulowana w art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy VAT , gdyż nie dojdzie ani do przekazania na potrzeby osobiste dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej i osób wymienionych w tych przepisach, jak również do przekazania na rzecz innych osób wskazanych w pkt 1 powołanego przepisu. Zostanie zachowana tożsamość współwłaścicieli, a także przeznaczenie najmu nie będące przeznaczeniem na cele osobiste dotychczasowych wspólników, bowiem w dalszym ciągu nieruchomość będzie wykorzystywana na cele działalności gospodarczej w drodze najmu prywatnego.
Mając na uwadze różne definicje działalności gospodarczej – inną na gruncie Prawa przedsiębiorców, inną na gruncie ustawy o podatku VAT, uznać należy, iż w świetle definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, stanowiącej iż działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy jest wykorzystywanie składników majątku w sposób trwały dla celów zarobkowych, dotychczasowi wspólnicy Spółki Cywilnej świadcząc usługę najmu w sposób trwały dla celów zarobkowych będą prowadzili działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku VAT,a tym samym podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle przywołanych uregulowań prawnych wynikających z ustawy VAT,bez znaczenia dla oceny skutków podatkowych jest wycofanie składników majątkowych z działalności gospodarczej, lecz jej przekazanie na cele osobiste podatnika.
Mając na uwadze, iż ustawa o podatku VAT nie definiuje celów osobistych podatnika, odwołując się do licznych interpretacji indywidualnych Dyrektora KIS, Wnioskodawca przyjmuje, iż celem osobistym podatnika jest zaspokajanie potrzeb osobistych – a w odniesieniu do nieruchomości będzie to cel mieszkaniowy. Odmiennie od regulacji na gruncie podatku dochodowego, na gruncie ustawy VAT nie dojdzie do zaspokojenia potrzeb osobistych, bowiem opisany przez Wnioskodawców sposób wykorzystywania nieruchomości uznawany jest za działalność gospodarczą.
Wnioskodawca wskazuje, iż powyższa interpretacja przepisów znalazła potwierdzenie w interpretacjach indywidulanych wydanych przez:
1)Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lipca 2015 r. sygn. ILPP2/4512-1-342/15-4/EN;
2)Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 stycznia 2016 r.,sygn. IBPP1/4512-884/15/MS;
3)Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 lutego 2017 r.,sygn. 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD;
4)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r.,sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK;
5)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022r,sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR.
Ad 2.
Odnośnie kwestii korekty podatku naliczonego oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, składający wniosek wskazują, że zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT,w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art. 119 ust. 4, art.120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.
Wobec powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
W myśl powyższego wykluczona jest możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonegoVAT związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości, jak w opisanej sytuacji, Nieruchomości co do których Spółka Cywilna posiadała prawo do odliczenia w podatku naliczonego VATw momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, Wnioskodawca jako podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego (art.91 ustawy VAT), jednakże mając na uwadze regulacje zawarte w art. 91 ustawy VAT,Wnioskodawca uznaje, iż regulacje zawarte w art.91 ustawy VAT nie będą miały zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, gdyż: pomimo wycofania Nieruchomości z Przedsiębiorstwa Spółki, Nieruchomość ta nadal będzie mieć związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT,a wynajem Nieruchomości na cele niemieszkalne nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art.43 ust 1 pkt 36 ustawy VAT (zwolnienie dotyczące usług w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe) i będzie opodatkowany zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT.
Wnioskodawca wskazuje, iż w Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zostaną zachowane proporcje udziału wspólników ze Spółki Cywilnej, a to 50/50%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Z opisu sprawy wynika, że 29 sierpnia 2017 r. na potrzeby działalności gospodarczej wspólnicy Spółki nabyli na współwłasność łączną od osoby fizycznej nieruchomości gruntowe – dwie działki. Zakup nieruchomości nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług VAT. Na zakupionej nieruchomości gruntowej wspólnicy Spółki Cywilnej w ramach powadzonej działalności gospodarczej wybudowali budynek niemieszkalny – budynek magazynowo-biurowy, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie z dniem 10 kwietnia 2020 r., a decyzja w tym zakresie uzyskała przymiot ostatecznej 6 maja 2020 r. i z tą datą nastąpiło jej przekazanie w użytkowanie przez Spółkę Cywilną. Nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowo-biurowym została zaliczona do środków trwałych. W trakcie działalności gospodarczej całość nakładów ponoszonych na wybudowanie, a także późniejsze użytkowanie powodowało odliczanie przez podatników podatku naliczonego.
Wspólnicy planują przekształcenie Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i w związku z tym przekształceniem zamierzają dokonać przeniesienia nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, przy czym co istotne, sposób wykorzystywania nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona nadal wynajmowana Spółce przekształconej w ramach najmu prywatnego na cele działalności gospodarczej przekształconej Spółki, a to cele magazynowo-biurowe i nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, w tym np. na potrzeby mieszkaniowe.
Istotne jest również, iż w okresie wyłączenia nieruchomości z przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej i w okresie oczekiwania na powstanie spółki przekształconej, nieruchomość nadal będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności. Po zarejestrowaniu przez KRS Spółki przekształconej, wspólnicy jako osoby fizyczne będą wynajmowali nieruchomość Spółce przekształconej na potrzeby prowadzonej działalności. Najem nieruchomości będzie miał charakter ciągły, prywatny, służący celom zarobkowym.
W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wycofanie Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).
Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jak wynika z okoliczności sprawy Nieruchomość po jej wycofaniu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej, będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne, a więc nadal będzie wykorzystywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych (świadczenie usług najmu opodatkowanych podatkiem VAT). Tym samym, nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste wspólników, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe.
Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej, która następnie będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste wspólników, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, wycofanie Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, której najem będzie w dalszym ciągu bez przerwy kontynuowany przez współwłaścicieli jako osoby fizyczne na rzecz Spółki przekształconej ze Spółki Cywilnej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jestprawidłowe.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy wycofanie nieruchomości ze Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na dalszy najem prywatny będzie powodować skutki w postaci korekty podatku naliczonegoVAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę (Spółkę Cywilną) zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Nieruchomości mającej być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:
- przekazanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki celem jej wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
- Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tej Nieruchomości.
W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową Nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym nie zajdzie konieczność korekty odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku osobistego wspólników Spółki w celu wykonywania wynajmu prywatnego nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na przedmiotową nieruchomość.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłegoi zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).