Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. II OSK 1024/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Grzegorz Antas (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 listopada 2020 r. sygn. akt III SA/Kr 160/20 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 19 listopada 2020 r., III SA/Kr 160/20 oddalił skargę Z. Z. na decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2019 r. nr [...], którą organ odwoławczy w wyniku rozpatrzenia odwołania Z. Z. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] sierpnia 2019 r. znak: [...] orzekającą o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu przy ul. [...] [...] w [...].

W odniesieniu do ustaleń faktycznych i prawnych, które stały za wydanym orzeczeniem, Sąd I instancji przyjął, że Prezydent Miasta [...] w związku z zawiadomieniem Zarządu Budynków Komunalnych w [...] z 29 sierpnia 2018 r. wszczął z urzędu 30 sierpnia 2018 r. postępowanie w sprawie wymeldowania Z. Z. z pobytu stałego (lokal przy ul. [...] [...] w [...]), a następnie po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z [...] sierpnia 2019 r. na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2019 r. poz. 1397), dalej: u.e.l., i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), dalej: k.p.a., orzekł o jego wymeldowaniu z pobytu stałego w ww. lokalu. Wojewoda [...], podzielając w całości ustalenia przyjęte w sprawie przez Prezydenta Miasta [...] w decyzji z [...] sierpnia 2019 r., wyjaśnił, że Z. Z. dobrowolnie i trwale opuścił miejsce pobytu stałego, wyjeżdżając przed około 30 laty do [...] ([...]). Wyjazd ten był świadomą decyzją i nie wynikał z bezprawnych działań innych osób. Od tego czasu wymeldowany tam właśnie skoncentrował swoje sprawy życiowe. Organ odwoławczy przyjął, że sporadyczne wizyty wymeldowanego w lokalu przy ul. [...] [...] w [...] – w trakcie jego pobytów w kraju – były jedynie jego odwiedzinami u matki (B. Z.) i miały charakter przejściowy (czasowy). Nie stanowiły zatem pobytu stałego, wbrew odmiennym twierdzeniom odwołującego nie posiadającego wydanego dowodu osobistego. W kontekście wyjaśnień wskazujących na czasowe przebywanie wymeldowanego poza granicami kraju w związku z zabiegami leczniczymi, którym jest tam poddawany, Wojewoda [...] zauważył, że wyjazd miał miejsce przed prawie 30 laty i nie był spowodowany problemami zdrowotnymi, ale nastąpił w celach zarobkowych. Organ wskazał, w jakim zakresie uzupełnił na etapie odwoławczym materiał dowodowy i dlaczego nie uwzględnił zawartych w odwołaniu wniosków dowodowych. Podkreślił, że czynność zameldowania potwierdza jedynie istniejący stan faktyczny i ma charakter wtórny do zaistniałych wcześniej zdarzeń.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00