Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2023 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP3.8222.33.2023.EILK

Zastosowanie przepisów ustawy PIT do zwolnienia w części lub w całości z opłaty za kształcenie na studiach.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowny Panie,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 9 października 2020 r. Nr 0112-KDWL.4011.51.2020.1.DK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu^[1] wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z 5 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2020 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stan faktycznego

30 września 2019 r. złożył Pan wniosek o przedłużenie studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na Wydziale (…) Uniwersytetu X. (dalej X.) na VI rok w roku akademickim 2019/2020. Jednocześnie we wniosku wskazał Pan prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową.

10.10.2019 r. Prorektor (…) wydała decyzję (…)/(…) (...) o przedłużeniu studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na X. na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach odpłatności w wysokości: 3 000 Euro.

22.10.2019 r. na powyższą Decyzję Pani Prorektor złożył Pan wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, jednocześnie wskazując prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową.

W tym samym dniu, 22.10.2019 r. około godz. 13:30 został Pan potrącony przez samochód (…). W związku z potrąceniem doznał Pan wielomiejscowych obrażeń ciała: (…).

W okresie 22.10.2019-30.10.2019 znajdował się Pan w Klinice (…).

25.10.2019 r. był wykonany zabieg operacyjny (…).

Operowaną kończynę unieruchomiono (…) (...).

W okresie 22.10.2019 – 11.12.2019 znajdował się Pan na zwolnieniu lekarskim – (…) (...), które zostało przedłużone (…) na okres 12.12.2019 – 24.01.2020 (..., - zaświadczenie lekarskie (…)). We wrześniu 2020 r. planuje się II zabieg operacyjny (…).

28.10.2019 r. pismem Prorektora został Pan powiadomiony, że opłata za studia doktoranckie będzie obniżona o 20% do wysokości 2 400 Euro (...) - Pismo Prorektora (…)

21.11.2019 r. Pani Prorektor (…) wydała Decyzję (…) o przedłużeniu studiów doktoranckich prowadzonych na X. na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach bez odpłatności i zwolniła Pana z opłaty za usługi edukacyjne w wysokości 3 000 Euro rocznie w związku z trudną sytuacją materialną oraz z okolicznościami związanymi z sytuacją zdrowotną (...).

6.11.2019 r. Wydział Dochodzeniowo-Śledczy Komendy Rejonowej Policji (…) wszczął postępowanie karne o czyn z art. 177 § 1 K.K. RP w związku z wypadkiem w ruchu drogowym, gdzie Pan, jako pieszy, został potrącony przez samochód na oznakowanym przejściu (…) w dniu 22.10.2019 r. - (..., Poświadczenie z Policji (…)/(…)).

28.11.2019 r. dostał Pan, drogą elektroniczną, do wypełnienia druk oświadczenia doktoranta korzystającego ze zwolnienia z opłat za usługi edukacyjne w celu przygotowania informacji PIT (...).

Należy wskazać, że X. wysłał do Urzędu Skarbowego druk PIT-11 „Informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2019 rok”, gdzie w rozdziale „F. Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1” wskazał informację o sumie zwolnionej kwoty za usługi edukacyjne w wysokości: 13 120,80 zł (...).

Pytanie

Czy zwolnienie studenta Uniwersytetu w części lub w całości z opłat za kształcenie na studiach doktoranckich zgodnie z tytułem przewidzianym w Zarządzeniu Rektora Uniwersytetu X. przyjętego na podstawie art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w związku z trudną sytuacją materialną studenta – można uznać za świadczenie pomocy materialnej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387) i tym samym uznać je za wolne od podatku dochodowego?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, Rektor Uniwersytetu X. w oparciu o art. 23 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.) przyjął Zarządzenie nr (…) z dnia (…) 2019 r. w sprawie zasad pobierania oraz warunków i trybu zwalniania z opłat za usługi edukacyjne w Uniwersytecie X. (...).

Tak, zgodnie z § (...) ww. Zarządzenia student cudzoziemca może wystąpić do Rektora z uzasadnionym wnioskiem o zwolnienie z opłat w całości lub części. Rektor wydaje decyzję administracyjną w sprawie zwolnienia studenta cudzoziemca z opłat w całości lub części (...). Zgodnie z ust. (...) Rektor może zwolnić studenta cudzoziemca z opłat w całości lub części za kształcenie na studiach stacjonarnych w języku polskim - pkt (...).

Zgodnie z § (...) ww. Zarządzenia Rektora podstawę zwolnienia studenta cudzoziemca z opłaty lub rozłożenia na raty określa § (...). Zgodnie z § (...) podstawą do zwolnienia z opłaty mogą być istotne pogorszenie sytuacji materialnej studenta w trakcie studiów lub istotne pogorszenie sytuacji studenta na jego wyjątkowo trudną sytuację osobistą uzasadniającą wsparcie (...).

Zgodnie z art. 43 ust. 3 pkt 4 ustawy z dn. 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 2008 r. Nr 70, poz. 416) cudzoziemcy mogą podejmować kształcenie na podstawie decyzji rektora uczelni. Zgodnie z art. 43 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy cudzoziemcy, mogą podejmować i odbywać kształcenie bez odpłatności i świadczeń stypendialnych.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r., 2020 r. Nr. 80 poz. 1106) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane na podstawie (postawione) do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy pod pojęciem, tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego przepisu (pojęcia), zgodnie z którą „nieodpłatne świadczenia” oznaczają wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Pana zdaniem, Rektor Uniwersytetu rozstrzygając wniosek studenta o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją studenta bierze pod uwagę kryteria (podstawę) do zwolnienia z opłaty, czyli wypełniają kryteria określone w art. 21 ust. 1 pkt 40 tj. stanowią świadczenia pomocy materialnej dla studentów.

Analogiczne stanowisko zostało uwzględnione w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 09.09.2010 r. (Sygnatura IBPBII/1/415-592/10/MK, (...)).

Także, 10.06.2020 r. zostało skierowane zapytanie (…) w sprawie ww. podatku. 12.06.2020 r. otrzymano odpowiedź od KIS. W odpowiedzi wskazano, że jeżeli statut uczelni przewiduje możliwość zwolnienia ((...), (…)) z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialnej studenta, to dokonane umorzenie czesnego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku (...).

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 października 2020 r. Nr 0112-KDWL.4011.51.2020.1.DK, uznał Pana stanowisko za prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[2].

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy PIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT jednym ze źródeł przychodów są inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy PIT, uważa się w szczególności:

kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania w szczególności. Zatem przychodem z innych źródeł jest również nieodpłatne świadczenie, jeżeli nie jest ono związane z kategorią przychodów określonych w katalogu źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy PIT.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. NSA uznał, że:

na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko

uznając, że:

ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13^[3] stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, mogą być uznane takie świadczenia, które:

–po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

–po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

–po trzecie, korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W kontekście pierwszego warunku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu ustawy PIT tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku. Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i może mieć zastosowanie w sprawie zwolnienia studenta z opłat za usługi edukacyjne.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan cudzoziemcem, który złożył wniosek o przedłużenie studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na Wydziale (…) Uniwersytetu X. (dalej X.) na VI rok w roku akademickim 2019/2020. Jednocześnie we wniosku wskazał Pan prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową. Pani Prorektor (…) wydała Decyzję (…) o przedłużeniu studiów doktoranckich prowadzonych na (…) na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach bez odpłatności i zwolniła Pana z opłaty za usługi edukacyjne w wysokości 3 000 Euro rocznie w związku z trudną sytuacją materialną oraz z okolicznościami związanymi z sytuacją zdrowotną w oparciu o art. 23 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.) oraz Zarządzenie nr (…) z dnia (…) 2019 r. w sprawie zasad pobierania oraz warunków i trybu zwalniania z opłat za usługi edukacyjne w Uniwersytecie X.

W świetle powyższego, w przypadku gdy w wewnętrznych aktach prawnych uczelni wskazano okoliczności, które powodują rezygnację z pobierania tych opłat, to można uznać, że tego rodzaju świadczenie jest dostępne dla wszystkich, którzy spełnią określone warunki. Zatem potencjalnie rozwiązanie to jest kierowane do nieokreślonego kręgu osób, nie ma charakteru indywidualnego. Tym samym trzecia z przesłanek wskazanych w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. nie jest wypełniona. Co z kolei oznacza, że w takim przypadku zwolnienie z opłaty za usługi edukacyjne nie stanowi nieodpłatnego świadczenia i w konsekwencji nie powstaje przychód po stronie studenta, który spełnia wskazane w przepisach uczelni kryteria. Zatem do przyznanego zwolnienia w części lub w całości z opłaty za kształcenie na studiach doktoranckich nie mają zastosowania przepisy ustawy PIT dotyczące zarówno źródeł przychodów jak i zwolnień przedmiotowych, w tym zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy PIT.

Wobec tego, Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 9 października 2020 r. Nr 0112-KDWL.4011.51.2020.1.DK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Pan we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych przez Pana we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Pana do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pan nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Panu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Pana do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Pana wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Pana do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[4] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[5]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP:/bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).