Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.615.2023.3.MK

Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2024 r. (wpływ 16 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Celem Wnioskodawcy jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych swoich członków. Wnioskodawca podejmuje działania mające na celu właściwą eksploatację zasobów mieszkaniowych, co wiąże się z koniecznością ponoszenia odpowiednich kosztów.

Wychodząc na przeciw rosnącym kosztom energii elektrycznej i dbałością o środowisko naturalne Wnioskodawca postanowił zrealizować inwestycję pozwalającą na wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych.

Na dachu budynku wielorodzinnego zaliczanego do społecznego budownictwa mieszkaniowego założono instalację fotowoltaiczną o mocy nie przekraczającej 1MW. Energia wytworzona z paneli fotowoltaicznych pozwoli obniżyć koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości, tj. koszty zużycia energii elektrycznej potrzebnej do oświetlenia klatek schodowych.

W związku z montażem instalacji fotowoltaicznej Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie grantu OZE.

Wniosek został złożony do Banku Gospodarstwa Krajowego. Grant sfinansowany jest z Krajowego Planu Odbudowy ze środków Unii Europejskiej w wysokości 50% poniesionych kosztów netto. Wnioskodawca na montaż instalacji nie zaciągał zobowiązań w postaci kredytów i pożyczek.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku mieszkalnym wielorodzinnym był uzależniony od otrzymania grantu, w przypadku negatywnej decyzji w sprawie przyznania grantu nie byłyby realizowane czynności związane z montażem instalacji fotowoltaicznej.

Otrzymany grant jest przeznaczony wyłącznie na czynności montażu instalacji fotowoltaicznej. Na podstawie umowy z Bankiem Gospodarstwa Krajowego wykorzystanie grantu niezgodnie z przeznaczeniem będzie podlegało zwrotowi.

W przypadku niezrealizowania czynności polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca byłby zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków z grantu OZE.

Otrzymany grant nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług lub dostawę towarów na rzecz innych odbiorców.

Wykonawca po zakończonym montażu instalacji fotowoltaicznej wystawił fakturę na Wnioskodawcę, który to zobowiązanie uregulował. Wnioskodawca nie refakturował wydatków na montaż instalacji na innych odbiorców. Koszt montażu instalacji fotowoltaicznej obciąża fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych.

Beneficjentem i płatnikiem jest Wnioskodawca, instytucja pośrednicząca nie występuje.

Źródłem refinansowania grantu OZE są środki z Unii Europejskiej z Krajowego Planu Odbudowy.

Środki z grantu OZE wpłynęły na rachunek Wnioskodawcy i nie stanowiły przychodu finansowego. Otrzymany grant został przeznaczony na fundusz remonty zasobów mieszkaniowych.

Środki z grantu OZE podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust.1 pkt 44 i pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Środki z grantu OZE zostały przez Wnioskodawcę przeznaczone na pokrycie kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej sfinansowanej ze środków funduszu remontowego zasobów mieszkaniowych. Przeznaczenie środków z grantu OZE na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych mieści się w pojęciu przeznaczenia go na cele gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Wnioskodawca tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o (…). Z tego względu przeznaczenie środków z OZE na zadania realizowane z funduszu remontowego należy uznać za przychód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tym samym, otrzymany grant OZE będzie podlegał zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.; gdyż zostanie przeznaczony na cele funduszu remontowego, czyli utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Pytanie

Czy grant otrzymany do kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej na nieruchomościach będzie stanowił podstawę opodatkowania podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca realizując własne cele statutowe ma na względzie dobro wszystkich mieszkańców.

Wnioskodawca uważa, że otrzymane dofinansowanie ze środków unijnych jest dofinansowaniem ogólnym, przeznaczonym na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu OZE. Wnioskodawca uważa, że dotacja ma charakter kosztowy.

Wnioskodawca nie ma zamiarów zarobkowych związanych z montażem instalacji fotowoltaicznej. Opodatkowaniu podlegają bowiem jedynie przedmiotowe dotacje do ceny sprzedaży. Nie podlegają natomiast opodatkowaniu przedmiotowe dotacje do ceny zakupu. Z tego względu Wnioskodawca uważa, że niezasadne byłoby uznanie, że powstanie obowiązek uwzględnienia otrzymanej kwoty grantu w podstawie opodatkowania podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach:

• C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State),
• C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związane z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Wskazali Państwo, że na dachu budynku wielorodzinnego zaliczanego do społecznego budownictwa mieszkaniowego założono instalację fotowoltaiczną. Energia wytworzona z paneli fotowoltaicznych pozwoli obniżyć koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości, tj. koszty zużycia energii elektrycznej potrzebnej do oświetlenia klatek schodowych.

W związku z montażem instalacji fotowoltaicznej złożyli Państwo wniosek o przyznanie grantu OZE. Są Państwo beneficjentem i płatnikiem, instytucja pośrednicząca nie występuje. Montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku mieszkalnym wielorodzinnym był uzależniony od otrzymania grantu, w przypadku negatywnej decyzji w sprawie przyznania grantu nie byłyby realizowane czynności związane z montażem instalacji fotowoltaicznej. Otrzymany grant jest przeznaczony wyłącznie na czynności montażu instalacji fotowoltaicznej. W przypadku niezrealizowania czynności polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznej, byliby Państwo zobowiązani do zwrotu otrzymanych środków z grantu OZE. Otrzymany grant nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług lub dostawę towarów na rzecz innych odbiorców. Wykonawca po zakończonym montażu instalacji fotowoltaicznej wystawił na Państwa fakturę, zobowiązanie to Państwo uregulowali. Nie refakturowali Państwo wydatków na montaż instalacji na innych odbiorców. Koszt montażu instalacji fotowoltaicznej obciąża fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy grant otrzymany do kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej na nieruchomościach będzie stanowił podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do otrzymanego przez Państwa grantu na realizację czynności montażu instalacji fotowoltaicznej, nie zachodzi sytuacja, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie, bowiem w tym przypadku otrzymany grant stanowi dofinansowanie wyłącznie wskazanego we wniosku zadania (montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku mieszkalnym wielorodzinnym). Udzielona Państwu dotacja jest więc dotacją kosztową – do kosztu realizacji czynności montażu instalacji fotowoltaicznej. Otrzymana przez Państwa dotacja zostanie przekazana na pokrycie wydatków związanych z realizacją czynności montażu instalacji fotowoltaicznej i nie będzie stanowiła dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, otrzymany przez Państwa grant na realizację czynności montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku wielorodzinnym, jako niedający się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, nie będzie stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).