Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2023 r., sygn. I GSK 955/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Inga Gołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 960/21 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 grudnia 2020 r. nr 100000/71/392790/2020 w przedmiocie zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 5 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Gd 960/21 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 11 grudnia 2020 r., nr 100000/71/392790/2020 w przedmiocie zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł skargę kasacyjną od wyroku WSA, zaskarżając to orzeczenie w całości domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku ewentualnie uchylenia wyroku i oddalenia skargi oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie:

- przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy t.j. art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej: p.p.s.a. poprzez wskazanie organowi, aby przy ponownym rozpoznaniu sprawy wyjaśnił czy informował wnioskodawczynię o skutkach niezłożenia deklaracji w wymaganym terminie oraz zastosował przepis art. 15 zzzzzn² ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm., dalej: ustawa COVID-19), podczas gdy organ nie miał powyższego obowiązku, bowiem obowiązek ich złożenia wynika z ustawowych terminów, a ponadto przepis ten nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem nie dotyczy on terminów materialnoprawnych, jakimi są terminy ustawowe do złożenia dokumentów rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych, a tym samym terminy te nie podlegają przywróceniu, a nadto przepis ten wszedł w życie dopiero w dniu 16 grudnia 2020 r., czyli po wydaniu zaskarżonej decyzji.