Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.522.2023.2.BJ

W zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez Wnioskodawczynię zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez Wnioskodawczynię zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 stycznia 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.522.2023.1.MK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 19 stycznia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o., dalej jako Wnioskodawczyni lub Spółka, jest polskim rezydentem podatkowym oraz jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność agencji pracy tymczasowej. Spółka obsługuje głównie firmy działające w branży produkcyjnej, w logistyce, handlu, usługach, e-commerce. Spółka należy do Grupy (dalej jako: „Grupa”), będącej międzynarodowym dostawcą usług pośrednictwa pracy w Europie.

Wnioskodawczyni, mając świadomość wpływu prowadzonej działalności gospodarczej na zewnętrzne otoczenie, podobnie jak pozostałe spółki z Grupy od lat konsekwentnie realizuje strategię polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Jej podstawowe założenia opublikowane są na stronie internetowej https: (…), gdzie wskazano:

„Zachowanie równowagi między sukcesem ekonomicznym a społeczną odpowiedzialnością biznesu jest podstawą działalności Grupy. Nasza strategia odpowiedzialności społecznej jest realizowana na wielu płaszczyznach: uczestniczymy w działaniach społecznych, kulturalnych i sportowych. Dbamy o ludzi w potrzebie, szanujemy przyrodę, angażujemy się w dialog z pracownikami i klientami oraz inwestujemy w rozwój naszych pracowników”.

Podejście to znajduje wyraz również w codziennej, operacyjnej działalności Spółki. Najuważniejszym celem Spółki jest zapewnienie jej klientom najlepszego personelu, dzięki czemu firmy klientów mogą się rozwijać. Właśnie dlatego Spółka inwestuje w swoich pracowników – ponieważ zadowoleni pracownicy przekładają się na zadowolenie klientów. Z tego względu Spółka przyjęła jako hasło „(…)”, czyli „(…)”. Zgodnie z tym motywem przewodnim swojej działalności Spółka koncentruje się na życzeniach i potrzebach jej obecnych i potencjalnych pracowników.

W obliczu rozpoczętej w lutym 2022 r. zbrojnej agresji Rosji na terytorium Ukrainy, Wnioskodawczyni w ramach przyjętej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu podjęła działania polegające na udzielaniu wsparcia dla pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także innych ofiar wojny na Ukrainie. Działania te wpisały się w przyjętą wcześniej strategię zarządzania przedsiębiorstwem z uwzględnieniem zasad CSR.

I tak, 1 marca 2022 r. Spółka zawarła z podmiotem X Foundation z siedzibą w Holandii (dalej jako: „Fundacja”) „Porozumienie w sprawie organizacji wspierających projekt” (dalej jako: „Porozumienie”). Beneficjentami współdziałania Fundacji i Wnioskodawczyni (w ramach którego Fundacja angażuje środki finansowe, a Spółka swoje zasoby personalne) na podstawie Porozumienia są pracownicy będący obywatelami Ukrainy oraz ich rodziny, dzieci, a także ofiary wojny na Ukrainie.

Jak wskazano w preambule Porozumienia, zgodnie ze statutem, celem Fundacji jest udzielanie pomocy społecznej, humanitarnej i ekonomicznej osobom o minimalnych dochodach w krajach, w których działa Grupa, zarówno poprzez pomoc indywidualną, jak i wspieranie instytucji i organizacji (obywatelskich) zajmujących się ograniczaniem ubóstwa; tworzenie i wdrażanie projektów udzielania pomocy społecznej, humanitarnej i ekonomicznej, o których mowa powyżej, a także udzielanie humanitarnej i ekonomicznej pomocy społecznej osobom dotkniętym wojną; oraz wszystko to, co jest związane z powyższymi działaniami lub może im sprzyjać, wszystko w najszerszym tego słowa znaczeniu.

Wnioskodawczyni jako spółka z Grupy działająca w Polsce ma zgodnie z Porozumieniem pełnić rolę pośrednika, poprzez dystrybucję środków Fundacji w związku z oferowaniem pomocy w ramach projektu, którego celem jest wsparcie finansowe dla pracowników Grupy z Ukrainy i ich rodzin oraz wsparcie dla ofiar wojny z Ukrainy (przedsięwzięcie to określono jako „Projekt”). Wnioskodawczyni pragnie wskazać, że do chwili obecnej do Porozumienia zostało zawartych pięć aneksów rozszerzających zakres i formy wsparcia dla pracowników Grupy z Ukrainy i ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny z Ukrainy. Każda nowopowstała forma wsparcia została przedstawiona i opisana w aneksach do Porozumienia.

Porozumienie zostało zawarte celem określenia warunków wsparcia finansowego Projektu przez Fundację.

Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin polegają na zapewnieniu tym pracownikom niezbędnego zakwaterowania oraz wyżywienia dla nich oraz członków ich najbliższej rodziny.

Celem Projektu jest udzielenie wsparcia finansowego pracownikom Grupy pochodzących z Ukrainy, a także ich rodzinom oraz wsparcie dla ofiar wojny z Ukrainy. Środki udostępnione przez Fundację mają być wykorzystywane wyłącznie w następujący sposób:

A. Zwrot za towary lub usługi zakupione przez lub dla pracowników i ich rodzin w Polsce, obejmujące:

- zakwaterowanie;

- wyposażenie mieszkania;

- artykuły spożywcze;

- ubrania;

- leki;

- transport;

- artykuły i zabawki dla dzieci;

- inne towary i usługi potrzebne do pomocy ofiarom wojny.

Odnośnie do każdego zwrotu kosztów wystawiany jest wniosek, który musi być zatwierdzony przez Komitet Finansowy. Wytyczne dotyczące zatwierdzania wniosków określono w załączniku 1 do Porozumienia.

B. Zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na ośrodek dla ofiar wojny w B. w Polsce, przeznaczony dla ofiar wojny z Ukrainy, obejmujących:

- opłaty za wynajem;

- meble i wyposażenie;

- pozostałe koszty mieszkaniowe (media, sprzątanie, dodatkowe towary lub usługi związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, w tym środki czystości);

- inne towary i usługi potrzebne do pomocy ofiarom wojny, wszystko w szerokim tego słowa znaczeniu.

C. Wsparcie finansowe dla ofiar wojny przebywających w ośrodku dla ofiar wojny w B.

D. Wsparcie finansowe dla pracowników przebywających na Ukrainie.

E. Sfinansowanie pikniku dla dzieci z ośrodka w (...).

F. Zasponsorowanie półkolonii letnich dla dzieci pracowników z Ukrainy z Grupy.

G. Przekazanie wyprawek szkolnych niektórym dzieciom będących ofiarami wojny przebywających w Polsce, a w szczególności dzieciom pracowników z Ukrainy z Grupy.

H. Wsparcie w postaci zakupu paczek świątecznych i niezbędnych artykułów dla dzieci z sierocińca będących ofiarami wojny na Ukrainie.

I. Współfinansowanie szkoleń UDT (Urząd Dozoru Technicznego) dla pracowników tymczasowych z Ukrainy.

 J. Organizacja imprez i wyjazdów dla dzieci z Ukrainy.

 K. Wsparcie ukraińskiego kościoła i ofiary wojny na Ukrainie.

Raz w miesiącu Wnioskodawczyni jest zobowiązana przesyłać do Fundacji listę wszystkich wydatków z podziałem na kategorie oraz dodatkowe informacje, takie jak informacje o charakterze wydatków i liczbie osób, które otrzymały wsparcie finansowe lub zwrot wydatków. Po zatwierdzeniu raportu wydatków przez Fundację, Fundacja zwraca Wnioskodawczyni wydatki na podstawie odpowiedniego dokumentu wystawionego przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni ma zgodnie z Porozumieniem wystawiać dokumenty obciążeniowe do 10 dnia miesiąca. Fundacja dokonuje zapłaty w terminie 10 dni od otrzymania dokumentu na konto podane w Porozumieniu. Fundacja może przekazywać Wnioskodawczyni przedmioty w naturze lub pozyskiwać je od innych darczyńców. Wnioskodawczyni jest zobowiązana wykorzystywać otrzymane środki pieniężne oraz przedmioty w naturze wyłącznie do bezpośredniego wsparcia Projektu i celu, który ma być dzięki niemu osiągnięty.

Na mocy aneksu z 10 czerwca 2022 r. Fundacja rozszerzyła zakres i cele wsparcia określonego w Porozumieniu o dwa dodatkowe obszary, tj. sponsorowanie pikniku dla dzieci z ośrodka w B. oraz półkolonie letnie dla dzieci pracowników Grupy z Ukrainy.

Z kolei na podstawie aneksu z 11 sierpnia 2022 r. Fundacja rozszerzyła zakres i cele wsparcia określonego w Porozumieniu o dodatkowy obszar, tj. dystrybucję wyprawek szkolnych dla części dzieci będących ofiarami wojny zamieszkałych w Polsce, w szczególności dla dzieci pracowników Grupy z Ukrainy.

Wnioskodawczyni w wykonaniu Porozumienia świadczy na rzecz beneficjentów Programu (tj. obywateli Ukrainy) usługi, przykładowo polegające na zapewnieniu zakwaterowania i wyżywienia uchodźcom w ośrodku w (...), organizacji półkolonii dla dzieci, organizacji pikników. Ponadto Wnioskodawczyni ponosi koszty związane z najmem lokali udostępnianych tym osobom, w tym czynszu, mediów, napraw przedmiotu najmu itp. oraz innych usług związanych z bieżącym utrzymaniem ośrodka.

Ponadto Wnioskodawczyni nabywa towary, które przekazywane są beneficjentom Programu, przykładowo wyposażenie pokoi oraz kuchni, wyprawki szkolne dla dzieci, artykuły szkolne i sportowe, środki czystości, artykuły spożywcze itd.

Spółka otrzymuje od Gminy świadczenie z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy na podstawie art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583 z późn. zm.) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2022 r. w sprawie maksymalnej wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz warunków przyznawania tego świadczenia i przedłużania jego wypłaty (Dz. U. poz. 1020 z późn. zm.), dalej jako: „Rozporządzenie w sprawie świadczenia pieniężnego”.

Wnioskodawczyni zapewnia zakwaterowanie obywatelom ukraińskim w ten sposób, że osobom tym nieodpłatnie udostępniane są wyposażone lokale w ośrodku w B tzn. udostępniane są pokoje z łazienkami (w pokojach znajdują się łóżka i szafki) oraz kuchnia do wspólnego użytku.

Udostępniane obywatelom Ukrainy lokale mają charakter mieszkalny. Udostępniając je, Wnioskodawczyni działa we własnym imieniu (na własny rachunek). Beneficjenci świadczenia wykorzystują lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zapewnienie obywatelom Ukrainy przez Wnioskodawczynię wyżywienia ma formę dostawy towarów, tzn. otrzymują oni od Wnioskodawczyni artykuły spożywcze, z których sami przygotowują posiłki.

Wydatki związane z zapewnieniem zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy - jednak wyłącznie w zakresie, w jakim przekraczają limit określony w § 2 Rozporządzenia w sprawie świadczenia pieniężnego (tj. 40 zł za osobę dziennie) - zgodnie z zapisami Porozumienia oraz ustnymi uzgodnieniami między Fundacją a Wnioskodawczynią są Wnioskodawczyni zwracane przez Fundację na podstawie dokumentu rozliczeniowego. Rozliczenie wygląda w ten sposób, że zsumowana kwota poniesionych wydatków jest porównywana z łączną kwotą otrzymanego dofinansowania od Gminy. Fundacja jest obciążana nadwyżką poniesionych kosztów nad otrzymanym dofinansowaniem. Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że dokonywane przez Fundację zwroty zgodnie z założeniami Porozumienia zostaną zaliczone do przychodów podatkowych Spółki.

Ponadto Wnioskodawczyni obciąża Fundację wszystkimi wydatkami, w stosunku do których Wnioskodawczyni nie otrzymuje ww. dofinansowania z Gminy, tj. wydatkami ponoszonymi zgodnie z zapisami Porozumienia na cele inne niż zapewnienie osobom z Ukrainy zakwaterowania i wyżywienia.

Co do zasady Wnioskodawczyni nabywa towary i usługi w ramach realizacji Porozumienia we własnym imieniu, otrzymując z tego tytułu faktury. Zdarzają się ponadto przypadki, że beneficjenci Projektu przedstawiają Spółce paragony dokumentujące nabycie przez nich towarów lub usług i Wnioskodawczyni na tej podstawie zwraca im poniesione wydatki, a następnie obciąża tymi kwotami Fundację na podstawie noty obciążeniowej.

Wnioskodawczyni w związku z otrzymywaniem od Fundacji zwrotu wydatków z tytułu realizacji Programu zgodnie z Porozumieniem rozpoznaje przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednym z efektów działań na podstawie Porozumienia było umożliwienie ukraińskim pracownikom Spółki sprowadzenia do Polski ich bliższych i dalszych rodzin (dzięki dofinansowaniu do zakwaterowania i niezbędnych zakupów). Dzięki temu pula potencjalnych pracowników tymczasowych Spółki systematycznie się zwiększała. Wiele z tych osób faktycznie podjęło zatrudnienie w Spółce.

Warto tu ponadto dodać, że funkcjonowanie ośrodka w B w bezpośredni sposób przełożyło się na zwiększenie zatrudnienia w Spółce. Wiele kobiet przybyłych z Ukrainy mogło zorganizować opiekę nad swoimi dziećmi (np. zostawiając dzieci pod opieką innych matek lub dzięki pomocy w załatwieniu formalności w zapisach do przedszkoli oraz organizacji półkolonii przez Spółkę) i dzięki temu podjąć prace zarobkową u Wnioskodawczyni.

Zaangażowanie w działania pomocowe wpływają na budowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawczyni jako odpowiedzialnego pracodawcy, ukierunkowanego na społeczną odpowiedzialność biznesu. Dzięki temu Spółka jest dobrze oceniana przez potencjalnych pracowników - jako wiarygodny i rzetelny pracodawca.

Wszystkie działania pomocowe przeprowadzone na rzecz obywateli Ukrainy były przez Wnioskodawczynię systematycznie komunikowane publicznie m.in. na jej stronie internetowej, w mailingach trafiających do klientów Spółki (pracodawców, do których Spółka kieruje pracowników tymczasowych), w social mediach (linkedin, Facebook) w Polsce i na Ukrainie oraz w innych kanałach, co obejmuje wypowiedzi do mediów, konferencje prasowe i wydarzenia firmowe.

Linki do przykładowych publikacji dotyczących działań na rzecz obywateli Ukrainy:

(…)

W przykładowym filmie, zamieszczonym pod ww. linkiem, który został opublikowany na ukraińskim portalu Facebook, można znaleźć m.in. wypowiedź osoby, która skorzystała z działań pomocowych Spółki, która poleca swoim rodakom, szukającym wsparcia i legalnej pracy, skontaktowanie się z (…), zapewniając o rzetelności firmy. Materiał ten ilustruje pozytywny wpływ działań w ramach Programu na możliwość uzyskania przez Spółkę nowych pracowników, dzięki którym jest ona w stanie oferować swoim klientom (pracodawcom) wykwalifikowany personel w różnych branżach.

Powyższe działania przyczyniły się również do umocnienia wizerunku Spółki jako firmy zaangażowanej w problemy społeczne wśród klientów (pracodawców). Aktywna postawa Spółki w zakresie pomocy obywatelom Ukrainy została dostrzeżona i bardzo dobrze oceniona zarówno przez aktualnych, jak i potencjalnych klientów Spółki, co przełożyło się na zwiększenie liczby prowadzonych przez Spółkę rozmów handlowych i podpisanie nowych umów z klientami.

Współpraca ze Spółką w zakresie wspierania osób z Ukrainy była również relacjonowana w przekazach internetowych przez jej klientów, z którymi realizowane były wspólne przedsięwzięcia pomocowe (por. https: (…).

Podjęcie przez Wnioskodawczynię działań mających na celu wsparcie osób znajdujących się w trudnej sytuacji w związku z konfliktem zbrojnym na Ukrainie skutkuje uwiarygodnieniem Spółki na rynku jako podmiotu mającego swój udział w tworzeniu miejsc pracy, gdzie pracownicy spotkają się z akceptacją i zrozumieniem ich sytuacji ze strony pracodawcy. Ponadto działania dotyczące społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) wpływają pozytywnie na wizerunek przedsiębiorstwa stwarzając okazję do pozyskania potencjalnych klientów, dla których w dzisiejszych czasach coraz częściej liczy się społeczne zaangażowanie. Powyższe elementy mają znaczenie w kwestii potencjalnie osiąganych przez Spółkę przychodów. Zwiększenie zarówno liczby pracowników, jak i poziomu konkurencyjności na rynku, a także wzrost motywacji do pracy już zatrudnionych osób ma pozytywny wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez Wnioskodawczynię zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki ponoszone przez nią na nabywanie towarów i usług na cele Programu, w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu na rzecz pracowników Spółki będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez nią zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, iż wydatki te ponoszone są w ramach programu spełniającego kryteria działań w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu i jako takie wykazują związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej jako ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt. Poprawnym jest wobec tego stwierdzenie, że jako koszty uzyskania przychodu należy identyfikować wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, który na celu ma osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Przy czym ponoszone wydatki nie mogą znajdować się w katalogu wyłączeń wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Ważnym elementem jest ocena celowości ponoszenia przez podatnika kosztów oraz zajście pomiędzy wydatkiem a przychodem związku przyczynowego. Ponadto poniesienie kosztu musi być związane z faktycznym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do innego podmiotu.

Przesłanka celowości kosztu zostaje uznana za spełnioną w momencie istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym przez podatnika wydatkiem a realną szansą powstania przychodu podatkowego bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Nieistotnym elementem jest czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia lub zachowania jego źródła.

Należy zaznaczyć, iż katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT posiada charakter zamknięty przy jednoczesnym bezwzględnym wyłączeniu niektórych kategorii kosztów lub limitowaniu wysokości ich rozpoznawania.

Analizując spełnienie ww. przesłanek w realiach opisanej we wniosku sytuacji warto podkreślić, iż społeczna odpowiedzialność biznesu nie została zdefiniowana w ustawie o CIT, nie istnieje także uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu. W celu przybliżenia tego zagadnienia należy przytoczyć wskazanie zawarte w Komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”. We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, ze: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstaw pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Dodatkowo aktualna definicja społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) została zawarta w normie PN-ISO 26 000 Wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności.

Norma definiuje społeczną odpowiedzialność jako: „wpływ podejmowanych przez Organizację decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie w siedmiu obszarach:

1. ład organizacyjny;

2. prawa człowieka: należyta staranność, sytuacje zagrożenia praw człowieka, unikanie współudziału/udzielania pomocy w działaniach niezgodnych z prawem, rozpatrywanie skarg, dyskryminacja i grupy szczególnie wrażliwe, prawa obywatelskie, gospodarcze, społeczne i kulturalne, fundamentalne zasady i prawa w pracy;

3.praktyki z zakresu pracy: zatrudnienie i stosunki pracy, warunki pracy i ochrona socjalna, dialog społeczny, BHP, rozwój człowieka i szkolenia w miejscu pracy;

4. środowisko: zapobieganie zanieczyszczeniom, zrównoważone wykorzystanie zasobów, łagodzenie skutków oraz adaptacja do zmian klimatu, ochrona środowiska, różnorodność biologiczna i przywracanie siedlisk przyrodniczych;

5. uczciwe praktyki operacyjne: przeciwdziałanie korupcji, odpowiedzialne angażowanie się w działalność polityczną, uczciwa konkurencja, promowanie społecznej odpowiedzialności w łańcuchu wartości, poszanowanie praw własności;

6. zagadnienia konsumenckie: uczciwy marketing, prawdziwe i obiektywne informacje oraz uczciwe praktyki dotyczące umów, ochrona zdrowia i bezpieczeństwo konsumentów, zrównoważona konsumpcja, obsługa konsumenta, wsparcie oraz reklamacje i rozstrzyganie sporów, ochrona danych i prywatność konsumenta, dostęp do podstawowych usług, edukacja i świadomość;

7. zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności lokalnej: zaangażowanie społeczne, edukacja i kultura, tworzenie miejsc pracy i rozwijanie umiejętności, rozwój i dostęp do technologii, tworzenie bogactw i dochodu, zdrowie, inwestycje społeczne.”.

Poprzez społeczną odpowiedzialność biznesu należy wobec powyższego rozumieć pewnego rodzaju strategię zarządzania przedsiębiorstwem, zgodnie z którą podmioty w swoich działaniach uwzględniają interesy ważne społecznie, jak chociażby relacje z grupami interesariuszy w szczególności z pracownikami. Prowadzenie przedsiębiorstwa w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga od podmiotów inwestowania w zasobu ludzkie, relację z otoczeniem zarówno wewnętrznym jak i zewnętrznym czy ochronę środowiska. Podejmowane czynności z zakresu CSR przyczyniają się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa a także do zrównoważonego rozwoju społeczno-ekonomicznego.

Elementem wartym uwagi w opisywanej sytuacji jest wskazanie stanowiska organów podatkowych dotyczącego działań podejmowanych przez podatników w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu oraz uznania ponoszonych przez nich w związku z tym wydatków za koszty podatkowe zgodnie z ustawą o CIT.

Znane Wnioskodawczyni interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazują na możliwość uznania wydatków związanych z działalnością w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu za koszty uzyskania przychodów. Argumentem przemawiającym za przyjęciem takiego stanowiska wśród organów podatkowych jest pośredni wpływ wydatków i działań związanych z społeczną odpowiedzialnością biznesu na zwiększenie przychodów podatkowych podatników.

Tytułem przykładu warto wskazać następujące stanowiska:

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-3.4010.36.2019.11.S/SP z 31 marca 2023 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.38.2022.2.KW z 10 listopada 2022 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.226.2021.1.MZA z 18 sierpnia 2021 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-3.4010.250.2020.2.MBD z 8 grudnia 2020 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.186.2020.1.BD z 1 lipca 2020 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.27.2020.1.JF z 25 marca 2020 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.74.2019.3.JC z 18 kwietnia 2019 r.;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.233.2017.2.AM z 30 listopada 2017 r.;

Na uwagę w powyższym kontekście zasługuje przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-3.4010.36.2019.11.S/SP, w której organ wskazał:

„Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji.

CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów.

Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek, ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe”.

Z kolei w orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym podatkowych aspektów działalności CSR wyrażane są poglądy, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. W tym ujęciu wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną (por. wyroki NSA z 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt I FSK 561/17, z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2500/16).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż wszystkie działania podjęte przez Wnioskodawczynię w celu pomocy pracownikom będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzinom, dzieciom, a także ofiarom wojny na Ukrainie spełniają wskazane powyżej kryteria działań w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu. Działania te budują wizerunek Spółki jako odpowiedzialnego, zaangażowanego w sprawy społeczne pracodawcy, który podejmuje kroki stanowiące odpowiedź na aktualne problemy, z którymi mierzy się społeczność, spośród której rekrutuje się część jego personelu.

Spółka staje się w związku z tym wśród potencjalnych pracowników rozpoznawalna jako pracodawca godny zaufania, co zachęca ich do podjęcia współpracy właśnie ze Spółką, a nie z inną, konkurencyjną agencją pracy tymczasowej. Jak ponadto opisano w stanie faktycznym, funkcjonowanie ośrodka w (...) w bezpośredni sposób umożliwiło poprzez wprowadzenie udogodnień w zakresie opieki nad dziećmi – podjęcie przez wiele kobiet z Ukrainy pracy zarobkowej u Wnioskodawczyni. Przekłada się to na możliwość uzyskania przez Spółkę nowych pracowników, dzięki którym jest ona w stanie oferować swoim klientom (pracodawcom) więcej wykwalifikowanego personelu w różnych branżach, co z kolei prowadzi do zwiększenia przychodów Spółki.

Zbudowany dzięki opisanym działaniom wizerunek firmy zaangażowanej społecznie wpływa także na zwiększenie zainteresowania usługami Spółki ze strony pracodawców poszukujących pracowników tymczasowych. Aktywna postawa Spółki w zakresie pomocy obywatelom Ukrainy została już wielokrotnie dostrzeżona i bardzo dobrze oceniona zarówno przez aktualnych, jak i potencjalnych klientów Spółki. Przekłada się na zwiększenie liczby prowadzonych przez Spółkę rozmów handlowych i podpisywanie nowych umów z klientami, co w efekcie również przyczynia się do zwiększenia przychodów Spółki.

Tym samym wydatki ponoszone przez Spółkę na pomoc obywatelom Ukrainy mają swoisty wymiar marketingowy, ponieważ - niezależnie od intencji, jaka jest chęć niesienia pomocy ofiarom konfliktu zbrojnego - mają one na celu również reklam i promocję Wnioskodawczyni.

Zauważyć należy, iż organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podkreślają, że „Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT” (por. interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.20.2022.3.SG).

Należy zauważyć, że opisane we wniosku działania Spółki wynikają z przyjętej i od wielu lat konsekwentnie realizowane strategii polityki społecznej odpowiedzialności biznesu, której podstawowe założenia opublikowane są na stronie internetowej https: (…), gdzie wskazano: „(…)”.

Ponadto wszystkie działania pomocowe przeprowadzone na rzecz obywateli Ukrainy były przez Wnioskodawczynię systematycznie komunikowane publicznie m.in. na jej stronie internetowej, w mailingach trafiających do klientów Spółki (pracodawców, do których Spółka kieruje pracowników tymczasowych), w social mediach (linkedin, Facebook) w Polsce i na Ukrainie oraz w innych kanałach, co obejmuje wypowiedzi do mediów, konferencje prasowe i wydarzenia firmowe. Dzięki temu działalność Spółki w obszarze społecznej polityki biznesu stała się znana szerokiemu gronu odbiorców, co umożliwiło wykreowanie zarówno w świadomości obecnych i potencjalnych pracowników Spółki, jak i klientów - pracodawców jej wizerunku jako godnego zaufania podmiotu zaangażowanego społecznie.

Podsumowanie

Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy, wydatki ponoszone przez nią zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników Spółki będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które następnie są jej zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami zawartymi w Porozumieniu pozostają w związku z działalnością gospodarczą Spółki i jej źródłami przychodu. Tym samym podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Dodatkowo poniesione wydatki nie są uwzględnione w negatywnym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytanie). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej.

Z uwagi na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, przesłanka celowości poniesionego wydatku ma fundamentalne znaczenie dla konstrukcji podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Skoro bowiem podstawą opodatkowania zgodnie z art. 7 ustawy o CIT jest dochód rozumiany jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, to tym samym pomiędzy podatkowym przychodem a podatkowym kosztem istnieje zależność tego rodzaju, iż poniesiony koszt musi w sposób bezpośredni albo pośredni wpływać na przychód podatkowy, jego osiągnięcie zachowanie albo zabezpieczenie. Stwierdzenie braku takiej zależności powoduje, iż wydatek aczkolwiek poniesiony w sensie ekonomicznym i uwidoczniony w rachunku bilansowym, nie będzie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mógł zostać zaliczony do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: „Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu. Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia.” (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z dnia 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11). Poza tym, „przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku” (por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10). Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku sygn. II FSK 4009/13).

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że wymienione we wniosku wydatki nie wypełniają podstawowej przesłanki, jaką jest celowość poniesionego wydatku, czyli nakierowanie na osiągnięcie bądź też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który pozwalałby na uznanie wydatków ponoszonych w ramach CSR niejako „automatycznie” za koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.

Konieczność indywidualnej oceny każdego z wydatków ponoszonych przez przedsiębiorcę w ramach przyjętej strategii społecznej odpowiedzialności biznesu podkreślają także sądy administracyjne w wydanych orzeczeniach. Przykładowo, w wyroku NSA z 26 września 2018 roku, sygn. akt II FSK 2500/16 czytamy: „Pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (np. zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 roku), to jednak należy podkreślić, że nie jest ono znane jako takie ustawie podatkowej. Nie zostało ono w niej wymienione expressis verbis, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek.” Analogicznie wypowiadają się sądy na gruncie ustawy o podatku VAT i możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR: „Podejmowanie przez Spółkę działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny. Nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR. Jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.” (por. wyrok NSA z 23 marca 2017 roku, sygn. akt I FSK 1458/15).

Wyjaśniając istotę programów CSR na gruncie podatkowym, sądy administracyjne podkreślają, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. W tym ujęciu wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną (por. wyroki NSA z 2 kwietnia 2019 roku, sygn. akt I FSK 561/17, z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16).

Z opisu sprawy m.in. wynika, że prowadzicie Państwo działalność agencji pracy tymczasowej. Spółka obsługuje głównie firmy działające w branży produkcyjnej, w logistyce, handlu, usługach, e-commerce. Należycie Państwo do Grupy, będącej międzynarodowym dostawcą usług pośrednictwa pracy w Europie. Od lat konsekwentnie realizujecie strategię polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). W ramach przyjętej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu podjęliście Państwo działania polegające na udzielaniu wsparcia dla pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także innych ofiar wojny na Ukrainie. Działania te wpisały się w przyjętą wcześniej strategię zarządzania przedsiębiorstwem z uwzględnieniem zasad CSR.

1 marca 2022 r. zawarliście Państwo z Fundacją z siedzibą w Holandii „Porozumienie w sprawie organizacji wspierających projekt”. Beneficjentami współdziałania Fundacji i Państwa (w ramach którego Fundacja angażuje środki finansowe, a Spółka swoje zasoby personalne) na podstawie Porozumienia są pracownicy będący obywatelami Ukrainy oraz ich rodziny, dzieci, a także ofiary wojny na Ukrainie.

Zgodnie z Porozumieniem pełnicie Państwo rolę pośrednika, poprzez dystrybucję środków Fundacji w związku z oferowaniem pomocy w ramach projektu, którego celem jest wsparcie finansowe dla pracowników Grupy z Ukrainy i ich rodzin oraz wsparcie dla ofiar wojny z Ukrainy.

We wniosku wskazaliście Państwo, że podejmowane przez Państwa działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin polegają na zapewnieniu tym pracownikom niezbędnego zakwaterowania oraz wyżywienia dla nich oraz członków ich najbliższej rodziny.

W wykonaniu Porozumienia zapewniacie także tym osobom jak i innym ofiarom wojny w Ukrainie - szereg innych wskazanych we wniosku świadczeń.

Otrzymujecie Państwo od Gminy świadczenie z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy na podstawie art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie maksymalnej wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz warunków przyznawania tego świadczenia i przedłużania jego wypłaty.

Przy czym, wydatki związane z zapewnieniem zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy - jednak wyłącznie w zakresie, w jakim przekraczają limit określony w § 2 Rozporządzenia w sprawie świadczenia pieniężnego (tj. 40 zł za osobę dziennie) oraz inne ponoszone przez Państwa wydatki - zgodnie z zapisami Porozumienia oraz ustnymi uzgodnieniami między Fundacją a Państwem są Państwu zwracane przez Fundację na podstawie dokumentu rozliczeniowego, tj. zsumowana kwota poniesionych wydatków jest porównywana z łączną kwotą otrzymanego dofinansowania od Gminy. Fundacja jest obciążana nadwyżką poniesionych kosztów nad otrzymanym dofinansowaniem.

Jednym z efektów działań na podstawie Porozumienia było umożliwienie ukraińskim pracownikom Spółki sprowadzenia do Polski ich bliższych i dalszych rodzin (dzięki dofinansowaniu do zakwaterowania i niezbędnych zakupów). Dzięki temu pula potencjalnych pracowników tymczasowych Spółki systematycznie się zwiększała. Wiele z tych osób faktycznie podjęło zatrudnienie w Spółce.

Z Państwa opisu wynika, że funkcjonowanie ośrodka w B w bezpośredni sposób przełożyło się na zwiększenie zatrudnienia w Spółce. Wiele kobiet przybyłych z Ukrainy mogło zorganizować opiekę nad swoimi dziećmi (np. zostawiając dzieci pod opieką innych matek lub dzięki pomocy w załatwieniu formalności w zapisach do przedszkoli oraz organizacji półkolonii przez Spółkę) i dzięki temu podjąć prace zarobkową u Wnioskodawczyni.

Zaangażowanie w działania pomocowe wpływają na budowanie pozytywnego wizerunku Państwa jako odpowiedzialnego pracodawcy, ukierunkowanego na społeczną odpowiedzialność biznesu. Dzięki temu Spółka jest dobrze oceniana przez potencjalnych pracowników - jako wiarygodny i rzetelny pracodawca.

Powyższe działania przyczyniły się również do umocnienia wizerunku Spółki jako firmy zaangażowanej w problemy społeczne wśród klientów (pracodawców). Aktywna postawa Spółki w zakresie pomocy obywatelom Ukrainy została dostrzeżona i bardzo dobrze oceniona zarówno przez aktualnych, jak i potencjalnych klientów Spółki, co przełożyło się na zwiększenie liczby prowadzonych przez Spółkę rozmów handlowych i podpisanie nowych umów z klientami.

Podjęcie przez Państwa działań mających na celu wsparcie osób znajdujących się w trudnej sytuacji w związku z konfliktem zbrojnym na Ukrainie skutkuje uwiarygodnieniem Spółki na rynku jako podmiotu mającego swój udział w tworzeniu miejsc pracy, gdzie pracownicy spotkają się z akceptacją i zrozumieniem ich sytuacji ze strony pracodawcy. Ponadto działania dotyczące społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) wpływają pozytywnie na wizerunek przedsiębiorstwa stwarzając okazję do pozyskania potencjalnych klientów, dla których w dzisiejszych czasach coraz częściej liczy się społeczne zaangażowanie. Powyższe elementy mają znaczenie w kwestii potencjalnie osiąganych przez Spółkę przychodów. Zwiększenie zarówno liczby pracowników, jak i poziomu konkurencyjności na rynku, a także wzrost motywacji do pracy już zatrudnionych osób ma pozytywny wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Należy podkreślić, że co do zasady działania marketingowe, reklamowe z którymi na gruncie powołanego orzecznictwa są utożsamiane działania CSR przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy jako firmy dbającej o sprawy społeczne i mogą pośrednio wpływać na zwiększenie prowadzonej działalności opodatkowanej podatnika. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2500/16) - CSR jest to, jak podkreślono, koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Niemniej jednak z całokształtu opisanych przez Państwa okoliczności nie wynika, aby podjęte działania mogły zostać uznane za służące celom promocji i reklamy własnej marki i produktów, co mogłoby wpływać na większą rozpoznawalność Spółki przez klientów, a w dłuższej perspektywie przekładać się na wielkość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Ze złożonego wniosku nie wynika, aby Państwa działania na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie miały na celu Państwa reklamę i promocję, a przez to skutkowałyby zwiększeniem zainteresowania usługami agencji pracy tymczasowej świadczonymi przez Państwa, względem innych podmiotów z tej samej branży, co przełożyłoby się na wzrost przychodów.

Trudno także w okolicznościach sprawy dostrzec wpływ podjętych działań na wzrost rozpoznawalności marki oraz konkurencyjność przedsiębiorstwa, czy też utrzymanie pozycji na rynku. Brak jest w tym przypadku bezspornego związku przyczynowego pomiędzy poniesionymi wydatkami ponoszonymi na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie a Państwa działalnością.

Podkreślacie Państwo, że działania pomocowe wpływają na budowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawczyni jako odpowiedzialnego pracodawcy, ukierunkowanego na społeczną odpowiedzialność biznesu. Stwierdzenie to ma charakter bardzo ogólny i odnosi się generalnie do wszelkich działań w zakresie CSR podejmowanych przez różne podmioty, nie zaś do konkretnego, indywidualnego działania Spółki opisanego we wniosku. Z wniosku nie wynika, w jaki sposób działania w postaci zapewnienia zakwaterowania oraz wyżywienia, a także innych świadczeń o których mowa we wniosku dla ich odbiorców, przekładają się na „budowanie pozytywnego wizerunku firmy” wśród jej klientów i, co najbardziej istotne, powodują zwiększenie przychodów z oferowanych usług.

Należy zauważyć, iż na gruncie niniejszej sprawy wątpliwości budzi już samo uznanie przedstawionych działań za wpisujące się w przytaczaną przez Państwa definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Przywołując ogólne uwagi nt. pojęcia CSR, zauważacie Państwo, że poprzez społeczną odpowiedzialność biznesu należy rozumieć pewnego rodzaju strategię zarządzania przedsiębiorstwem, zgodnie z którą podmioty w swoich działaniach uwzględniają interesy ważne społecznie, jak chociażby relacje z grupami interesariuszy w szczególności z pracownikami.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego, mianem interesariuszy określa się te podmioty, które mają wpływ na realizację projektu przedsiębiorstwa lub uczestniczą w jego tworzeniu. Innymi słowy są to osoby i instytucje będące otoczeniem przedsiębiorstwa, wchodzące z nim w bezpośrednie lub pośrednie relacje. W ujęciu zewnętrznym CSR koncentruje swoją uwagę głównie na społeczności lokalnej. Z treści wniosku nie wynika, w jaki sposób (i czy w ogóle) wydatki ponoszone na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie mają przełożenie na podniesienie jakości życia lokalnej społeczności, na terenie której zlokalizowana jest Państwa działalność.

Pojęcie „interesariuszy” działań w zakresie CSR utożsamiają Państwo m.in. z pracownikami Spółki. Efekty tych działań mają polegać na budowaniu pozytywnego wizerunku spółki jako wrażliwego i dobrego pracodawcy, a to z kolei ma zapewnić utrzymanie stabilnego poziomu zatrudnienia, zwiększyć poziom lojalności pracowników, których rodziny otrzymują wsparcie i zwiększyć efektywność ich pracy. Jednocześnie Spółka nie uzasadniła dlaczego bez ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów pomocy nie byłaby w stanie zatrudnić/utrzymać zatrudnienia właściwej kadry. Należy podkreślić, że zapewnienie np. miejsca do zamieszkania dla pracownika nie należy do obowiązków pracodawcy. Wydatek z tego tytułu (podobnie jak koszty wyżywienia, ubrania, leczenia itp.) stanowi wydatek o charakterze osobistym, który pracownik ponosi co do zasady ze swojego wynagrodzenia. W gestii pracownika (a nie pracodawcy pracownika) leży też zapewnienie utrzymania członków swojej rodziny, w tym zapewnienie im miejsca do zamieszkania. O ile koszty wynagrodzenia pracowników spełniają przesłankę związku z przychodem, o tyle nie można uznać, że związek taki zachodzi w odniesieniu do kosztów wynajmu lokali dla członków rodzin pracowników.

Gdyby uznać zasadność powołanych przez Państwa argumentów, za koszty uzyskania przychodów można byłoby uznawać także inne wydatki o charakterze osobistym, gdyż oczywiste jest, że poczucie stabilności, bezpieczeństwa i komfortu w życiu rodzinnym pracownika są wartościami cennymi i pożądanymi także dla efektywnej pracy zawodowej. Ponadto miałyby one charakter uniwersalny w odniesieniu do każdego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą, gdyż każdemu przedsiębiorcy zależy na utrzymywaniu zatrudnienia na wymaganym poziomie. Każdy przedsiębiorca, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności, miałby więc prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych np. wydatków ponoszonych na zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia uchodźcom, organizacji półkolonii dla dzieci, organizacji pikników. Związek z przychodem nie miałby więc wymaganego charakteru indywidualnego, o czym wspomniano na wstępie uzasadnienia stanowiska organu, z którego wynika, że kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy, iż Organ interpretacyjny nie „odbiera” Państwu prawa do działalności dobroczynnej w opisanym zakresie, jednakże przedstawione we wniosku wydatki na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie, nie spełniają związku z przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Co więcej, opis stanu faktycznego nasuwa wątpliwości co do przyjęcia, że wydatki na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie, można w ogóle uznać za ponoszone w ramach CSR. Ponoszenie wskazanych we wniosku wydatków na rzecz ww. osób, które zresztą w znacznej mierze są Państwu zwracane, jest następstwem zawarcia Porozumienia, o którym mowa we wniosku, a nie realizacji przez Państwa działań w zakresie CSR. Z tej perspektywy poddać można w wątpliwość, czy wskazane we wniosku wydatki w ogóle byłyby przez Państwa ponoszone w sytuacji braku ich zwrotu w ramach wskazanego przez Państwa porozumienia.

Reasumując, przedstawione we wniosku wydatki na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie, nie spełniają związku z przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

We wniosku przywołane zostały interpretacje indywidualne wskazujące, że wydatki na działalność w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu mogą stanowić koszty podatkowe. Ponieważ, jak zauważono na wstępie, działania CSR mają różny charakter, kwalifikacja wydatków jako kosztów podatkowych każdorazowo powinna podlegać odrębnej analizie. Przytoczone interpretacje indywidualne nie przesądzają o możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków będących przedmiotem niniejszego wniosku.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez Wnioskodawczynię zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).