Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 marca 2022 r., sygn. III SA/Gl 1465/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2022 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w B. z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z [...] r. Komendant Wojewódzki Policji w K. (dalej: organ II instancji) utrzymał w mocy decyzję nr [...] z [...] r. Komendanta Miejskiego Policji w B. (dalej organ I instancji), odmawiającą A.W. (dalej: skarżąca) wypłaty wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji.

Z akt sprawy wynika, że skarżąca 1 maja 2017 r. została zwolniona ze służby w Policji, ponieważ nie wykorzystała urlopu wypoczynkowego i dodatkowego, został jej za ten urlop wypłacony ekwiwalent pieniężny przy zastosowaniu współczynnika wynikającego z art.115a ustawy o Policji, obowiązującego w dacie zakończenia służby tj. 1/30 miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dzień urlopu.

Skarżąca w dniu 27 listopada 2018 r. wystąpiła do Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy z uwzględnieniem różnicy między kwotą należną a wypłaconą wraz z należnymi odsetkami ustawowymi. Powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018r. w sprawie o sygn. akt K 7/15 zgodnie z którym art.115a ustawy o Policji w zakresie w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia, został uznany za niezgodny z art.66 ust.2 w związku z art.31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.