Interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.703.2023.2.MJ

Uznanie Zainteresowanych za podatników podatku VAT z tytułu sprzedaży działek. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Dokumentowanie sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy :

- uznania Zainteresowanych za podatników podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr b i nr c,

- opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek nr b i nr c,

- udokumentowania sprzedaży działek nr b i nr c.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lutego 2024 r. (data wpływu 7 lutego 2024 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:(...)

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:(...)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca … (NIP:…) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą … jest czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowana niebędąca stroną postępowania - … (NIP …), prowadząca działalność gospodarczą pod firmą …, również jest czynnym podatnikiem VAT.

… i … (dalej razem jako: Sprzedający lub Zainteresowani) są małżeństwem, ponadto są wspólnikami spółki …Sp. z o. o. z siedzibą w ….

Sprzedający planują sprzedaż nieruchomości, której są współwłaścicielami we współwłasności łącznej, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej.

Nieruchomość położona jest w miejscowości …, gminie …, powiecie …, województwie ….

Nieruchomość stanowi działkę gruntu oznaczoną numerem o powierzchni 1,6 ha. Dla nieruchomości Sąd Rejonowy w …, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer … (dalej jako: Nieruchomość).

Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla nieruchomości wydawane były decyzje o warunkach zabudowy:

-w roku 2006 decyzja dotycząca zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie parkingu dla samochodów wraz z niezbędną infrastrukturą;

-w roku 2012 decyzja dotycząca budowy sceny estradowej.

Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających na podstawie umowy sprzedaży z dnia 25 lipca 2002 roku od osoby prywatnej.

… w imieniu swoim oraz … (na podstawie skutecznego dla tej czynności pełnomocnictwa) zawarł w dniu 19 maja 2023 roku, ze spółką … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na podstawie której Sprzedający zobowiązują zawrzeć umowę sprzedaży, na mocy której sprzedadzą nieruchomość stanowiącą działkę gruntu numer a spółce … Sp. z o. o. Sp. k.

Dnia 9 sierpnia 2023 roku nieruchomość stanowiąca działkę gruntu nr a została podzielona w taki sposób, że w jej miejscu powstały działki o numerach b (o powierzchni … ha) oraz c (o powierzchni … ha).

Nieruchomość nie była wprowadzona do żadnej działalności gospodarczej, była i jest nadal wydzierżawiana Spółce należącej do Sprzedających (w warunkach dzierżawy prywatnej).

Nieruchomość przylega bezpośrednio do działek, które są własnością Spółki należącej do Sprzedających (o numerach …, … i … przy czym przedmiotem wniosku objęta jest wyłącznie działka gruntu należąca do Sprzedających).

Na terenie działek należących do Spółki znajduje się bar szybkiej obsługi dla podróżnych i tereny rekreacyjne. Spółka wykorzystywała sprzedawaną nieruchomość na potrzeby swojej działalności gospodarczej i wybudowała na niej przenośny pawilon, sanitariaty i część zabudowała parkingiem z kostki brukowej. Strony stosunku dzierżawy nie rozliczały między sobą nakładów poczynionych na ulepszenie dzierżawionej nieruchomości.

W chwili obecnej, na Nieruchomości znajduje się wyłącznie parking, a pawilon i scena estradowa zostały usunięte. Parking, którym częściowo zabudowana jest nieruchomość, jest budowlą o niskiej wartości i niewielkiej powierzchni. Parking nie zwiększa znacząco wartości nieruchomości. Nieruchomość sprzedana będzie jako działka budowlana, a celem zakupu nieruchomości jest dostarczenie gruntu, a nie nabycie przez spółkę parkingu.

Sprzedający udzielili … … (pełnomocnikowi Kupującego) pełnomocnictwa:

- do występowania w ich imieniu przed wszelkimi urzędami, osobami prawnymi i fizycznymi, organami administracji rządowej i samorządowej do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, w związku z planowaną realizacją inwestycji budowlanej na nieruchomości, w szczególności do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o warunkach zabudowy oraz decyzji wodno-prawnej, decyzji środowiskowej itp., z których będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości obiektami budowlanymi o przeznaczeniu usługowo-handlowym wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną; dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem wypisu z rejestru gruntów, mapy ewidencyjnej mapy zasadniczej itp., oraz

- do dysponowania nieruchomością i składania oświadczenia o dysponowaniu nieruchomości na cele budowlane, w celach związanych z planowaną na nieruchomości inwestycją, w tym w celu złożenia wniosku do właściwych organów o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, pozwolenia na budowę obiektu, na budowę /przebudowę zjazdu, uzyskanie pozwolenia na wycięcie drzew, decyzji środowiskowej, decyzji o pozwoleniu wodnoprawnym oraz w procesie uzyskiwania wszelkich innych pozwoleń i zezwoleń niezbędnych do realizacji inwestycji i uzyskania pozwolenia na budowę.

Kupujący zobowiązał zapłacić na rzecz Sprzedających cenę zakupu działki w wysokości … zł netto, przy czym kwota … złotych powiększona o wartość podatku od towarów i usług (w wysokości 23%) zapłacona została w terminie 7 dni od zawarcia umowy przedwstępnej, przy czym strony postanowiły o nadaniu kwoty skutków i znaczenia jak dla zadatku w rozumieniu art. 394 Kodeksu Cywilnego. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT na kwotę odpowiadającą całości otrzymanej kwoty oraz ujął zadatek w pliku JPK_VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że przedmiotem sprzedaży są obie działki powstałe z podziału działki nr a – czyli b i c. Działki nie były wykorzystane do działalności gospodarczej małżonków. Działki stanowią część majątku prywatnego, tj. wchodzą w skład wspólności majątkowej małżeńskiej. Działki są wydzierżawiane na rzecz Spółki w ramach najmu prywatnego. Ponadto wskazali Państwo, że własne stanowisko przedstawione we wniosku nie uległo zmianie.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania występują przy transakcji sprzedaży nieruchomości w charakterze czynnych podatników podatku od towarów i usług?

2. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania występować przy transakcji będą w charakterze czynnych podatników podatku VAT, transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

3. W jaki sposób, do celów opodatkowania podatkiem VAT, Wnioskodawca oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania powinni udokumentować sprzedaż?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, (dalej: ustawy VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działający w tymże charakterze w odniesieniu do danej transakcji podlegając opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właściwej czynności działać będzie jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności, powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny podlegać wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych, w sposób ciągły do działalności zarobkowej.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, status podatnika podatku VAT wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2015 r., sygn. I FSK 1859/13 wynika, że fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji, gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, deweloperskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze”.

Podobne stanowisko zostało równie potwierdzone w wyroku WSA w Łodzi z dnia 19 kwietnia 2018 roku, sygn. I SA/Łd 195/18, w którym Sąd stwierdził, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Nieruchomość stanowi część majątku prywatnego, tj. wchodzi w skład wspólności majątkowej małżeńskiej, a działka nie była wprowadzona do działalności gospodarczych żadnego z małżonków. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż na gruncie podatku VAT sam fakt dzierżawy nieruchomości / działki, może być uznany za działalność gospodarczą, co jednocześnie wiązać by się mogło z brakiem prywatnego charakteru nieruchomości. Należy zwrócić również uwagę na fakt, że nieruchomość od 2005 roku była udostępniana na podstawie umowy dzierżawy spółce. Na gruncie podatku VAT sam fakt dzierżawy nieruchomości, może być uznany za działalność gospodarczą, co wiązać się może z brakiem prywatnego charakteru posiadania nieruchomości.

W ocenie Sprzedających, pomimo faktu, że nieruchomość stanowi część majtku prywatnego osób fizycznych (prowadzących działalność gospodarczą), sposób jej wykorzystania, tj. oddanie w dzierżawę, świadczy o tym, że wykorzystywana była do działalności gospodarczej.

W zakresie pytania 2.

Należy wskazać, że po zawarciu umowy przedwstępnej, dokonując sprzedaży nieruchomości, sprzedający wypełnili przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy VAT, a transakcja sprzedaży nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Dostawa gruntu niezabudowanego może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, który stanowi, że zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym dla zastosowania omawianego zwolnienia od podatku, wyżej przedstawione warunki muszą zostać spełnione łącznie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zainteresowani nie wykorzystywali nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT. Nabycie nieruchomości również nie podlegało opodatkowaniu. W konsekwencji, należy uznać, że skoro danego podatku w momencie nabycia nieruchomości nie było, to Wnioskodawcom nie przysługiwało prawo do jego odliczenia.

Art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Za tereny budowlane, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy VAT, uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, sprzedawana nieruchomość powinna zostać uznana za teren budowlany. Świadczy o tym poczynienie na nieruchomości prac związanych z usunięciem altanek oraz estrady, umocowanie kupującego do podjęcia czynności związanych z uzyskaniem wszelkich pozwoleń i decyzji w związku z planowaną inwestycją budowlaną. Parking znajdujący się na nieruchomości nie zwiększa znacząco jej wartości, a jego nabycie jest wyłącznie akcesoryjne do nabycia gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Z tych faktów, w opinii Zainteresowanych należy wywodzić, że przedmiotowa nieruchomość spełnia definicję gruntów przeznaczonych pod zabudowę, w związku z czym transakcja nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT. W związku z faktem, że przepisy nie przewidują innych zwolnień z podatku VAT dla sprzedaży nieruchomości, które są terenami budowlanymi, sprzedaż Nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Podsumowując, w przypadku gdy Zainteresowani będą działali jako podatnicy VAT, sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa terenów budowlanych, niekorzystających ze zwolnienia z podatku.

W zakresie pytania 3

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku, gdy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, Zainteresowani będący współwłaścicielami nieruchomości na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, powinni udokumentować sprzedaż, wystawiając faktury VAT w taki sposób, że oboje zainteresowani wystawią fakturę na kwotę odpowiadającą połowie ceny sprzedaży i w taki sam sposób zaewidencjonują transakcję w pliku JPK_VAT.

W świetle art. 35 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej jako: k.r.o), w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniając do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak stanowi art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy VAT. Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usług bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stwierdzić należy, że z tytułu sprzedaży nieruchomości, stanowiącej współwłasność małżeńską, każdy ze Sprzedających był stroną dokonującą czynności opodatkowanej podatkiem VAT i działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do swojej części.

Podsumowując, w przypadku, gdy sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu VAT, Zainteresowani, będąc współwłaścicielami Nieruchomości na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, będą zobowiązani udokumentować sprzedaż, wystawiając każdy we własnym imieniu fakturę na kwotę odpowiadającą połowie ceny sprzedaży. W zakresie wykazania uiszczonej kwoty w strukturze logicznej pliku JPK_VAT, zdaniem Zainteresowanych, powinna ona zostać również w równych częściach, w pliku JPK_VAT każdego z małżonków.

Powyższe zdanie potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przykładowo z dnia 19 sierpnia 2020 roku, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.461.2020.1.JS i z dnia 22 czerwca 2022 roku, sygn. 0112-KDIL3.4012.161.2022.1.NS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

We wniosku wskazali Państwo, że wniosek dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Natomiast z treści wniosku wynika, że sprzedaż działek dopiero nastąpi, zatem wniosek został rozpatrzony wyłącznie w zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Niezależnie od powyższego, zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Według art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Na mocy art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jak wynika z art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą uznania czy przy transakcji sprzedaży działek nr b i c występują Państwo w charakterze czynnych podatników podatku od towarów i usług oraz czy transakcja sprzedaży tych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie do w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

I tak, w myśl art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

W tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 cyt. ustawy:

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy dzierżawa jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ww. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:

Z regulacji art. 109 ww. ustawy wynika, że:

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 cyt. ustawy:

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Sprzedający są małżeństwem, ponadto są wspólnikami Sp. z o. o. Sprzedający planują sprzedaż nieruchomości, której są współwłaścicielami we współwłasności łącznej, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Sprzedający zawarli ze spółką … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na podstawie której Sprzedający zobowiązują zawrzeć umowę sprzedaży, na mocy której sprzedadzą nieruchomość stanowiącą działkę gruntu numer a spółce … Sp. z o. o. Sp. k. (9 sierpnia 2023 roku działka nr a została podzielona na działki nr b oraz c). Nieruchomość była i jest nadal wydzierżawiana Spółce należącej do Sprzedających. Spółka wykorzystywała sprzedawaną nieruchomość na potrzeby swojej działalności gospodarczej. Sprzedający udzielili pełnomocnikowi Kupującego pełnomocnictwa:

- do występowania w ich imieniu przed wszelkimi urzędami, osobami prawnymi i fizycznymi, organami administracji rządowej i samorządowej do podejmowania wszelkich działa faktycznych i prawnych, w związku z planowaną realizacją inwestycji budowlanej na nieruchomości, w szczególności do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o warunkach zabudowy oraz decyzji wodno-prawnej, decyzji środowiskowej itp., z których będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości obiektami budowlanymi o przeznaczeniu usługowo-handlowym wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną; dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem wypisu z rejestru gruntów, mapy ewidencyjnej mapy zasadniczej itp., oraz

- do dysponowania nieruchomością i składania oświadczenia o dysponowaniu nieruchomości na cele budowlane, w celach związanych z planowaną na nieruchomości inwestycją, w tym w celu złożenia wniosku do właściwych organów o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, pozwolenia na budowę obiektu, na budowę /przebudowę zjazdu, uzyskanie pozwolenia na wycięcie drzew, decyzji środowiskowej, decyzji o pozwoleniu wodnoprawnym oraz w procesie uzyskiwania wszelkich innych pozwoleń i zezwoleń niezbędnych do realizacji inwestycji i uzyskania pozwolenia na budowę.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę, że Nieruchomość była i jest nadal wydzierżawiana Spółce należącej do Sprzedających.

Jak wyżej wskazano, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Zatem wskazać należy, że dzierżawa Nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy dzierżawy powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania przez Państwa działek nr b oraz c, sprawił, że są one wykorzystywane w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym, dokonując dostawy ww. działek nie będą Państwo zbywali majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Państwa w działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań dzierżawa działek nr b oraz c będących przedmiotem sprzedaży, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto Nabywca będzie dokonywał szeregu określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Państwa przedmiotowych działek. Pomimo że ww. czynności dokonywane będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły zostać poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w Jego imieniu. Jak wskazano wyżej, udzielili Państwo pełnomocnikowi Kupującej Spółki stosownego pełnomocnictwa.

Okoliczność, że część z ww. działań nie będzie podejmowana bezpośrednio przez Państwa, ale przez Kupującą Spółkę nie oznacza, że pozostają bez wpływu na Państwa sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującą wywołają skutki bezpośrednio w Państwa sferze prawnej. Z kolei Kupująca dokonując ww. działań, uatrakcyjni przedmiotowe nieruchomości stanowiące nadal Państwa własność. Działania te, dokonywane za pełną Państwa zgodą, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.

W związku z tym, zorganizowali Państwo w taki sposób sprzedaż działek nr b i c, że niejako Państwa działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej są Państwo właścicielami działek, które podlegają wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w Państwa sferze prawnopodatkowej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega nieruchomość o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Zatem w przedmiotowej sprawie, z uwagi na podjęcie ww. czynności zaangażowali Państwo środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Tym samym, sprzedaż działek nr b i c stanowiących współwłasność małżeńską będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo będą działali jako podatnicy VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Państwa za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek nr b i c stanowiących współwłasność małżeńską, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy:

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem dostawy są działki nr b oraz c powstałe z podziału działki nr a zabudowanej parkingiem. Parking nie będzie przedmiotem sprzedaży – nie stanowi własności Sprzedających. Dla działki wydawane były decyzje o warunkach zabudowy:

-w roku 2006 decyzja dotycząca zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie parkingu dla samochodów wraz z niezbędną infrastrukturą;

-w roku 2012 decyzja dotycząca budowy sceny estradowej.

Zatem, dostawa przedmiotowych działeknr b oraz c nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ stanowią one teren budowlany.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować czy zaistnieją przesłanki dające prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowej Nieruchomości (działek nr b i c) nie będzie również korzystała ze zwolnienia na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzam, że dostawa Nieruchomości składającej się z działek nr b i c nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, gdyż jak wskazano powyżej nie zostały spełnione warunki do zastosowania ww. zwolnień od podatku w stosunku do dostawy ww. działek.

Skoro dostawa ww. działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, to dostawa ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą sposobu udokumentowania przedmiotowej transakcji sprzedaży.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Według art. 106b ust. 3 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że nabywca przedmiotowych działek nr b i c jest podatnikiem VAT, a transakcja sprzedaży przez Państwa ww. działek – jak wyżej wskazano - będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży działek nr b i c, każde z Państwa będzie stroną dokonującą czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i każde z Państwa będzie występowało w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje sytuacji przeprowadzania transakcji przez małżonków, w odniesieniu do majątku stanowiącego wspólność małżeńską. Jednakże z uwagi na fakt, że ustrój ten – jak wynika z powołanych przepisów prawa cywilnego – określa równe prawa majątkowe dla obydwu małżonków, należy stwierdzić, że wystawiając na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT faktury dokumentujące sprzedaż gruntu, powinni Państwo w nich uwzględnić sprzedaż w częściach przypadających każdemu z Państwa jako współwłaścicielowi nieruchomości.

Zatem będą Państwo zobowiązani udokumentować ww. dostawę wystawiając każdy we własnym imieniu fakturę na kwotę odpowiadającą połowie ceny sprzedaży działek.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan … (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).