Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 marca 2022 r., sygn. III SA/Gl 1282/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.) Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 marca 2022 r. sprawy ze skargi S. R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z [...] r. Komendant Wojewódzki Policji w K. utrzymał w mocy decyzję nr [...] z [...] r. Komendanta Miejskiego Policji w K., odmawiającą skarżącej S. R. wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji.

Z akt sprawy wynika, że skarżąca została zwolniona ze służby w Policji z dniem [...] r. W związku z tym, że nie wykorzystała urlopu wypoczynkowego w naturze, został jej za ten urlop wypłacony ekwiwalent pieniężny przy zastosowaniu współczynnika wynikającego z art. 115a ustawy o Policji, obowiązującego w dacie zakończenia służby tj. 1/30 miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dzień urlopu.

[...] r. skarżąca wystąpiła do Komendanta Wojewódzkiego Policji z wnioskiem o wypłatę wyrównania za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. W uzasadnieniu wniosku powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018r., sygn. akt K 7/15.

Decyzją z [...] r. Komendant Miejski Policji odmówił wypłacenia wyrównania ekwiwalentu. Uznał, że wyższy ekwiwalent przysługuje jedynie tym funkcjonariuszom, którzy zakończyli służbę 6 listopada 2018r. lub później oraz tym, w stosunku do których sprawa ekwiwalentu została wszczęta przed tą datą i 6 listopada 2018r. nie została jeszcze zakończona. Ponieważ skarżąca nie należała do żadnej z tych grup uznał, że znajduje do niej zastosowanie art. 115a w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem czyli przy zastosowaniu współczynnika 1/30. Dlatego stwierdził, że świadczenie wypłacone już funkcjonariuszce zostało ustalone prawidłowo. Jednocześnie wyjaśnił, że roszczenie o odsetki na charakter akcesoryjny w stosunku do roszczenia głównego, zatem w sytuacji odmowy ponownego naliczenia ekwiwalentu, roszczenie o odsetki jest bezzasadne.