Wyrok NSA z dnia 1 marca 2022 r., sygn. I OSK 984/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Po 355/20 w sprawie ze skargi B.D. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów i budynków oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Po 355/20 oddalił skargę B.D. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła B.D. Zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku z art. 7 i art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej w skrócie "k.p.a."), poprzez uznanie, że zarówno Starosta Powiatowy w [...], jak i [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, nie dopuścili się naruszenia przywołanych przepisów postępowania administracyjnego, bowiem wyczerpująco zebrali i rozpatrzyli materiał dowodowy w sprawie, mimo że w toku postępowania nie przeprowadzono dowodów umożliwiających odtworzenie rzeczywistego stanu faktycznego istniejącego na nieruchomości skarżącej, na której zgodnie z wpisem w ewidencji gruntów i budynków winien znajdować się las, w konsekwencji czego ustalenia faktyczne poczynione przez organy administracji publicznej w istotnej części oparte zostały na bezpodstawnych domniemaniach faktycznych, jak również organy te nie ustaliły, że pozbawienie należącego do skarżącej lasu roślinności leśnej nie ma charakteru przejściowego, a trwały, albowiem nie istnieją jakiekolwiek szanse na odrodzenie się roślinności leśnej, a ponadto organy pominęły okoliczność, że dane ujawnione w ewidencji gruntów i budynków nie odpowiadają rzeczywistości ze względu na całkowite zniszczenie roślinności leśnej przez nawałnicę z sierpnia 2017 r.;