Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.13.2024.2.JG
Możliwość korzystania ze zwolnienia z podatku VAT w przypadku świadczenia usług najmu budynku użytkowego na cele usługowe oraz na cele mieszkalne najemcy.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 2 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia z podatku VAT w przypadku świadczenia usług najmu budynku użytkowego na cele usługowe oraz na cele mieszkalne najemcy. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 stycznia 2024 r. (wpływ 26 stycznia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W wyniku rozwiązania spółki osobowej, której była Pani udziałowcem, nabyła Pani na zasadzie współwłasności nieruchomość położoną w (…), zabudowaną dwoma budynkami. Aktem notarialnym, własność nieruchomości została przeniesiona z rozwiązanej spółki jawnej, na rzecz jej byłych wspólników. Jednocześnie współwłaściciele podpisali umowę o podział nieruchomości do korzystania (quoad usum). Zgodnie z quoad usum otrzymała Pani do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków jeden z budynków (piętrowy budynek użytkowy o pow. około 115 m2). Drugi ze współwłaścicieli jest wyłącznym użytkownikiem innego z budynków posadowionych na przedmiotowej działce, natomiast obaj Współwłaściciele korzystają i ponoszą ciężary związane z częściami wspólnymi (obejmującymi w szczególności ciągi komunikacyjne).
Budynek wykorzystywany przez Panią jest sklasyfikowany jako użytkowy z częścią mieszkalną na piętrze. Parter budynku jest przez Panią wynajmowany na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Umowa stanowi kontynuację umowy uprzednio realizowanej pomiędzy rozwiązaną spółką, a tym samym najemcą. Z chwilą rozwiązania spółki i podpisania umowy quoad usum, prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu zostały przeniesione na Panią (jako Wynajmującą). Czynsz z tytułu najmu (płatny w okresach miesięcznych) stanowi Pani przychód opodatkowany jako tzw. najem prywatny w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według stawki 8,5%.
Nie prowadzi Pani pozarolniczej działalności gospodarczej, a budynek nie jest składnikiem majątku związanym z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Nie jest Pani również podatnikiem podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż skala uzyskiwanych przychodów z najmu nie przekracza 200 000 zł, a tym samym zachodzą przesłanki do korzystania przez Panią ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.
Parter i piętro budynku, technicznie stanowią odrębne lokale, natomiast formalnie nie zostały one wyodrębnione. Zamierza Pani wynajmować również piętro budynku (dalej: „Apartament”). Z uwagi na lokalizację budynku w atrakcyjnej lokalizacji oraz przystosowanie do celów mieszkaniowych, najemcami będą głównie turyści odwiedzający (...).
Tytułem doprecyzowania stanu faktycznego informuje Pani ponadto, że:
1.czynności związane z wynajmem Apartamentu nie będą podejmowane w sposób zorganizowany i ciągły (stały), lecz okazjonalny; celem wynajmu jest pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, a także wsparcie domowego budżetu;
2.czas trwania wynajmu Apartamentu będzie uzależniony od zapotrzebowania i może jednorazowo wahać się od kilku dni do kilku tygodni - w zależności od sezonu;
3.możliwość wynajmu Apartamentu zamierza ogłaszać Pani za pośrednictwem popularnych portali ogłoszeniowych - (…);
4.nie przewiduje Pani współpracy z podmiotami trzecimi zajmującymi się zarządzaniem nieruchomościami na potrzeby najmu;
5.nie zamierza Pani poza wynajmem (rozumianym jako udostępnienie pewnej powierzchni co celów mieszkaniowych) świadczyć na rzecz najemców jakichkolwiek usług dodatkowych (np. prowadzenia recepcji, biura, oferowania posiłków, okresowego sprzątania, wymiany ręczników, czy pościeli w trakcie pobytu), ani korzystać z pomocy osób trzecich w tym pracowników lub zleceniobiorców;
6.częstotliwość wynajmu Apartamentu jest trudna do przewidzenia z uwagi na jego okazjonalny i krótkoterminowy charakter, sezonowość oraz wykorzystywanie Apartamentu do własnych potrzeb niezwiązanych z najmem;
7.Apartament będzie wykorzystywany również na Pani własne potrzeby (niezwiązane z wynajmem osobom trzecim), a to z uwagi na fakt, że zamierza udostępniać go Pani nieodpłatnie członkom najbliższej rodziny, którzy okresowo odwiedzają Panią i Pani męża, a także Pani mamę;
8.nie posiada Pani innych nieruchomości - poza opisanym we wniosku budynkiem składającym się z parteru o charakterze użytkowym oraz piętra stanowiącego przedmiotowy Apartament - które są lub mają być przez nią wynajmowane;
9.po rozwiązaniu spółki osobowej, której była Pani wspólnikiem nie posiada Pani źródeł przychodów innych niż przychody z tytułu najmu;
10.Pani mąż, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, często przebywa poza domem przez dłuższe okresy czasu, a zatem to do Pani należy bieżące zaspokojenie podstawowych potrzeb finansowych rodziny, utrzymanie mienia oraz ponoszenie kosztów bieżącej egzystencji, które ma zamiar finansować przychodami z wynajmu nieruchomości;
11.szacowane przez Panią przychody z najmu budynku użytkowego nie przekroczą łącznie kwoty około 150 000 zł rocznie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego
Rozpoczęła Pani wynajmowanie Budynku w sierpniu 2023 r., przy czym wynajmowana w tym okresie była jedynie część Budynku - parter. Łączna wartość sprzedaży usług najmu nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym 2023 kwoty 200 000 zł.
W roku 2024 kontynuuje Pani wynajmowanie parteru Budynku. Rozpoczęcie wynajmu piętra Budynku planowana jest od lutego 2024 roku. Przewidywana łączna wartość sprzedaży usług najmu (zarówno parteru jak i piętra Budynku) nie przekroczy w roku podatkowym 2024 kwoty 200 000 zł.
Nie wykonuje, ani nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Po uzyskaniu dodatkowych wyjaśnień ustalono, że zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, Budynek jest sklasyfikowany jako „pozostałe budynki niemieszkalne”. W związku z powyższym doprecyzowuje Pani wniosek w tym zakresie i wskazuje, że Budynek jako całość (parter i piętro) jest sklasyfikowany jako pozostałe budynki niemieszkalne. Zatem Budynek jako całość nie jest nieruchomością o charakterze mieszkalnym - pomimo przystosowania i wykorzystywania jego części (piętra) do celów mieszkalnych.
Pytania
1.Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie usługi najmu budynku użytkowego na cele usługowe najemcy oraz cele mieszkalne mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy?
2.Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie usługi najmu budynku użytkowego na cele usługowe najemcy oraz cele mieszkalne mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy?
3.W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska w zakresie pytania nr 2, czy w takich okolicznościach ma Pani obowiązek złożenia formularza VAT-R i rejestracji jako podatnik VAT zwolniony?
Pani stanowisko w sprawie
Ad 1
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku VAT usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790 i 1114).
W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych - dotyczących charakteru wynajmowanych nieruchomości - oraz subiektywnych - dotyczących przeznaczenia wynajmowanych nieruchomości (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.
W Pani ocenie, najem budynku przedstawionego we wniosku nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Jak wskazano, budynek będący przedmiotem wniosku - zarówno co do części wynajmowanej jako lokal użytkowy (parter budynku), jak i co do części przystosowanej do celów mieszkalnych i wynajmowanej na te cele (piętro budynku) - posiada status nieruchomości użytkowej. Samo przystosowanie części nieruchomości użytkowej do wynajmu w celach mieszkaniowych i wykorzystywanie jej w tych celach, nie jest wystarczające do objęcia usług najmu zwolnieniem od podatku VAT. Posiadanie przez nieruchomość statusu budynku użytkowego powoduje brak spełnienia przesłanki pozwalającej na objęcie usług najmu zwolnieniem od podatku VAT, tj. brak mieszkalnego charakteru nieruchomości.
Potwierdzają to wydawane przez Dyrektora KIS interpretacje indywidualne. Przykładowo w interpretacji z 4 stycznia 2023 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.565.2022.1.WK, Organ stwierdził, że: „Z treści wniosku wynika, że przedmiotem wynajmu będą dwa lokale o statusie lokali użytkowych. Jednakże, sam fakt, że lokale użytkowe będą w pełni dostosowane do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, tj. będą wyposażone w armaturę sanitarną oraz w niezbędne meble i sprzęt AGD nie powoduje, że te lokale użytkowe stają się lokalami mieszkalnymi, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali. W rezultacie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, świadczone przez Państwa usługi nie będą spełniały przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Podsumowując, wynajęcie na cele mieszkaniowe i na własny rachunek lokali, które mających charakter mieszkaniowy, a jednocześnie posiadają status lokali użytkowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. W związku z powyższym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe”.
Ad 2
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Zwolnień przewidzianych w ust. 1 i ust. 9 - na zasadzie art. 113 ust. 13 ustawy i VAT - nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw lub świadczących usługi w zakresie wskazanym w art. 113 ust. 13 ustawy.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nie prowadzi Pani pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynym źródłem przychodów jest najem opisanego budynku użytkowego. Biorąc pod uwagę, że spodziewana wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, odpowiadająca sumie przychodów z wynajmu budynku (w tym na celem mieszkalne) nie przekroczy w skali roku 200 000 zł, stoi Pani na stanowisku, że jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Ad 3
Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
W świetle art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
W Pani ocenie - zakładając słuszność Pani stanowiska co do możliwości skorzystania z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy oraz biorąc pod uwagę literalną oraz celowościową wykładnię art. 96 ust. 3 ustawy - nie będzie Pani miała obowiązku składania zgłoszenia rejestrowego VAT-R, ani prowadzenia rejestrów do celów podatku VAT, czy składania deklaracji VAT, chyba, że limit kwotowy wskazany w art. 113 ust. 1 ustawy zostałby przez Panią przekroczony.
Reasumując, w opisanym stanie faktycznym, stoi Pani na stanowisku, że świadczone przez Panią usługi w zakresie wynajmu budynku użytkowego, będą korzystały ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, a w związku z tym nie będzie Pani miała obowiązku rejestracji jako podatnik VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy,
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy,
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).
W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek:
- obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanych nieruchomości oraz
- subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanych nieruchomości (cel mieszkaniowy).
Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.
Zgodnie z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy pod symbolem PKWiU 55 wskazane są:
Usługi związane z zakwaterowaniem
Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę.
W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.
Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:
- świadczenie usługi na własny rachunek,
- charakter mieszkalny nieruchomości,
- mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.
Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).
Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy:
Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
Jak stanowi art. 2 ust. 1a cyt. ustawy:
Ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo treścią decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie albo skutecznie dokonanym zawiadomieniem o zakończeniu budowy.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:
Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.
W myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy o własności lokali:
Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.
Z opisu sprawy wynika, że Budynek wykorzystywany przez Panią do świadczenia usług najmu jest sklasyfikowany jako pozostały budynek niemieszkalny. Parter budynku jest przez Panią wynajmowany osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, skala uzyskiwanych przychodów z najmu nie przekracza 200 000 zł. Zamierza Pani wynajmować również piętro budynku. Rozpoczęła Pani wynajmowanie Budynku w sierpniu 2023 r. Łączna wartość sprzedaży usług najmu nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym 2023 kwoty 200 000 zł. Nie wykonuje, ani nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Pani wątpliwości w pierwszej kolejności sprowadzają się do ustalenia, czy świadczenie usługi najmu budynku sklasyfikowanego jako „pozostałe budynki niemieszkalne” na cele usługowe najemcy oraz cele mieszkalne mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
Odnosząc się do regulacji prawnych oraz przedstawionego przez Panią opisu sprawy zaznaczenia wymaga, że - jak wskazano powyżej - świadczenie usług najmu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku spełnienia łącznie warunków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Zatem zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy, nieruchomości - co istotne - o charakterze mieszkalnym, na cele mieszkaniowe.
Analiza przedstawionych przez Panią okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do usług najmu Budynku o charakterze niemieszkalnym zarówno na cele użytkowe jak i na cele mieszkalne, nie zostały spełnione wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
Wskazała Pani we wniosku, że cały Budynek jest Budynkiem niemieszkalnym sklasyfikowanym jako „pozostałe budynki niemieszkalne”, w związku z tym sam fakt, że część Budynku pełni funkcje mieszkalną nie spowoduje, że Budynek użytkowy staje się Budynkiem mieszkalnym.
W rezultacie, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, świadczone przez Panią usługi najmu Budynku nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
Podsumowując, w zaistniałej sytuacji wynajem Budynku użytkowego (niemieszkalnego) zarówno na cele prowadzonej działalności gospodarczej (parter Budynku), jak i na cele mieszkaniowe służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych (piętro Budynku) nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
W związku z powyższym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku uznaję za prawidłowe.
Odnosząc się do Pani wątpliwości związanych z możliwością korzystania przez Panią ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, wskazania wymaga, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Według art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43
ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4).
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Analiza przedstawionych przez Panią okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazuje, że - skoro przychody z tytułu świadczenia usług najmu Budynku użytkowego sklasyfikowanego jako „pozostałe budynki niemieszkalne” nie przekroczyły w roku podatkowym 2023 i nie przekroczą w roku podatkowym 2024 kwoty 200 000 zł oraz nie wykonuje, ani nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy - to spełnia Pani przesłanki warunkujące korzystanie ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. art. 113 ust. 1 ustawy.
Jednakże zaznaczamy, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, przekroczy w trakcie roku podatkowego lub w kolejnych latach kwotę 200 000 zł, to utraci Pani prawo do zwolnienia począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Prawo do tego zwolnienia utraci Pan również w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
W konsekwencji odpowiadając na Pani pytanie nr 2 wniosku stwierdzić należy, że w przedstawionych okolicznościach sprawy będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku uznaję za prawidłowe.
Kolejne Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy w takich okolicznościach ma Pani obowiązek złożenia formularza VAT-R i rejestracji jako podatnik VAT zwolniony.
Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
W myśl art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Z powyższych przepisów wynika, że podatnik wykonując czynności określone w art. 5 ustawy jest zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT, pod warunkiem, że jego sprzedaż nie jest np. zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ustawy.
Ja wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, świadczone przez Panią usługi najmu Budynku będą korzystały ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z powyższym biorąc pod uwagę wykładnię art. 96 ust. 3 ustawy - nie będzie Pani miała obowiązku złożenia zgłoszenia rejestrowego VAT-R i rejestracji do celów podatku VAT jako podatnik VAT zwolniony. Zgłoszenie będzie Pani miała obowiązek złożyć w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji odpowiadając na Pani pytanie nr 3 wniosku stwierdzić należy, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku nie ma Pani obowiązku złożenia formularza VAT-R i rejestracji jako podatnik VAT zwolniony.
W związku z powyższym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 3 wniosku uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right