Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.770.2023.5.MSO

Interpretacja indywidualna w zakresie ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, to czy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT oraz czy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, to czy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT oraz czy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.) i pismem z 16 stycznia 2023 r. (data wpływu 17 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) należy do grupy (…) to (...) rozwijająca się prywatna sieć (…), która działa obecnie w (…) krajach. Od 2023 r. (…) działa również w Polsce. (…), w związku z tym, że oferowany przez nią (…) program (…) spotkał się z dużym zainteresowaniem w Polsce, postanowiła rozszerzyć swoją działalność w kraju.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Przedmiotem pozostałej działalności Wnioskodawcy jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z) oraz zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32.Z).

Spółka (…) września 2023 r. zawarła w formie aktu notarialnego repertorium A nr (…) (dalej: „Akt”) przedwstępną umowę sprzedaży z osobą fizyczną (dalej: „Sprzedająca”).

Wnioskodawca oraz Sprzedająca w Akcie zobowiązali się do 5 grudnia 2023 r. zawrzeć umowę sprzedaży, na mocy której Sprzedająca sprzeda Spółce następujące nieruchomości:

1)nieruchomość składającą się z działki gruntu położonej w (…) (dalej: „Nieruchomość 1”). Nieruchomość 1 zabudowana jest jedynym budynkiem wybudowanym na początku XX wieku, który należy zgodnie z kartoteką budynków stanowiącą element Ewidencji Gruntów i Budynków prowadzonej przez Prezydenta Miasta (…) do budynków oświaty, nauki i kultury oraz budynków sportowych. Sprzedający w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosił wydatków na budynek znajdujący się na Nieruchomości 1, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tego budynku

2)nieruchomość składającą się z działki gruntu położonej w (…) (dalej: „Nieruchomość 2”). Nieruchomość 2 jest nieruchomością niezabudowaną. Nieruchomość 2 znajduje się na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

3)prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę gruntu położoną w (…) (dalej: „Nieruchomość 3”) wraz z prawem własności znajdujących się na niej od wielu lat budowli i urządzeń. Mianowicie Nieruchomość nr 3 jest w całości zabudowana betonowym parkingiem i infrastrukturą mu towarzyszącą. Sprzedający w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosił wydatków na budowle i urządzenia znajdujące się na Nieruchomości 3, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych budowli i urządzeń.

Nieruchomość 1, Nieruchomość 2 i Nieruchomość 3 będą dalej określane łącznie jako „Nieruchomości”. Nieruchomości graniczą ze sobą i stanowią razem funkcjonalną całość gospodarczą.

Sprzedająca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą związaną z tłumaczeniami (PKD 74.30.Z). Według danych z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEIDG) Sprzedająca rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej (…) marca 2021 r. i została ona zawieszona już (…) marca 2021 r. Obecnie działalność gospodarcza Sprzedającej pozostaje zawieszona nieprzerwanie od (…) marca 2021 r.

Jednocześnie Sprzedająca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 2007 r. w związku z prowadzeniem wynajmu nieruchomości innych niż Nieruchomości będące przedmiotem planowanej transakcji. Prowadzenie przez Sprzedającą wynajmu nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 221) i tym samym nie wymaga uzyskania przez Sprzedającą wpisu do CEIDG.

Sprzedająca nabyła Nieruchomości do swojego majątku prywatnego w drodze umowy sprzedaży w 2015 r. jeszcze przed założeniem działalności gospodarczej w zakresie tłumaczeń. Sprzedająca nie wprowadziła Nieruchomości do majątku prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz nie prowadziła swojej działalności gospodarczej przy wykorzystywaniu Nieruchomości. Nieruchomości stanowią majątek prywatny Sprzedającej. Sprzedająca nie wykorzystywała Nieruchomości również w innych celach zarobkowych, tj. nie wynajmowała ani nie wydzierżawiała Nieruchomości. Sprzedająca nie dokonywała żadnych czynności nakierowanych na sprzedaż Nieruchomości, w szczególności Sprzedająca nie promowała Nieruchomości na sprzedaż, nie dokonywała czynności podnoszących atrakcyjność Nieruchomości z perspektywy nabywcy (uzyskanie pozwoleń na budowę/przebudowę, uzbrojenie terenu/budynku etc.).

Wnioskodawca planuje nabyć Nieruchomości, by następnie wynajmować je (…) Spółka Akcyjna (dalej: „…”). Spółka i (…) dalej określane łącznie będą jako „Spółki”. Przedmiotem przeważającej działalności (…) jest prowadzenie placówek (…) (PKD 85.10.Z). Przedmiotem pozostałej działalności (…) jest m.in. prowadzenie szkół podstawowych (PKD 85.20.Z), oraz liceów ogólnokształcących (PKD 85.31.B).

(…) prowadzi obecnie dwie placówki (…): (…) (numer w Rejestrze (…)) oraz (…) (RSPO: (…)).

Planowany zakup Nieruchomości przez (…) (Wnioskodawcę) a następnie ich wynajęcie (…) wynika z przyjętego przez grupę (…) modelu działania. Zgodnie z tym modelem do działalności (…) (Wnioskodawca) należy wynajem i zarządzanie nieruchomościami, a do działalności (…) prowadzenie działalności (…).

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że Nieruchomości zostaną nabyte wyłącznie w celu prowadzenia w nich działalności (…) przez (…).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu z 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.) w odpowiedzi na pytania Organu wskazali Państwo, że:

1)

a) Jak zostało wskazane we Wniosku Nieruchomość nr 3 jest w całości zabudowana betonowym parkingiem i infrastrukturą mu towarzyszącą. Naniesienia te stanowią budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

b) Wszystkie naniesienia będą przedmiotem umowy sprzedaży, ponieważ stanowią one własność Zbywcy w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

c) Sprzedająca nabyła Nieruchomości do swojego majątku prywatnego jako zabezpieczenie majątku przed inflacją.

d) Nieruchomość 1, Nieruchomość 2 i Nieruchomość 3 nie były, nie są i nie będą wykorzystywane przez Sprzedającą od momentu ich nabycia do momentu planowanej dostawy w celach zarobkowych, tj. Sprzedająca nie wynajmowała ani nie wydzierżawiała Nieruchomości. Nieruchomości przez cały ten czas znajdowały się w majątku prywatnym Sprzedającej.

e) Według wiedzy Wnioskodawcy, Sprzedająca podjęła decyzję o sprzedaży Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3, ponieważ otrzymała ofertę zakupu od Wnioskodawcy.

f) W momencie sprzedaży Nieruchomość 2 nie będzie objęta prawomocnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Nieruchomość 2 znajduje się na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale dla którego została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. We wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, Wnioskodawca wskazał, że Nieruchomość 2 (nieruchomość niezabudowana) znajduje się na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W grudniu 2023 r. Wnioskodawca uzyskał informacje, że dla obszaru, na którym znajduje się Nieruchomość 2 została w 2017 r. wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z tą decyzją Nieruchomość 2 została przeznaczona pod zabudowę w związku z rozbudową, przebudową i zmianą sposobu użytkowania dwóch budynków dydaktycznych na funkcję zamieszkania zbiorowego znajdujących się na Nieruchomości 1 oraz na sąsiedniej nieruchomości, której właścicielem jest również Sprzedająca. Według wiedzy Wnioskodawcy niniejsza decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczy wszystkich Nieruchomości będących przedmiotem planowanej dostawy.

g) Dla Nieruchomości 2 w momencie sprzedaży będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy. Niniejsza kwestia została inaczej przedstawiona we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej. Stąd Wnioskodawca podkreśla, że dla Nieruchomości 2 została w 2017 r. wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z tą decyzją Nieruchomość 2 została przeznaczona pod zabudowę w związku z rozbudową, przebudową i zmianą sposobu użytkowania dwóch budynków dydaktycznych na funkcję zamieszkania zbiorowego znajdujących się na Nieruchomości 1. Według wiedzy Wnioskodawcy niniejsza decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczy wszystkich Nieruchomości będących przedmiotem planowanej dostawy.

h) Wnioskodawcy nie zostało udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Sprzedającej. Dodatkowo, jak zostało wskazane we Wniosku, Sprzedająca nie udzieliła osobom trzecim zgody na dysponowanie Nieruchomościami na cele budowlane ani nie udzieliła pełnomocnictwa co do zarządu, administrowania, uzyskania warunków zabudowy, podziału działki.

i) Według wiedzy Wnioskodawcy, pierwsze zasiedlenie poszczególnych budynków/budowli lub ich części znajdujących się na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 3 w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) nastąpiło przed 2015 r. Wnioskodawca ani Sprzedający nie posiadają dokładnej wiedzy na ten temat, ale na pewno do pierwszego zasiedlenia spornych obiektów doszło przed nabyciem Nieruchomości 1 i Nieruchomości 3 przez Sprzedającą.

j) Tak, pomiędzy pierwszym zasiedleniem poszczególnych budynków/budowli lub ich części znajdujących się na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 3, a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W szczególności, jak zostało wskazane we Wniosku, Sprzedająca w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosiła wydatków na budynek znajdujący się na Nieruchomości 1, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tego budynku oraz nie ponosiła wydatków na budowle i urządzenia znajdujące się na Nieruchomości 3, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych budowli i urządzeń.

k) Sprzedającej przy nabyciu Nieruchomości 1 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Sprzedającej przy nabyciu Nieruchomości 2 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Sprzedającej przy nabyciu Nieruchomości 3 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

l) Nieruchomość 1, Nieruchomość 2 i Nieruchomość 3 nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej. Sprzedająca nabyła Nieruchomości do swojego majątku prywatnego i nie wykorzystywała ich ani do czynności opodatkowanych VAT ani o czynności zwolnionych z VAT.

m) Według wiedzy Wnioskodawcy, Sprzedająca nie posiada innych nieruchomości (lub udziałów w nieruchomościach) przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanych we wniosku i będących przedmiotem planowanej dostawy).

n) Według wiedzy Wnioskodawcy, Sprzedająca nie dokonywała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości.

Nieruchomość 1 po nabyciu będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, tj. Wnioskodawca będzie wynajmował tę Nieruchomość (…) Spółka Akcyjna („...”), która prowadzi działalność (…).

Nieruchomość 2 po nabyciu będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, tj. Wnioskodawca będzie wynajmował tę Nieruchomość (…), która prowadzi działalność (…).

Nieruchomość 3 po nabyciu będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, tj. Wnioskodawca będzie wynajmował tę Nieruchomość (…), która prowadzi działalność (…).

Z kolei w nadesłanym do wniosku uzupełnieniu z 16 stycznia 2024 r. (data wpływu 17 stycznia 2024 r.) wskazali Państwo, że:

1)Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla wszystkich trzech Nieruchomości została wydana (…) września 2017 r. z inicjatywy, tj. na wniosek Sprzedającej.

2)Nieruchomość nr 1, Nieruchomość 2 i Nieruchomość nr 3 od momentu nabycia do momentu planowanej dostawy w żaden sposób nie były wykorzystywane przez Sprzedającą. Sprzedająca nabywała ww. Nieruchomości jako ochronę kapitału przed inflacją i nie wykorzystywała Nieruchomości w żaden sposób.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku)

1)Czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)Jeżeli sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, to czy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT?

3)Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2)

Jeżeli zdaniem Organu – w odpowiedzi na pytanie nr 1 – sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT:

- dla Nieruchomości 1 i 3 zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT;

- dla Nieruchomości 2 zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ad. 3) Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości:

- w przypadku uznania przez Organ w odpowiedzi na pytanie nr 1, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT – zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT;

- w przypadku uznania przez Organ w odpowiedzi na pytanie nr 2, że sprzedaż Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z VAT – zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy nieruchomości gruntowe spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Podatnikiem VAT jest podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Za działalność gospodarczą nie jest uznawana sprzedaż swojego majątku prywatnego przez osobę fizyczną, jeżeli czynność ta jest wykonywana okazjonalnie.

W ustawie o VAT nie ma kryteriów odróżniających działalność profesjonalną (zawodową), od działalności, która nie ma takiego charakteru. Z tego powodu należy sięgnąć do warunków wypracowanych przez orzecznictwo.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 z dnia 15 września 2011 r. stwierdził, że gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, to nie można mówić o zwykłym zarządzie majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Takie aktywne działania zdaniem TSUE mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.

„Również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w wydawanych interpretacjach indywidualnych wskazuje, jakie przesłanki świadczą o profesjonalnej działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2023 r. Dyrektor KIS stwierdził, że:

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich”.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości przez Sprzedającą nie będzie miała charakteru profesjonalnego (zawodowego). Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego Sprzedająca nie udzieliła osobom trzecim zgody na dysponowanie Nieruchomościami na cele budowlane ani nie udzieliła pełnomocnictwa co do zarządu, administrowania, uzyskania warunków zabudowy, podziału Nieruchomości etc. Dodatkowo Sprzedająca nie wprowadziła Nieruchomości do majątku prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz nie prowadziła swojej działalności gospodarczej przy wykorzystywaniu Nieruchomości. Nieruchomości stanowią majątek prywatny Sprzedającej. Sprzedająca nie wykorzystywała Nieruchomości również w innych celach zarobkowych, tj. nie wynajmowała ani nie wydzierżawiała Nieruchomości. Istotnym jest również fakt, że Sprzedająca prowadziła działalność gospodarczą tylko przez kilka dni w marcu 2021 r., po czym zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej i do dnia składania niniejszego wniosku nie wznowiła prowadzenia swojej działalności gospodarczej w zakresie tłumaczeń.

Biorąc pod uwagę wskazane kryteria oraz opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że brak jest przesłanek pozwalających uznać Sprzedającą za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącą działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, dokonując planowanej sprzedaży Nieruchomości, Sprzedająca nie będzie występowała w charakterze podatnika VAT. Natomiast Sprzedająca dokonując sprzedaży Nieruchomości będzie rozporządzała własnym majątkiem prywatnym. Oznacza to, że planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają następujące interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora KIS wydanych w analogicznych stanach faktycznych, tj. sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i dokonujące sprzedaży nieruchomości, które nie były wykorzystywane przez sprzedających do prowadzenia działalności gospodarczej:

- z dnia 3 lipca 2023 r. sygn. 0115-KDIT1-3.4012.199.2019.9.S.MKA;

- z dnia 22 grudnia 2022 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.607.2022.2.DS;

- z dnia 5 października 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.400.2022.2.EG.

Ad. 2

Jeżeli w odpowiedzi na pytanie nr 1 Organ uzna, że sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT:

- dla Nieruchomości 1 i 3 zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT;

- dla Nieruchomości 2 zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Przedmiotem planowanej transakcji będą:

- Nieruchomości 1 – nieruchomość zabudowana budynkiem wybudowanym na początku XX wieku, a Sprzedający w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosił wydatków na budynek znajdujący się na Nieruchomości 1, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tego budynku;

- Nieruchomość 2 – nieruchomość niezabudowana, znajdująca się na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;

- Nieruchomość 3 – prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę gruntu zabudowaną w całości betonowym parkingiem i infrastrukturą towarzyszącą, które zostały wybudowane przed wieloma laty, a Sprzedający w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosił wydatków na budowle i urządzenia znajdujące się na Nieruchomości 3, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych budowli i urządzeń.

Zwolnienie z VAT sprzedaży Nieruchomości 1 i 3

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowi oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

- wybudowaniu; lub

- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Nieruchomość 1 i Nieruchomość 3 są zabudowane obiektami budowlanymi (budynkiem, budowlami i urządzeniami), które zostały wybudowane przed wieloma laty, a Sprzedający w okresie 2 lat poprzedzających datę Aktu notarialnego nie ponosił wydatków na naniesienia znajdujące się na Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 3, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych naniesień.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy do dostawy Nieruchomości 1 i Nieruchomości 3 nie dojdzie w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w okresie krótszym niż 2 lata od ich pierwszego zasiedlenia. Tym samym, sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 3 będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zwolnienie z VAT sprzedaży Nieruchomości 2

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Biorąc pod uwagę, że Nieruchomość 2 jest nieruchomością niezabudowaną, znajdująca się na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, to nie spełnia ona definicji terenu budowlanego z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W konsekwencji. Sprzedaż Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia z VAT art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jako dostawa terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany.

Ad. 3

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W konsekwencji, prawo do odliczenia VAT nie przysługuje nabywcy towarów i usług w sytuacji, gdy do ich nabycia doszło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT lub korzystającej ze zwolnienia z podatku VAT.

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości:

- w przypadku uznania przez Organ w odpowiedzi na pytanie nr 1, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT – zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT;

- w przypadku uznania przez Organ w odpowiedzi na pytanie nr 2, że sprzedaż Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z VAT – zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.`

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości Sprzedająca podejmowała/będzie podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3 (dalej: Nieruchomości)

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że nie można uznać Sprzedającej za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży Nieruchomości będących przedmiotem wniosku. Pomimo, że grunty spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając ww. działki, Sprzedająca będzie działać w charakterze handlowca.

Z okoliczności sprawy wynika, że Sprzedająca zamierza sprzedać Państwu nieruchomość składającą się z działki gruntu położonej w (…) (dalej: „Nieruchomość 1”), zabudowanej budynkiem wybudowanym na początku XX wieku, który należy zgodnie z kartoteką budynków stanowiącą element Ewidencji Gruntów i Budynków prowadzonej przez Prezydenta Miasta (…) do budynków oświaty, nauki i kultury oraz budynków sportowych, niezabudowaną nieruchomość położoną w (…) (dalej: „Nieruchomość 2”) oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę gruntu położoną w (…) (dalej: „Nieruchomość 3”) wraz z prawem własności znajdujących się na niej od wielu lat budowli i urządzeń.

Jak wskazali Państwo we wniosku, Sprzedająca nabyła Nieruchomości do swojego majątku prywatnego w drodze umowy sprzedaży w 2015 r., jako zabezpieczenie majątku przed inflacją i przez cały okres posiadania nie wykorzystywała Nieruchomości w żaden sposób. Sprzedająca nie prowadziła swojej działalności gospodarczej przy wykorzystywaniu Nieruchomości. Wskazali Państwo ponadto, że Sprzedająca nie wykorzystywała Nieruchomości również w innych celach zarobkowych, tj. nie wynajmowała ani nie wydzierżawiała Nieruchomości. Sprzedająca nie dokonywała żadnych czynności nakierowanych na sprzedaż Nieruchomości, w szczególności Sprzedająca nie promowała Nieruchomości na sprzedaż, nie dokonywała czynności podnoszących atrakcyjność Nieruchomości z perspektywy nabywcy. Nie zostało udzielone Państwu pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Sprzedającej. Dodatkowo, jak zostało wskazane we wniosku, Sprzedająca nie udzieliła osobom trzecim zgody na dysponowanie Nieruchomościami na cele budowlane ani nie udzieliła pełnomocnictwa co do zarządu, administrowania, uzyskania warunków zabudowy, podziału działki. Według Państwa wiedzy, Sprzedająca nie posiada innych nieruchomości (lub udziałów w nieruchomościach) przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży oraz nie dokonywała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości.

Jak wynika z powyższych ustaleń oraz powołanych przepisów, Sprzedająca nie podejmowała czynności przygotowujących działki do sprzedaży i zbywając je nie będzie wykonywała działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wprawdzie w 2017 r. z inicjatywy Sprzedającej, tj. na jej wniosek, została wydana dla Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3 (Nieruchomości) decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jednakże fakt ten nie przesądza w tej sytuacji o tym, że zbycie Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu. Poza ww. czynnością Sprzedająca nie dokonała żadnych innych czynności, które świadczyłyby za uznaniem Sprzedającej za podatnika.

Tym samym należy przyjąć, że nie wystąpi ciąg zdarzeń, które wskazywałoby na aktywność Sprzedającej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży Nieruchomości będących przedmiotem wniosku, Sprzedająca będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż ww. Nieruchomości będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej Sprzedającej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podsumowując, zbycie ww. Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3 (Nieruchomości) nie będzie skutkowało uznaniem Sprzedającej za podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, z uwagi na jego warunkowy charakter, nie udziela się na nie odpowiedzi, gdyż jak wynika z treści wniosku, oczekiwali jej Państwo wyłącznie w przypadku jeśli w ramach pytania nr 1 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna, że sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Biorąc pod uwagę, że jak ustalono wcześniej, sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, badanie przesłanek zastosowania zwolnienia stało się bezprzedmiotowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Aby przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, transakcja nabycia musi stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nie korzystającą ze zwolnienia.

Jak wcześniej wywiedziono, transakcja sprzedaży Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Sprzedająca nie będzie występować w charakterze podatnika tego podatku, w zakresie opisanej we wniosku Transakcji.

W związku z powyższym, mając na uwadze wyżej powołany art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia, gdyż transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pierwszej części pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na warunkowy charakter drugiej części tego pytania, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi w tym zakresie, gdyż oczekiwali jej Państwo wyłącznie w przypadku jeśli Organ uzna, że sprzedaż Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.