Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1052.2023.1.MG

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Pozostaje Pani we wspólności małżeńskiej majątkowej. Obecnie jest Pani wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), która powstała wskutek przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej, która była prowadzona przez Panią (dalej: „JDG”). Przekształcenie JDG w Spółkę odbyło się w trybie art. 551 § 5 i nast. Kodeksu spółek handlowych tzw. przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową. W wyniku przekształcenia Spółka kontynuuje działalność prowadzoną przez JDG.

W ramach JDG posiadała Pani liczne środki trwałe, m.in. środki transportu, narzędzia, wyposażenie, oraz lokale mieszkalne (dalej: „Mieszkania”). Głównym celem przekształcenia JDG w Spółkę była chęć zabezpieczenia Pani majątku przed ryzykiem związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z tym, postanowiła Pani w uchwale o przekształceniu JDG w Spółkę, o wycofaniu Mieszkań z JDG i o przeniesieniu tych Mieszkań do Pani majątku prywatnego. W konsekwencji, Mieszkania zostały wycofane z ewidencji środków trwałych i od dnia uchwały o przekształceniu stały się prywatnym składnikiem Pani majątku. Mieszkania na moment przekształcenia JDG w Spółkę nie były składnikiem majątku przedsiębiorcy i nie stały się własnością Spółki. W związku ze zmienną sytuacją na rynku nieruchomości w przyszłości planuje Pani sprzedać Mieszkania. Od końca roku, w którym nabyła Pani wraz z Małżonkiem mieszkania do wspólnego majątku minęło 5 lat, natomiast na moment ich odpłatnego zbycia nie minie 6 lat od końca roku, w którym wycofano Mieszkania z JDG. Mieszkania były zakupione w celu ich odpłatnego udostępnienia na podstawie umowy najmu. Mieszkania były ujęte w prowadzonej przez Panią ewidencji środków trwałych JDG oraz stanowiły podstawę do obliczania odpisów amortyzacyjnych do momentu, w którym zezwalały na to właściwe przepisy podatkowe.

Pytanie

Czy sprzedaż Mieszkań będzie stanowić przychód z Pani działalności gospodarczej, czy też będzie stanowić przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT i w związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu?

Pani stanowisko

Pani zdaniem, do sprzedaży Mieszkań zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym w związku ze sprzedażą Mieszkań, po Pani stronie nie powstanie przychód do opodatkowania, ponieważ planowane zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Mieszkań do majątku wspólnego Pani oraz Pani Męża.

Uzasadnienie:

W art. 10 ust. 1 ustawy o PIT zawarty został katalog źródeł przychodów. Jednym z nich jest, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to działalność zarobkowa:

a) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również:

1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie zaś do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 (przychody z działalności gospodarczej – przyp. Wnioskodawcy), nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Oznacza to, że zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT nie stosuje się do konkretnych składników majątku, w których zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o PIT nie mieszczą się składniki majątkowe m.in. w postaci Mieszkań. Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodu z odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lokalu mieszkalnego. Na powyższą kwalifikację nie ma wpływu fakt wprowadzenia nieruchomości o charakterze mieszkalnym do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokali oznaczonych w księgach wieczystych jako mieszkalne stanowić będzie zatem przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Z treści powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (art. 14 ust. 2c ustawy o PIT). Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży Mieszkań mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o PIT, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Pani zdaniem, dwie powyższe przesłanki zostaną łącznie spełnione, ponieważ Mieszkania nie będą przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej (ponieważ zostały z tej działalności wycofane, a Mieszkanie jest nieruchomością mieszkalną). Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Z treści powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lokali mieszkalnych. Oznacza to, że do sprzedaży Mieszkań, które wykorzystywane były w działalności, nie stosuje się przepisów regulujących opodatkowanie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie wskazuje Pani, że majątek JDG nie stanowi odrębnej masy od majątku przedsiębiorcy-Pani. Oznacza to, że to co jest majątkiem JDG jest jednocześnie majątkiem przedsiębiorcy - Pani. Tym samym fakt, że Mieszkania były wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Panią JDG, a następnie zostały wycofane z JDG do Pani majątku prywatnego, nie stanowi dla Pani nowego nabycia tych Mieszkań. W tym miejscu należy także wskazać wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1429/11, w którym WSA w Warszawie potwierdził, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT: „Powyższe oznacza, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. A zatem przychód ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych, które stanowiły w Spółce środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, stanowi dla Skarżącego przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” Reasumując zdarzenie przyszłe - sprzedaż Mieszkań, w związku z przepisami ustawy o PIT, prowadzi do wniosku, że skoro zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, zbycie tych przedmiotów nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, należy je zakwalifikować do innego źródła przychodu, a mianowicie do źródeł wskazanych w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, do których odsyła art. 30e tej ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, stoi Pani na stanowisku, zgodnie z którym w omawianej sprawie z tytułu odpłatnego zbycia przez opisanych we wniosku Mieszkań nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 14 ustawy o PIT, z uwagi na wyjątek zawarty we wskazanym wyżej art. 14 ust. 2c ww. ustawy o PIT. W konsekwencji, Pani zdaniem, skutki podatkowe odpłatnego zbycia Mieszkań należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Powyższe potwierdzane jest także w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• w interpretacji z dnia 26 października 2023 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.619.2023.4.AG, zgodnie z którą: „Tym samym sprzedaż opisanego budynku mieszkalnego, wykorzystywanego przez Pana w działalności gospodarczej nie będzie stanowiła dla Pana źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Pan nabył tą nieruchomość. Reasumując - sprzedaż budynku mieszkalnego, wykorzystywanego przez Pana w działalności gospodarczej nie będzie podlegała po Pana stronie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego budynku.”
• w interpretacji z dnia 25 września 2023 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.707.2023.2.MR, zgodnie z którą: „Tym samym sprzedaż opisanej nieruchomości, wykorzystywanej przez Pana w działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła dla Pana źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabył Pan tę nieruchomość.”
• w interpretacji z dnia 12 października 2022 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.660.2022.4.MZ, zgodnie z którą: „Reasumując, Wnioskodawca jest zdania, że może opodatkować sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego, zgodnie z art. 14 ust. 2c w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 30e ust. 1 ustawy o PIT.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Jak już wcześniej wskazano, klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle cytowanych powyżej przepisów należy zauważyć, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten nie powstałby jedynie, gdyby sprzedaż nastąpiła po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności.

Klasyfikacja budynków

W niniejszej sprawie istotnym jest, czy zbywana zabudowana nieruchomość jest nieruchomością mieszkalną, czy też niemieszkalną.

Klasyfikując środki trwałe do poszczególnych grup należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864), Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym wykazem środków trwałych (obiektów) służących do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być m.in. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt – obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu, użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, przez budynek należy rozumieć zadaszone obiekty budowlane, na trwale połączone z gruntem, wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W świetle przepisów ww. rozporządzenia, budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne, i tak:

• budynki mieszkalne – są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych; w przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,
• budynki niemieszkalne – są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.

Podział budynków na mieszkalne i niemieszkalne w KŚT oparto na Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) oraz przypisano każdemu rodzajowi KŚT odpowiedni symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych PKOB, stanowiącej załącznik do ww. rozporządzenia – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa (50%) całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Przy czym część „mieszkalna” budynku, tj. wykorzystywana dla celów mieszkalnych obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Jeżeli zatem, przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy sprzedaży nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że obecnie jest Pani wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która powstała wskutek przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej, która była prowadzona przez Panią. Przekształcenie JDG w Spółkę odbyło się w trybie art. 551 § 5 i nast. Kodeksu spółek handlowych tzw. przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową. W wyniku przekształcenia Spółka kontynuuje działalność prowadzoną przez JDG.

W ramach JDG posiadała Pani m.in. lokale mieszkalne. Postanowiła Pani w uchwale o przekształceniu JDG w Spółkę, o wycofaniu lokali mieszkalnych z JDG i o przeniesieniu tych lokali mieszkalnych do Pani majątku prywatnego. W konsekwencji, lokale mieszkalne zostały wycofane z ewidencji środków trwałych i od dnia uchwały o przekształceniu stały się prywatnym składnikiem Pani majątku. Lokale mieszkalne na moment przekształcenia JDG w Spółkę nie były składnikiem majątku przedsiębiorcy i nie stały się własnością Spółki. W związku ze zmienną sytuacją na rynku nieruchomości w przyszłości planuje Pani sprzedać lokale mieszkalne. Od końca roku, w którym nabyła Pani wraz z Małżonkiem mieszkania do wspólnego majątku minęło 5 lat, natomiast na moment ich odpłatnego zbycia nie minie 6 lat od końca roku, w którym wycofano lokale mieszkalne z JDG. Były one zakupione w celu ich odpłatnego udostępnienia na podstawie umowy najmu. Lokale mieszkalne były ujęte w prowadzonej przez Panią ewidencji środków trwałych JDG oraz stanowiły podstawę do obliczania odpisów amortyzacyjnych do momentu, w którym zezwalały na to właściwe przepisy podatkowe.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie zbycie lokali mieszkalnych – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie skutkowało powstaniem po Pani stronie przychodu z działalności gospodarczej z uwagi na mieszkalny charakter nieruchomości.

Skutki podatkowe sprzedaży ww. lokali mieszkalnych należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe sprzedaży lokali mieszkalnych

W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto lub wybudowano.

Z wniosku wynika, że od końca roku, w którym nabyła Pani wraz z Małżonkiem mieszkania do wspólnego majątku minęło 5 lat.

Tym samym sprzedaż lokali mieszkalnych, wykorzystywanych przez Panią w działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyła Pani tę nieruchomość.

Wobec powyższego, Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazuję, że rozstrzygnięcia w niej zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).