Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.519.2023.2.KM

W związku z dokonaną sprzedażą udziałów w Nieruchomości nie działał Pan jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż Nieruchomości nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Pana za podatnika w związku ze sprzedażą udziałów w nieruchomości oraz podlegania tej czynności podatkowi VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2023 r. (wpływ 9 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na budowie małych inwestycji mieszkaniowych (działalność deweloperska). Głównym przedmiotem prowadzonej działalności zgodnie z informacją ujawnioną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jest PKD 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, natomiast pozostałe ujawnione kody PKD to:

41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,

46.41.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych,

46.42.Z Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,

46.43.Z Sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów użytku domowego,

46.44.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów porcelanowych, ceramicznych i szklanych oraz środków czyszczących,

46.46.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych,

46.49.Z Sprzedaż hurtowa pozostałych artykułów użytku domowego,

46.72.Z Sprzedaż hurtowa metali i rud metali,

46.73.Z Sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego,

46.74.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego,

46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

47.73.Z Sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.74.Z Sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.75.Z Sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet,

47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami,

49.41.Z Transport drogowy towarów,

68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,

73.11.Z Działalność agencji reklamowych,

79.I2.Z Działalność organizatorów turystyki,

85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca sprzedaje głównie gotowe lokale w nieruchomościach, które zbudował. Obecnie realizowana inwestycja w ramach działalności gospodarczej podatnika jest w trakcie sprzedaży, poprzednio realizowana inwestycja była sprzedawana w latach 2017-2021, a pozostałe w latach wcześniejszych. Niemniej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, we wrześniu 2023 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży także gruntów nabytych wcześniej w ramach jego działalności gospodarczej, o czym szerzej poniżej.

(…) r. na podstawie Umowy Przeniesienia Własności zawartej w wykonaniu Umowy Sprzedaży Warunkowej z (…) r. (dalej jako „Umowa Sprzedaży”) Wnioskodawca nabył do swojego majątku prywatnego udział w wysokości (…) części w prawie własności nieruchomości położonej w (...), składającej się z jednej działki o numerze (…) i o powierzchni (…) ha, dla której jest prowadzona księga wieczysta o numerze KR (…) (dalej jako: „Nieruchomość”).

Z kolei (…) r. na podstawie Umowy Przeniesienia Własności zawartej w wykonaniu Umowy Sprzedaży Warunkowej z (…) r. Wnioskodawca nabył do swojego majątku prywatnego udział w wysokości (…) części w prawie własności Nieruchomości.

Tym samym łączny udział przysługujący Wnioskodawcy w prawie własności Nieruchomości wynosił (…) części, tj. (…) części.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, natomiast przysługujące mu udziały w Nieruchomości należą do jego majątku osobistego i zostały nabyte za środki pochodzące z majątku osobistego.

Celem nabycia przez podatnika była lokata kapitału (cel ten został zrealizowany). Podatnik nie wykluczał jednak możliwości wykorzystania nieruchomości w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej.

Nabycie Nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą VAT, ponieważ nie istniały ku temu podstawy.

Nieruchomość pozostaje niezabudowana, znajduje się na niej sieć telekomunikacyjna, która nie stanowi ani nie stanowiła własności Wnioskodawcy.

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który został uchwalony w 2010 r., zgodnie z którym przedmiotowa Nieruchomość przeznaczona jest w części pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami (2 MWU – tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami), a w części pod tereny zieleni publicznej niskiej (2ZPn – tereny zieleni publicznej niskiej).

(…) r. Wnioskodawca sprzedał całe przysługujące mu udziały (udział) w Nieruchomości.

W ramach transakcji doszło do sprzedaży całej Nieruchomości – stronami umowy sprzedaży byli wszyscy współwłaściciele Nieruchomości. Nabywcą Nieruchomości była osoba trzecia (spoza grona sprzedających współwłaścicieli Nieruchomości) – podatnik podatku VAT, który nabył Nieruchomość w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą („Nabywca”) – jako miejsce lokalizacji przyszłej inwestycji deweloperskiej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotowa Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nieruchomość nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, wydatki na jej nabycie oraz wydatki związane z utrzymaniem przedmiotowej Nieruchomości nigdy nie zostały ujęte w księgach podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie dokonywał także w przeszłości sprzedaży żadnych innych nieruchomości należących do jego majątku prywatnego.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że (…) r. Wnioskodawca nabył wraz ze swoją małżonką (na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) nieruchomość gruntową sąsiadującą z Nieruchomością składającą się z kilku działek o łącznej powierzchni (…) ha (dalej jako: „Nieruchomość Dodatkowa”). Nieruchomość Dodatkowa została nabyta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie umowy sprzedaży. Nieruchomość Dodatkowa w części stanowi grunt, który umożliwia dostęp do drogi publicznej z Nieruchomości (w tej części Nieruchomość Dodatkowa składa się z działki stanowiącej grunt niezabudowany oraz działki zabudowanej drogą), a w pozostałej części jest to grunt zabudowany – w zależności od działki – w całości lub częściowo drogami. Nieruchomość Dodatkowa również została sprzedana na rzecz Nabywcy (…) r. jako element pewnej całości gospodarczej, co zostało poprzedzone ustanowieniem z tym samym dniu przez Wnioskodawcę służebności gruntowej polegającej m.in. na zapewnieniu prawa przechodu i przejazdu przez Nieruchomość Dodatkową na rzecz każdoczesnego właściciela Nieruchomości.

Strony w tym zakresie jako czynni podatnicy podatku VAT wybrali opodatkowanie podatkiem VAT dostawy Dodatkowych Nieruchomości. Jednakże transakcja sprzedaży Nieruchomości Dodatkowej nie stanowi przedmiotu niniejszego wniosku o interpretację.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że jego zamiarem była sprzedaż obu wyżej wymienionych nieruchomości (tj. udziałów w Nieruchomości oraz Nieruchomości Dodatkowej). Sprzedaż Nieruchomości oraz Nieruchomości Dodatkowej miała zarówno dla Wnioskodawcy jak i Nabywcy zdecydowanie większy sens ekonomiczny.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Wnioskodawca uznał, że pomimo, iż sprzedaż nieruchomości nie następuje w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej to działa on w zakresie całej transakcji jako podatnik VAT i w związku z tym Wnioskodawca opodatkował sprzedaż podatkiem VAT według właściwej stawki i udokumentował ją fakturą VAT wskazując na niej swoje dane identyfikacyjne, tj. imię i nazwisko oraz numer NIP.

Uzupełnienie opisy stanu faktycznego

Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Udziały w nieruchomości będące przedmiotem zbycia stanowiły dla Wnioskodawcy formę lokaty kapitału: udziały te nie były również w żaden sposób wykorzystywane poza ich posiadaniem przez Wnioskodawcę. Nieruchomość przez cały okres posiadania w niej udziałów, tj. od momentu nabycia aż do momentu sprzedaży przysługujących Wnioskodawcy udziałów nie była wykorzystywana – leżała odłogiem.

Jak zostało wskazane powyżej, udziały w nieruchomości będące przedmiotem zbycia nie były wykorzystywane i w tym zakresie nie zaspokajały potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Udziały w nieruchomości stanowiły formę lokaty kapitału Wnioskodawcy.

Nieruchomość (w tym udziały w niej przysługujące Wnioskodawcy), nie była do dnia sprzedaży udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności (nie poniósł nakładów) w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży (w szczególności nie dokonał uzbrojenia terenu, ogrodzenia, wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenia dróg dojazdowych do działki, ani innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, nie podejmował innych działań marketingowych).

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży udziałów w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Przedstawiciel nabywcy sam skontaktował się z Wnioskodawcą.

Na moment sprzedaży dla nieruchomości będącej przedmiotem zbycia nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

W związku ze sprzedażą nie została zawarta umowa przedwstępna.

Pytanie

Czy w związku z dokonaną sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawca działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż Nieruchomości była czynnością podlegającą opodatkowani podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaną sprzedażą Nieruchomości, Wnioskodawca działał jako podatnik VAT, przez co sprzedaż Nieruchomości była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA PODATNIKA

Stosowanie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Definicja podatnika została ujęta w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do tego artykułu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, czy dokonuje on czynności w ramach obrotu profesjonalnego w rozumieniu ustawy VAT, który jest rozumiany znacznie szerzej niż świadczenie usług i sprzedaż towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, jak ma to miejsce w ustawie PIT.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (gruntów) lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istotne jest w tym względzie, że dany podmiot może występować jako podatnik podatku VAT pomimo tego, że nie działa w ramach zarządzania składnikami swojej działalności gospodarczej. Jest to szczególnie często spotykana sytuacja w zakresie transakcji dotyczących nieruchomości. Jak wskazał (…), w Komentarzu do Ustawy VAT „o opodatkowaniu zbycia aktywów (zwłaszcza nieruchomości) każdorazowo decydują okoliczności towarzyszące transakcji. Przykładowo, sprzedaży nieruchomości nabytej w wyniku realizacji prawa pierwokupu, w tym samym dniu (co nabycie) określonemu nabywcy, który jednocześnie sfinansował zakup nieruchomości (zaliczka na poczet przyszłej transakcji) w ramach pierwokupu, sugeruje profesjonalizm działania, a co za tym idzie – zasadność jej (tej sprzedaży) opodatkowania VAT (por. nieprawomocny wyrok (WSA w Krakowie z 27 września 2016 r., /SA/Kr 869/16 LEX nr 2141358). Powyższe potwierdza prawdziwość tezy, że podatnikiem VAT się bywa, a nie jest się nim z zasady” (Lex 2023).

Mając na uwadze powyższe dla oceny skutków podatkowych dokonanej transakcji należy ustalić czy w analizowanej sprawie, w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży udziałów w Nieruchomości, Wnioskodawca spełniał przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w związku prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i nie został wprowadzony jako środek trwały, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich została zrealizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy całokształt czynności podejmowanych przez podatnika w niemniejszej sprawie może skutkować uznaniem jego działań za przejaw profesjonalnej działalności na gruncie podatku VAT.

Do określenia, w jakim przypadku sprzedaż będzie można traktować jak przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, pomocne mogą być wskazówki Naczelnego Sądu Administracyjnego określone w wyroku z 24 listopada 2017 r., sygn. I FSK 172/16. Sąd ten we wskazanym orzeczeniu stwierdził, że do oceny, czy w danej transakcji sprzedawca występuje w roli podatnika, istotne są okoliczności i warunki, w jakich dochodzi do transakcji potencjalnie podlegającej opodatkowaniu VAT, przykładowo nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze)”.

Bezsprzecznym jest, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą deweloperską, która polega na nabywaniu gruntów, ich zabudowywaniu oraz następnie na sprzedaży mieszkań wybudowanych na przedmiotowych gruntach w małych inwestycjach mieszkaniowych. Bezsprzecznie także Nieruchomość nie została nabyta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i nigdy nie stanowiła środka trwałego tej działalności. Głównym celem działania Wnioskodawcy w momencie zakupu Nieruchomości była lokata kapitału. Wnioskodawca nie wykluczał jednak możliwość wykorzystania inwestycji przy własnej inwestycji deweloperskiej.

W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie istotne jest również to, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Niewątpliwie zaś jako przejaw profesjonalnego obrotu na gruncie ustawy VAT należy uznać także zbywanie gruntów i innych nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych usług związanych bezpośrednio z obrotem nieruchomościami.

W orzecznictwie i interpretacjach indywidualnych wskazuje się, że przejawem aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną jest właśnie m.in. prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

W ocenie Wnioskodawcy istotne dla sprawy jest, iż w czerwcu bieżącego roku Wnioskodawca dokonał nabycia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Nieruchomości Dodatkowej składającej się z kilku działek sąsiadujących z Nieruchomością. Nabycie Nieruchomości Dodatkowej umożliwiło bezpośredni dostęp do drogi publicznej dla Nieruchomości, w efekcie czego stała się ona znacznie bardziej atrakcyjna dla potencjalnego nabywcy. Zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy utworzona w ten sposób całość działek została wkrótce sprzedana na rzecz podmiotu, który na zakupionym gruncie planuje nową inwestycję deweloperską. Co prawda transakcja sprzedaży Nieruchomości Dodatkowej nie stanowi przedmiotu niniejszego wniosku o interpretację, jednakże transakcja ta stanowi element stanu faktycznego.

Wnioskodawca jednak w taki sposób zorganizował sprzedaż Nieruchomości, że nie sposób analizować jej odrębnie od sprzedaży Nieruchomości Dodatkowej. Wnioskodawca poprzez zakup Nieruchomości Dodatkowej, a następnie łączną sprzedaż obu nieruchomości, zapewnił Nieruchomości dostęp do drogi publicznej, co wiązało się ze wzrostem wartości Nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca podjął również działania mające na celu zapewnienie Nieruchomości również formalnego dostępu do drogi publicznej poprzez ustanowienie służebności.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, transakcję sprzedaży udziałów w Nieruchomości należy odczytywać łącznie z transakcją sprzedaży Nieruchomości Dodatkowej, bowiem to łączna sprzedaż obu wyżej wymienionych nieruchomości była zamiarem Wnioskodawcy. Nieruchomości te stanowią całość pod względem funkcjonalnym i ekonomicznym.

W tym miejscu należy również zauważyć, że Nieruchomość Dodatkowa znajdowała się w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto Nieruchomość Dodatkowa została nabyta przez Wnioskodawcę niedługo przed sprzedażą obydwu nieruchomości, (tj. Nieruchomości i Nieruchomości Dodatkowej) w celu zwiększenia wartości Nieruchomości poprzez zwiększenie jej możliwości zabudowy oraz zapewnienie dostępu do drogi publicznej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż udziałów w Nieruchomości, pomimo tego, że nie była dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jest dostawą dokonywaną przez podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, to czynność sprzedaży udziałów w Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a)określone udziały w nieruchomości,

b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na budowie małych inwestycji mieszkaniowych (działalność deweloperska). Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca sprzedaje głównie gotowe lokale w nieruchomościach, które zbudował.

(…) r. Wnioskodawca nabył do swojego majątku prywatnego udział w wysokości (…) części w prawie własności nieruchomości położonej w (...), a (…) r. udział w wysokości (…) części w prawie własności Nieruchomości. Tym samym łączny udział przysługujący Wnioskodawcy w prawie własności Nieruchomości wynosił (…) części, tj. (…) części.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, natomiast przysługujące mu udziały w Nieruchomości należą do jego majątku osobistego i zostały nabyte za środki pochodzące z majątku osobistego.

Celem nabycia przez podatnika była lokata kapitału (cel ten został zrealizowany). Podatnik nie wykluczał jednak możliwości wykorzystania nieruchomości w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej.

Nabycie Nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą VAT, ponieważ nie istniały ku temu podstawy.

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przedmiotowa Nieruchomość przeznaczona jest w części pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami (2 MWU – tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami), a w części pod tereny zieleni publicznej niskiej (2ZPn – tereny zieleni publicznej niskiej).(…) r. Wnioskodawca sprzedał całe przysługujące mu udziały (udział) w Nieruchomości.

W ramach transakcji doszło do sprzedaży całej Nieruchomości – stronami umowy sprzedaży byli wszyscy współwłaściciele Nieruchomości. Nabywcą Nieruchomości była osoba trzecia, podatnik podatku VAT, który nabył Nieruchomość w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jako miejsce lokalizacji przyszłej inwestycji deweloperskiej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotowa Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nieruchomość nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, wydatki na jej nabycie oraz wydatki związane z utrzymaniem przedmiotowej Nieruchomości nigdy nie zostały ujęte w księgach podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej.

Udziały w nieruchomości będące przedmiotem zbycia stanowiły dla Wnioskodawcy formę lokaty kapitału: udziały te nie były również w żaden sposób wykorzystywane poza ich posiadaniem przez Wnioskodawcę. Nieruchomość przez cały okres posiadania w niej udziałów, tj. od momentu nabycia aż do momentu sprzedaży przysługujących Wnioskodawcy udziałów nie była wykorzystywana – leżała odłogiem.

Wnioskodawca nie dokonywał także w przeszłości sprzedaży żadnych innych nieruchomości należących do jego majątku prywatnego.

Jak zostało wskazane powyżej, udziały w nieruchomości będące przedmiotem zbycia nie były wykorzystywane i w tym zakresie nie zaspokajały potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Udziały w nieruchomości stanowiły formę lokaty kapitału Wnioskodawcy.

Nieruchomość (w tym udziały w niej przysługujące Wnioskodawcy) nie była do dnia sprzedaży udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności (nie poniósł nakładów) w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży (w szczególności nie dokonał uzbrojenia terenu, ogrodzenia, wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenia dróg dojazdowych do działki, ani innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, nie podejmował innych działań marketingowych).

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży udziałów w nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Przedstawiciel nabywcy sam skontaktował się z Wnioskodawcą.

Na moment sprzedaży dla nieruchomości będącej przedmiotem zbycia nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

W związku ze sprzedażą nie została zawarta umowa przedwstępna.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii uznania sprzedaży udziałów w Nieruchomości za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Znaczenie dla przedmiotowej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca wskazał, że nie dokonywał żadnych czynności (nie poniósł nakładów) w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży (w szczególności nie dokonał uzbrojenia terenu, ogrodzenia, wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenia dróg dojazdowych do działki, ani innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, nie podejmował innych działań marketingowych).

Nieruchomość – zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy – nigdy nie była wykorzystywana w żaden sposób. Nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie była nigdy wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Mimo, że Wnioskodawca wskazał, że przy zakupie nie wykluczał możliwości wykorzystania przedmiotowej nieruchomości w działalności gospodarczej, to nigdy nie podjął żadnych czynności, które miałyby na celu realizacje tego założenia.

Odnosząc się zatem do sprzedaży udziałów u nieruchomości stwierdzić należy, że czynności podjęte przez Wnioskodawcę nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie działek przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziałów w nieruchomości będzie więc korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę tej nieruchomości cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, w związku z dokonaną sprzedażą udziałów w Nieruchomości nie działał Pan jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż Nieruchomości nie była czynnością podlegającą opodatkowani podatkiem VAT.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego), Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).