Wyrok WSA w Opolu z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. I SA/Op 546/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant Referent stażysta Grażyna Sułkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w O. na zarządzenie Prezydenta Miasta O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ustalenia cen i opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Prokuratora Rejonowego w O. jest zarządzenie Prezydenta Miasta O. z [...] nr [...] w sprawie ustalenia opłat za korzystanie z cmentarza i urządzeń cmentarnych w mieście O.

Zaskarżone zarządzenie zostało wydane na podstawie § 1 i 2 uchwały nr [...] Rady Miasta O. z dnia [...] w sprawie powierzenia Prezydentowi Miasta O. uprawnień do ustalania wysokości cen i opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych i urządzeń znajdujących się na cmentarzach komunalnych w mieście O. W akcie tym ustalono ceny i opłaty za korzystanie z cmentarzy komunalnych i urządzeń znajdujących się na cmentarzach komunalnych w mieście O.(§ 1) oraz powierzono wykonanie zarządzenia Prezesowi A Sp. z o.o. w O. (§ 2).

Skargą z [...] Prokurator Rejonowy w O.(dalej: Prokurator, skarżący) wniósł o stwierdzenie nieważności powyższego zarządzenia, zarzucając mu rażące naruszenie art. 4 ust. 1 i art. 13 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1461), z uwagi na zaniechanie ogłoszenia tego aktu w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] mimo że zarządzenie to stanowiło akt prawa miejscowego i tym samym mieściło się w ustalonym w tym przepisie katalogu aktów publikowanych w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 712), jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego postanawiają o wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego. Przy czym uprawnienie to organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powierzyć organom wykonawczym tych jednostek. Tak też uczyniła Rada Miasta O. w uchwale z [...] nr [...] powierzając Prezydentowi uprawnienie do ustalenia cennika usług za korzystanie z cmentarza komunalnego na terenie miasta O. Prokurator podniósł, że zaskarżone zarządzenie jest aktem prawa miejscowego, gdyż jest skierowane do wszystkich osób, które chciałyby korzystać z cmentarzy komunalnych znajdujących się na terenie miasta O. i z tego tytułu ponosić koszty za ich korzystanie w wysokości podanej w dołączonym do tego zarządzenia cenniku. Tym samym zarządzenie cechuje generalność oraz abstrakcyjność. Jest to niewątpliwie akt normatywny zawierający określony nakaz skierowany do osób chcących korzystać z w/w obiektów użyteczności publicznej, obejmujący obowiązek uiszczenia opłaty za ich korzystanie. Takie akty prawa miejscowego będące źródłem powszechnie obowiązującego prawa mogą być stanowione wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnienia zawartego w ustawie, która określa zasady i tryb wydawania takich aktów zgodnie z przepisami art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP. Tym samym tego typu akty prawne, jak wydane zarządzenie, zgodnie z treścią art. 13 ust. 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych powinno zostać ogłoszone w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Brak takiej publikacji stanowi istotne naruszenie prawa, gdyż nie może wiązać adresatów zawartych norm i musi skutkować jego nieważnością. Stanowi to również istotne naruszenie przepisu art. 4 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy i uniemożliwia prawidłowe wejście w życie podjętego aktu, co winno skutkować koniecznością stwierdzenia jego nieważności.