Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.1048.2023.1.PT

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 21 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolniczej. Pani działalność gospodarcza w części jest związana z profesjonalnym obrotem nieruchomościami (m. in. 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek; 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych). Działalność rolnicza w zakresie działów specjalnych: hodowla kwiatów ciętych w szklarniach nieogrzewanych.

Od września 2018 r. jest Pani na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej (małżonek składa równocześnie wniosek w tożsamym zakresie) właścicielem działki gruntu o nr ewid. 1 w obrębie (...) przy ul. (...). Nieruchomość tę nabyto w drodze zakupu od osób fizycznych, a w treści aktu zaznaczono, że zakup przeprowadzono na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Na potrzeby planowanej transakcji i na życzenie przyszłego nabywcy z istniejącej, pierwotnie nabytej działki o nr ewid. 2 wydzielona została działka o nr ewid. 1. Pomimo zapisu o zakupie działki na cele prowadzonej działalności gospodarczej, działka nr 1, jak i istniejąca pierwotnie nr 2 nie były i do chwili dostawy nie będą wykorzystywane w  działalności gospodarczej, zostały jednak wprowadzone do ksiąg rachunkowych przedsiębiorcy, dnia 30 stycznia 2023 r. działka o nr ewid. 2 została wycofana z ksiąg firmy. Nie były również użytkowane na cele rolnicze. Zarówno przedmiotowa działka, jak i istniejąca pierwotnie działka o nr ewid. 2 nie była przedmiotem dzierżaw, najmu, użyczeń itp. Wobec nieruchomości nie podejmowano nigdy żadnych czynności charakterystycznych dla obrotu nieruchomościami, nie wykonywano żadnych działań inwestycyjnych, nie dokonywano podziału terenu celem korzystniejszego odsprzedania jej w częściach. Teren nie był grodzony, uzbrajany, zabudowywany. Nie podejmowano żadnych działań związanych z pozycjonowaniem nieruchomości na rynku nieruchomości, w tym nie zamieszczano ogłoszeń sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, nie składano ofert jej sprzedaży. Pod względem właściwości fizycznych nieruchomość pozostaje do dnia dzisiejszego w stanie niezmienionym do dnia zakupu. Wszelkie zmiany w sferze prawnej nieruchomości (wydzielenie działki będącej przedmiotem transakcji, uzyskane zezwolenia i decyzje) wynikają z warunków zawartych w umowie z przyszłym Nabywcą i zawarte zostały zgodnie z wolą Nabywcy. Kontakt z Nabywcą wystąpił z inicjatywy wyspecjalizowanego agenta Nabywcy, poszukującego nieruchomości pod inwestycje - budowy obiektów handlowych.

W wyniku planowanej transakcji nastąpi przeniesienie prawa własności przedmiotowej nieruchomości z majątku wspólnego małżonków na Nabywcę, a Pani nie będzie występować przed notariuszem jako przedstawiciel przedsiębiorcy (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), a jako osoba fizyczna.

Wraz z małżonkiem planuje Pani w 2024 r. zbyć wydzieloną na potrzeby transakcji działkę o nr ewid. 1 na rzecz Nabywcy – (...) SA. Zawarto w tym celu Umowę wstępną sprzedaży pod warunkiem na mocy której zobowiązała się Pani do zbycia, a Nabywca do nabycia przedmiotowej nieruchomości o nr ewid 1 po spełnieniu wymienionych w umowie warunków. Jednocześnie udzielono Nabywcy pełnomocnictwa do występowania w imieniu sprzedających przed organami administracji publicznej celem uzyskania wszelkich zgód i pozwoleń zmierzających do uzyskania końcowego, ostatecznego i wykonalnego pozwolenia na budowę obiektu handlowego w standardzie (...) wraz z towarzyszącą infrastrukturą zgodnie z planami inwestycyjnymi Nabywcy. W umowie wskazano warunki zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży:

• uzyskanie przez Panią własnym kosztem i wysiłkiem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostaw) w/w działki;
• uzyskanie przez Nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o lokalizacji zjazdu z drogi publicznej;
• uzyskanie przez Nabywcę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego w standardzie (...) zgodnie z planami inwestycyjnymi Spółki;
• potwierdzenie badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości obiektu handlowego w standardzie (...) z użyciem tradycyjnych technik budowlanych;
• niestwierdzenie ponadnormatywnego zanieczyszczenia terenu skutkującego koniecznością jego rekultywacji;
• uzyskanie przez Nabywcę zgody na wycinkę drzew oraz zastosowanie nasadzeń zastępczych;
• uzyskanie przez Nabywcę warunków technicznych przyłączy instalacji sanitarnej, kanalizacyjnej, deszczowej oraz elektrycznej;
• wydania przez właściwy organ prawomocnej ostatecznej i wykonalnej decyzji o podziale działki nr 2.

Należy przy tym wskazać, że z uwagi na uwarunkowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie będzie wymagane uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy zezwalającej na posadowienie obiektu handlowego na przedmiotowej nieruchomości.

Pytanie

Intencją Pani jak wynika z opisu stanu faktycznego i Pani stanowiska jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie czy sprzedaż działki gruntu o nr ewid. 1 dokonana w 2024 r. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r poz. 2647 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m in odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione powinny zostać dwie podstawowe przesłanki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej);
• zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą budowlaną handlową usługową

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1.2 i 4-9.

W myśl art. art 14 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Definicja zawartej w art 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą musi mieć ona charakter zarobkowy, być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły

Bieżące orzecznictwo sądów administracyjnych, a co za tym idzie stosowana wykładnia organów skarbowych stwierdza, że działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

2. wykonywana jest w sposób ciągły Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy: istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter;

3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14:

,,Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art 5a ust. 6 u.p.d.r.”

Powyższe w Pani ocenie wydaje się decydujące w przedmiotowej sprawie. W celu zakwalifikowania do właściwego źródła przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czynności związanych z dostawą nieruchomości należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z przedsięwzięciem, o którym mowa we wniosku. Jakkolwiek w akcie notarialnym dokumentującym nabycie przez Panią i Pani małżonka do majątku wspólnego działki o nr ewid 2. wskazano że działka nabywana jest na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to wykorzystywanie to faktycznie nigdy nie nastąpiło. Ponadto wszelkie zmiany w sferze formalnej nieruchomości, pomimo iż dokonane w imieniu strony sprzedającej na podstawie udzielonego Nabywcy pełnomocnictwa, to wynikają one wyłącznie z potrzeb Nabywcy. Zatem Pani zdaniem, w przedmiotowej sprawie Pani działania nie wyczerpują znamion zorganizowanej i ciągłej działalności prowadzonej w celach zarobkowych, a transakcja nie będzie miała związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Zatem należy uznać, że przychody z przyszłej dostawy nieruchomości nie zostaną osiągnięte w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Działka, z której wydzielona część będzie przedmiotem przyszłej dostawy, nabyta została w 2018 r. zatem z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych planowana przez Panią sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej, po dn. 1 stycznia 2024 r. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy:

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy:

Aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione powinny zostać dwie podstawowe przesłanki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej(nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) analizowanej ustawy.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Definicja środka trwałego zawarta została w art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:

W myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy:

Pomimo tego, że składniki majątkowe, o których mowa w przepisie art. 22c pkt 1 ww. ustawy, nie podlegają amortyzacji podatkowej, to dotyczą ich wszelkie konsekwencje związane z ich statusem jako środków trwałych, czy też wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności podatnik ma obowiązek wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stanowi o tym przepis art. 22d ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z ww. art. 22d ust. 2 przedmiotowej ustawy:

Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Co do zasady składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22d ust. 2 cyt. ustawy.

Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania; późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22n ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 (zdanie drugie) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przystępując do kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów sprzedaży przez Panią przedmiotowego gruntu o nr ewid. 1 w pierwszej kolejności podkreślić należy, że wymienione w powołanym art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki należy rozważyć indywidualnie – mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy. Przy czym, decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej – jego zdaniem – kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione. Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8).

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że w treści aktu notarialnego zaznaczono, iż zakup przeprowadzono na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i nieruchomość ta została wprowadzone do ksiąg rachunkowych firmy. Pani działalność gospodarcza w części jest związana z profesjonalnym obrotem nieruchomościami (m. in. 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek; 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych).

W tym miejscu podkreślić należy, że sytuacja, w której mamy do czynienia z działaniem osoby fizycznej jako przedsiębiorcy zawsze wiąże się z podwójną identyfikacją mienia należącego do takiej osoby. Z jednej bowiem strony dysponuje ona majątkiem, który jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej (stanowi część składową prowadzonego przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa), z drugiej strony – należącym do niej majątkiem poza przedsiębiorstwem, który służy zaspokajaniu różnych niegospodarczych potrzeb osobistych.

Organ nie zgadza się z Panią, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia ww. działki do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania podejmowane przez Panią nie mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. nie mają na celu zwyczajowego gospodarowania tym majątkiem oraz zaspokajania potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny.

W treści wniosku wskazała Pani, że jest Pani na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej (małżonek składa równocześnie wniosek w tożsamym zakresie) właścicielem działki gruntu o nr ewid. 1 w obrębie (…) - (…) przy ul. (…). Ww. działka została nabyta związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Na potrzeby planowanej transakcji i na życzenie przyszłego nabywcy z istniejącej, pierwotnie nabytej działki o nr ewid. 2 wydzielona została działka o nr ewid. 1. W celu sprzedaż ww. nieruchomości zawarto umowę wstępną sprzedaży pod warunkiem na mocy której zobowiązała się Pani do zbycia, a Nabywca do nabycia przedmiotowej nieruchomości o nr ewid. 1 po spełnieniu wymienionych w umowie warunków. Jednocześnie udzielono Nabywcy pełnomocnictwa do występowania w imieniu sprzedających przed organami administracji publicznej celem uzyskania wszelkich zgód i pozwoleń zmierzających do uzyskania końcowego, ostatecznego i wykonalnego pozwolenia na budowę obiektu handlowego w standardzie (…) wraz z towarzyszącą infrastrukturą zgodnie z planami inwestycyjnymi Nabywcy. W umowie wskazano warunki zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Do sprzedaży działki przystępować Pani będzie wraz z małżonkiem.

W tym miejscu wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy:

W myśl art. 34¹ tej ustawy:

Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

§ 3. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu:

Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Wskazać należy, że odpłatne zbycie nieruchomości stanowiącej przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanej w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie można więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić części należącej do żony i części należącej do męża, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Nie sposób uznać, że wyłącznym celem było zaspokojenie Pani własnych potrzeb, bowiem jak wskazano ww. nieruchomość miała co do zasady służyć w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej - zakup przeprowadzono na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i nieruchomość została wprowadzone do ksiąg rachunkowych firmy.

Fakt, że przedmiotowa nieruchomość nigdy nie została wynajęta oraz nie doszło do użytkowania/wykorzystywania ww. nieruchomości w ramach Pani działalności gospodarczej, nie świadczy o tym, że przychód z ich zbycia nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności gospodarczej. Dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu wraz z pozostałymi dochodami z tej działalności. Przy opodatkowaniu tej sprzedaży należy zastosować zasady właściwe dla wybranej formy opodatkowania. W związku z powyższym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, odnosząc się do powołanych wyroków sądów administracyjnych wskazuję, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).