Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.490.2023.2.RST

Posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, miejsce opodatkowania usług oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 18 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, miejsca opodatkowania usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 grudnia 2023 r. przesłanym za pośrednictwem ePUAP (wpływ 22 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (A.) jest niemieckim podmiotem, który działa w branży obrotu produktami (...) Jednym z głównych obszarów działalności A. jest handel produktami (...) w szczególności zakup towarów (...) i ich sprzedaż na rzecz odbiorcy, który w każdym przypadku jest podmiotem gospodarczym (Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na rzecz odbiorców detalicznych, czyli osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). Wnioskodawca jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w Niemczech oraz w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Podmiot dokonuje transakcji na terenie całej Europy oraz sukcesywnie rozszerza swoją działalność. W związku z tym w 2022 roku został zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej również podatek VAT) w Polsce. Ponadto w 2022 roku A. podjął współpracę z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – Agent. Współpraca ta polega na nabywaniu usług szeroko rozumianego pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży. Jednak nie jest to standardowa współpraca jaką z reguły nawiązują dwa niezależne podmioty. Współpraca ta charakteryzuje się w następujący sposób:

  • Współpraca dotyczy organizacji części działalności handlowej A. realizowanej w Polsce i organizacji transakcji od strony logistycznej, w tym m.in. kontaktowania się w imieniu Wnioskodawcy z producentami wyrobów (...), kontaktowania się odbiorcami towarów, kontaktowania się z innymi pośrednikami handlowymi, zawierania transakcji w imieniu i na rzecz A., negocjowania cen i warunków transakcji, organizowania transportu lub magazynowania towarów, analizowania rynku, poszukiwania okazji handlowych;
  • Agent działa wyłącznie na rzecz A. i nie posiada innych nabywców swoich usług co jest warunkiem koniecznym realizacji oraz kontynuacji współpracy między podmiotami;
  • Agent zawiera transakcje na rzecz i w imieniu A. , negocjując ceny, warunki transakcji i transportu oraz ustala z kontrahentami ostateczne warunki transakcji i zawiera je w imieniu Wnioskodawcy. Każdorazowo warunki umów zawieranych akceptowane są przez Wnioskodawcę;
  • Agent posiada pisemne pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu i na rzecz A.
  • Agent (a konkretnie jego pracownicy i współpracownicy) w ramach swojej działalności wykonując czynności wyłącznie na rzecz i w imieniu Podmiotu, posługuje się w adresach mailowych domeną (…), a w tzw. stopkach maili posiadają logo i informacje wyłącznie o A.- tak jakby pracownicy i współpracownicy Agenta byli pracownikami Wnioskodawcy;
  • Wynagrodzenie wypłacane przez Podmiot na rzecz Agenta obliczane jest jako suma: stałego wynagrodzenia agenta + ew. dodatkowego wynagrodzenia za korzystne wyniki handlowe + zwrotu kosztów całej prowadzonej działalności. Oznacza to, że A. zwraca Agentowi koszty prowadzenia działalności w Polsce, a tym samym ma również kontrole nad ponoszonymi przez Agenta kosztami;
  • Wnioskodawca nadzoruje koszty ponoszone przez Agenta, jak również Agent pozyskuje od Wnioskodawcy akceptacje możliwości poniesienia kluczowych kosztów, takich jak np. zatrudnienie pracowników czy zakup bardziej wartościowego wyposażenia;
  • Wnioskodawca ściśle nadzoruje działania Agenta poprzez analizę raportów przesyłanych Wnioskodawcy, spotkania on-line oraz spotkania fizyczne. Wnioskodawca wyznacza strategię i sposoby działania Agenta oraz oczekiwane poziomy marży (zysku) jakie Agent powinien realizować w zakresie organizowanych przez niego transakcji;
  • W związku z tym, że Agent świadczy usługi wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy, całość zasobów osobowych i materialnych Agenta przeznaczona jest do świadczenia usług, których odbiorcą jest Wnioskodawca. A. bezpośrednio wyznacza cele i zarządza kluczowym personelem Agenta, który następnie wyznacza zadania i przeprowadza kontrolę ich wykonania dla personelu niższego szczebla. Z uwagi na brak rozbudowanej struktury organizacyjnej Agenta istotną część kluczowych zadań wykonuje personel, nad którym bezpośrednią kontrolę sprawuje Wnioskodawca;
  • Agent w ramach prowadzonych działań korzysta nieodpłatnie z oprogramowania udostępnionego mu przez Wnioskodawcę w ramach tzw. wspólnej sieci. Agent wykorzystuje to oprogramowanie m.in. do wystawiania faktur, gromadzenia dokumentów transportowych i logistycznych oraz innych dokumentów, gromadzenia kontaktów handlowych. Ponadto Agent korzysta również z bazy kontaktów udostępnionej mu przez Wnioskodawcę w zakresie zakupu i sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Gdyby Agent nie korzystał z tego oprogramowania i baz, musiałby ponieść koszty w tym zakresie, które ostatecznie obciążyłyby Wnioskodawcę;
  • Ponadto jak już wyżej wskazano Agent identyfikuje się znakami graficznymi Wnioskodawcy, w tym logiem i nazwą Wnioskodawcy, które zostały mu udostępnione w celu bardziej efektywnego działania oraz w związku z rozpoznawalnością marki Wnioskodawcy na rynkach europejskich. Logo Wnioskodawcy znajduje się nawet na drzwiach biura wynajmowanego przez Agenta oraz w holu biurowca, w którym stacjonuje Agent;
  • Dodatkowo Wnioskodawca wynajął agentowi samochody osobowe - najem ten jest wprawdzie odpłatny i rozliczany zgodnie z zasadami podatkowymi takiego zdarzenia gospodarczego - jednak Agent z uwagi na stosunkowo krótki czas działania miałby istotne problemy z zakupem lub pozyskaniem finansowania na zakup pojazdów na rynku. W związku z tym, że w ramach działalności Agenta niezbędne jest wykorzystywanie samochodów, Wnioskodawca wynajął samochody Agentowi, aby umożliwić mu efektywne działanie na rzecz Wnioskodawcy;
  • Wnioskodawca w początkowej fazie działalności Agenta udzielił mu również finansowania w postaci pożyczki. Finansowanie takie byłoby trudne do pozyskania na rynku dla Agenta na tym etapie prowadzenia działalności.

Wnioskodawca nie wynajmuje w Polsce nieruchomości biurowej, nie zatrudnia pracowników oraz nie posiada własnych aktywów biurowych potrzebnych do prowadzenia działalności handlowej, jednak w związku ze ścisłymi zależnościami z Agentem korzysta z infrastruktury tegoż Agenta. Wnioskodawca wynajmuje jednak doraźnie - w razie potrzeby - powierzchnie magazynową na terytorium Polski, w celu przechowywania towarów handlowych. Powierzchnia magazynowa wynajmowana jest od innych podmiotów niż Agent.

Wnioskodawca i Agent nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu odrębnych przepisów np. przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zachodzą pomiędzy nimi powiązania ani o charakterze kapitałowym ani osobowym.

Podmiot nie jest zatem podmiotem w sposób formalny nadrzędnym dla Agenta, jednak sprawuje swoistą kontrolę nad jego działalnością. Ponadto Agent każdego miesiąca przesyła do Wnioskodawcy raporty, w tym m.in. raport dotyczący poniesionych kosztów, który jest analizowany przez Wnioskodawcę i następnie szczegółowo omawiany z Agentem.

Ponadto przed podjęciem współpracy Wnioskodawcy z Agentem, Wnioskodawca przeszkolił pracowników i współpracowników Agenta w zakresie procedur obowiązujących u Wnioskodawcy w zakresie organizacji realizacji transakcji handlowych oraz w zakresie innych procedur, systemów i ustaleń według jakich działa A. oraz według jakich powinien działać Agent. Jak już wskazano Agent korzysta z systemu ERP Wnioskodawcy, w którym wystawia faktury Wnioskodawcy, gromadzi dane oraz wykonuje inne czynności. Agent również korzysta z know-how Wnioskodawcy w zakresie wypracowanych metod działania na rynku handlowym produktami (...).

Agent ma pewną autonomię w działaniu, szczególnie w zakresie realizacji transakcji handlowych - dla Wnioskodawcy w tym zakresie istotne jest właściwe przeprowadzenie transakcji i wypracowanie odpowiedniego zysku. Jednak Agent nie może podjąć współpracy z innym podmiotem w zakresie jego usług - wiązałoby się to z zakończeniem współpracy z Wnioskodawcą. Jest to bardzo istotny aspekt Współpracy w związku ze ścisłymi zależnościami między Agentem i Wnioskodawcą. Agent nie może podjąć Współpracy z innymi podmiotami z uwagi na posiadanie wiedzy i know-how Wnioskodawcy oraz z uwagi na zapewnienie braku generowania konkurencji przez Agenta względem Wnioskodawcy. Podjęcie współpracy przez Agenta z innymi podmiotami, nawet na zasadach mniej ścisłej współpracy niż ma to miejsce z Wnioskodawcą, wiązałoby się z zakończeniem współpracy pomiędzy podmiotami. Jest to jeden z warunków wspólnego działania podmiotów.

Ponadto Agent ma również pewne ograniczenia w generowaniu kosztów prowadzonej działalności, które zwracane są Agentowi. Wnioskodawca zwraca Agentowi jedynie koszty ściśle związane z prowadzoną działalnością organizacji transakcji handlowych, nie są zaś zwracane koszty dowolnie ponoszone przez Agenta, niezwiązane z działaniem na rzecz Wnioskodawcy. Jak już wskazano Agent w przypadku ponoszenia istotnych kosztów, np. związanych z zatrudnieniem personelu uzyskuje potwierdzenie od Wnioskodawcy zasadności poniesienia tych kosztów.

Działalność prowadzona przez Podmiot na terenie Polski związana jest z dokonywaniem zakupów towarów spoza Polski - jednak z terenu UE - i ich sprzedaży na terenie Polski lub nabywaniu towarów na terenie Polski i ich sprzedaży poza terytorium Polski do innych krajów UE. Ponadto część towarów nabywana i sprzedawana jest na terytorium Polski.

Transakcje w większości realizowane są w ten sposób, że Wnioskodawca nie nabywa fizycznie towarów, tzn. nie magazynuje ich w Polsce lub zagranicą. Są to z reguły tzw. transakcje łańcuchowe, w przypadku których towar transportowany jest od pierwszego sprzedawcy do ostatniego nabywcy.

Wnioskodawca zatem nie potrzebuje stałego zaplecza magazynowego o znacznej powierzchni. Niemniej jednak w ramach transakcji handlowych realizowanych przez Agenta pojawiają się transakcje, w których istnieje konieczność zmagazynowania towarów. W takich przypadkach Wnioskodawca posiada zawarte umowy współpracy z innymi podmiotami niż Agent w zakresie możliwości korzystania z powierzchni magazynowej.

Ponadto w ramach prowadzonej na terytorium Polski działalności Wnioskodawca nabywa różnego rodzaju usługi, od polskich, czynnych podatników podatku VAT. Są to właśnie opisane wyżej usługi Agenta związane z organizacją działalności handlowej Wnioskodawcy na terytorium Polski, ale też usługi prowadzenia rozliczeń VAT, usługi prawne, czy usługi doradztwa podatkowego.

Usługi nabywane przez Wnioskodawcę w zakresie współpracy z Agentem w zamiarze mają być nabywane przez czas nieoznaczony. Ponadto wszystkie usługi, które kupuje Wnioskodawca na terytoriom kraju nabywane są w celu prowadzenia działalności w Polsce.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.na czym konkretnie polega, jakich konkretnie świadczeń dotyczy (jakie świadczenia obejmuje) działalność Państwa Spółki w kraju siedziby działalności gospodarczej, tj. w Niemczech;

Działalność Wnioskodawcy w Niemczech (kraj siedziby działalności gospodarczej Wnioskodawcy) polega na nabywaniu i sprzedaży na własny rachunek i we własnym zakresie wyrobów (...)

2.w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalności gospodarcza Państwa Spółki w kraju siedziby działalności gospodarczej (należało ogólnie bez wskazywania szczegółów lecz w sposób niebudzący wątpliwości wskazać jak Państwa Spółka prowadzi działalność w Niemczech np. czy działalność w kraju siedziby ogranicza się tylko do posiadania biura, czy w kraju siedziby Spółka korzysta z jakichś magazynów, w sposób ogólny jakie zasoby osobowe i techniczne Spółka posiada w kraju siedziby itp.);

Wnioskodawca w kraju siedziby posiada biuro z zapleczem administracyjnym, gdzie wykonywane są czynności zarządcze, rachunkowo-księgowe oraz część działań operacyjnych. Personel działający w kraju siedziby Wnioskodawcy składa się z kilkunastu osób wykonujących wskazane czynności. Wnioskodawca w razie zapotrzebowania na powierzchnię magazynową, wynajmuje ją (również na terytorium Niemiec) od zewnętrznych dostawców.

3.czy Państwa Spółka będzie posiadała bezpośrednią kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi Agenta wykorzystywanymi do świadczenia usług pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży, w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola będzie polegała i w jaki sposób będzie realizowana;

Wnioskodawca posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi Agenta wykorzystywanymi do świadczenia usług pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży. Wskazana kontrola polega głównie na:

  • Podejmowaniu decyzji i udzielaniu zgody na zakupy zasobów technicznych / rzeczowych.
  • Finansowaniu nowych zasobów technicznych/rzeczowych poprzez zwrot kosztów ich zakupu Agentowi.
  • Wyznaczaniu pracownikom i współpracownikom Agenta bieżących zadań i celów do zrealizowania oraz ich bieżące i okresowe weryfikowanie.
  • Pełnym kontrolowaniu sytuacji finansowej Agenta.
  • Zapewnieniu pracownikom Agenta samochodów osobowych niezbędnych do świadczenia usług pośrednictwa. Samochody są bezpośrednio własnością Wnioskodawcy.
  • Używanie znaków rozpoznawczych (logo) Wnioskodawcy na drzwiach wynajmowanego przez Agenta biura.
  • Używanie znaków rozpoznawczych (logo) w stopkach maili pracowników Agenta.
  • Zapewnienie pracownikom Agenta dostępu do niezbędnego oprogramowania, umożliwiającego realizację transakcji w imieniu Wnioskodawcy (program do wystawiania faktur, program magazynowy itp.)

4. czy usługi, o których mowa w pytaniu nr 2 stanowią usługi, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy o VAT (tj. są to usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n);

Usługi, o których mowa w pytaniu nr 2 stanowią usługi, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy o VAT (tj. są to usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n).

5. czy Państwa Spółka na terytorium Polski będzie wykonywała czynności opodatkowane, które nie korzystają ze zwolnienia oraz czy będzie istniał związek nabywanych usług z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca na terytorium Polski będzie wykonywał czynności opodatkowane, które nie korzystają ze zwolnienia oraz będzie istniał związek nabywanych usług z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że usługi wskazane w pytaniu nr 2 to usługi pośrednictwa handlowego polegające na: kontaktowaniu się w imieniu Wnioskodawcy z producentami wyrobów (...), kontaktowaniu się z odbiorcami towarów, kontaktowaniu się z innymi pośrednikami handlowymi, zawieraniu transakcji w imieniu i na rzecz A. , negocjowaniu cen i warunków transakcji, organizowaniu transportu lub magazynowania towarów, analizowaniu rynku, poszukiwaniu okazji handlowych, sporządzaniu raportów handlowych oraz usługi księgowe polegające na rozliczeniu podatku od towarów i usług w Polsce.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Rozporządzenie) i w związku z tym świadczone na jego rzecz usługi rozliczenia podatku VAT, prawne, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego, są opodatkowane na terytorium kraju?

2. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i uznania, że w związku z przedstawionym opisem zaistniałego zdarzenia Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, Podmiotowi na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. poz.1598, dalej ustawa o VAT), przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym usług?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Uważają Państwo, że Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia, zaś wykonywane na jego rzecz usługi księgowe, prawne, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego, są opodatkowane na terytorium kraju.

2. W założeniu, że odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna uważają Państwo, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym usług.

Ad. 1

1.

Koncepcja stałego miejsca działalności gospodarczej została wyrażona w art. 11 ust. 1 ww. Rozporządzenia, który wprowadza definicję tego pojęcia. Mianem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej określa się inne miejsce niż to, gdzie znajduje się siedziba działalności gospodarczej podatnika, charakteryzujące się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, która umożliwi wykorzystywanie i odbiór usług świadczonych na rzecz tego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Przy czym zaznaczyć należy, że stosownie do art. 11 ust. 2 Rozporządzenia na potrzeby przepisów art. 45, art. 56 ust. 2 akapit 2 oraz art. 192a Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. nr 2006/112/WE (dalej Dyrektywa) stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, (...) charakteryzujące się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje.

Natomiast zgodnie z ust. 3 powyższej regulacji, fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przez stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej należy zatem rozumieć dowolne miejsce - inne jednak niż miejsce siedziby działalności gospodarczej - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz strukturą personalno-techniczną pozwalającą podatnikowi na:

  • odbieranie i wykorzystywanie nabywanych usług do potrzeb (celów) działalności prowadzonej na terytorium Polski (tj. „konsumpcję” usług w Polsce) lub
  • świadczenie usług z terytorium Polski.

2.

Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej została również wielokrotnie rozstrzygana w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej Trybunał) oraz polskich sądów administracyjnych.

Do kwestii stałego miejsca działalności gospodarczej odniósł się Trybunał w orzeczeniu z 16 października 2014 r. sygn.: C-605/12, wskazując, że:

„Pierwszy podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej w jednym państwie członkowskim, który korzysta z usług świadczonych przez drugiego podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim, powinien być uważany za posiadającego w tym innym państwie członkowskim „stałe miejsce prowadzenia działalności” w rozumieniu art. 44 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., w celu określenia miejsca opodatkowania tych usług, jeżeli to stałe miejsce charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór usług i wykorzystywanie ich do celów jego działalności gospodarczej, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego”.

Podobną ocenę przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku I FSK 980/17, stwierdzając, że:

„(...) stałe miejsce prowadzenia działalności jest to miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej ze stałej obecności zarówno osób, jak i zaplecza technicznego, która cechuje się dostatecznym stopniem trwałości, aby zapewnić ramy, w których mogą być zawierane umowy. Stałe miejsce prowadzenia działalności powinno charakteryzować się m.in. odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego. To, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie, powinno być oceniane każdorazowo w kontekście konkretnych usług. Pamiętać bowiem należy, że owe siły i środki mają być odpowiednie do tego, aby umożliwić albo odbiór i wykorzystanie nabywanych usług, albo świadczenie usług. Innymi słowy, powinno być tak, że to ta właśnie struktura faktycznie konsumuje, zużywa usługi. Jeśli nie jest możliwe, aby dana struktura (z uwagi na swoje zaplecze personalne i techniczne) była w stanie skonsumować nabywane usługi, to należy ją uznać za niebędącą w tym przypadku stałym miejscem prowadzenia działalności.”

Mając na uwadze przytoczone ogólnie panujące zasady oraz powyższe wyroki, dokonując oceny, czy dany podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju należy zweryfikować, czy łącznie spełnione zostały następujące warunki:

1. stałość miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - tj. podatnik prowadzi w Polsce działalność, która charakteryzuje się określonym poziomem stałości; działalność ta jest prowadzona w sposób stały, nie przejściowy,

2. obecność struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego - tj. podatnik dysponuje w Polsce odpowiednim zapleczem personalnym (przez które należy rozumieć w szczególności pracowników) oraz infrastrukturą techniczną niezbędną do prowadzenia działalności gospodarczej (m.in. w postaci nieruchomości, maszyn lub urządzeń),

3. możliwość odbioru i wykorzystania usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca - tj. posiadane przez podatnika zasoby (ww. zaplecze personalne i infrastruktura techniczna) umożliwiają podatnikowi:

a) odbieranie i wykorzystywanie nabywanych usług do własnych potrzeb związanych z działalnością prowadzoną na terytorium Polski (kryterium istotne z perspektywy podatnika będącego nabywcą) lub

b) świadczenie usług z terytorium Polski w sposób niezależny (kryterium istotne z perspektywy podatnika świadczącego usługi).

3.

Należy wskazać, że w zakresie stałości miejsca prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę w Polsce powyżej wskazany warunek jest spełniony. Wnioskodawca działając poprzez Agenta i mając nad nim i jego zasobami realną kontrolę działa z odpowiednią stałością, również w zakresie miejsca. Ponadto współpraca Wnioskodawcy i Agenta została zawarta na czas nieokreślony, co dodatkowo determinuje i podkreśla stałość działalności Wnioskodawcy w Polsce.

Ponadto stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju powinno charakteryzować się odpowiednią trwałością przejawiającą się w posiadaniu struktury personalnej i technicznej. Niemniej w Państwa ocenie dla istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju nie jest konieczne, aby wyżej wspomniana struktura techniczna i zaplecze personalne były bezpośrednio własnością Wnioskodawcy .

Powyższe potwierdza m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 maja 2022 r. o sygn. I FSK 968/20. W ocenie Sądu:

„Do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne, aby podatnik dysponował personelem, który jest u niego zatrudniony, i zapleczem technicznym, które jest jego własnością. Jednak, jeśli stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej niekoniecznie wymaga własnego zaplecza personalnego i technicznego, to podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.”

Podobne stanowiska przedstawiają również Wojewódzkie Sądy Administracyjne:

  • Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 21 czerwca 2022 r. sygn. I SA/Gl 172/22:

„(...) nie jest konieczne, aby personel wykorzystywany w stałym miejscu prowadzenia działalności, stanowili pracownicy danego podatnika, gdyż mogą być to także pracownicy podmiotu trzeciego, działającego na rzecz danego podatnika. Również środki techniczne, składające się na zaplecze techniczne, nie muszą być własnością podatnika, ale istotnym jest, aby miał on nad nim władztwo, aby mógł je wykorzystywać przy świadczeniu usług.”

  • Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 lipca 2017 r. sygn. III SA/Wa 1979/16:

„(...) należy bowiem podzielić stanowisko zaprezentowane w skardze, że choć personel taki nie musi być "własny" (jak wyżej wskazał Sąd, w pełni akceptowalny jest outsourcing), to jednak wymagane jest określone władztwo nad takim personelem. Usługi zawsze przecież wykonuje jakiś personel, toteż pominięcie tego wymogu władztwa oznaczałoby, że to kryterium jest spełnione zawsze, niezależnie od zakresu uprawnień podmiotu do władczego kierowania takim personelem, sprawowania nad nim kontroli albo narzucania sposobu wykonywania zleconej usługi. (...)”

W podobnym tonie wypowiada się także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej DKIS) w wydawanych interpretacjach indywidualnych:

„Do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.”

„Co prawda dla istnienia stałego miejsca prowadzenia działalność gospodarczej nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego oraz technicznego i kryterium to może być spełnione również w przypadku korzystania przez usługobiorcę z personelu i infrastruktury technicznej usługodawcy.”

  • Interpretacja indywidualna z 5 lutego 2020 r. 0114-KDIP1-2.4012.687.2019.2.JŻ

„Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.”

„W przedmiotowej sprawie zauważyć należy, że A świadczy usługę logistyczną wyłącznie na rzecz B, a w wynajmowanym przez A budynku (połączonym tunelem z zakładem produkcyjnym A) znajdują się tylko towary B. B decydując się na sprzedaż towarów z magazynu położnego na terytorium Polski w ramach dostaw krajowych, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów lub eksportu, wykorzystuje zaplecze techniczne i personalne A w sposób ciągły - B przysługuje porównywalna kontrola nad zapleczem technicznym i personalnym A. Skoro A świadczy usługę logistyczną wyłącznie na rzecz B, to należy uznać, że zlecając A wykonanie tej usługi B zleca pracownikom A realizację wszelkich zgodnych z jej wymaganiami czynności w celu sprzedaży towarów stanowiących przedmiot działalności B, (...). Zatem przedstawione okoliczności wskazują, że B posiada faktyczne władztwo nad zapleczem technicznym i personalnym A, ponieważ odpowiednio wykorzystuje je przy nabywaniu i sprzedaży towarów.”

4.

Biorąc pod uwagę stanowisko organów podatkowych - jak już wyżej wskazano - nie jest istotne czy zaplecze personalne i techniczne jest własnością podatnika czy też nie w kontekście powstania na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności. Istotne jest, aby podatnik posiadał kontrole nad tymi zasobami porównywalną do kontroli jaką sprawuje nad własnymi zasobami.

W sytuacji Wnioskodawcy - jak wynika ze stanu faktycznego - taka kontrola nad zasobami Agenta istnieje. Wnioskodawca wyznacza cele i kierunki działania Agenta oraz ściśle współpracuje z kluczowym personelem Agenta ustalając generalne zadania długoterminowe Agenta. Ponadto Wnioskodawca sprawuje kontrolę nad budżetem Agenta i ponoszonymi przez niego kosztami dokonując akceptacji kluczowych wydatków. Wnioskodawca również ma pełen dostęp do informacji na temat bieżącego działania Agenta, ponieważ Agent pracuje na systemie operacyjnym udostępnionym przez Wnioskodawcę. Ponadto Wnioskodawca przeprowadza cykliczne spotkania z Agentem, na których ustalane są szczegóły dalszego działania operacyjnego Agenta, omawiane są osiągnięte wyniki etc. Wnioskodawca wyznacza również Agentowi targety sprzedażowe i zyskowe, które Agent powinien osiągnąć w przypadku realizowanych transakcji.

Jak zatem wynika z powyższego Wnioskodawca mimo braku własnych zasobów personalnych i materialnych na terytorium Polski posiada władztwo nad zasobami Agenta położonymi i wykorzystywanymi na terytorium Polski. Władztwo Wnioskodawcy jest na tyle ścisłe, że można uznać, iż generuje ono po stronie Wnioskodawcy stałe miejsce prowadzenia działalności do celów podatku VAT.

Wnioskodawca uważa, że spełniona jest zatem przesłanka władczego oddziaływania na terytorium Polski na zasoby Agenta, ponieważ nie musi ono realizować się wyłącznie jako uzależnienie prawne. Skoro jedynym źródłem dochodów Agenta są usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy a współpraca pomiędzy podmiotami jest bardzo ścisła co zostało opisane, wówczas ww. przesłanka realizuje się w aspekcie ekonomicznym. W ten sposób Wnioskodawca kontroluje zarówno położoną w Polsce infrastrukturę techniczną należącą do Agenta jak i jego zaplecze personalne. Ponadto należy podkreślić, że sposób ustalania wynagrodzenia Agenta uzależnia go finansowo od Wnioskodawcy. Wnioskodawca zgodnie z ustaleniami wypłaca Agentowi wynagrodzenie za usługi oraz refunduje mu poniesione koszty prowadzonej działalności na jego rzecz, co dodatkowo zwiększa stopień uzależnienia Agenta od Wnioskodawcy.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, iż zgodnie ze stanem faktycznym Agent realizując zlecenie korzysta z pewnej części know-how Wnioskodawcy, przejawiające się m.in. użytkowaniu jego logo oraz rozpoznawalności marki na rynku, a także metod działania. Wszystko to wskazuje na ścisłą współpracę oraz bezpośrednią zależność działań Agenta od Wnioskodawcy.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie wynika również z interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in.:

  • Interpretacja z 5 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.48.2020.1.JŻ

„Jak już wskazano w treści niniejszej interpretacji, do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, o ile dostępność innego zaplecza jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego (podatnikowi musi przysługiwać porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym). W analizowanym przypadku należy stwierdzić, że Kontrahent będzie posiadał kontrolę nad zapleczem personalnym i technicznym Wnioskodawcy. Co prawda, Kontrahent nie będzie miał prawa do samodzielnego używania powierzchni magazynowej ani zarządzania nią. Kontrahent nie będzie miał nieograniczonego prawa wstępu ani nieograniczonego prawa do korzystania z pomieszczeń magazynu. Ponadto, Kontrahent nie będzie mieć żadnej władzy kontrolnej nad personelem Wnioskodawcy. Należy jednak zauważyć, że Kontrahent zamierza nawiązać współpracę z Wnioskodawcą w celu sprawnej i efektywnej realizacji procesu logistycznego polegającego na zakupie i sprzedaży towarów. Magazyn będzie służył do przechowywania/utrzymywania zapasów towarów będących własnością Kontrahenta w wyznaczonej do tego części magazynu, przeznaczonej wyłącznie dla towarów Kontrahenta w celu ich składowania, przepakowywanie będzie odbywało się odpowiednio zgodnie z zamówieniem klientów Kontrahenta a wysłane towarów będzie odbywało się do miejsca wskazanego przez klienta Kontrahenta. Zatem, wszystkie czynności będą wykonywane przez Wnioskodawcę według zlecenia Kontrahenta. Niniejsze natomiast świadczy o tym, że Kontrahentowi przysługuje kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym Wnioskodawcy.”

„Jednocześnie, Wnioskodawca przy wykonywaniu wskazanych czynności dysponuje w Polsce odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego świadczącą o posiadaniu przez Wnioskodawcę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w celu prowadzenia działalności dystrybucyjnej na terytorium Polski zamierza nabywać od C. usługi bieżącego wsparcia sprzedaży, na które będzie składać się między innymi przetwarzanie zamówień, utrzymywanie relacji z klientami, zapewnienie powierzchni magazynowej, zapewnienie transportu dystrybuowanych do klientów towarów (w tym załadunek, przeładunek, wyładunek), wsparcie w bieżącej obsłudze magazynowej, wsparcie działalności sprzedażowej (pakowanie towarów, przygotowywanie ich do wysyłki), dostarczanie usług zarządzania jakością (kontrola jakości, weryfikacja reklamacji), doradztwo dotyczące prowadzenia działalności oraz zarządzania w tym planowania łańcucha dostaw oraz wsparcie w zakresie usług finansowych, w tym przygotowywanie deklaracji VAT, informacji podsumowujących oraz JPK. Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki realizowane są przez pracowników C. bądź podwykonawców C. w oparciu o ramową umowę zwartą pomiędzy Spółką a C. na czas nieokreślony. Wnioskodawca nabył od C. zapas materiałów oraz dokonuje dalszych nabyć towarów od podmiotu z Chin. Towar importowany jest przez Spółkę na terytorium kraju i transportowany jest do placówki C. W przypadku pozyskania klienta na towar, Spółka przekazuje dyspozycję dla C. dotyczące ilości, rodzajów towarów oraz danych klienta. C. zgodnie z umową odpowiedzialny jest za przetworzenie zamówienia (załadunek, transport oraz rozładunek towarów do lokalizacji wskazanych przez klientów Spółki). Zauważyć przy tym należy, że spółka C. nie wykonuje podobnych usług na rzecz innych podmiotów gospodarczych. W świetle powyższych okoliczności sprawy uprawnione jest stanowisko, że Wnioskodawca decydując się na bezpośrednią sprzedaż towarów (wyrobów armatury łazienkowej) na terytorium Polski z wykorzystaniem zaplecza technicznego i personalnego spółki C., zleca temu podmiotowi czynności związane z dystrybucją przedmiotowych towarów. Na podstawie zawartej na czas nieokreślony umowy spółka C. będzie zapewniać kompleksowe wsparcie logistyczne sprzedaży Wnioskodawcy. Zatem Wnioskodawca będzie dysponować w Polsce miejscem, w którym będzie wykonywać niezbędne czynności do prowadzenia działalności w zakresie obsługi i sprzedaży wyrobów armatury łazienkowej. Dla przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne aby podatnik dysponował zapleczem technicznym, które jest jego własnością. Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca w sposób zorganizowany i ciągły prowadzi na terytorium Polski działalność, w ramach której wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie z punku widzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na dystrybucji wyrobów armatury łazienkowej w Polsce Wnioskodawca posiada zasoby techniczne i personalne niezbędne do prowadzenia części działalności gospodarczej na terytorium kraju. Na podstawie powyższego opisu, należy stwierdzić, że cechy i skala posiadanego w kraju zaplecza umożliwiają Wnioskodawcy prowadzenie niezależnej działalności.”

„Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawionej sprawy należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy realizowana w Polsce spełnia przesłanki do uznania jej za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bowiem cechuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego. W przedmiotowej sprawie prowadzenie części działalności w Polsce wynika z długotrwałego posiadania przez Wnioskodawcę w Polsce wystarczających zasobów osobowych oraz technicznych niezbędnych do prowadzenia części działalności gospodarczej oraz istnienia pewnej minimalnej skali działalność gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność Wnioskodawcy w Polsce nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa.

Jak wskazano Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Norwegii. Globalny zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę obejmuje opracowywanie (rozwijanie) oraz sprzedaż(...). Spółka jako zarejestrowany czynny podatnik VAT w Polsce od 2016 r. składa miesięczne deklaracje VAT-7 oraz funkcjonuje w Polsce. Spółka nabywa naturalny surowiec (...) z Indii oraz syntetyczny surowiec w skoncentrowanej postaci od dostawców z Polski/Indii/USA. Po sprowadzeniu surowców na terytorium kraju, towary te są dostarczane do magazynu w Polsce, a następnie przekazywane Podwykonawcy Spółki, posiadającemu miejsce prowadzenia działalności i siedzibę w Polsce, w celu poddania ich określonym procesom technologicznym. Surowce zasadniczo pozostają własnością Spółki przez cały cykl produkcyjny. Podwykonawca nabywa rozczynniki (substancje pomocnicze) i przy ich pomocy przeprowadza rozcieńczanie i mieszanie surowców w celu uzyskania gotowych produktów, przeznaczonych do sprzedaży. Gotowe produkty są następnie przekazywane przez Podwykonawcę Spółce, która sprzedaje je swoim klientom. Może zdarzyć się także sytuacja, że Spółka nabędzie z Indii niewielką ilość gotowych produktów wytworzonych z naturalnego surowca, które zostaną dostarczone do magazynu w Polsce, a w dalszej kolejności odsprzedane przez Spółkę do klientów krajowych oraz zagranicznych. Sporadycznie zdarza się również, że klienci Spółki nabędą od Wnioskodawcy nieprzetworzony surowiec (niepoddany procesowi rozcieńczania oraz mieszania) - zarówno naturalny, jak i syntetyczny.

Spółka, podnajmuje przestrzeń magazynową w Polsce od Podwykonawcy, który również świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi pakowania, przechowywania gotowych produktów przeznaczonych do sprzedaży oraz usługi organizacji transportu sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów. Gotowe wyroby są dostarczane przez Spółkę bezpośrednio z magazynu w Polsce do klientów w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, w państwach trzecich oraz w niewielkim stopniu - do klientów krajowych. Po zakończeniu produkcji, Podwykonawca wystawia na rzecz Spółki faktury z wykazanym podatkiem VAT za wykonane usługi, a dodatkowo za koszty ewentualnych substancji pomocniczych zużytych w procesie produkcji. Ponadto Spółka korzysta z usług konsultingowych oraz usług zarządzania świadczonych przez Partnera w zakresie obsługi sprzedaży eksportowej i zakupów importowych, logistyki, zarządzania stanami magazynowymi, obsługi zamówień i procesów sprzedaży z rynku polskiego oraz nadzoru nad procesami zamówień produkcyjnych. Partner zatrudnia pracowników, którzy wykonują pracę wyłącznie na rzecz Spółki (Wnioskodawca nie pozostaje z tymi osobami w stosunku zatrudnienia, a jedynie nabywa ich usługi od Partnera). Wskazani pracownicy są zaangażowani w zarządzanie łańcuchem dostaw w imieniu Spółki. Wykonują oni czynności pomocnicze w zakresie logistyki, kontroli jakości (testów) oraz obsługi klienta. Aby świadczone przez tych pracowników usługi spełniały standardy Wnioskodawcy, Spółka zaopatrzyła ich w firmowe adresy e-mail oraz upoważniła do używania pieczęci firmowych Spółki. Spółka może narzucać ww. pracownikom szczegółowe wytyczne co do sposobu realizacji zlecanych czynności. W tym celu między innymi wyposaża ich w zestaw instrukcji, mających pomóc im w wykonywaniu zadań oraz zobowiązuje do odbywania szkoleń niezbędnych do prawidłowego pełnienia powierzonych obowiązków. Wnioskodawca sprawuje nadzór (głównie zdalny) nad ww. pracownikami wykonującymi zadania na jej rzecz, a także jest zaangażowany w ustalanie zakresu ich obowiązków oraz odpowiedzialności. Wnioskodawca powierzył Partnerowi sprzęt komputerowy wraz z oprzyrządowaniem w celu zapewnienia obsługi łańcucha dostaw oraz obsługi klienta. W celu rozwoju działalności, Wnioskodawca zawarł umowę z polskim pośrednikiem sprzedaży, który ma za zadanie pozyskiwanie dla Spółki nowych klientów na rynku wschodnioeuropejskim (w tym również w Polsce).”

Dodatkowo poniżej stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-363/16-4/JŻ:

„W przedmiotowej sprawie w stworzonej strukturze działalności Spółki, kryterium stałości (rozumiane jako fakt, że podmiot posiadający takie miejsce ma zamiar prowadzenia działalności z tego miejsca w sposób permanentny) wynika z zaangażowania w zadania związane z nabyciem na terytorium Polski usług oraz wyprodukowanych przez P. z komponentów dostarczonych przez E. towarów, a także odsprzedażą tych towarów na rzecz nabywców na rynku polskim, na rynkach Unii Europejskiej oraz poza terytorium Unii Europejskiej, wystarczających zasobów osobowych oraz technicznych.

Jak sam wskazał Wnioskodawca w ramach zawartych umów, E. zleca P., na zasadzie wyłączności, produkcję towarów zgodnie z dostarczoną specyfikacją. Produkcja gotowych wyrobów odbywa się na zakładzie P. w oparciu o własne zaplecze techniczne i personalne tego podmiotu. Ponadto, P. świadczy na rzecz Spółki usługi polegające na składowaniu, magazynowaniu, przechowywaniu oraz przemieszczaniu towarów należących do E. P. wykonuje również czynności z zakresu załadunku i rozładunku ww. towarów. P. świadczy ww. usługi wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu i sprzętu (korzystając w niektórych przypadkach z usług podmiotów trzecich). Umowa dotycząca zintegrowanych usług logistycznych zobowiązuje P. do wykonywania transportu/spedycji towarów należących do E. w miejsce przeznaczenia wskazane przez Wnioskodawcę (za pośrednictwem własnych zasobów lub poprzez zlecenie transportu innemu przewoźnikowi). Ponadto, P. wykonuje na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na: wystawianiu faktur, sprawdzaniu poprawności danych na fakturach oraz księgowaniu faktur, sprawdzaniu poprawności danych na dokumentach związanych z logistyką (dokumenty CMR, dowody wydania towarów), zarządzaniu dokumentami potwierdzającymi dokonanie wywozu towarów z kraju, sporządzaniu deklaracji Intrastat, prowadzeniu rejestrów VAT i sporządzaniu deklaracji VAT, archiwizacji dokumentów, udziale w kontrolach działalności Spółki przeprowadzanych przez polską administrację podatkową.

P. świadczy usługi administracyjne z wykorzystaniem pracowników. P. jest również zobowiązana do podejmowania działań w zakresie promocji produktów Spółki na terytorium Polski oraz do nadzorowania kontroli i koordynacji działań lokalnych dystrybutorów (podmioty niepowiązane), którym Wnioskodawca odsprzedaje gotowe wyroby przeznaczone na Polski rynek. Wszystkie działania promocyjne na rzecz E. są wykonywane przez P. wyłącznie za pośrednictwem własnego personelu P., który podlega wyłącznie instrukcjom P. (na podstawę polityki handlowej uprzednio uzgodnionej z E.). W związku z podpisaniem i rozpoczęciem realizacji umowy „Agency and Super vision Agreement”, na początku 2015 r. P. zatrudniła 4 pełnoetatowych pracowników, który zajmują się wyłącznie marketingiem i promocją produktów E. na terytorium Polski. W 2016 r. oprócz podejmowania działań w zakresie promocji produktów Spółki na terytorium Polski, P. będzie zobowiązana do podejmowania czynności w zakresie wspierania sprzedaży produktów Wnioskodawcy na rynku krajowym. W tym celu P. zatrudni kolejnych specjalistów, których zadaniem będzie zapewnienie obsługi klientów końcowych. Tym samym, w przedstawionym opisie sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dysponuje/będzie dysponować w Polsce odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego świadczącą o posiadaniu przez Wnioskodawcę stałego miejsca prowadzenia działalności.”

5.

Podsumowując, w Państwa ocenie, na podstawie zaprezentowanego stanu faktycznego, należy uznać, że Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia.

Determinuje to współpraca Wnioskodawcy z Agentem oraz władztwo Wnioskodawcy nad zasobami Agenta, a także stałość miejsca i struktury prowadzenia działalności. Ponadto powyższej wskazane interpretacje indywidualne - wprawdzie wydane w indywidualnych stanach faktycznych - jednak wskazywały na mniejsze zaangażowanie i ścisłość współpracy pomiędzy podmiotami, a jednak generowały dla podmiotów zagranicznych powstanie stałego miejsce prowadzenia działalności do celów VAT w Polsce.

Jak można wywnioskować w wyżej zacytowanych interpretacji m.in. okoliczność wyłączności współpracy polskiego podmiotu z podmiotem zagranicznym, ale także m.in. stałość współpracy, ścisłe prowadzenie spraw sprzedażowych, obsługa magazynowa czy posługiwanie się znakami identyfikacyjnymi może generować powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności.

Biorąc to pod uwagę oraz wszelkie okoliczności współpracy Wnioskodawcy z Agentem, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności.

Ad. 2

W założeniu, że odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia usług opisanych w stanie faktycznym.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi:

1.suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

2.w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

3.zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4.kwota podatku należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W świetle powyższych przepisów, w przypadku, gdy spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

  • Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT;
  • Usługi świadczone przez Agenta (i pozostałych usługodawców z PL - w kontekście usług rozliczeń VAT, doradztwa podatkowego, itd.) byłyby wykorzystywane do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT;
  • świadczone przez Agenta i innych kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy usługi podlegałyby opodatkowaniu VAT w Polsce, co zostałoby udokumentowane przez Agenta i innych kontrahentów fakturami zawierającymi podatek VAT,
  • Wnioskodawca otrzymałby ww. faktury od kontrahentów;
  • Wnioskodawca byłby uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, który zostałby wykazany na fakturach otrzymanych od Agenta (i pozostałych usługodawców).

Art. 28b ust. 2 ustawy VAT wskazuje, że w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdyby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1, stwierdzając tym samym, że Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, dla którego świadczone są usługi rozliczeń VAT, prawne, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego, o których mowa w pytaniu nr 1, a tym samym usługi te jako objęte regulacją art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, są opodatkowane w Polsce, a tym samym Wnioskodawca - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - uprawniony jest do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia tych usług, wynikającego z faktur wystawionych przez usługodawców z wykazaną kwotą VAT.

W Państwa ocenie wskazane usługi pozostają więc w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi. W związku z tym, spełnione są wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia ww. usług. W sytuacji zatem, gdy polskie podmioty wystawiają na rzecz Wnioskodawcy faktury za wskazane usługi z wykazaną kwotą podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur.

Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w ramach ww. nabyć, ponieważ nabywane przez niego usługi związane będą z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach stałego miejsca prowadzenia działalności. Usług świadczone przez Agenta związane są bezpośrednio ze sprzedażą dokonywaną na terytorium Polski (dostaw krajowych lub zagranicznych). Pozostałe usługi pomocnicze, takie jak usługi prawne, usługi rozliczeń VAT czy doradztwa podatkowego również dotyczą stałego miejsca prowadzenia działalności, ponieważ dotyczą obszarów działania Wnioskodawcy na terytorium Polski.

Z uwagi na powyższe stoją Państwo na stanowisku, iż Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zatem nabywane usługi księgowe, prawne, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego, będą także opodatkowane na terytorium Polski. Ponadto, uważają Państwo, że na podstawie art. 86 ust.1 ustawy o VAT i dalszych Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem usług opisanych w stanie faktycznym sprawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi

1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu

a)nabycia towarów i usług

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że A. (Wnioskodawca, Spółka) jest niemieckim podmiotem, który działa w branży obrotu produktami (...), głównie produktami z szeroko pojętej branży (...). Jednym z głównych obszarów działalności A. jest handel produktami (...), w szczególności zakup towarów od producentów i ich sprzedaż na rzecz odbiorcy, który w każdym przypadku jest podmiotem gospodarczym. A. podjął współpracę z Agentem, który jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Współpraca ta polega na nabywaniu usług szeroko rozumianego pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży. Ponadto w ramach prowadzonej na terytorium Polski działalności Wnioskodawca nabywa różnego rodzaju usługi, od polskich, czynnych podatników podatku VAT. Są to właśnie oprócz usług świadczonych przez Agenta także usługi prowadzenia rozliczeń VAT, usługi prawne czy usługi doradztwa podatkowego.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Rozporządzenie) i w związku z tym świadczone na jego rzecz usługi rozliczenia podatku VAT, prawne, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego, są opodatkowane na terytorium kraju (pytanie nr 1), a także czy Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym usług (pytanie nr 2).

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że:

aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia – które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a)art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b)począwszy od 1 stycznia 2013 r. – art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c)do 31 grudnia 2014 r. – art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d)art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Jak stanowi art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:

fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z rozporządzenia 282/2011, jak również tezy wynikające z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest, dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności, aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, oraz czy jest to infrastruktura „własna”. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE, powyższe przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy realizowana w Polsce spełnia przesłanki do uznania jej za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bowiem cechuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego. W przedmiotowej sprawie prowadzenie działalności w Polsce wynika z posiadania przez A. w Polsce wystarczających zasobów osobowych oraz technicznych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnienia pewnej minimalnej skali działalność gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność Spółki w Polsce nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. Jak wskazano jednym z głównych obszarów działalności A. jest handel produktami (...) na skalę europejską, w szczególności zakup towarów od producentów i ich sprzedaż na rzecz odbiorcy, który w każdym przypadku jest podmiotem gospodarczym. W kraju siedziby Spółka posiada biuro z zapleczem administracyjnym, gdzie wykonywane są czynności zarządcze, rachunkowo-księgowe oraz część działań operacyjnych. W 2022 roku A. podjął współpracę z Agentem. Współpraca ta polega na nabywaniu usług szeroko rozumianego pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży. Współpraca ta dotyczy organizacji części działalności handlowej A. realizowanej w Polsce i organizacji transakcji od strony logistycznej, w tym m.in. kontaktowania się w imieniu Wnioskodawcy z producentami wyrobów (...), kontaktowania się z odbiorcami towarów, kontaktowania się z innymi pośrednikami handlowymi, zawierania transakcji w imieniu i na rzecz A. , negocjowania cen i warunków transakcji, organizowania transportu lub magazynowania towarów, analizowania rynku, poszukiwania okazji handlowych.

Należy wskazać, że za „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” należy uznać każde miejsce inne niż siedziba działalności gospodarczej podatnika, jeżeli łącznie zostaną spełnione warunki: posiadania w tym miejscu zaplecza personalnego i technicznego, ponadto zaplecze to musi posiadać strukturę, która umożliwia odbiór i wykorzystanie nabywanych usług dla własnych potrzeb oraz musi charakteryzować się stałością. W analizowanej sprawie Spółka nie wynajmuje w Polsce nieruchomości biurowej, nie zatrudnia pracowników oraz nie posiada własnych aktywów biurowych potrzebnych do prowadzenia działalności handlowej.

Należy jednak zauważyć, że dla istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego oraz technicznego i kryterium to może być spełnione również w przypadku korzystania przez usługobiorcę z personelu i infrastruktury technicznej usługodawcy. Jednak w takim przypadku zaplecze to musi być dostępne dla usługobiorcy jak jego własne tj. usługobiorca musi sprawować nad nim kontrolę porównywalną do tej, jaką sprawuje nad zapleczem własnym. W analizowanej sprawie, jak wskazano już powyżej, Spółka nawiązała na terytorium Polski współpracę z Agentem, który działa wyłącznie na rzecz A. i nie posiada innych nabywców swoich usług co jest warunkiem koniecznym realizacji oraz kontynuacji współpracy między podmiotami. Zatem całość zasobów osobowych i materialnych Agenta przeznaczona jest do świadczenia usług, których odbiorcą jest Wnioskodawca. A. bezpośrednio wyznacza cele i zarządza kluczowym personelem Agenta, który następnie wyznacza zadania i przeprowadza kontrolę ich wykonania dla personelu niższego szczebla. Z uwagi na brak rozbudowanej struktury organizacyjnej Agenta istotną część kluczowych zadań wykonuje personel nad którym bezpośrednią kontrolę sprawuje Spółka. Wnioskodawca ściśle nadzoruje działania Agenta poprzez analizę raportów przesyłanych Wnioskodawcy, spotkania on-line oraz spotkania fizyczne. A. wyznacza strategię i sposoby działania Agenta oraz oczekiwane poziomy marży (zysku) jakie Agent powinien realizować w zakresie organizowanych przez niego transakcji. Spółka posiada także bezpośrednią kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi Agenta wykorzystywanymi do świadczenia usług pośrednictwa handlowego i organizacji sprzedaży. To Wnioskodawca podejmuje decyzje i udziela zgody na zakupy zasobów technicznych/rzeczowych, a także finansuje nowe zasoby techniczne/rzeczowe poprzez zwrot kosztów ich zakupu Agentowi. A. zapewnił również pracownikom Agenta samochody osobowe niezbędne do świadczenia usług pośrednictwa. Samochody te są bezpośrednio własnością Wnioskodawcy. Ponadto Spółka zapewniła również pracownikom Agenta dostęp do niezbędnego oprogramowania. Agent korzysta nieodpłatnie z oprogramowania udostępnionego mu przez Spółkę w ramach tzw. wspólnej sieci. Agent wykorzystuje to oprogramowanie m.in. do wystawiania faktur, gromadzenia dokumentów transportowych i logistycznych oraz innych dokumentów, gromadzenia kontaktów handlowych. Ponadto Agent korzysta również z bazy kontaktów udostępnionej mu przez A. w zakresie zakupu i sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz Spółki. Wnioskodawca również w pełni kontroluje sytuację finansową Agenta. Nadzoruje koszty ponoszone przez Agenta, jak również Agent pozyskuje od Wnioskodawcy akceptacje możliwości poniesienia kluczowych kosztów, takich jak np. zatrudnienie pracowników czy zakup bardziej wartościowego wyposażenia. Ponadto Agent używa znaków rozpoznawczych (loga) Wnioskodawcy na drzwiach wynajmowanego przez Agenta biura oraz znaków rozpoznawczych (loga) w stopkach maili pracowników Agenta. Dodatkowo, co istotne Agent posiada pisemne pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu i na rzecz A. A. sprawuje kontrolę nad działalnością Agenta, który każdego miesiąca przesyła do Wnioskodawcy raporty, w tym m.in. raport dotyczący poniesionych kosztów, który jest analizowany przez Wnioskodawcę i następnie szczegółowo omawiany z Agentem.

Zatem, mając na uwadze powyższe należy uznać, że pomimo nieposiadania własnych zasobów osobowych i technicznych na terytorium Polski Wnioskodawca posiada odpowiednią kontrolę nad zasobami Agenta. Dodatkowo współpraca z Agentem ma być kontynuowana przez czas nieoznaczony. Tym samym, oceniając całokształt okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż są spełnione przesłanki posiadania odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego oraz wystarczającej stałości tego zaplecza na terytorium Polski. W konsekwencji Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz miejsca opodatkowania usług rozliczenia podatku VAT, prawnych, doradztwa podatkowego oraz pośrednictwa handlowego wskazać należy, że do ww. usług nabywanych przez A. na terytorium Polski znajduje zastosowanie art. 28b ustawy oraz jak wskazano w niniejszej interpretacji, Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to nabywane usługi są opodatkowane na terytorium Polski stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku, nie znajduje zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, należy wskazać, że gdy Wnioskodawca nabywa usługi księgowe polegające na rozliczeniu podatku od towarów i usług w Polsce oraz usługi pośrednictwa handlowego w celu wykonania czynności opodatkowanych, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT (przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00