Opinia rzecznika generalnego Richarda de la Toura przedstawiona w dniu 20 kwietnia 2023 r., sygn. C-621/21

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JEANA RICHARDA DE LA TOURA

przedstawiona w dniu 20 kwietnia 2023 r.(1)

Sprawa C‑621/21

WS

przeciwko

Intervyuirasht organ na Darzhavna agentsia za bezhantsite pri Ministerskia savet,

przy udziale

Predstavitelstvo na Varhovnia komisar na Organizatsiyata na obedinenite natsii za bezhantsite v Bulgaria

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Sofia-grad (sąd administracyjny dla miasta Sofia, Bułgaria)]

Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Dyrektywa 2011/95/UE – Normy dotyczące udzielania ochrony międzynarodowej oraz zakresu takiej ochrony – Obywatelka państwa trzeciego, która w przypadku powrotu do jej państwa pochodzenia może stać się ofiarą zbrodni honorowych, przymusowego małżeństwa lub przemocy domowej ze strony podmiotów niepublicznych – Warunki przyznania statusu uchodźcy – Artykuł 9 ust. 3 – Ustalenie związku przyczynowego między powodem prześladowania a brakiem ochrony w państwie pochodzenia – Artykuł 10 ust. 1 lit. d) – Ustalenie przynależności do „szczególnej grupy społecznej” ze względu na płeć wnioskodawcy – Warunki udzielenia ochrony uzupełniającej – Pojęcie „poważnej krzywdy” – Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencja stambulska)

I. Wprowadzenie

Kwestia przemocy domowej wobec kobiet stała się w naszych społeczeństwach poważnym problemem po tym, jak przez długi czas władze nie doceniały powagi i konsekwencji takich czynów. Zabójstwa kobiet w kręgu rodzinnym, zwane obecnie potocznie „kobietobójstwami”, spotkały się z publicznym potępieniem. Władze publiczne zdały sobie sprawę z konieczności zapewnienia lepszej ochrony kobietom, które padły ofiarą przemocy w kręgu rodzinnym, oraz surowszego traktowania sprawców takiej przemocy. Czy tej ochrony, która musi być zapewniona w danym państwie, należy również udzielić kobietom, które uciekły ze swojego kraju i nie mogą lub nie chcą wrócić z obawy przed przemocą w kręgu rodzinnym? W szczególności czy kobiety znajdujące się w takiej sytuacji mają prawo do uzyskania statusu uchodźcy w rozumieniu art. 2 lit. e) dyrektywy 2011/95/UE()? W przypadku braku prawa do uzyskania takiego statusu – w jakim stopniu przemoc ze względu na płeć wobec obywatelki państwa trzeciego w ramach ograniczonego kręgu rodzinnego może uzasadniać udzielenie ochrony uzupełniającej w rozumieniu art. 2 lit. g) tej dyrektywy?