Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.505.2023.2.MO
Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku i działu spadku.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 22 grudnia 2023 r. (wpływ 29 grudnia 2023 r.) oraz z 17 stycznia 2024 r. (wpływ 19 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) 2016 r. zmarł Pana ojciec (…). Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia (…) 2016 r. Rep. A nr (…), spadek po (…) nabyła w całości jego żona (…). W dniu (…) 2017 r. zmarła Pana mama (…), wdowa po (…). Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia (…) 2017 r. Rep. A nr (…), spadek po (…) na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza (…) z domu (…) – córka (…) oraz (…) – syn (…) (Wnioskodawca), po 1/2(jednej drugiej) części każde z nich. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia (…) 2018 r. Rep. A nr (…), na podstawie umowy o dział spadku (…) dokonali działu spadku po (…) w ten sposób, że:
- (…) otrzymuje dom jednorodzinny posadowiony na działce nr (…) w (…) przy ulicy (…) wraz z udziałem w drodze dojazdowej o szacunkowej łącznej wartości (...) zł;
- (…) (Wnioskodawca) otrzymuje trzy lokale mieszkalne oraz garaż samochodowy położone w (…) o szacunkowej wartości odpowiednio (...) zł, (...) zł, (...) zł i (...) zł, co łącznie stanowi kwotę (...) zł.
(…) oświadczyli, że dział spadku dokonują w równych sobie częściach, bez żadnych spłat i z tego tytułu nie wnoszą i w przyszłości nie będą wnosić żadnych roszczeń.
Wszystkie nieruchomości będące w posiadaniu (…) i przekazane w spadku dzieciom zostały nabyte przez nich w okresie ponad 10 lat przed ich śmiercią.
Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia (…) 2021 r. Rep. A nr (…) sprzedał jeden lokal mieszkalny za cenę (...) zł.
Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia (…) 2023 r. Rep. A nr (…) sprzedał jeden lokal mieszkalny za cenę (...) zł.
Wnioskodawca sprzedając lokale mieszkalne, jeden w 2021 r. i drugi w 2023 r. kierował się informacją, że od 2019 r. obowiązują przepisy stanowiące, że podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania otrzymanego w spadku obowiązuje, jeśli sprzedane mieszkanie było nabyte przed upływem 5 lat przez spadkodawcę. Jeśli tak to podatek dochodowy w tym przypadku nie obowiązuje.
Jeśli jednak zacząć liczyć czas od dnia notarialnej umowy o dziale spadku z siostrą (…), tj. z dnia (…) 2018 r. to obowiązek podatkowy zachodzi.
W piśmie z 22 grudnia 2023 r. oraz z 17 stycznia 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzował Pan opis sprawy w następujący sposób:
Zgodnie z aktem notarialnym z dnia (…) 2018 r. Rep. A nr (…) na podstawie umowy o dział spadku (…) dokonali działu spadku po (…) w ten sposób, że:
1.(…) otrzymuje dom jednorodzinny posadowiony na działce nr (…)w (…) przy ulicy (…) wraz z udziałem w drodze dojazdowej o szacunkowej łącznej wartości (...) zł.
2.(…) otrzymuje:
1) stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony w (…),
2) stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony w (…),
3) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w (…),
4) prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr (…) i usytuowanego na niej budynku garażowego stanowiącego odrębną nieruchomość o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w (…).
(…) oświadczyli, że dział spadku dokonują w równych sobie częściach, bez żadnych spłat i z tego tytułu nie wnoszą i w przyszłości nie będą wnosić żadnych roszczeń.
W wyniku działu spadku z (…) 2018 r. wartość nabytych przez Pana nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wymienionych wyżej w pkt 2, ppkt 1), 2), 3) i 4) mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Panu w spadku przed działem spadku.
Aktem notarialnym z dnia (…) 2021 r. Rep. A nr (…) sprzedał Pan spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego położonego w (…), wymienionego wyżej w pkt 2, ppkt 3) za cenę (...) zł. Prawo to zostało nabyte przez rodziców w 1999 r. (16 marca 1999 r.).
Aktem notarialnym z dnia (…) 2023 r. Rep. A nr (…) sprzedał Pan stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny położony w (…), o którym mowa w pkt 2, ppkt 2) za cenę (...) zł. Lokal ten został nabyty przez rodziców w 1996 r. (18 października 1996 r.).
Między Pana rodzicami (…) przez cały czas małżeństwa istniała wspólność ustawowa małżeńska.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pod nazwą (…). Działalność prowadzona jest w zakresie:
86.22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna,
68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
73.11.Z Działalność agencji reklamowych,
86.21.Z Praktyka lekarska ogólna,
86.90.C Praktyka pielęgniarek i położnych.
Odpłatne zbycie wskazanych wyżej nieruchomości lokalowej i spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło poza zakresem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)
Czy odpłatne zbycie przez Pana spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w (…) w dniu (…) 2021 r. oraz nieruchomości lokalowej położonej w (…) w dniu (…) 2023 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b oraz ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)
W Pana ocenie, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości lokalowej opisanych w opisie sprawy nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b oraz ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b ww. ustawy: źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany, okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Odpłatne zbycie zostało przez Pana dokonane nie w wykonaniu działalności gospodarczej.
Odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W tym zakresie zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Pana rodzice, będący spadkodawcami, nabyli nieruchomość lokalową i spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego ponad 5 lat wcześniej od lat, w których je Pan zbył, czyli 2021 r. i 2023 r.
Ponadto, w wyniku działu spadku wartość nabytych przez Pana nieruchomości i praw mieściła się w udziale jaki przysługiwał Panu w spadku przed działem spadku. Ma więc do Pana zastosowanie art. 10 ust. 7 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Na podstawie art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Na mocy art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W myśl art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.
Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.
W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie z art. 212 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.
Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.
Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.
Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:
a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.
Analogicznie sytuacja kształtuje się przy dziale spadku, bowiem za datę nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.
Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie majątkowym nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku, tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego.
Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z opisu sprawy wynika, że (…) 2016 r. zmarł Pana ojciec (…). Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z (…) 2016 r. spadek po (…)nabyła w całości jego żona (…) (Pana mama). (…) 2017 r. zmarła Pana mama (…), wdowa po (…). Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z (…) 2017 r. spadek po (…) na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza – (…) z domu (…) (córka spadkodawców) oraz Pan (syn spadkodawców) – po 1/2 części każde z Państwa. Zgodnie z aktem notarialnym z (…) 2018 r. na podstawie umowy o dział spadku (…) i Pan dokonali działu spadku po (…). (…) i Pan oświadczyli, że działu spadku dokonują w równych sobie częściach, bez żadnych spłat i z tego tytułu nie wnoszą i w przyszłości nie będą wnosić żadnych roszczeń. W wyniku działu spadku otrzymał Pan: stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony w (…), stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony w (…) (lokal ten został nabyty przez Pana rodziców w 1996 r.), spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w(…) (prawo to zostało nabyte przez Pana rodziców w 1999 r.) oraz prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr (…) i usytuowanego na niej budynku garażowego stanowiącego odrębną nieruchomość o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w (…). Między Pana rodzicami przez cały czas małżeństwa istniała wspólność ustawowa małżeńska. Wartość nabytych przez Pana nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Panu w spadku przed działem spadku. Wszystkie nieruchomości będące w posiadaniu Pana rodziców i przekazane w spadku dzieciom zostały nabyte przez nich w okresie ponad 10 lat przed ich śmiercią. (…) 2021 r. sprzedał Pan jeden lokal mieszkalny za cenę (...) zł. Dnia (…) 2023 r. sprzedał Pan drugi lokal mieszkalny za cenę (...) zł. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pod nazwą „(…). Odpłatne zbycie wskazanych wyżej nieruchomości lokalowej i spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło poza zakresem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie, kiedy nastąpiło faktyczne nabycie przez Pana poszczególnych udziałów w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.
Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.
Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.
Należy ponownie podkreślić, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie nastąpiło nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku – należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w spadku. Jeżeli wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.
Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, że na podstawie umowy o dział spadku nabył Pan stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony (…), stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny o szacunkowej wartości (...) zł położony (…), spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w (…) oraz prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr (…) i usytuowanego na niej budynku garażowego stanowiącego odrębną nieruchomość o szacunkowej wartości (...) zł, położonego w (…). Jak można wywieść z opisu sprawy – wartość majątku otrzymanego przez Pana w wyniku działu spadku mieściła się w Pana udziale w spadku po rodzicach. Zatem po Pana stronie nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tej czynności.
W konsekwencji dział spadku nie stanowił dla Pana nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do lokalu mieszkalnego położonego w (…), stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego położonego w (…), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w (…), prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr (…) i usytuowanego na niej budynku garażowego stanowiącego odrębną nieruchomość przy (…), które wchodziły w skład spadku.
Przystępując do oceny skutków podatkowych dokonanej w dniu (…) 2021 r. i (…) 2023 r. sprzedaży przez Pana nieruchomości położonych (…) i (…) stwierdzić należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do ww. nieruchomości, należy liczyć od końca roku nabycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego przez Pana rodziców do ich majątku wspólnego małżeńskiego.
Zatem, sprzedaż w 2021 r. spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego (prawo to zostało nabyte przez Pana rodziców 16 marca 1999 r.) położonego w (…) oraz w 2023 r. nieruchomości lokalowej (lokal ten został nabyty przez Pana rodziców 18 października 1996 r.) położonej w (…) nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez spadkodawców (Pana rodziców).
Reasumując, dokonana w 2021 r. sprzedaż spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w (…) oraz w 2023 r. sprzedaż nieruchomości lokalowej położonej w (…), nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, b w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right