Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.780.2023.2.AKR
Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, w którym określiła Pani rodzaj sprawy jako podatek od spadków i darowizn. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 20 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani oraz Pani mąż … nabyli 15 grudnia 1998 r. na podstawie sprzedaży lokalu i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste 57/1000 części nieruchomości wspólnej objętej księgą wieczystą Nr …, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali; w dziale trzecim roszczenia księgi wieczystej: „Roszczenia dotychczasowego właściciela gruntu o opłatę przekształceniową na podstawie ustawy z dnia 20.07.2018 r. w odniesieniu do każdoczesnego właściciela nieruchomości o przekształceniu wieczystego prawa użytkowania w prawo własności, lokal w …, ul. … jako wspólność majątkowa małżeńska (Rep. A Nr …).
Mąż Pani zmarł w szpitalu w …12 kwietnia 2020 r. W akcie poświadczenia dziedziczenia z 2 lipca 2020 r. spadek po Pani mężu dziedziczą Pani - jego żona oraz dwaj synowie: Pani ..., syn …, syn …, po 1/3 każdy. Zapis w księdze wieczystej Nr … w dniu 5 października 2020 r. co potwierdza akt notarialny z 2 lipca 2020 r. zarejestrowany przez Krajową Radę Notarialną Nr …. Wedle tego paragrafu Pani dziedziczy w udziale 4/6 części, a … i … po 1/6 części każdy z nich. Pani i dwaj synowie przedłożyliście dokumenty w Urzędzie Skarbowym i otrzymaliście zaświadczenia, że z tytułu dziedziczenia spadku po Pani mężu nie należy się podatek. Rep. A Nr …. Zastosowano ustawę z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.
5 października 2020 r. dokonano podziału majątku spadkowego. … i … przenoszą własność spadku na Panią. Między Panią a … nie dochodzi do żadnych spłat. … otrzymuje 17 000 zł – wyraził na to zgodę – jego roszczenia są zaspokojone. Mieszkanie wycenione zostało na 130 000 zł. Ze względu na Pani wiek, I grupę inwalidztwa, niezdolność do samodzielnej egzystencji, mieszkanie sprzedała Pani 15 lipca 2020 r. (akt notarialny w Kancelarii Notarialnej notariusz … ….) nabywcom … i … małżeństwu ….
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w dniu 15 grudnia 1998 r. w Kancelarii Notarialnej … w …, ul. …, w obecności przedstawicieli gminy, którzy przedstawili stosowne dokumenty, że działają w imieniu i na rzecz Gminy …, został sporządzony akt notarialny, w którym to ustanawiają w celu sprzedaży odrębną własność lokalu Nr … - ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. Nr 85/94). Lokal ten mieści się w … przy ul. … (dzisiaj …) i składa się z dwóch pokoi z kuchnią i przynależnymi częściami wspólnymi i stanowi część działki gruntu Nr … o pow. 238 m2, teren zabudowany mieszkalny rozpisany na rzecz Gminy … decyzją Woj. … z dnia 10 września 1991 r., Nr ….. Lokal sprzedany Nr … sprzedają jako 57/1000 części wspólnych budynku z pomieszczeniami przynależnymi do tego lokalu oraz oddają w użytkowanie wieczyste na 99 lat 57/1000 części niewydzielonej parceli KW Nr… w … dotychczasowym najemcom … i … …. Ww. oświadczają, że przedmiotowy lokal nabywają do majątku dorobkowego. Oświadczają, że umów majątkowych małżeńskich nie zawierali. Wyrażają zgodę na wieczyste użytkowanie gruntów. W dniu 18 czerwca 2019 r. Pani i Pani mąż otrzymaliście z Urzędu Miasta … informację, że z dniem 1 stycznia 2019 r. udział wynoszący 57/1000 w prawie użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkalne przekształcono na prawo własności tych gruntów - KW Nr …. Podział spadku po Pani mężu dotyczył tylko lokalu mieszkalnego (protokół dziedziczenia - akt notarialny Rep. A Nr …, notariusz … …). Pani mąż dokonał prawa wyboru, któremu podlegać będzie ogół spraw dotyczących spadku po nim w chwili śmierci, czyli prawo własności w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, czyli lokal mieszkalny. W podziale spadku uczestniczyli dwaj synowie z poprzedniego związku małżeńskiego, którzy wg prawa nabyli po 1/3 części każdy z nich oraz Pani (żona) 1/3 części. Ponieważ nie zmieniła Pani stanu cywilnego przypadło Pani w udziale 3/6 części jako Pani część majątku wspólnego małżeńskiego, czyli 4/6 razem. Synowie oraz Pani złożyliście wniosek o zaświadczenie o nabyciu spadku do Urzędu Skarbowego w …. Otrzymaliście odpowiedź, że jesteście zwolnieni z podatku od spadku. 5 października 2020 r. w Kancelarii … … Rep. A … Pani wraz z synami Pani męża dokonaliście działu spadku po Pani mężu stanowiącego własność nieruchomości majątku wspólnego w ten sposób, że Pani nabyła na własność lokal w całości, który jest objęty księgą wieczystą Nr …, Sądu Rejonowego w …. Wartość lokalu wyceniono na 130 000 zł. Wartość dla Pani to 86 666,68 zł,… i … 21 666,60 zł każdy. Między Panią a … nie dochodzi do żadnych spłat. Na rzecz …. spłata wynosi 17 000 zł, na co … wyraża zgodę. Jego roszczenia o zapłatę z tytułu działu spadku są w całości zaspokojone. 15 lipca 2021 r. ze względu na stan zdrowia i wiek, I grupę inwalidztwa z niezdolnością do samodzielnej egzystencji sprzedała Pani lokal mieszkalny, a fundusze uzyskane ze sprzedaży przeznaczyła Pani na dopłatę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w …, ul. …, gdzie obecnie Pani przebywa.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy w związku ze sprzedażą opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego powstał przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji obowiązek zapłaty podatku dochodowego?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Pani, w związku ze sprzedażą opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego nie powstał przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powstał obowiązek zapłaty podatku, bo sprzedaż nastąpiła po 5 latach od daty nabycia mieszkania przez Panią i Pani męża. Późniejsze nabycie spadku i dział spadku nie mają znaczenia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.
Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).
Art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.
Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.
W rozpatrywanej sprawie, należy też odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.
W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.
Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, z uwagi na fakt, że nieruchomość (lokal mieszkalny) została nabyta przez Panią i Pani męża w 1998 r. do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, nie można wyodrębnić udziałów, które Pani oraz Pani mężowi przysługiwały w chwili nabycia tej nieruchomości (lokalu mieszkalnego). Z tego względu nie mogła Pani ponownie nabyć udziału w ww. nieruchomości (lokalu mieszkalnym) ani w drodze dziedziczenia, ani w wyniku działu spadku w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, przekształcenie udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu przynależnego do wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w prawo własności jest zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Dokonanego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu nie należy więc utożsamiać z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, nabycie przez Panią odrębnej własności lokalu mieszkalnego z udziałem w częściach wspólnych budynku i nieruchomości wspólnej (działce gruntu), stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w momencie nabycia do majątku wspólnego małżonków (jak wskazano we wniosku w 1998 r.).
W konsekwencji, nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez Panią 15 lipca 2021 r. nieruchomości (ww. lokalu mieszkalnego), nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z tytułu sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego z udziałem w częściach wspólnych budynku i nieruchomości wspólnej (działce gruntu) nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right