Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.542.2023.2.AP

Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku i działu spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 stycznia 2024 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1.

Sąd Rejonowy (…) postanowieniem z 28 kwietnia 2009 r., sygn. akt (…) stwierdził, że spadek po A zmarłym (...)2008 r. nabyli:

-żona: B oraz

-dzieci: C i Wnioskodawca,

każdy po 1/3.

2.

Sąd Rejonowy (…) postanowieniem z 9 marca 2017 r., sygn. akt (…) stwierdził, że spadek po B zmarłej (...)2016 r. nabyli po połowie:

-jej córka, C i

-syn, czyli Wnioskodawca.

3.

W skład majątku wspólnego B i A wchodziły następujące nieruchomości (podane poniżej wartości nieruchomości zostały ustalone w opisanej poniżej ugodzie sądowej):

1)nabyte w 1999 r. prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (…), dla którego Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej, dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), o wartości (…) zł,

2)prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działki ewidencyjnej o numerze (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), o wartości (…) zł.

4.

Majątek odrębny B stanowiło prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działek ewidencyjnych o numerach (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…), o wartości (…) zł (wartość nieruchomości ustalona w opisanej poniżej ugodzie sądowej).

5.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) w zaświadczeniu z (...)2017 r., znak (…), adresowanym do Wnioskodawcy, stwierdził, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po matce B nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) w zaświadczeniu z (...)2023 r., znak (...), adresowanym do Wnioskodawcy, stwierdził, że podatek od spadków i darowizn z tytuły dziedziczenia po matce B nie wystąpił, bo zobowiązanie wygasło – przedawniło się.

6.

Ostatecznie, biorąc pod uwagę nabycie spadku po rodzicach, udział spadkowy Wnioskodawcy w majątku wspólnym A i B oraz majątku odrębnym B, począwszy od dnia otwarcia spadku po matce, tj. (...)2016 r., wyniósł 1/2.

7.

W następstwie zawartej w dniu (...)2021 r. ugody przed Sądem Rejonowym (…) Wydział Cywilny, w sprawie o sygn. akt (…), dokonano częściowego podziału spadku po rodzicach B i A w następujący sposób:

1)prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego opisanego w pkt 3.1) przypadło w całości Wnioskodawcy,

2)prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), opisanej w pkt 4. przypadło siostrze Wnioskodawcy, C.

Siostra Wnioskodawcy, C, w ramach zawartej ugody, zobowiązała się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty (…) zł tytułem spłaty z tytułu częściowego działu spadku po rodzicach B i A.

Zawarta ugoda wyczerpuje wzajemne roszczenia z tytułu częściowego działu spadku po rodzicach.

Prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego opisanego w pkt 3.1) oraz kwota (…) zł, które przypadły Wnioskodawcy, mieściły się w jego udziale w spadku po rodzicach.

8.

Na podstawie aktu notarialnego z (...)2023 r. Repertorium (...) Wnioskodawca dokonał sprzedaży, uzyskanego w wyniku częściowego działu spadku, prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (...), dla którego Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).

W piśmie z 2 stycznia 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Czy prowadzi Pan jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie i od kiedy? W szczególności czy jest to działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, jaka jest forma opodatkowania, rodzaj prowadzonej dokumentacji podatkowej (np. podatkowa księga przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe) oraz czy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku była wykorzystywana w działalności gospodarczej, jeśli tak to w jaki sposób?

Odpowiedź: Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w żadnym zakresie.

2.Jak faktycznie wykorzystywał Pan opisaną we wniosku nieruchomość przez cały okres jej posiadania?

Zarówno wtedy, gdy nabył Pan lokal w spadku po zmarłym ojcu w udziale 1/3, po zmarłej matce w udziale 1/2, jak i wtedy, gdy w wyniku częściowego działu spadku pozyskał Pan pozostały udział, czyli stając się jego jedynym właścicielem?

Odpowiedź: Przedmiotowej nieruchomości, od śmierci Pana ojca aż do jej sprzedaży, używał Pana syn. Nieruchomość ta, zgodnie z wolą współwłaścicieli, została oddana do bezpłatnego używania. Pana syn ponosił zwykłe koszty utrzymania nieruchomości w postaci opłat bieżących związanych z jej używaniem. Syn nie czynił wydatków ani nakładów na przedmiotową nieruchomość. Koszty podatku od nieruchomości obciążały współwłaścicieli w proporcji do ich udziału, tj. do śmierci Pana matki: 4/6 Pana matka a po 1/6 Pana siostra i Pan, a po śmierci Pana matki po 1/2 Pana siostra i Pan.

3.Czy ww. nieruchomość była przedmiotem najmu, dzierżawy? Jeśli tak, to w jakim okresie i jakie pożytki Pan czerpał z tego tytułu? Czy był to najem w ramach działalności gospodarczej, czy najem prywatny?

Odpowiedź: Opisana we wniosku nieruchomość nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dokonana sprzedaż, uzyskanego w 1/2 w wyniku częściowego działu spadku, prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (...), dla którego Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej, dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), nie stanowi odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.), w ust. 1 pkt 8 lit. a, jako źródło przychodu wymieniono odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W art. 10 u.p.d.o.f. ust. 5 (w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę) i ust. 7 (nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku) dodane zostały art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dalej ustawa nowelizująca.

Stosownie do art. 16 ustawy nowelizującej przepisy art. 10 ust. 5 i ust.7 u.p.d.o.f. w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Uzyskane przez Wnioskodawcę, w wyniku dokonania częściowego działu spadku, prawo własności odrębnej własności lokalu mieszkalnego opisanego w pkt 3.1) stanu faktycznego o wartości (…) zł oraz kwota (…) zł, tj. razem (…) zł, mieściły się w jego udziale w spadku po rodzicach wynoszącym 1/2, gdyż wartość dzielonej część spadku wynosiła (…) zł, a połowa z tej kwoty to (…) zł.

W konsekwencji, zgodnie z art. 10 ust. 7 u.p.d.o.f., nabycie 1/2 prawa własności odrębnej własności lokalu mieszkalnego opisanego w pkt 3.1) stanu faktycznego nie stanowiło nabycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a, gdyż nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do siostry Wnioskodawcy, tj. otrzymanie z tego majątku udziału w tym lokalu nie przekraczało pierwotnego udziału spadkowego.

Skoro nabycie 1/2 prawa własności odrębnej własności lokalu mieszkalnego opisanego w pkt 3.1) stanu faktycznego nie stanowiło nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f. to do sprzedaży dokonanej aktem notarialnym z (...)2023 r., Repertorium (...), znajduje zastosowanie art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f.

Ostatecznie, odpłatne zbycie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (...), dla którego Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), w tym również udziału wynoszącego 1/2 w tym prawie nabytego na podstawie częściowego działu spadku, nie stanowi odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Na podstawie art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Na mocy art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 212 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Analogicznie sytuacja kształtuje się przy dziale spadku, bowiem za datę nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie majątkowym nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku, tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że w 2008 r zmarł Pana ojciec (A) i postanowieniem Sądu Rejonowego spadek po nim nabyli: żona (B) oraz dzieci (C i Pan) – każdy po 1/3. Z kolei w 2016 r. zmarła Pana matka (B) i spadek po niej po połowie nabyli: córka (C) i syn, czyli Pan.

W skład majątku wspólnego B i Awchodziły następujące nieruchomości:

1)nabyte w 1999 r. prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (…) położonego w budynku numer (…) posadowionego w (…), przy ulicy (…), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej,

2) prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działki ewidencyjnej o numerze (…).

Natomiast majątek odrębny B stanowiło prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działek ewidencyjnych o numerach (…) i (…).

Ostatecznie, biorąc pod uwagę nabycie spadku po rodzicach, Pana udział spadkowy w majątku wspólnym A i B oraz majątku odrębnym B, począwszy od dnia otwarcia spadku po matce, tj. 28 października 2016 r., wyniósł 1/2.

W następstwie zawartej ugody przez Sądem Rejonowym dokonano częściowego podziału spadku po rodzicach B i A w następujący sposób:

1) prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego przypadło w całości Panu,

2) prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w (…), składającej się z działek ewidencyjnych o numerach (…) i (…) przypadło Pana siostrze – C.

Pana siostra, w ramach zawartej ugody, zobowiązała się do zapłaty na Pana rzecz kwoty (…) zł tytułem spłaty z tytułu częściowego działu spadku po rodzicach. Zawarta ugoda wyczerpuje wzajemne roszczenia z tytułu częściowego działu spadku po rodzicach.

Prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz kwota (…) zł, które Panu przypadły, mieściły się w Pana udziale w spadku po rodzicach.

W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie, kiedy nastąpiło faktyczne nabycie przez Pana poszczególnych udziałów w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Należy ponownie podkreślić, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie nastąpiło nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku – należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w spadku. Jeżeli wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.

Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, że nabył Pan na wyłączną własność lokal mieszkalny numer (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej. Poza swoim udziałem nabytym w spadku po rodzicach, w wyniku częściowego działu spadku, nabył Pan 1/2 udziałów w ww. nieruchomości odziedziczonej przez Pana siostrę. Jednak – jak można wywieść z opisu sprawy – wartość majątku otrzymanego przez Pana w wyniku częściowego działu spadku mieściła się w Pana udziale w spadku po rodzicach. Zatem po Pana stronie nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tej czynności.

W konsekwencji częściowy dział spadku nie stanowił dla Pana nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do lokalu mieszkalnego numer (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej, który wchodził w skład spadku.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do ww. nieruchomości, należy liczyć od końca 1999 r., tj. od końca roku nabycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego przez Pana rodziców do ich majątku wspólnego małżeńskiego.

Zatem, sprzedaż w 2023 r. ww. prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców (Pana rodziców).

Reasumując, dokonana w 2023 r. sprzedaż, uzyskanego w 1/2 w wyniku częściowego działu spadku, prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w budynku numer (...), dla którego Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), wraz z udziałem w wysokości 6/1000 w nieruchomości wspólnej, dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), nie stanowi odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00