Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.357.2019.11.MBD

1. Czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń? 2. Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania?

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 2872/20 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 września 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 15/20

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń,

- zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania,

jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń,

- zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.

Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 października 2019 r. (data wpływu do Organu 22 października 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) (województwo (…)) prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie produkcji samochodów osobowych, na terenie (…) Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”, „SSE”). Spółka prowadzi obecnie działalność na podstawie czterech zezwoleń (dalej łącznie: „Zezwolenia”) wydanych na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE:

-Zezwolenie Nr 1 (…) (dalej: „Zezwolenie 1”) – (…);

-Zezwolenie nr (…) (dalej: „Zezwolenie 2”);

-Zezwolenie nr (…) (dalej: „Zezwolenie 3”) – (…);

-Zezwolenie nr (…) (dalej: „Zezwolenie 4”) – (…).

Spółka zaznacza również, że w dniu 6 lutego 2019 r. został wydany pozytywny dla Spółki Wyrok NSA o sygn. II GSK 1646/18 zgodnie z którym zmiana zezwolenia strefowego (sprawa dotyczyła Zezwolenia 1) poprzez wydłużenie terminu jego obowiązywania na podstawie art. 19 ust 4 pkt 2 Ustawy SSE, nie skutkuje zwiększeniem pomocy publicznej, a umożliwia wykorzystanie przyznanej już pomocy. Dodatkowo NSA potwierdził, że w niniejszej sprawie doszło do fikcji pozytywnego rozpatrzenia sprawy na rzecz Spółki, poprzez niezałatwienie w odpowiednim terminie sprawy przez Ministra Rozwoju (obecnie Minister Przedsiębiorczości i Technologii).

Spółka prowadzi obecnie działalność na terenie Strefy poprzez dwa zakłady położone względem siebie w bliskiej odległości (ok. 40 km) - tj. zakład w A oraz zakład w B.

Zezwolenie 1, Zezwolenie 2 zostały wydane w związku z realizacją nowych inwestycji na terenie A. Zezwolenie 3 oraz Zezwolenie 4 dotyczyły realizacji inwestycji w B. Wszystkie Zezwolenia wskazują w swej treści, że dotyczą prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy.

Zezwolenie 1 wydane zostało na prowadzenie na terenie Strefy działalności rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w tym nabywanie, składowanie, przechowywanie i sprzedaż części zamiennych, a także przygotowywanie i sprzedaż zestawów, w zakresie wyrobów określonych w sekcji D podsekcji DM dział 34 Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego oraz w zakresie odpadów i złomu powstałych w związku z prowadzeniem ww. działalności.

Pozostałe Zezwolenia zostały wydane na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy wskazanych w treści Zezwoleń, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”) (dane zawarte w Zezwoleniu 1 oraz decyzjach zmieniających to zezwolenie, są grupowaniami Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej w ówczesnym stanie prawnym, natomiast w pozostałych Zezwoleniach są to grupowania PKWiU 2008 r.):

Zezwolenie 2

1)PKWiU 29.1 pojazdy samochodowe z wyłączeniem motocykli;

2)PKWiU 29.3 części i akcesoria do pojazdów;

3)PKWiU 49.41 transport drogowy towarów;

4)PKWiU 52. 1 magazynowanie i przechowywanie towarów;

5)PKWiU 52.2 usługi wspomagające transport;

6)PKWiU 71.2 usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

7)PKWiU 72.1 usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych.

Oraz w zakresie sprzedaży odpadów powstałych w związku z prowadzeniem wyżej wymienionej działalności sklasyfikowanych w pozycjach 38.11.5 odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu oraz 38.3 usługi w zakresie odzysku surowców; surowców wtórnych.

Zezwolenie 3

1)PKWiU 29.1 pojazdy samochodowe z wyłączeniem motocykli;

2)PKWiU 29.3 części i akcesoria do pojazdów;

3)PKWiU 49.41 transport drogowy towarów;

4)PKWiU 52.1 magazynowanie i przechowywanie towarów;

5)PKWiU 52.2 usługi wspomagające transport;

6)PKWiU 71.2 usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

7)PKWiU 72.1 usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych.

Oraz w zakresie sprzedaży odpadów powstałych w związku z prowadzeniem wyżej wymienionej działalności sklasyfikowanych w pozycjach 38.11.5 odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu oraz 38.3 usługi w zakresie odzysku surowców; surowców wtórnych.

Zezwolenie 4

1)PKWiU 69.20.1 usługi w zakresie audytu finansowego;

2)PKWiU 69.20.2 usługi rachunkowo-księgowe;

3)PKWiU 62.0 usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane;

4)PKWiU 63.1 usługi przetwarzania danych; usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) i podobne usługi; usługi portali internetowych;

5)PKWiU 82.2 usługi centrów telefonicznych (call center);

6)PKWiU 71.2 usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

7)PKWiU 58.2 - działalność wydawnicza w zakresie oprogramowania;

8)PKWiU 72 usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej posiadała status dużego przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika nr I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

Spółka nadal dysponuje niewykorzystaną pulą pomocy publicznej (limitem zwolnienia podatkowego) wygenerowaną przez poniesione do końca 2006 r. koszty inwestycyjne (art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw [Dz.U. Nr 188, poz. 1840 ze zm.]).

Spółka wystąpiła o zmianę zezwolenia z (…) na podstawie art. 6 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.), decyzja obejmująca taką zmianę zezwolenia została wydana przez Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz Spółki (…).

Pytania

1. Czy dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń?

2. Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania?

Państwa stanowisko w sprawie:

Ad. 1

Dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń.

Ad. 2

Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystarczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Wprowadzenie:

Na wstępie należy wskazać, że art. 12 ust. 2 Ustawy SSE, wprowadzony do tej ustawy na mocy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162; dalej: „ustawa nowelizująca”) stanowi, że w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1. przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Konsekwentnie, zgodnie z obecnym stanem prawnym, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowość przedstawionych powyżej zapatrywań Spółki (szczególnie w zakresie pytania 2) znajduje potwierdzenie bezpośrednio w treści wyżej wymienionego przepisu. W tym miejscu należy również zaznaczyć, że drugi z przywołanych przepisów tj. art. 17 ust. 1 pkt 34 p.d.o.p. pozostał w zasadzie niezmieniony (patrząc z perspektywy analizowanych zagadnień) - zaś w większości dotychczasowych (przed nowelizacją przepisów Ustawy SSE) interpretacji indywidualnych był on przywoływany, jako relewantny przepis prawny w zakresie pytań/stanowisk analogicznych do przedstawionych powyżej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, treść wskazanego powyżej art. 12 ust. 2 Ustawy SSE, również bezpośrednio potwierdza prawidłowość stanowiska Spółki.

Spółka również wskazuje, że w kwestiach będących przedmiotem niniejszego wniosku, bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka uzyskała Zezwolenie 1 przed 1 stycznia 2001 r.. Stanowisko takie zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Gdańsku z dnia 19 lutego 2019 r., o sygn. I SA/Gd 49/19, w uzasadnieniu którego wskazano:

„Podkreślić należy, że żadne z przepisów (obowiązujących w dniu wydania Zezwolenia I, Zezwolenia II oraz Zezwolenia III), nie przewidują i nie przewidywały obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi. W związku z tym, nie ma podstaw do twierdzenia, że zmiana zasad korzystania ze zwolnienia z p.d.o.p. w odniesieniu do Zezwolenia II i Zezwolenia III w porównaniu z zasadami mającymi zastosowanie dla Zezwolenia I [zezwolenie wydane przed 1 stycznia 2001 r.], stwarza dla Spółki obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej umożliwiającej ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty odrębnie w odniesieniu do Zezwolenia I i dla Zezwoleń II i III”

Co istotne, przedmiotowe orzeczenie jest prawomocne http://orzeczenia.nsa.qov.pl/doc/BBAEADA4F3).

Powyższe zostało również pośrednio potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 19 lipca 2016 r., o sygn. II FSK 1849/14, gdzie w stanie faktycznym wnioskodawcy posiadającego zezwolenie wydane w 1999 r. oraz zezwolenie wydane w 2012 r. NSA przychylił się do stanowiska wnioskodawcy dotyczącego możliwości kumulacji limitów pomocy publicznej z posiadanych przez wnioskodawcę zezwoleń, uznając, że: „Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskana pomoc etapami.”

Uzasadnienie w zakresie Pytania 1

Dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń.

W myśl art. 12 ust. 1 zd. 1 Ustawy SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 p.d.o.p., ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych będących osobami prawnymi, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Nadto, na mocy art. 17 ust. 4 p.d.o.p., zwolnienie podatkowe, o którym mowa powyżej, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Analogiczne regulacje zawarte zostały w § 5 ust. 5 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 121 ze zm. dalej: „Rozporządzenie SSE”). Zgodnie z ww. przepisem, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Jednocześnie, stosownie do art. 9 ust. 1 p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Należy przy tym zaznaczyć, że w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 p.d.o.p., jest mowa o tym, iż przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku. Podobnie, przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów, o których mowa powyżej. Konsekwentnie, podatnik prowadzący działalność na terenie SSE jest zobowiązany wyłączyć z podstawy opodatkowania (lub ewentualnie z kalkulacji wysokości straty) przychody i koszty powstałe w związku z prowadzeniem tej działalności.

Łączna wykładnia wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że podmiot zobowiązany jest do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz działalności zwolnionej z p.d.o.p., w sposób pozwalający na ustalenie wyniku z działalności opodatkowanej zgodnie z ogólnymi zasadami przewidzianymi w przepisach ustawy o p.d.o.p. oraz wyniku z działalności strefowej zwolnionej z opodatkowania p.d.o.p., w przypadku kiedy prowadzi działalność zarówno na terenie SSE, jak i poza nim.

Wnioskodawca zaznacza, że brak jest jakiejkolwiek podstawy prawnej, która nakładałaby na przedsiębiorców strefowych obowiązek wydzielania organizacyjnego działalności prowadzonej na podstawie różnych zezwoleń strefowych, jak również wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych, objętych różnymi zezwoleniami. Skoro przedmiotowy obowiązek nie został bezpośrednio sformułowany przez ustawodawcę, nie można go domniemywać i wymagać jego wypełniania przez przedsiębiorców.

Za prawidłową należy zatem uznać metodologię, zgodnie z którą Spółka będzie prowadzić:

- odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz

- odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o posiadane Zezwolenia, przy czym ewidencja ta będzie prowadzona wspólnie dla wskazanych Zezwoleń.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że zaprezentowany powyżej pogląd znajduje potwierdzenie m.in. w wydanych w ostatnim czasie interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”):

1) DKIS w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2019 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-578/15-1/MO), potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym „Dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, Spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie wszystkich czterech posiadanych przez Spółkę Zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu CIT.”

2) DKIS w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.184.2019.1.PC), potwierdził stanowisko strony pytającej (analogiczne do przedstawionego przez Spółkę w niniejszym wniosku), zgodnie z którym „Dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla obu Zezwoleń.”

- zwane dalej „Aktualnymi Interpretacjami DKIS”.

Stanowisko takie zostało potwierdzone również w przywołanych poniżej interpretacjach indywidualnych tj.:

1) DKIS w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2019 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-571/15-1/AK);

2) DKIS w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.631.2018.2.MO);

3) DKIS w interpretacji indywidualnej z 12 lutego 2019 r. (sygn. ITPB3/4510-610/15-2/S-19/AW);

4) DKIS w interpretacji indywidualnej z 7 lutego 2019 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.292.2018.1.MS);

5) DKIS w interpretacji indywidualnej z 10 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.459.2018.3.JKT);

6) DKIS w interpretacji indywidualnej z 2 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.400.2018.1.DP);

7) DKIS w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.439.2018.2.BS);

8) DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.1. JKT), potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym „(...) może ona prowadzić jedną, łączną ewidencję i na jej podstawie ustalać dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, to jest dochód osiągany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń”;

9) DKIS w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT), potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym „(...) może prowadzić jedną, łączną ewidencję i na jej podstawie ustalać dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. dochód osiągany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń.”;

10)DKIS w interpretacji wydanej 6 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.82.2017.1.IZ) potwierdził stanowisko, w świetle którego „(...) w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego po objęciu statusem SSE nieruchomości, na których znajduje się zakład w G. (...), Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu mogącego podlegać zwolnieniu od p.d.o.p. oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy”;

11) DKIS w interpretacji wydanej 7 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.410.2017.1.MST);

12) DKIS w interpretacji wydanej 7 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.239.2017.2.ANK).

Analogiczne zapatrywania organy podatkowe zaprezentowały m.in. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: „DIS”) w Poznaniu z 22 maja 2014 r. (sygn. ILPB3/423-103/14-3/JG), interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z 12 czerwca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-133/14-3/KS), interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z 12 lutego 2014 r. (sygn. ILPB3/423-550/13-2/PR).

Wskazane wyżej stanowisko Wnioskodawcy, potwierdzające wyłącznie obowiązek wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie SSE, przy braku obowiązku wyodrębnienia działalności prowadzonej na podstawie poszczególnych zezwoleń strefowych zostało potwierdzone również w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo:

1) w wyroku NSA z 8 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2230/14, w którym NSA uznał, że: „(...) żaden z przepisów przywołanych w zarzucie kasacyjnym nie nakładał na podatnika obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu odpowiednio do każdego zwolnienia. Podatnik w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym obowiązany był jedynie wyłączyć odpowiednio przychody oraz koszty działalności strefowej (uprawniającej do zwolnień podatkowych) od pozastrefowej. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości. Nie miał zatem obowiązku ustalenia tych wartości odpowiednio na każde zezwolenie”,

2) w wyroku WSA w Gdańsku z 19 lutego 2019 r., sygn. I SA/Gd 49/19;

3) w wyroku WSA w Rzeszowie z 14 lutego 2019 r., sygn. I SA/Rz 1210/18;

4) w wyroku WSA we Wrocławiu z 30 marca 2017 r. sygn. I SA/Wr 1309/16, w którym WSA stwierdził, że: „(...) z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń”:

5) w wyroku WSA w Łodzi z 26 października 2016 r., sygn. I SA/Łd 646/16, w którym WSA uznał, że „Strona zasadnie również przyjęła, że ani przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, ani też przepisy ustawy o CIT nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde ze zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu. Tym samym podmiot korzystający jednocześnie z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE. uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej, będąc przy tym uprawnionym do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu zwolnionego z opodatkowania w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu z działalności gospodarczej niepodlegającej zwolnieniu;

6) w wyroku WSA we Wrocławiu z 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Wr 447/16, w którym stwierdzono, że: „z przepisu tego wynika wyraźnie konieczność wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy w celu określenia wielkości zwolnienia, ale jedynie w sytuacji prowadzenia przez przedsiębiorcę zarówno działalności na terenie strefy, jak i poza nią. Brak natomiast w obowiązujących przepisach obowiązku takiego wydzielenia działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy. Organ podatkowy utożsamia z każdym zezwoleniem, prowadzenie przez skarżącą innej działalności gospodarczej, co zasadniczo jest sprzeczne z przedstawionym przez skarżącą stanem faktycznym. Ponadto z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń”;

7) w wyroku WSA w Rzeszowie z 14 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Rz 345/16, w którym Sąd wskazał, że: „Przepis ten (§ 5 ust. 5 - Rozporządzenie SSE - przyp. Wnioskodawcy) stanowi podstawę do stwierdzenia, że brak jest normatywnego obowiązku wydzielenia (wyodrębnienia) działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie jednej specjalnej strefy ekonomicznej. Odmienna wykładnia dokonana przez organ interpretacyjny, jako sprzeczna z przepisami, musi być uznana za błędną (...). W opozycji do akceptacji stanowiska skarżącej Spółki nie stoi na przeszkodzie okoliczność określenia maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej wynikającej z poszczególnych zezwoleń, albowiem wyznaczają one jedynie limit możliwego wykorzystania tej pomocy”;

8) w wyroku WSA we Wrocławiu z 22 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 163/16, w którym WSA uznał, że: „W następstwie przedstawionej oceny, jako nieprawidłowe należało również ocenić stanowisko organu interpretującego, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji przychodów i związanych z nimi kosztów dla poszczególnych projektów, na które zostały wydane odrębne zezwolenia strefowe. Obowiązek taki nie wynika wprost z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., ani nie można go wykreować z uwzględnieniem regulacji szczególnej, dotyczącej działalności w SSE (powyżej omówionej)” - (obowiązek wyodrębnienia organizacyjnego działalności zwolnionej - przyp. Wnioskodawcy);

9) w wyroku WSA we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 70/16, w którym WSA uznał, że: „Ponadto z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń”;

10)w wyroku WSA we Wrocławiu z 23 lutego 2016 r., sygn. I SA/Wr 1830/15, w którym sąd uznał, że: „brak jest podstaw do wywodzenia obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Nie stoi temu na przeszkodzie okoliczność określenia maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej wynikającej z poszczególnych zezwoleń strefowych, albowiem wyznaczają one jedynie limit możliwego wykorzystania tej pomocy”,

11)w wyroku WSA w Rzeszowie z 8 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Rz 1035/15, w którym WSA stwierdził, że: „stanowisko Ministra Finansów dotyczące obowiązku odrębnego rozliczania wysokości pomocy publicznej, co do każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, a w tym celu odrębnego ustalania dochodu i poniesionej straty w odniesieniu do każdego zezwolenia, nie znajduje uzasadnienia w obecnym stanie prawnym. Konieczność wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy w celu określenia wielkości zwolnienia wynika z przepisu § 5 ust. 5 rozporządzenia z 2008 r., ale dotyczy to wyłącznie przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy. Brak natomiast w obowiązujących przepisach obowiązku takiego wydzielenia działalności, co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy”. Dodatkowo, WSA stwierdził, że „Nieuprawnione jest również stwierdzenie organu, że z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń, gdyż powołany przepis nakłada wyłącznie obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, nie zobowiązuje natomiast do prowadzenia odrębnej ewidencji umożliwiającej odrębne ustalenie wyniku finansowego w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń”.

Za poprawnością stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1 przemawia również, wskazana we wprowadzeniu treść art. 12 ust. 2 ustawy SSE, dodana ustawą nowelizującą. Wykładnia niniejszego przepisu sprowadza się do wnioskowania, że skoro przedsiębiorca powinien rozliczać pomoc publiczną zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń, to powinien on pomoc tę rozliczać łącznie. Inna wykładnia prowadziłaby do nielogicznych wniosków, ponieważ rozliczanie pomocy odrębnie na każde zezwolenie prowadziłoby do tego, że przepis ten nie niósłby żadnej normatywnej treści - skoro limit rozliczany byłby osobno na każde zezwolenie to nie można by tego limitu pomocy rozliczać chronologicznie, taka możliwość istnieje tylko przy rozliczaniu łącznym. Zatem zgodnie z zasadą racjonalnego prawodawcy, wedle której prawodawca nie uchwala regulacji prawnych nienoszących za sobą żadnej treści normatywnej, należy uznać, że treść ww. przepisu również wskazuje na poprawność podejścia zakładającego wspólne rozliczanie wyniku podatkowego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń.

Uzasadnienie w zakresie Pytania 2

Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. w przypadku Spółki - Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych Zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.

Pomoc publiczna udzielana podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie zezwolenia stanowi pomoc regionalną z tytułu:

- kosztów nowej inwestycji lub

- tworzenia nowych miejsc pracy.

Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego kalkulowanego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną (w przypadku Zezwoleń 1-3, a w przypadku Zezwolenia 4 limit zwolnienia podatkowego obliczony został na podstawie 2-letnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników). W tej sytuacji znajdują zastosowanie przepis § 3 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 Rozporządzenia SSE. Zgodnie z pkt 1 wielkość pomocy z tytułu kosztów nowej inwestycji liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 Rozporządzenia SSE. Zgodnie natomiast z pkt 2 wielkość pomocy z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Jednocześnie, treść § 7 Rozporządzenia SSE, przewiduje zastosowanie w toku określania wartości poniesionych wydatków inwestycyjnych, jak również otrzymanej pomocy publicznej mechanizmu dyskonta, czego celem jest uwzględnienie w tym procesie zjawiska utraty wartości pieniądza w czasie.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że limit dostępnej pomocy określany jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i zdyskontowanej wartości kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Jak wskazano powyżej, na przedsiębiorcy strefowym nie ciąży obowiązek wydzielania organizacyjnego działalności prowadzonej na podstawie różnych zezwoleń strefowych, jak również wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych, objętych różnymi zezwoleniami.

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy za właściwą należy uznać metodologię polegającą na:

- rozliczeniu otrzymanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności z limitem wynikającym z zezwolenia wydanego najwcześniej (tj. Zezwolenia 1 - w przypadku Spółki) oraz następnie;

- gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych Zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.

Jednocześnie, z uwagi na treść § 7 Rozporządzenia SSE, który przewiduje, że koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia, wartość otrzymanej pomocy publicznej powinna być w pierwszej kolejności dyskontowana na dzień udzielenia zezwolenia wydanego najwcześniej, a następnie po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z tego zezwolenia lub utraty jego ważności, na dzień wydania kolejnych zezwoleń (chronologicznie).

Wnioskodawca zaznacza, że powyższe (jak również stanowisko w zakresie pytania 1) zostało potwierdzone w aktualnych interpretacjach DKIS (które zostały przywołane w treści uzasadnienia Spółki dotyczącego pytania 1 niniejszego wniosku).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2 znajduje również potwierdzenie w innych, aktualnych interpretacjach indywidualnych, tj. interpretacji indywidualnej DKIS z 19 stycznia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.504.2017.1.BM) oraz interpretacji indywidualnej DKIS z 1 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.396.2017.1.MST) jak również interpretacji indywidualnej DKIS z 7 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.411.2017.1.MST).

Warto również zwrócić uwagę na treść interpretacji indywidualnej DKIS z 3 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym „w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, za prawidłowe należy uznać objęcie zwolnieniem dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu - limity dostępne w ramach kolejno wydanych zezwoleń tj. chronologicznie”.

Ponadto, jak wskazano we Wprowadzeniu, w ocenie Spółki prawidłowość jej stanowiska znajduje wprost potwierdzenie w treści art. 12 ust. 2 Ustawy SSE, gdzie wskazano, że w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca podkreśla, że jest w pełni świadomy obowiązku wyodrębnienia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz nowych miejsc pracy, związanych z każdym projektem inwestycyjnym objętym zezwoleniem. Powyższe umożliwi weryfikację, czy spełnione zostały warunki określone w poszczególnych Zezwoleniach.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku posiadania przez Spółkę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, za prawidłowe należy uznać podejście zgodnie z którym zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystarczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.

W uzupełnieniu wniosku Spółka ponownie podkreśliła, że w jej ocenie w kwestiach będących przedmiotem Wniosku, bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka uzyskała Zezwolenie z (…) przed 1 stycznia 2001 r. Stanowisko takie zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku z 19 lutego 2019 r., o sygn. I SA/Gd 49/19, w uzasadnieniu którego wskazano, że: „Podkreślić należy, że żadne z przepisów (obowiązujących w dniu wydania Zezwolenia I, Zezwolenia II oraz Zezwolenia III), nie przewidują i nie przewidywały obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi. W związku z tym, nie ma podstaw do twierdzenia, że zmiana zasad korzystania ze zwolnienia z p.d.o.p. w odniesieniu do Zezwolenia II i Zezwolenia III w porównaniu z zasadami mającymi zastosowanie dla Zezwolenia I [zezwolenie wydane przed 1 stycznia 2001 r. - komentarz Spółki], stwarza dla Spółki obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej umożliwiającej ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty odrębnie w odniesieniu do Zezwolenia I i dla Zezwoleń II i III.” Co istotne, przedmiotowe orzeczenie jest prawomocne.

Interpretacja indywidualna

W dniu 31 października 2019 r. rozpatrzyłem Państwa wniosek i wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-3.4010.357.2019.2.MO, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń,

- zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystarczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania,

za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 4 listopada 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 2 grudnia 2019 r., które wpłynęło 5 grudnia 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Formułując zarzuty skargi, wnieśli Państwo o uchylenie skarżonej Interpretacji oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Pismem z 3 stycznia 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.357.2019.3.BM udzieliłem odpowiedzi na Państwa skargę.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 25 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 15/20.

Organ wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 2872/20 oddalił skargę kasacyjną Organu, zatem wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 14 czerwca 2023 r.

Zwrot akt administracyjnych z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynął do mnie 8 listopada 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy:

- dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o Zezwolenia, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych tj. wspólnej dla wszystkich Zezwoleń,

- zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystarczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania,

jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 2872/20 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 25 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 15/20.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.