Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.704.2023.1.MM

Skutki podatkowe sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu leasingu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 12 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 12 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2019 r. wykupił Pan samochód z leasingu za (...) zł netto, po czym zaliczył Pan poniesiony wydatek jednorazowo do kosztów podatkowych. Nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wartość początkowa (samochodu poleasingowego) nie przekracza 10 tys. zł. Nie wprowadzał Pan pojazdu do środków trwałych i w miesiącu oddania go do używania zaliczył Pan wartość jego nabycia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Trzy lata później, dnia 11.06.2023 roku sprzedał Pan samochód za (...) netto, czyli (...) brutto. Nie był Pan jednak pewien, czy musi zapłacić PIT.

Zadzwonił Pan na infolinię KIS. Zapytał Pan, czy przychód ze sprzedaży samochodu (składnika majątku) nabytego za mniej niż 1.500 zł netto stanowi podstawę do opodatkowania w PIT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Usłyszał Pan, że nie musi płacić podatku dochodowego, bo zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT zbycie środka trwałego, którego wartość początkowa (ustalana do celów amortyzacji) nie przekracza 1500 zł, nie jest przychodem z działalności gospodarczej. Jednak z uwagi na brak jasnych wytycznych i po rozmowie z Pana biurem rachunkowym zapłacił Pan podatek PIT, a teraz występuje Pan o indywidualną interpretację, która potwierdzi słowa z infolinii.

Pan, jako podatnik, nabywając samochód w 2019 r., nie zaliczył Pan go w ogóle do środków trwałych, tj. nie wprowadził Pan do ewidencji i nie ukosztowił Pan poprzez jednorazową amortyzację, tylko zaliczył Pan poniesiony wydatek jednorazowo do kosztów podatkowych. A więc sprzedaż tego samochodu, według Pana, w 2023 r. nie jest przychodem. Zastosowanie miałoby wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT.

Pytanie

Czy zatem ma Pan możliwość wyłączenia z opodatkowania PIT samochodu wykupionego z leasingu za kwotę (...) zł netto?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem – przeanalizował Pan przepisy. Wartość początkowa środka trwałego (np. samochodu poleasingowego) nie przekracza 10 tys. zł. W takich przypadkach podatnik może:

- nie wprowadzać pojazdu do środków trwałych i w miesiącu oddania go do używania zaliczyć wartość jego nabycia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów,

- wprowadzić pojazd do środków trwałych, po czym dokonać jednorazowej amortyzacji (w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym) lub standardowo amortyzować (co miesiąc zaliczać odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej do kosztów podatkowych).

Później, a więc w przypadku sprzedaży, powstaje pytanie, co z przychodem. Kluczowe są tu przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy o PIT. Wynika z nich, że przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł.

Punkt b dotyczy więc jedynie składników majątku, które mogą być amortyzowane jednorazowo lub jednorazowo zaliczone do kosztów podatkowych (o wartości początkowej nieprzekraczającej 10 tys. zł).

Samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Jest to zgodne z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. W art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawodawca jako przychód uznał odpłatne zbycie składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT (środki trwałe, których wartość początkowa nie przekracza 10 tys. zł), ale jednocześnie wskazał na wyłączenie z opodatkowania składników, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł. Według tych przepisów przychód ze zbycia samochodu wykupionego z leasingu za kwotę mniejszą niż 1500 zł korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Pan, jako podatnik, nabywając samochód w 2019 r., nie zaliczył Pan go w ogóle do środków trwałych, tj. nie wprowadził Pan do ewidencji i nie ukosztowił poprzez jednorazową amortyzację, tylko zaliczył Pan poniesiony wydatek jednorazowo do kosztów podatkowych. A więc sprzedaż tego samochodu według Pana w 2023 r. nie jest przychodem. Zastosowanie miałoby wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W tym miejscu wskazuję, że ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca) wprowadziła zmiany m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:

Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:

Ten przepis ma zastosowanie do składników będących rzeczami ruchomymi (w tym samochodu osobowego) wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazuję też, że na podstawie art. 51 ustawy zmieniającej:

Tym samym, przytoczone zmiany dotyczą osób prowadzących działalność gospodarczą, które dokonają zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanymi w tej działalności na podstawie tzw. umów leasingu operacyjnego, które zostały nabyte po 31 grudnia 2021 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 2019 r. wykupił Pan samochód z leasingu za (...) zł netto. Nie wprowadzał Pan samochodu do ewidencji środków trwałych i w miesiącu oddania go do używania zaliczył Pan wartość jego nabycia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. W czerwcu 2023 r. sprzedał Pan samochód za (...) zł netto, czyli (...) zł brutto.

Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy oraz przytoczonych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że wykupiony w 2019 r. po zakończeniu umowy leasingu samochód stanowił składnik majątku, którego wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przekraczała 1500 zł. Zatem przychód ze sprzedaży tego samochodu osiągnięty w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej nie stanowił przychodów z działalności gospodarczej.

Stąd skutki podatkowe sprzedaży takiego samochodu należy rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z odpłatnego zbycia rzeczy. W konsekwencji, sprzedaż samochodu w czerwcu 2023 r. nie skutkowała powstaniem przychodu z tego źródła, ponieważ zbycie samochodu miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu (wykup z leasingu).

Reasumując – sprzedaż samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).