Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.797.2023.1.KP

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w (…) (…) Wydział (…), sygn. akt (…) z dnia (…) 2022 r. Wnioskodawczyni, na podstawie testamentu notarialnego, nabyła spadek po F.A.M., zmarłym dnia (…) 2022 r. w (…). W skład spadku wchodziła nieruchomość - działka gruntu numer (…) o pow. (…) zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej (…), położona w (…) przy ul. (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…). Spadkodawca – F.A.M. przedmiotową nieruchomość nabył na podstawie umowy użytkowania wieczystego z dnia (…) 1969 r., decyzji (…) o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności z dnia (…) 1998 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego w (…) (…) Wydziału (…) z dnia (…) 2020 r., sygn. akt (…) w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po B.F.M., zmarłej w dniu (…) 2020 r. w (…).

W dniu (…) 2023 r. Wnioskodawczyni zbyła ww. nieruchomość aktem notarialnym repertorium (…) numer (…).

Przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek wspólny małżonków F.A.M. i B.F.M. w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawczyni zgłosiła nabycie spadku Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w (…) i uregulowała określony decyzją podatek z tytułu nabycia spadku.

Pytanie

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, nie wystąpi w związku z zaliczeniem do okresu posiadania nieruchomości przez Wnioskodawczynię okresu od daty nabycia prawa majątkowego przez spadkodawcę. W realiach niniejszej sprawy okres ten należy liczyć co najmniej od (…) 1998 r. tj. od daty przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na rzecz małżonków F. i B.M.. Wspólność majątkowa małżeńska jako forma współwłasności „do niepodzielnej ręki” oznacza, że każdy z współwłaścicieli posiada prawo do całości przedmiotu współwłasności. Śmierć współmałżonka i następne stwierdzenie nabycia spadku przez drugiego z małżonków nie stanowi nabycia nieruchomości, gdyż za datę nabycia należy uznać już datę nabycia jej nabycia do majątku wspólnego małżonków. Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadza ograniczeń ani w zakresie stopnia pokrewieństwa spadkodawcy i spadkobiercy, ani wartości nieruchomości. Tym samym każde odpłatne zbycie, nabytej w drodze spadku, nieruchomości uprawnia do zaliczenia do 5-cio letniego okresu zwalniającego od podatku okresu posiadania nieruchomości liczonego od nabycia prawa przez spadkodawcę. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej a zbycia dokonała w ramach zarządu majątkiem osobistym, z uwagi na znaczne oddalenie nieruchomości będącej przedmiotem dziedziczenia od miejsca Jej stałego zamieszkania. Uzyskaną z tytułu sprzedaży kwotę Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe oraz na zaspokojenie roszczeń spadkobierców ustawowych pominiętych w dziedziczeniu na podstawie testamentu notarialnego (zachowek).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (dalej nazywany: 5-letnim okresem) wiąże się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychód uzyskany z takiego odpłatnego zbycia nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że nabyła Pani spadek po F.A.M., zmarłym (…) 2022 r. Spadkodawca nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy użytkowania wieczystego z dnia (…) 1969 r., decyzji (…) o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności z dnia (…) 1998 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z (…) 2020 r. w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po B.F.M. zmarłej (…) 2020 r. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek wspólny F.A.M. i B.F.M. w ramach ustawowej majątkowej małżeńskiej. (…) 2023 r. zbyła Pani odziedziczoną nieruchomość.

Powzięła Pani wątpliwość, czy sprzedaż przez Panią ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani, że przedmiotową nieruchomość nabyła Pani w drodze spadku po zmarłym (…) 2022 r. F.A.M.. Zatem należy odnieść się do kwestii związanych z dziedziczeniem, które regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 924 tej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 925 ww. ustawy:

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek wspólny F.A.M. i B.F.M. w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 tego ustawy stanowi, że:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ustawodawca ukształtował jako wspólność łączną, bezudziałową.

Przedmiotami majątkowymi, w rozumieniu tego przepisu, są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków, objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Wskutek tego, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.

We wniosku wskazała Pani również, że omawiana nieruchomość została przekształcona z prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Ponieważ powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji nieruchomości, należy sięgnąć do definicji nieruchomości zawartej w ustawie Kodeks cywilny.

Stosownie do art. 46 § 1 tej ustawy:

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że:

Natomiast w myśl art. 235 § 1 tego Kodeksu:

Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Użytkowanie wieczyste to specyficzne dla polskiego prawa cywilnego prawo podmiotowe dotyczące nieruchomości gruntowej, jeden z trzech rodzajów praw rzeczowych, obok własności i praw rzeczowych ograniczonych. Jest formą pośrednią pomiędzy własnością a prawami rzeczowymi ograniczonymi z tym, że bardziej zbliżone jest do własności. Użytkownik ma prawa zbliżone do właściciela. Korzysta z gruntu z wyłączeniem innych osób. Może tym prawem swobodnie rozporządzać, czyli je zbyć, obciążać, zapisać.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jedynie zmianę tytułu prawnego faktycznego władztwa nad nieruchomością.

Zatem za datę nabycia nieruchomości przyjmuje się datę nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu do majątku wspólnego małżonków, tj. 1969 r.

Podsumowując, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta przez spadkodawcę, tj. od końca 1969 roku.

Mając na uwadze powyższe, w Pani przypadku termin ten niewątpliwie upłynął.

Odpłatne zbycie nieruchomości w 2023 r. nie stanowi dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nie jest więc Pani zobowiązania do zapłaty podatku z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).