Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.563.2023.4.NS

Ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży samochodu służbowego przez Spółkę oraz prawa do odliczenia podatku VAT od wyposażenia dodatkowego nowo zakupionego samochodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe w częściustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny,

-nieprawidłowe w części prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciążą Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny,

-prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciążą Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 listopada 2023 r. (wpływ 15 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o. o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie produkcji, importu i dystrybucji napojów alkoholowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka nie ustala wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka posiada flotę samochodów służbowych, które są udostępniane na rzecz użytkowników (dalej łącznie: „Użytkownicy”) będących:

·pracownikami Spółki, tj. osobami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę,

·osobami, z którymi Spółka zawarła umowę cywilno-prawną (np. umowę zlecenia, umowę o dzieło, umowę o świadczenie usług).

W regulaminie użytkowania samochodów służbowych (zwanym dalej: „Polityką Flotową”) Spółka określa szczegółowo zasady przydzielania, przekazywania, zwrotu, eksploatacji, konserwacji pojazdów służbowych, ujednolicenia praw i obowiązków Użytkowników w zakresie korzystania z samochodów służbowych, jak również optymalizacji pełnych kosztów floty, nie tylko pod względem kosztów pojazdu, ale również pod względem kosztów eksploatacji, konserwacji i późniejszej możliwości zbycia samochodu na koniec umowy.

Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych, jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Polityka Flotowa określa również kryteria, na podstawie których dany samochód kwalifikuje się do wymiany. Zakwalifikowany do wymiany samochód przeznaczony zostaje na sprzedaż.

Zasady sprzedaży samochodów służbowych określa program sprzedaży samochodów służbowych (dalej: „Program”). Zgodnie z tymi zasadami, propozycja sprzedaży samochodu służbowego kierowana jest do jego uczestników (dalej: „Uczestnicy”), w następującej kolejności:

1)do Użytkownika danego samochodu,

2)do pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z możliwości zakupu samochodów służbowych mogą skorzystać również członkowie rodzin Uczestników.

Uczestnik lub członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy w cenie obniżonej o 20% od wartości rynkowej na warunkach ustalonych przez Spółkę.

Spółka przewiduje możliwość zwiększenia obniżki ceny dla Użytkowników, których samochód będzie w bardzo dobrym stanie technicznym (bez szkód, zniszczeń, istotnych usterek).

Dodatkowa obniżka wynieść może maksymalnie 10% wartości rynkowej samochodu i zależna będzie od szczegółowej oceny konkretnego samochodu. Na wspomnianą obniżkę mogą składać się:

·2% rabatu za każdy rok bezszkodowej jazdy samochodem służbowym Spółki (dotyczy szkód z winy Użytkownika likwidowanych z polisy AutoCasco) oraz

·2% rabatu za każdy rok zatrudnienia w Spółce/współpracy ze Spółką (zarówno na podstawie umowy o pracę jak i umów cywilnoprawnych).

W sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz, Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku. W tym celu Spółka może korzystać z usług pośredników w sprzedaży samochodów, np. komisów samochodowych. Sprzedaż każdorazowo odbywa się po cenie wynegocjowanej z pośrednikiem. Jest ona obniżana o wartość marży pośrednika, w efekcie czego z perspektywy Spółki ostateczna cena sprzedaży samochodu służbowego jest zbliżona do ceny, po której samochód był oferowany wcześniej Uczestnikom i członkom ich rodzin.

Program ma na celu przyspieszenie procesu sprzedaży samochodów i tym samym zapewnienie Spółce płynnej wymiany floty samochodowej. Perspektywa możliwości wykupu samochodu służbowego przez Uczestnika niewątpliwie przyczynia się również do większej troski i dbałości o mienie należące do Spółki. Skutkuje to po stronie Spółki ograniczeniem kosztów napraw i konserwacji samochodów. Program zwiększa także identyfikację pracowników i współpracowników ze Spółką, zmniejszając w ten sposób ich rotację, co z kolei przekłada się na obniżenie wydatków Spółki na działania rekrutacyjne.

Użytkownicy samochodów służbowych, zgodnie z zawartymi ze Spółką porozumieniami, mogą zdecydować o doposażeniu samochodów, które będą użytkować, w elementy wyposażenia wykraczające poza podstawowe wyposażenie ustalone przez Spółkę dla danego modelu samochodu oraz stanowiska służbowego Uczestnika (dalej: wyposażenie dodatkowe).

Spółka nabywa samochody służbowe wraz z wyposażeniem dodatkowym ustalonym w porozumieniu z Użytkownikiem. Koszt wyposażenia dodatkowego powiększa cenę zakupu samochodu przez Spółkę, która dokumentowana jest fakturą VAT.

Kosztem wyposażenia dodatkowego, zgodnie z porozumieniem, obciążany jest następnie Użytkownik na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę. W fakturze tej Spółka wykazuje podatek należny w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego.

Ponadto, pismem z 15 listopada 2023 r. (wpływ 15 listopada 2023 r.) udzielili Państwo odpowiedzi na zadane w wezwaniu przez Organ pytania:

1.Jakie samochody wchodzą w skład Państwa floty samochodów służbowych? Jak są one rozliczane w Państwa działalności (pełne odliczenie VAT, 50%)? Prosimy szczegółowo opisać.

Odp. Są to samochody osobowe i tylko takich samochodów dotyczy wniosek Spółki złożony w niniejszej sprawie. Do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi tych samochodów Spółka stosuje limit 50%.

2.Czy pomiędzy Spółką a Uczestnikami i członkami rodzin Uczestników występują/będą występować powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?

Odp. Tylko pracownicy Spółki będą osobami, z którymi łączyć będą Spółkę powiązania wymienione w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Pozostałe kategorie Uczestników oraz członkowie ich rodzin nie są objęci ww. przepisem.

3.W przypadku wskazania, że Uczestnicy i członkowie rodzin Uczestników są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ww. przepisu art. 32 ustawy należy wskazać czy w odniesieniu do Państwa oraz Uczestników i członków rodzin Uczestników właściwy organ podatkowy wydał uprzednie porozumienie cenowe, o którym mowa w dziale III ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 948)?

Odp. Żadne uprzednie porozumienia cenowe nie były wydawane w odniesieniu do Spółki i jej pracowników będących jednocześnie Uczestnikami Programu.

4.Czy zarówno Uczestnik jak i członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy na jednakowych, takich samych warunkach ustalonych przez Spółkę?

Odp. Tak.

5.Od jakich konkretnie wydatków objętych we wniosku pytaniem nr 3 chcą Państwo odliczyć podatek VAT?

Odp. Będą to wydatki na doposażenie samochodu w elementy wyposażenia dodatkowego, tj. wyposażenia zwiększającego bezpieczeństwo i/lub komfort użytkowania samochodu, które sprzedawca samochodu (dealer) oferuje za dopłatą (nie są wliczone w cenę podstawowej wersji danego modelu samochodu) i których koszt zostanie następnie przez Spółkę refakturowany na Użytkownika samochodu.

6.O jakim dodatkowym wyposażeniu samochodu jest mowa we wniosku? Prosimy o wskazanie konkretnych towarów objętych pytaniem.

Odp. Najczęściej są to dodatkowe systemy bezpieczeństwa lub komfortu np.: automatyczne składanie lusterek wraz z obniżaniem lusterka przy parkowaniu, rolety przeciwsłoneczne, dodatkowe poduszki powietrzne, systemy nawigacji satelitarnej, system adaptacyjnego tempomatu regulującego odstęp i prędkość względem pojazdu poprzedzającego (w razie zaśnięcia/zasłabnięcia kierowcy sprowadza on również pojazd na pobocze i włącza światła awaryjne), kamera cofania, system app connect, który wyświetla ekran telefonu na ekranie komputera pokładowego celem redukcji rozkojarzenia kierowcy, przyciemniane tylne szyby celem redukcji nagrzewania się pojazdu latem i ograniczenia widoczności zawartości pojazdu z zewnątrz, felgi aluminiowe, szklany dach.

7.Czy wystawiona na Państwa faktura dokumentująca zakup nowego samochodu służbowego zawiera odrębną pozycję związaną z wyposażeniem dodatkowym wybranym przez Użytkownika danego pojazdu? Czy w cenę zakupu samochodu wliczona jest kwota wyposażenia dodatkowego? Prosimy szczegółowo opisać jakimi zasadami się Państwo kierują przy wycenie tego dodatkowego wyposażenia.

Odp. W cenę zakupu samochodu wliczona jest kwota wyposażenia dodatkowego. Koszt doposażenia samochodu w poszczególne elementy wyposażenia dodatkowego określa sprzedawca (dealer) w ofercie przedstawionej Spółce.

8.Jeśli wyposażenie dodatkowe samochodu jest/będzie dokumentowane odrębną fakturą, należy wskazać na kogo jest/będzie ona wystawiona? Za jaką kwotę będzie dodatkowe wyposażenie odsprzedawane?

Odp. W momencie zakupu samochodu wyposażenie dodatkowe nie będzie odrębnie fakturowane, ponieważ nie stanowi ono odrębnego przedmiotu dostawy od samochodu, w którym zostało zamontowane.

W przypadku obciążenia przez Spółkę Użytkownika kosztem wyposażenia dodatkowego kwota tego obciążenia równa jest kosztowi, który wcześniej poniosła Spółka kupując samochód od dealera (różnica między ceną samochodu zapłaconą przez Spółkę a ceną, którą Spółka zapłaciłaby gdyby samochód nie posiadał wyposażenia dodatkowego).

Obciążenie Użytkownika następuje w związku ze świadczeniem na jego rzecz przez Spółkę usługi doposażenia samochodu w wyposażenie dodatkowe, a nie w związku z odsprzedażą towaru, tj. poszczególnych elementów wyposażenia dodatkowego, ponieważ – jak wcześniej wspomniano – wyposażenie to nie stanowi odrębnego od samochodu przedmiotu dostawy.

9.Kto będzie beneficjentem nabywanego, a następnie odsprzedawanego wyposażenia dodatkowego samochodu służbowego?

Odp. Jak wyżej wspomniano, przedmiotem zakupu przez Spółkę jest samochód z zamontowanym wyposażeniem dodatkowym, a nie wyposażenie dodatkowe jako takie (jako osobny towar). Korzystać będzie z niego Użytkownik samochodu, który z tytułu wyświadczenia przez Spółkę na jego rzecz usługi doposażenia samochodu otrzyma od Spółki fakturę na kwotę równą kosztowi doposażenia samochodu poniesionemu przez Spółkę.

Doposażenie samochodu stanowi usługę dealera na rzecz Spółki. Ponieważ usługa ta stanowi jednocześnie łącznie z dostawą samochodu tzw. świadczenie kompleksowe, nie jest ona wyodrębniana z tego świadczenia, a na fakturze dealer wykazuje tylko dostawę towaru (samochodu). Usługa ta jest następnie odsprzedawana na rzecz Użytkownika.

Doposażenie nie jest fakturowane przez dealera dodatkowo. Jest wliczone w cenę całkowitą pojazdu. Na FV są dane takie jak nr nadwozia, kolor, nr silnika, nr homologacji, kod koloru, nr zamówienia.

Z wyposażenia dodatkowego korzystać będzie każdy kolejny użytkownik samochodu, ponieważ stanowi ono stały element jego wyposażenia.

10.Czy dodatkowe wyposażenie jest nierozerwalnie związane z samochodem służbowym? Jeśli nie, należy wskazać czy jest możliwość jego demontażu?

Odp. Wyposażenie dodatkowe stanowi integralną część pojazdu. Jego wymontowanie, jeśli w ogóle możliwe/dopuszczalne przez producenta, wymagałoby kosztownej ingerencji w pojazd przez specjalistyczny serwis a wielu przypadkach zastąpienia go dodatkowo innymi elementami wyposażenia w miejsce elementów wymontowanych, bez czego samochód nie nadawałby się do użytkowania.

11.Czy z dodatkowego wyposażenia korzysta tylko i wyłącznie Użytkownik danego samochodu i czy posiada on prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?

Odp. Z dodatkowego wyposażenia może korzystać wyłącznie Użytkownik samochodu, w którym zostało ono zamontowane. Dokąd samochód jest własnością Spółki, jego Użytkownik nie posiada prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Tak jak wskazano we wniosku, Spółka wystawia na rzecz Użytkownika fakturę w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego, a nie w związku z dostawą towaru (elementów wyposażenia). Użytkownik nie nabywa zatem prawa do rozporządzania jak właściciel poszczególnymi elementami wyposażenia dodatkowego tylko usługę doposażenia pojazdu.

12.Czy w przypadku sprzedaży samochodu służbowego na rzecz:

-pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych lub

-członków rodzin Uczestników

dochodzi do rozliczenia poniesionych przez Użytkownika danego samochodu kosztów wyposażenia dodatkowego? Czy dodatkowe wyposażenie jest/będzie wymontowane w przypadku sprzedaży na rzecz ww. osób z samochodu?

Odp. W takich przypadkach nie dochodzi do rozliczenia wyposażenia dodatkowego. Wyposażenie to nie jest również demontowane z samochodu.

13.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy „Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT” – prosimy o jednoznaczne wskazanie czy zakresem wniosku objęte są samochody służbowe, dla których prowadzą Państwo ewidencję przebiegu pojazdu, czy też nie?

Odp. Zakresem wniosku objęte są wyłącznie samochody osobowe, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

14.Jakie są warunki Porozumienia zawartego pomiędzy Spółką a Użytkownikami samochodów służbowych o możliwości doposażenia samochodów, które będą użytkować, w elementy wyposażenia wykraczające poza podstawowe wyposażenie ustalone przez Spółkę dla danego modelu samochodu oraz stanowiska służbowego Uczestnika? Co w przypadku gdy wyposażenie dodatkowe zostało zakupione przez innego Uczestnika niż tego, który zakupi samochód w późniejszym terminie? Co w przypadku jak Użytkownik danego samochodu, który został obciążony kosztem wyposażenia dodatkowego rozwiąże ze Spółką umowę (umowę o pracę lub cywilno-prawną)? Prosimy szczegółowo opisać.

Odp. Wyposażenie dodatkowe stanowi integralną część pojazdu, w związku z powyższym zostanie ono odsprzedane razem z pojazdem. Takie dodatkowe wyposażenie z reguły podwyższa wartość wycenianego pojazdu, co może skutkować wyższą ceną wywoławczą pojazdu przy jego odsprzedaży przez Spółkę.

W przypadku, kiedy Użytkownik obciążony na własne życzenie kosztem doposażenia pojazdu w wyposażenie dodatkowe rozwiąże umowę ze Spółką zastosowanie mają następujące zasady:

·W przypadku rozwiązania umowy o pracę z Użytkownikiem za porozumieniem Stron zainicjowanym przez Spółkę lub za wypowiedzeniem złożonym przez Spółkę (z wyjątkiem rozwiązania umowy o pracę z art. 52 Kodeksu pracy – rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika) Spółka, na podstawie wystawionej faktury korygującej, dokona w terminie 14 dni zwrotu kosztów poniesionych przez Użytkownika w związku z doposażeniem samochodu służbowego, na zasadach określonych poniżej:

a)w przypadku ustania zatrudnienia w 1 (pierwszym) roku użytkowania przez Użytkownika samochodu służbowego – zwrot 75% kosztu doposażenia;

b)w przypadku ustania zatrudnienia w 2 (drugim) roku użytkowania przez Użytkownika samochodu służbowego – zwrot 50% kosztu doposażenia;

c)w przypadku ustania zatrudnienia w 3 (trzecim) roku użytkowania przez Użytkownika samochodu służbowego – zwrot 25% kosztu doposażenia;

d)w przypadku ustania zatrudnienia po zakończeniu 3 (trzeciego) roku użytkowania przez Użytkownika samochodu służbowego – Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania zwrotu żadnych kosztów.

·W przypadku gdy Użytkownik awansuje lub zmieni kategorię zaszeregowania na stanowisko, któremu przysługuje samochód służbowy o wyższym standardzie, a samochód ten zostanie udostępniony Użytkownikowi jeszcze przed wygaśnięciem umowy najmu samochodu służbowego lub przed zakończeniem jego eksploatacji, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania zwrotu ww. kosztów poniesionych w związku z doposażeniem samochodu służbowego.

·W przypadku wykupu samochodu służbowego przez Użytkownika cena samochodu służbowego zostanie pomniejszona o koszt doposażenia skorygowany o wartość odpisów amortyzacyjnych przypadających na ww. doposażenie.

15.Kto rozporządza jak właściciel towarami (wyposażenie dodatkowe) po jego odsprzedaży Uczestnikom?

Odp. Wyposażenie jest zamontowane w samochodzie na stałe. Spółka zakupując samochód z określonym wyposażeniem nie kupuje oddzielnie samochodu i oddzielnie towarów składających się na jego wyposażenie (podstawowe lub dodatkowe) tylko kupuje jeden i ten sam towar, tj. samochód osobowy w określonej konfiguracji, zgodnej ze złożonym zamówieniem. W konsekwencji, Spółka nie nabywa odrębnie prawa do rozporządzania jak właściciel poszczególnymi elementami wyposażenia dodatkowego, tylko i wyłącznie prawo do rozporządzania jak właściciel samochodem posiadającym określone wyposażenie. Dopiero w przypadku wymontowania danego elementu wyposażenia z pojazdu (jeśli w ogóle jest taka możliwość) można byłoby mówić o elemencie wyposażenia dodatkowego jako odrębnym towarze i rozważać komu przysługuje prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Takie sytuacje jednak co do zasady nie występują i takie założenie w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prosimy przyjąć na potrzeby rozpatrzenia niniejszego wniosku.

Po odsprzedaży samochodu Uczestnikowi Programu przechodzi na niego prawo do rozporządzania jak właściciel nabytym samochodem, który posiada określone wyposażenie (w tym wyposażenie dodatkowe). Z opisanych wyżej powodów nie można także w tej sytuacji mówić o nabyciu przez Użytkownika prawa do rozporządzenia jak właściciel w odniesieniu do poszczególnych elementów wyposażenia samochodu, które są w nim zamontowane na stałe, ponieważ przedmiotem dostawy jest samochód jako całość, a nie jego poszczególne części, w tym elementy wyposażenia (podstawowego lub dodatkowego).

16.Jaka konkretnie grupa docelowa jest przedmiotem Państwa zapytania w odniesieniu do pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w zakresie pytania nr 1), a więc czy jest to, np. Uczestnik, członek jego rodziny itp.?

Odp. Pytanie nr 1 dotyczy obowiązków Spółki w przypadku zakupu od Spółki samochodu na zasadach określonych w Programie przez jakiegokolwiek nabywcę, bez zawężania grona nabywców tylko do Uczestników, członków ich rodzin lub innej kategorii osób.

17.Jak należy rozumieć Państwa stwierdzenie zawarte we wniosku, że zgodnie z zasadami Programu „propozycja sprzedaży samochodu służbowego kierowana jest do jego Uczestników w następującej kolejności: 1) do Użytkownika danego samochodu, 2) do pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych. Z możliwości zakupu samochodów służbowych mogą skorzystać również członkowie rodzin Uczestników (…) W sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku”? – prosimy o szczegółowe jego wyjaśnienie, a także wskazanie:

-czy w założeniach ww. Programu rabatowego ujęci są tylko Uczestnicy, czy również członkowie rodzin Uczestników, a także inne osoby trzecie (w sytuacji, gdy Uczestnicy ani członkowie rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu);

Odp. Założenia Programu przewidują możliwości zakupu samochodu z rabatem przez wszystkie wymienione w pytaniu grupy osób (Uczestnicy, członkowie ich rodzin i osoby trzecie), z zachowaniem kolejności pierwszeństwa w zakupie przedstawionej we wniosku.

-czy członkowie rodzin Uczestników są powiązani z Państwem jakimiś stosunkami prawnymi, a jeśli tak to prosimy wskazać konkretnie te powiązania;

Odp. Nie.

-kogo według Programu rabatowego należy zaliczyć do grona członków rodzin Uczestników (czy np. jest to tylko mąż/żona, dzieci, wnuki czy ten krąg jest ograniczony czy nieograniczony, a więc czy zawiera również innych dalszych krewnych bliżej nieokreślonych, opierając się np. na oświadczeniu Uczestnika Programu, że jest on jego członkiem rodziny);

Odp. Założenia Programu nie precyzują stopnia pokrewieństwa członka rodziny Uczestnika, uprawnionego do zakupu samochodu od Spółki. Spółka polega tutaj na oświadczeniu Uczestnika, ale może w razie wątpliwości poprosić go o udokumentowanie, że nabywca jest członkiem jego rodziny.

-co oznacza stwierdzenie „w następującej kolejności”, czy oznacza to, że program rabatowy zgodnie z zawartymi postanowieniami uregulowanymi w Programie jest najpierw skierowany do 1 grupy (tj. Użytkownika danego samochodu), a jeśli on zrezygnuje z zakupu to wówczas dopiero jest skierowany do 2 grupy (a więc pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych {jakie konkretnie umowy cywilnoprawne mają Państwo na myśli – prosimy wskazać ich nazwy}), a w sytuacji gdy 1 i 2 grupa nie będzie zainteresowana zakupem – to wówczas dopiero z możliwości zakupu mogą skorzystać członkowie rodzin Uczestników (jako 3 grupa wskazana w tymże Programie), a jeśli również i ta 3 grupa zrezygnuje z oferty rabatowej to dokonają Państwo sprzedaży samochodu na rynku bliżej nieokreślonym klientom (czy ten zapis znajduje się również w założeniach Programu);

Odp. Tak, obowiązuje kolejność taka jak przedstawiona w pytaniu.

Dopiero jeśli nie będzie ofert zakupu po cenie wywoławczej, zostanie wysłane zapytanie do dealerów, pośredników, firm zajmujących się skupem aut od flot samochodowych z prośbą o przesłanie propozycji hurtowej ceny zakupu pojazdów.

Umowami cywilnoprawnymi łączącymi Uczestników Programu (innych niż pracownicy) ze Spółką mogą być umowy o świadczenie usług, umowy zlecenia, rzadziej umowy o dzieło.

-o jakich konkretnie „warunkach ustalonych przez Spółkę” mowa w Państwa opisie sprawy, że: „Uczestnik lub członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy w cenie obniżonej o 20% od wartości rynkowej na warunkach ustalonych przez Spółkę”;

Odp. Warunki ustalone przez Spółkę dotyczą w szczególności momentu objęcia danego samochodu Programem (przeznaczenia do sprzedaży w ramach Programu), kolejności pierwszeństwa w zakupie samochodu od Spółki, czy też zastosowania dodatkowej (maksymalnie 10%) obniżki w sytuacjach opisanych we wniosku.

-czy możliwość zwiększenia obniżki ceny jest przewidziana tylko dla Użytkowników, których samochód będzie w bardzo dobrym stanie technicznym (bez szkód, zniszczeń, istotnych usterek), czy także dla innych osób, dla których skierowany jest Program, a jeśli tak to na jakich zasadach;

Odp. Jeśli Uczestnikowi będącemu Użytkownikiem zostanie zaoferowana przez Spółkę dodatkowa obniżka ceny z uwagi na spełnienie warunków opisanych we wniosku i nie skorzysta on z oferty Spółki, to taka sama obniżka, co do zasady, nie jest automatycznie oferowana innym uczestnikom Programu, a następnie innym osobom uprawnionym do zakupu w kolejności przedstawionej w odpowiedzi na pytanie powyżej.

Intencją dodatkowego rabatu jest bowiem przyczynienie się do większej troski ze strony pracowników o mienie należące do Spółki. Skoro pracownicy będą mieli w przyszłości możliwość zakupu udostępnionego im przez Spółkę samochodu służbowego z tym dodatkowym rabatem, to dbają o niego lepiej, a to z kolei z pewnością ogranicza wydatki Spółki na ewentualne naprawy jak również zmniejsza koszty eksploatacyjne.

-czy oferowany „rabat” jest dla wszystkich grup adresatów taki sam (a zatem, czy Program udzielania rabatów, jak i poziom samego rabatu oferowanego każdej z grup docelowych jest przewidziany na podobnych/porównywalnych warunkach);

Odp. Tak, z zastrzeżeniem możliwości zaoferowania Użytkownikowi dodatkowego rabatu (maksymalnie 10%).

 18.Jakie konkretnie są postanowienia Programu rabatowego – prosimy szczegółowo wyjaśnić, a ponadto prosimy również o doprecyzowanie:

a)czy nabycie samochodu przez każdego uprawnionego do rabatu jest zakreślone ilościowo i czasowo (tj. czy jeden uprawniony ma możliwość zakupu samochodu z rabatem tylko np. 1 raz w roku, bądź 1 raz w innym określonym czasie), czy „kupujący z rabatem” będzie mógł sprzedać samochód nabyty z rabatem dopiero po jakimś okresie czasu od zakupu (a jeśli tak to po jakim okresie);

Odp. Założenia Programu nie wprowadzają tego rodzaju ograniczeń.

b)czy na każdym uprawnionym do zakupu samochodu z rabatem ciążyć będą określone zobowiązania, a jeśli tak to na czym będą one polegały (a więc, czy w przedmiotowej sprawie będzie występowała tzw. „dwustronność” świadczeń).

Odp. Założenia Programu nie przewidują obciążenia nabywcy samochodu dodatkowymi zobowiązaniami poza zapłatą ceny określonej w umowie sprzedaży samochodu.

Pytania

1.Czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny, jest kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca udzielony mu przy sprzedaży rabat? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2).

2.Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3).

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, w świetle obowiązujących przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

Ad. 2.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny, jest kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca (pomniejszona o) udzielony mu przy sprzedaży rabat.

Ad. 3.

Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE PYTAŃ DOTYCZĄCYCH PRZEDSTAWIONEGO STANU FAKTYCZNEGO/ZDARZENIA PRZYSZŁEGO:

Ad. 2.

(i)

Art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1.podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot:

1.stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2.udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych momencie sprzedaży;

3.otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1.kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2.wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3.zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4.wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile jest ściśle powiązane z konkretną transakcją (dostawą towaru lub świadczeniem usług), w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, skutkuje zmniejszeniem podstawy opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT.

(ii)

Z punktu widzenia wpływu na podstawę opodatkowania VAT, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

-rabaty przyznane i uwzględnione w momencie sprzedaży – w ich przypadku kwota należna, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (cena towaru lub usługi) już w momencie sprzedaży pomniejszona jest o udzielony rabat (art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy);

-rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży (opusty i obniżki cen) – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej ceny; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą – podatnik wystawia fakturę korygującą).

Opisany w stanie faktycznym Program przewiduje przyznawanie nabywcom samochodów służbowych pierwszego z ww. rodzajów rabatów, które co do zasady uwzględniane są w cenie sprzedaży pojazdu już w momencie dokonywania transakcji. Zgodnie zatem z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania tej transakcji winna uwzględniać (zostać pomniejszona o) kwotę przyznanego nabywcy rabatu. W efekcie, podstawa opodatkowania równa będzie kwocie należnej zbywcy, tak jak tego wymaga art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają swobody podatnika w kształtowaniu cen oferowanych towarów lub usług. Oznacza to, że możliwe jest dokonanie sprzedaży towaru lub usługi zarówno po cenie niższej, jak i wyższej od przeciętnej ceny rynkowej.

Jak potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2011 r., IBPP1/443-797/11/AZb, LEX nr 127471, „przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Jedynie w sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdy związki te miały wpływ na ustalenie ceny – art. 32 ust. 1 i 2 ustawy”.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1)niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2)niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,

3)wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Natomiast, w myśl art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:

1)w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

2)wynikające ze stosunku pracy;

3)wynikające z tytułu przysposobienia.

W ocenie Spółki, cytowane wyżej przepisy art. 32 ust. 1 ustawy o VAT nie znajdują zastosowania w stanie faktycznym niniejszej sprawy, ponieważ – jak wykazano w stanowisku wnioskodawcy odnośnie do pytania nr 1 – występujące w przypadku niektórych kategorii nabywców samochodów służbowych (pracowników Spółki) powiązania, o których mowa w tym przepisie nie mają wpływu na cenę samochodu, którą nabywca zobowiązany jest zapłacić Spółce.

Powyższe wynika m.in. z faktu, iż Spółka nie kieruje Programu wyłącznie do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Równocześnie, jak Spółka wykazała w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1., rabat nie jest udzielany przez Spółkę wyłącznie na rzecz jednej, sprecyzowanej kategorii osób (np. tylko na rzecz pracowników). Określona w zasadach Programu obniżka przysługuje wszystkim kategoriom Uczestników wymienionym w Programie. Co więcej, po zbliżonej cenie Spółka wystawia także samochód na sprzedaż na rynku, jeśli żaden z Uczestników nie zdecyduje się na jego zakup od Spółki. W konsekwencji, krąg podmiotów uprawnionych do zakupu samochodu z rabatem jest potencjalnie nieograniczony.

Potwierdzenie stanowiska Spółki znajduje wyraz w wydawanych interpretacjach indywidualnych m.in. w:

-Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.208.2019.1.RMA, w której stwierdzono, że w przypadku sprzedaży promocyjnej, gdzie każdy z uczestników promocji będzie miał prawo do zakupu produktów po cenach uwzględniających rabat na tych samych zasadach, niezależnie od tego, czy jest pracownikiem lub zleceniobiorcą spółki, świadczy usługi na rzecz spółki jako przedsiębiorca, bądź w ogóle nie jest związany stosunkiem zatrudnienia/współpracy ze spółką (np. pracownicy kontrahentów spółki), podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT – będzie ich cena promocyjna, uwzględniająca udzielony rabat;

-Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 października 2021 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.235.2021.2.LS, zgodnie z którą jeżeli grono uczestników programu stanowić będą zarówno osoby powiązane jak i niepowiązane z sprzedającym na podstawie art. 32 ustawy o VAT, a rabaty będą udzielane na jednakowych warunkach dla wszystkich uczestników programu, tj. zarówno dla tych których łączą z sprzedawcą powiązania, jak i dla tych, którzy nie są powiązani, to ww. powiązania nie będą miały wpływu na ustalenie ceny. W konsekwencji podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży towarów na rzecz uczestników w ramach programu – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – będzie ich cena promocyjna, uwzględniająca udzielony rabat;

-Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 listopada 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.570.2022.1.AWY, w której wskazano, że w przypadku, gdy programem rabatowym objęci są zarówno pracownicy spółki jak i podmioty niepowiązane ze spółką (osoby współpracujące), a rabaty są udzielane na jednakowych warunkach dla wszystkich osób objętych programem tj. cena promocyjna biletu, uwzględniająca rabat, jak i cena ewentualnych dopłat do biletu należna od pracowników nie różni się od tych cen należnych od innych osób współpracujących, podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży biletów na rzecz pracowników – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – będzie ich cena, uwzględniająca udzielony rabat.

Podsumowując, podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny, jest kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca (pomniejszona o) udzielony mu przy sprzedaży rabat.

Ad. 3.

(i)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

i)nabycia towarów i usług,

ii)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące (art. 86a ust. 2):

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Ograniczenia wynikającego z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86a ust. 3 pkt 2) ustawy o VAT).

(ii)

Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są przez tego podatnika wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku VAT naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podatnik, w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast, podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Użytkownicy samochodów służbowych uprawnieni są do wykorzystywania ich zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. Z tego względu, do wydatków związanych z tymi samochodami Spółka stosuje co do zasady określone w art. 86a ust. 1 i 2 ustawy o VAT (ograniczenie prawa do odliczenia do wysokości 50% podatku naliczonego).

Użytkownicy samochodów służbowych, zgodnie z zawartymi ze Spółką porozumieniami, mogą jednak zdecydować o doposażeniu samochodów służbowych w elementy wyposażenia dodatkowego, wykraczające poza podstawowe wyposażenie ustalone przez Spółkę. W takim przypadku ostatecznie kosztem wyposażenia dodatkowego, zgodnie z porozumieniem, obciążany jest Użytkownik na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę. W fakturze tej Spółka wykazuje podatek należny w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego.

Samochód służbowy jest nabywany przez Spółkę w wariancie uwzględniającym doposażenie go w elementy wyposażenia dodatkowego. Podatek naliczony związany z wyposażeniem dodatkowym stanowi zatem określoną część podatku naliczonego, wykazanego w fakturze zakupu samochodu służbowego przez Spółkę. Znając koszt netto doposażenia samochodu w wyposażenie dodatkowe Spółka jest zatem w stanie określić dokładną kwotę podatku naliczonego związanego z doposażeniem pojazdu.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w celu prawidłowego odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT zakupu samochodu służbowego Spółka powinna dokonać bezpośredniej alokacji kwoty podatku naliczonego związanej z tym zakupem, tj.:

1)w części obejmującej doposażenie pojazdu w wyposażenie dodatkowe: bezpośrednio przyporządkować ją do czynności opodatkowanej w postaci świadczenia usługi doposażenia samochodu, świadczonej przez Spółkę na rzecz Użytkownika,

2)w pozostałej części, niezwiązanej ze świadczeniem wymienionej wyżej usługi – przyporządkować ją do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

W odniesieniu do pierwszej części podatku naliczonego (dotyczącej doposażenia pojazdu) nie znajdzie zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia wynikające z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Ograniczenia tego nie stosuje się bowiem do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86 ust. 3 pkt 2) ustawy o VAT). W niniejszej sprawie Spółka zamawia doposażenie samochodu w wyposażenie dodatkowe na zamówienie jego przyszłego Użytkownika, tj. wyłącznie na potrzeby dalszego świadczenia przez Spółkę usługi doposażenia samochodu na rzecz tegoż Użytkownika. Usługa ta podlega opodatkowaniu VAT stawką podstawową (23%). Wydatek ten wykazuje zatem wyłączny związek z działalnością gospodarczą podatnika (Spółki).

W pozostałej części podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu samochodu Spółce przysługuje natomiast prawo do odliczenia 50% tejże kwoty.

Ograniczenie prawa do odliczenia określone w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT wprowadzone zostało w celu umożliwienia podatnikom uproszczonego sposobu rozliczenia VAT w odniesieniu do wydatków dotyczących samochodów osobowych, które wykorzystywane są do celów mieszanych, z uwagi na to, że wydatki podatnika dotyczące takiego pojazdu tylko częściowo związane są z działalnością gospodarczą podatnika. W przypadku wydatku na doposażenie samochodu, którego dotyczy pytanie Spółki, występuje natomiast pełny związek z działalnością gospodarczą podatnika, a tym samym, także z celowościowego punktu widzenia, nie powinien on podlegać ograniczeniom przewidzianym w ww. przepisie.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Naczelnika Izby Skarbowej w Warszawie z 31 sierpnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-537/15-3/RK, w której wskazano, iż:

-„Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT od zakupu paliw silnikowych przy użyciu kart paliwowych a następnie odsprzedanych – refakturowanych na rzecz pracownika. Transakcja odsprzedaży na rzecz pracownika stanowi czynność opodatkowaną, tym samym Spółce przysługuje (w części dotyczącej transakcji refakturowanych) pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w tej części”.

W konsekwencji, Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża następnie Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-prawidłowe w częściustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny,

-nieprawidłowe w części prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciążą Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego:

W rozumieniu art. 29a ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „bonifikata” czy „rabat”. W związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy („Słownik języka polskiego PWN”, wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

‒rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania,

‒rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 168):

W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu:

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 27b ustawy:

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy:

Definicja stosunku pracy została uregulowana w ustawie z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465). Zgodnie z art. 22 § 1 tej ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie produkcji, importu i dystrybucji napojów alkoholowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka nie ustala wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Spółka posiada flotę samochodów służbowych, które są udostępniane na rzecz Użytkowników będących:

·pracownikami Spółki, tj. osobami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę,

·osobami, z którymi Spółka zawarła umowę cywilno-prawną (np. umowę zlecenia, umowę o dzieło, umowę o świadczenie usług).

W regulaminie użytkowania samochodów służbowych (zwanym „Polityką Flotową”) Spółka określa szczegółowo zasady przydzielania, przekazywania, zwrotu, eksploatacji, konserwacji pojazdów służbowych, ujednolicenia praw i obowiązków Użytkowników w zakresie korzystania z samochodów służbowych jak również optymalizacji pełnych kosztów floty, nie tylko pod względem kosztów pojazdu, ale również pod względem kosztów eksploatacji, konserwacji i późniejszej możliwości zbycia samochodu na koniec umowy.

Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Polityka Flotowa określa również kryteria, na podstawie których dany samochód kwalifikuje się do wymiany. Zakwalifikowany do wymiany samochód przeznaczony zostaje na sprzedaż.

Zasady sprzedaży samochodów służbowych określa Program sprzedaży samochodów służbowych. Zgodnie z tymi zasadami, propozycja sprzedaży samochodu służbowego kierowana jest do jego Uczestników, w następującej kolejności:

1)do Użytkownika danego samochodu,

2)do pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z możliwości zakupu samochodów służbowych mogą skorzystać również członkowie rodzin Uczestników.

Uczestnik lub członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy w cenie obniżonej o 20% od wartości rynkowej na warunkach ustalonych przez Spółkę.

Spółka przewiduje możliwość zwiększenia obniżki ceny dla Użytkowników, których samochód będzie w bardzo dobrym stanie technicznym (bez szkód, zniszczeń, istotnych usterek).

Dodatkowa obniżka wynieść może maksymalnie 10% wartości rynkowej samochodu i zależna będzie od szczegółowej oceny konkretnego samochodu. Na wspomnianą obniżkę mogą składać się:

·2% rabatu za każdy rok bezszkodowej jazdy samochodem służbowym Spółki (dotyczy szkód z winy Użytkownika likwidowanych z polisy AutoCasco) oraz

·2% rabatu za każdy rok zatrudnienia w Spółce/współpracy ze Spółką (zarówno na podstawie umowy o pracę jak i umów cywilnoprawnych).

W sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku. W tym celu Spółka może korzystać z usług pośredników w sprzedaży samochodów, np. komisów samochodowych. Sprzedaż każdorazowo odbywa się po cenie wynegocjowanej z pośrednikiem. Jest ona obniżana o wartość marży pośrednika, w efekcie czego z perspektywy Spółki ostateczna cena sprzedaży samochodu służbowego jest zbliżona do ceny, po której samochód był oferowany wcześniej Uczestnikom i członkom ich rodzin.

Program ma na celu przyspieszenie procesu sprzedaży samochodów i tym samym zapewnienie Spółce płynnej wymiany floty samochodowej. Perspektywa możliwości wykupu samochodu służbowego przez Uczestnika niewątpliwie przyczynia się również do większej troski i dbałości o mienie należące do Spółki. Skutkuje to po stronie Spółki ograniczeniem kosztów napraw i konserwacji samochodów. Program zwiększa także identyfikację pracowników i współpracowników ze Spółką zmniejszając w ten sposób ich rotację, co z kolei przekłada się na obniżenie wydatków Spółki na działania rekrutacyjne.

W skład Państwa floty wchodzą samochody osobowe i tylko takich samochodów dotyczy wniosek Spółki złożony w niniejszej sprawie. Dla samochodów tych nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu. Do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi tych samochodów Spółka stosuje limit 50%.

Tylko pracownicy Spółki będą osobami, z którymi łączyć będą Spółkę powiązania wymienione w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Pozostałe kategorie Uczestników oraz członkowie ich rodzin nie są objęci ww. przepisem. Żadne uprzednie porozumienia cenowe nie były wydawane w odniesieniu do Spółki i jej pracowników będących jednocześnie Uczestnikami Programu. Zarówno Uczestnik jak i członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy na jednakowych, takich samych warunkach ustalonych przez Spółkę. Założenia Programu nie precyzują stopnia pokrewieństwa członka rodziny Uczestnika, uprawnionego do zakupu samochodu od Spółki. Spółka polega tutaj na oświadczeniu Uczestnika, ale może w razie wątpliwości poprosić go o udokumentowanie, że nabywca jest członkiem jego rodziny. Program rabatowy zgodnie z zawartymi postanowieniami uregulowanymi w Programie jest najpierw skierowany do 1 grupy (tj. Użytkownika danego samochodu), a jeśli on zrezygnuje z zakupu to wówczas dopiero jest skierowany do 2 grupy (a więc pozostałych pracowników Spółki oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych, a w sytuacji gdy 1 i 2 grupa nie będzie zainteresowana zakupem – to wówczas dopiero z możliwości zakupu mogą skorzystać członkowie rodzin Uczestników (jako 3 grupa wskazana w tymże Programie), a jeśli również i ta 3 grupa zrezygnuje z oferty rabatowej to dokonają Państwo sprzedaży samochodu na rynku bliżej nieokreślonym klientom. Dopiero jeśli nie będzie ofert zakupu po cenie wywoławczej, zostanie wysłane zapytanie do dealerów, pośredników, firm zajmujących się skupem aut od flot samochodowych z prośbą o przesłanie propozycji hurtowej ceny zakupu pojazdów. Umowami cywilnoprawnymi łączącymi Uczestników Programu (innych niż pracownicy) ze Spółką mogą być umowy o świadczenie usług, umowy zlecenia, rzadziej umowy o dzieło. Warunki ustalone przez Spółkę dotyczą w szczególności momentu objęcia danego samochodu Programem (przeznaczenia do sprzedaży w ramach Programu), kolejności pierwszeństwa w zakupie samochodu od Spółki, czy też zastosowania dodatkowej (maksymalnie 10%) obniżki w sytuacjach opisanych we wniosku. Jeśli Uczestnikowi będącemu Użytkownikiem zostanie zaoferowana przez Spółkę dodatkowa obniżka ceny z uwagi na spełnienie warunków opisanych we wniosku i nie skorzysta on z oferty Spółki, to taka sama obniżka, co do zasady, nie jest automatycznie oferowana innym uczestnikom Programu, a następnie innym osobom uprawnionym do zakupu w kolejności przedstawionej powyżej. Intencją dodatkowego rabatu jest bowiem przyczynienie się do większej troski ze strony pracowników o mienie należące do Spółki. Skoro pracownicy będą mieli w przyszłości możliwość zakupu udostępnionego im przez Spółkę samochodu służbowego z tym dodatkowym rabatem, to dbają o niego lepiej a to z kolei z pewnością ogranicza wydatki Spółki na ewentualne naprawy jak również zmniejsza koszty eksploatacyjne. Oferowany „rabat” jest dla wszystkich grup adresatów taki sam, z zastrzeżeniem możliwości zaoferowania Użytkownikowi dodatkowego rabatu (maksymalnie 10%).

Przy tak przedstawionym opisie Państwa wątpliwości w pierwszej kwestii dotyczą ustalenia, czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny, jest kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca udzielony mu przy sprzedaży rabat.

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany rabat winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalenia ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; wynikające ze stosunku pracy; wynikające z tytułu przysposobienia (o których mowa w art. 32 ustawy), organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Wprowadzenie Programu ma na celu przyspieszenie procesu sprzedaży samochodów i tym samym zapewnienie Spółce płynnej wymiany floty samochodowej. Perspektywa możliwości wykupu samochodu służbowego przez Uczestnika niewątpliwie przyczynia się również do większej troski i dbałości o mienie należące do Spółki. Skutkuje to po stronie Spółki ograniczeniem kosztów napraw i konserwacji samochodów. Program zwiększa także identyfikację pracowników i współpracowników ze Spółką zmniejszając w ten sposób ich rotację, co z kolei przekłada się na obniżenie wydatków Spółki na działania rekrutacyjne.

Jedną z grup, do których skierowali Państwo ofertę Programu są pracownicy, a więc – jak Państwo wskazali w opisie sprawy – osoby, z którymi łączyć będą Spółkę powiązania wymienione w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Należy tu jednak wskazać, że grono osób objętych Programem stanowią również podmioty niepowiązane ze Spółką (tj. pozostałe kategorie Uczestników oraz członkowie ich rodzin). Jak Państwo wskazali w uzupełnieniu do wniosku, zarówno Uczestnik jak i członek jego rodziny może wykupić na własność samochód służbowy na jednakowych, takich samych warunkach ustalonych przez Spółkę. Tym samym, rabaty, o których mowa we wniosku, są udzielane na jednakowych, takich samych warunkach dla wszystkich osób objętych Programem. Co więcej, w sytuacji, w której Uczestnicy ani członkowie ich rodzin nie wyrażą zainteresowania zakupem danego samochodu służbowego i ostatecznie nie dojdzie do jego sprzedaży na ich rzecz Spółka dokonuje sprzedaży samochodu na rynku. W tym celu Spółka może korzystać z usług pośredników w sprzedaży samochodów, np. komisów samochodowych. Sprzedaż każdorazowo odbywa się po cenie wynegocjowanej z pośrednikiem. Jest ona obniżana o wartość marży pośrednika, w efekcie czego z perspektywy Spółki ostateczna cena sprzedaży samochodu służbowego jest zbliżona do ceny, po której samochód był oferowany wcześniej Uczestnikom i członkom ich rodzin. Należy zatem stwierdzić, że istniejące powiązania nie miały wpływu na ustalenie ceny.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży przez Spółkę samochodu służbowego na rzecz Uczestnika lub członka jego rodziny – zgodnie z art. 29a ust 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – jest/będzie kwota należna od nabywcy samochodu, tj. kwota uwzględniająca udzielony mu przy sprzedaży rabat.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 (oznaczonego we wniosku nr 2) należy więc uznać za prawidłowe.

W dalszej kolejności, Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodowych ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych.

W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Na podstawie 86a ust. 3 ustawy :

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy:

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zaznaczyć, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem, możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Z opisu sprawy wynika, że Użytkownicy są uprawnieni do wykorzystywania samochodów służbowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych, na zasadach określonych w Polityce Flotowej. W związku z powyższym, co do zasady, Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Spółka nabywa samochody służbowe wraz z wyposażeniem dodatkowym ustalonym w porozumieniu z Użytkownikiem. Koszt wyposażenia dodatkowego powiększa cenę zakupu samochodu przez Spółkę, która dokumentowana jest fakturą VAT. Kosztem wyposażenia dodatkowego, zgodnie z porozumieniem, obciążany jest następnie Użytkownik na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę. W fakturze tej Spółka wykazuje podatek należny w związku ze świadczeniem na rzecz Użytkownika usługi doposażenia samochodu w wybrane przez niego elementy wyposażenia dodatkowego. Ponoszone przez Państwa wydatki dotyczą doposażenia samochodu w elementy wyposażenia dodatkowego, tj. wyposażenia zwiększającego bezpieczeństwo i/lub komfort użytkowania samochodu. Przedmiotem zakupu przez Spółkę jest samochód z zamontowanym wyposażeniem dodatkowym, a nie wyposażenie dodatkowe jako takie (jako osobny towar). Korzystać będzie z niego Użytkownik samochodu, który z tytułu wyświadczenia przez Spółkę na jego rzecz usługi doposażenia samochodu otrzyma od Spółki fakturę na kwotę równą kosztowi doposażenia samochodu poniesionemu przez Spółkę. Doposażenie samochodu stanowi usługę dealera na rzecz Spółki. Ponieważ usługa ta stanowi jednocześnie łącznie z dostawą samochodu tzw. świadczenie kompleksowe, nie jest ona wyodrębniana z tego świadczenia, a na fakturze dealer wykazuje tylko dostawę towaru (samochodu). Usługa ta jest następnie odsprzedawana na rzecz Użytkownika. Doposażenie nie jest fakturowane przez dealera dodatkowo. Jest wliczone w cenę całkowitą pojazdu. Na FV są dane takie jak nr nadwozia, kolor, nr silnika, nr homologacji, kod koloru, nr zamówienia. Z wyposażenia dodatkowego korzystać będzie każdy kolejny użytkownik samochodu, ponieważ stanowi ono stały element jego wyposażenia.

Zakup dodatkowego wyposażenia samochodu nie należy do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 1 ustawy. Wydatki te ponoszą Państwo w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów należących do kategorii wymienionej w art. 86a ust. 1 ustawy. W związku z użytkowaniem tego rodzaju samochodów zasadom szczególnym podlegają także wydatki ich dotyczące, o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Samochody zakupione są razem z dodatkowym wyposażeniem. Wyposażenie dodatkowe stanowi integralną część pojazdu. Jego wymontowanie, jeśli w ogóle jest możliwe/dopuszczalne przez producenta, wymagałoby kosztownej ingerencji w pojazd przez specjalistyczny serwis, a w wielu przypadkach zastąpienia go dodatkowo innymi elementami wyposażenia w miejsce elementów wymontowanych, bez czego samochód nie nadawałby się do użytkowania.

Wymienione wyżej wydatki, są więc bezpośrednio związane z użytkowanymi przez Państwa samochodami. Tak więc, odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na zakup wyposażenia dodatkowego nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób „mieszany”, tj. do celów służbowych i prywatnych.

Zakup dodatkowego wyposażenia jest związany z użytkowaniem przez Państwa samochodów, do których stosuje się ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego i objęte są dyspozycją przepisów art. 86a ust. 1 ustawy w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy. Poźniejsze refakturowanie kosztów tego wyposażenia dodatkowego na pracownika Użytkującego pojazd jest bez znaczenia. Co prawda Użytkownik pojazdu zwraca Państwu poniesiony dodatkowy wydatek na doposażenie samochodu ale czynności tej nie można zrównać z odsprzedażą, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w powiązaniu z art. 8 ust. 2a ustawy. Użytkownik nie nabywa prawa do rozporządzania jak właściciel poszczególnymi elementami wyposażenia dodatkowego.

Należy zwrócić uwagę, że przez cały czas wykorzystywania pojazdu w firmie jest on używany do działalności mieszanej. Z takim zamiarem został zakupiony i w związku z tym Spółka odlicza 50% a nie 100% wartości podatku wynikającego z jego zakupu. Zasada ta dotyczy samochodu jako całości, ponieważ dodatkowe wyposażenie stanowi integralną część każdego z zakupionych samochodów – do tego stopnia, że jego zdemontowanie byłoby niemożliwe lub znacznie utrudnione. Zatem, wyposażenie nie może podlegać innym zasadom pod względem odliczenia podatku naliczonego, aniżeli samochód, którego jest częścią.

Bez znaczenia jest fakt, że koszt wyposażenia zostaje refakturowany na Użytkownika pojazdu.

Dopatrując się pełnego prawa do odliczenia wskazują Państwo na art. 86a ust. 3 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym przepis ust. 1 nie ma zastosowania do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednak w okolicznościach sprawy art. 86a ust. 3 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania.

Z powyższego wynika, że dla pełnego odliczenia podatku VAT towary montowane w pojazdach muszą być takie, że ich przeznaczenie wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, co w przedmiotowej sprawie zupełnie nie ma miejsca. Dodatkowe wyposażenie jest w istocie elementem pojazdu jako całości i nie jest możliwe jego używanie wyłącznie do działalności gospodarczej. Trudno sobie bowiem wyobrazić, że np. lusterka, system cofania czy dach zamontowane w pojedzie są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, a reszta samochodu do celów mieszanych. Takie wyposażenie jak wskazane we wniosku staje się integralną częścią samochodu i jest tak jak samochód wykorzystywane do celów mieszanych, jest tak jak samochód własnością Spółki i razem z samochodem sprzedawane. W tej sytuacji fakt obciążania Użytkowników kosztami tego ponadstandardowego wyposażenia pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia, które wynosi 50%.

Tym samym, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu nowego samochodu służbowego w części przypadającej na wartość wyposażenia dodatkowego wybranego przez Użytkownika w przypadku, gdy Spółka po zakupie obciąża Użytkownika wartością tego wyposażenia dodatkowego na podstawie faktury VAT dokumentującej usługę doposażenia pojazdu w ww. wyposażenie dodatkowe.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego we wniosku nr 3) należy więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 3, dotyczących podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy określenia elementów podstawy opodatkowania, nie odnosi się natomiast do ustalenia istnienia bądź nieistnienia powiązań pomiędzy Spółką a nabywcami samochodów, o których mówi art. 32 ustawy oraz ich ewentualnego wpływu na ustaloną cenę sprzedaży ponieważ należy to do kompetencji innych organów podatkowych.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Natomiast, wskazana przez Państwa interpretacja indywidualna z 31 sierpnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-537/15-3/RK dotyczy innego stanu faktycznego (tj. prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT od zakupu paliw silnikowych przy użyciu kart paliwowych a następnie odsprzedanych – refakturowanych na rzecz pracownika) i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).